plasticiteit (van het brein)

Djin

Excuses als ik in het verkeerde wetenschapsveld post, ik heb zelf te weinig kennis op het volgende vlak maar heb uit interesse een soort hypothetische, science-fiction achtige vraag.

De eerste, essentiële assumptie die ik doe is dat gedurende je hele leven lang informatie in je cellen (genen) opgeslagen blijft liggen die benodigd is om elk lichaamsdeel, van organen tot ledematen, maar ook van bijvoorbeeld neurale netwerken, (weer) te laten aangroeien.

Klopt dit?

Zo niet dan is de rest niet meer van belang.

Zo wel, dan is mijn volgende assumptie dat dat geen wat je lichaam ervan weerhoudt om bijvoorbeeld een afgehakte arm weer te laten aangroeien NIET het ontbreken van deze kennis (de genetische informatie, het 'bouwplan', hoe je het wilt noemen) is.

Is het dan logisch om te beredeneren dat je (ooit) middels de juiste technologische hulp ervoor kunt zorgen dat je lichaam afgehakte arm weer volledig kan laten aangroeien?

Zoja, dan kun je het ook hebben over hersenschade; hier moet dan hetzelfde principe van toepassing zijn? Dus dat na hersenletsel met de juiste technologische hulp het beschadigde hersendeel weer volledig kan herstellen tot het premorbide niveau? Of, aangezien de werking van hersenfuncties wordt bepaald door de levenslange interactie met de omgeving, tot opnieuw een soort postnataal niveau? (i.t.t helemaal niet meer?)

Dit zijn gedachtegangen die ik net heb. Graag jullie ideeën en wijzingen op denkfouten en feitelijke fouten die ik hier heb gemaakt!

rwwh

Je hebt gelijk. Bij andere organismen groeien ledematen ook gewoon weer aan (binnen zekere grenzen). Blijkbaar is er een mechanisme bij de mens dat ervoor zorgt dat dit bij ons niet gebeurt. Er is een behoorlijke groep onderzoekers mee bezig om uit te vinden wat de onderliggende biologische redenen zijn.

Overigens is het niet helemaal triviaal. De meeste mensen die in een fabriek een telefoon in elkaar zetten kunnen die niet ook repareren. Voor het bouwen en repareren kan verschillende informatie nodig zijn. Een voorbeeld: Tijdens de originele opbouw van het lichaam zijn er gradiënten in controleverbindingen door het lichaam heen die ervoor zorgen dat elk onderdeel op de juiste plaats wordt gebouwd. Die gradiënten zijn er bij een volwassene niet, dat zou het herstel moeilijk kunnen maken.

Wouter_Masselink

Bouwen en reparatie gebruiken veelal dezelfde wegen. Om een ledemaat in een salamander weer aan te laten groeien worden over de boeg genomen dezelfde mechanismen gebruikt die tijdens de ontwikkeling ook worden gebruikt. Het grote probleem lijkt uit recente publicaties onder andere in het immuun systeem te zitten. Zolang macrofagen het celdebris weten op te ruimen en littekenweefsel vorming zodoende voorkomen kan worden dan is herstel vaak mogelijk.

Bij ons in het instituut zijn er meerdere mensen bezig met onderzoek naar het herstel van de hartspier, hersenen, ruggenmerg en ledematen. Het probleem waar nu veel mensen nu naar kijken is het voorkomen van littekenweefsel. Dit kan de groei en herstel aanzienlijk beperken.

Hier zijn een hele boel kanttekeningen te plaatsen, zoals de capaciteit van cellen of er volwassen stamcellen in het weefsel aanwezig zijn, of cellen zich uberhaupt nog kunnen vermenigvuldigen en als dat niet kan of cellen geforceerd kunnen worden om terug te gaan naar een vroeger stadium.

Wetenschapsforum

Laatste berichten

Nieuwsberichten

plasticiteit (van het brein)

plasticiteit (van het brein)

Re: plasticiteit (van het brein)

Re: plasticiteit (van het brein)