De kracht die een neutron en een proton bij elkaar houdt is niet e.m. van aard zoals jij beweert. Volgens jou bezit een neutron een negatieve buitenlaag en een proton een negatieve, waardoor zij elkaar aantrekken (een kracht die door jou de zwakke kernkracht wordt genoemd). De kracht die een neutron en proton bij elkaar houdt is echter niet e.m. van aard. Het is namelijk dezelfde kleurkracht die quarks in nucleonen bij elkaar houdt die ook de nucleonen bij elkaar houdt, door middel van een virtueel meson, dat op zijn beurt weer (in een heel gecompliceerd proces) via gluonen de nucleonen bindt.
Hier moet ik je in bijtreden en je gelijk geven dat het samen houden van protonen en neutronen in een atoomkern niet 'elektromagnetisch' van aard is. Ik heb hier al eens ergens vermeld dat de sterke/zwakke/elektromagnetische en gravitationele krachten kunnen afgeleid worden uit één en de zelfde kracht, deze kracht is de quantum-magnetische kracht (zie mijn hypothese). Het samenhouden van quarks onderling in protonen en neutronen en het samenhouden van protonen en neutronen in een atoomkern is de sterke kernkracht die je kan afleiden uit de quantum-magnetische kracht, de fundamentele kracht. Uit deze kracht kan je ook de zwakke (zoals ik reeds gedaan heb), elektromagnetische en gravitationele krachten uit afleiden. Het gluon is een fenomeen dat tussen geladen deeltjes plaats vind terwijl ze zich binden door de sterke kernkracht, het helpt geladen deeltjes zich naar mekaar toe te bewegen, dat ze mekaar vinden (wordt uitgelegd in mijn gluon-constructie die ik ga posten binnenkort, dus even geduld).
Een neutraal pion (dat bestaat uit een superpositie van uú en dd' quarks: 1/√2uú-1/√2dd') dat een neutrino "inhaleert" kan bovendien niet vervallen in een elektron en een positron (jij beweert dat deze reactie wél kan plaatsvinden.
In het laatste deel van jouw schrijven zeg je dat de invloed van neutrino's onder de grond veel minder is dan de invloed van neutrino's onder de grond. ook dit is niet waar. De invloed van neutrino's is bovengronds gelijk aan de invloed ondergronds. bijna alle neutrino's, voornamelijk afkomstig van de zon, gaan dwars door de Aarde heen (omdat zij via hun enige beschikbare wisselwerking, namelijk de zwakke, vrijwel niet met materie reageren). Bekijk maar eens wat websites over neutrino's.
Er zijn 2 soorten neutraal pionen, het up-quark/up-antiquark (u,ù = 3/1,1/3) en het down-quark/down-antiquark (d,d` = 1/2,2/1) paar. Ik heb het vooral over het pion up-quark/up-antiquark paar (3/1,1/3). Ik verontschuldig mij dat ik jou de indruk heb gegeven dat een zulk pion bij het innahleren van een neutrino (1:1) altijd vervalt in een elektron/positron (4/1 + 1/4) paar, dit is niet zo. Ik doelde daar alleen maar op indien een zulke harmonie plaatsvond. In realiteit is het inderdaad zo dat een zulk pion tot miljoenen keer wordt bestookt met neutrino's (1:1) zonder interactie. Wanneer dit toch leid tot een interactie dat in 99% van de gevallen dat een zulk pion vervalt in een 'lager' pion en fotonen creëert, dit omdat er geen harmonie plaatsvind (3/1,1/3 + 1:1 > 2/1,1/2 + 0 + 0) , het pion vervalt naar een down-quark/down-antiquark (1/2,2/1) paar en 2 singulariteiten (0). Een up-(anti)quark heeft een grotere lading dan een down-(anti)quark, dus het magnetisch veld rond een up-(anti)quark is sterker dan dat van een down-(anti)quark, wanneer dus een up-quark/up-antiquark pion vervalt in een down-quark/down-antiquark pion wordt het verschil van het magnetisch veld uitgezonden in fotonen (elektromagnetische reactie). In 1% van de gevallen gaat een neutrino (1:1) een harmonische interactie aan met een pion (3/1,1/3) en vervalt deze naar een elektron/positron (4/1 + 1/4) paar (3/1,1/3 + 1:1 > 4/1 + 1/4).
En wat bedoel je als je zegt dat een elektron in een kern een reactie aangaat met een up-quark waaruit vervolgens een down-quark, een neutrino en een "hallow"-quark ontstaan. Als een elektron een reactie aangaat met een up-quark kunnen daaruit nooit een down-quark en een neutrino uit voortkomen, dus is een "hallow"-quark dan misschien een soort compenserend deeltje om de reactie mogelijk te maken?
Bekijk deze illustratie eens.
Een hallow-quark is de kern van alle andere quarks (zie
hier quarktabel blz 14), het is de eerste quark die ontstaan is bij het vormen van een universum in het Quantum, het is tevens het eerste deeltje dat over een massa beschikt, het zou wel eens het higss-deeltje kunnen zijn. Alle donkere materie bestaan uit hallow-quarks, het is de enige quark die niet geladen is en dus geen sterk-kernkracht uitoefent op andere quarks en dus alleen maar een gravitationele interactie ondergaat met andere quarks. Lees verder mijn hypothese wil je de opbouw van materie begrijpen verklaar vanuit de Quantum Singulariteit.
Wees steeds bewust dat dit een hypothese is die een andere verklaring geeft dan bestaande theorieën.
HV
