Hallo,
Om een N2 adsorptie isotherm op te stellen, maakt men gebruik van een speciale opstelling waarbij onder andere 2 buisjes in een thermostatisch bad van vloeibare stikstof zijn gedompeld.
één buisje bevat het adsorbens en daar wordt later het N2 gas overgestroomd. Het andere buisje bevat (denk ik) alleen stikstof gas, op een druk waarbij het condenseert?
Kan iemand mij uitleggen waarom er zo'n opstelling met 2 buisjes gebruikt wordt en wat er precies in elk buisje zit?
Het had iets te maken met het feit dat je zo'n isotherm (zoals het woord zegt) op een cte temperatuur moet uitvoeren, maar dat gewoon in een bad vloeibare stikstof stoppen zou niet voldoende zijn omdat je variaties hebt in atmosferische druk..
Laatste berichten
-
22:27
positie 1
-
21:34
[scheikunde] Kan chloorgas de geleiding van elektriciteit belemmeren? 8
-
21:15
Weerfrustratie 9
-
18:24
Schroefdraad berekening 5
-
18:08
geen minkowski-ruimte toch? Doe ik dit nou fout? 15
-
14:16
do-re-mi-fa-so vliegtuigen 7
-
14:16
Kunnen quantum Zonnecellen 190% quantum efficiënt zijn 3
-
13:57
De Euro Nederlandse 100 qubit computer komt eraan
-
10:42
projectiel 8
-
10:37
Verschil tussen deze 2 vragen 5
-
09:25
[scheikunde] berekeningen labo vitamine c bepaling 1
-
22 apr
[wiskunde] rode en witte ballen verdelen 8
-
22 apr
Rotatie van het heelal 41
-
22 apr
Muntje opgooien 14
-
21 apr
Reactiviteit silyl enol ethers 1
-
21 apr
Criterium voor vochtretentie
-
21 apr
speciale rel. theorie 5
-
21 apr
Vogels in de stad zijn goede klussers
-
21 apr
Ervaringen met "herontdekkingen" 15
-
20 apr
Herleiden afmetingen vanaf een foto 19
Nieuwsberichten
-
04 mar
Een nieuw soort magnetisme: altermagnetisme
-
31 okt
AI kan via stem diabetes vaststellen 11
-
21 okt
Einstein krijgt wéér gelijk 45
-
07 feb
witter dan wit 20
-
19 jun
irrigatie en de aardas
N2 adsorptie isotherm
Moderator: ArcherBarry
-
- Berichten: 59
Re: N2 adsorptie isotherm
Hallo,
Wat ik mij kan herinneren van deze absorptie-testen is dat gekeken wordt hoeveel stikstof er kan absorberen op het oppervlakte van je te testen materiaal, en dit zegt dan weer wat over het totale oppervlakte van je materiaal (vooral handig bij poreuze dragermaterialen e.d.). In principe wordt één buis leeg gehouden om een soort nul-lijn te kunnen trekken; dus van de totale absorptie van je materiaal + glas (buis 1) wordt de gemeten absorptie van je lege buis (2) afgehaald, om zo een betrouwbaardere netto absorptie te bepalen voor je materiaal.
De achterliggende fysische betekenen weet ik niet meer, maar hopelijk dat dit een beetje helpt.
Succes
Wat ik mij kan herinneren van deze absorptie-testen is dat gekeken wordt hoeveel stikstof er kan absorberen op het oppervlakte van je te testen materiaal, en dit zegt dan weer wat over het totale oppervlakte van je materiaal (vooral handig bij poreuze dragermaterialen e.d.). In principe wordt één buis leeg gehouden om een soort nul-lijn te kunnen trekken; dus van de totale absorptie van je materiaal + glas (buis 1) wordt de gemeten absorptie van je lege buis (2) afgehaald, om zo een betrouwbaardere netto absorptie te bepalen voor je materiaal.
De achterliggende fysische betekenen weet ik niet meer, maar hopelijk dat dit een beetje helpt.
Succes
