In de toets zat een vraag (klik op afbeelding voor vergrote weergave) over anatomische veranderingen die optreden wanneer het hart voor een langdurige periode te maken heeft met een te hoge bloeddruk. Het eerste punt van vraag 16 krijg je wanneer je noemt dat de wand tussen de kamers dunner is geworden en dat ten tweede de linkerkamer bij hart Q sterk is vergroot. Daarnaast wordt gevraagd om uit te leggen op welke wijze dit bijdraagt aan het slechter functioneren van het hart. Mijn antwoord daarop was:
Impulsen kunnen niet goed meer over de bundel van His worden vervoerd. Het samentrekken van de kamers wordt dan bemoeilijkt.
Dit werd fout gerekend, aangezien ik niet met zekerheid kan zeggen dat het smaller worden van het septum ook daadwerkelijk gevolgen heeft voor de zenuwen in de bundel van His. Het lijkt mij logisch dat wanneer het septum sterk is verkleind, dit ook gevolgen zal hebben voor de zenuwen die zich daarin bevinden. Nu volgt dus de vraag: kan iemand mij vertellen of er een verband is tussen het smaller worden van het septum en het al of niet slechter functioneren van de bundel van His?
Vraag 16, biologie.JPG (99.04 KiB) 209 keer bekeken
De linkerkamer is inderdaad sterk vergoot en de hartwanden zijn verdund, waardoor deze een minder grote weerstand kunnen uitoefenen. Daarentegen zijn de hartspieren verwijd, aangezien deze harder moeten werken. Omdat het gaat om een permanente verhoging van de bloeddruk verstijven de hartspieren waarschijnlijk. Doordat het hart uitzet kan het hart het bloed niet goed meer rondpompen. Ook lekken vaak een of meer hartkleppen omdat deze niet goed meer sluiten.
Verbeteringen en/of aanpassingen zijn altijd welkom!
"In biotech moet je soms dingen doen waarvan anderen zeggen dat het onmogelijk is."
Dat heb ik ongeveer ook op die manier uit de afbeelding gehaald en voor het noemen van twee verschillen heb ik ook een punt gekregen. Het gaat me meer om het tweede streepje van vraag 16.
JelmerMVL schreef: ↑di 18 feb 2014, 17:45
Dat heb ik ongeveer ook op die manier uit de afbeelding gehaald en voor het noemen van twee verschillen heb ik ook een punt gekregen. Het gaat me meer om het tweede streepje van vraag 16.
Ik heb een paar punten genoemd:
Jeronimo schreef: ↑di 18 feb 2014, 16:43
Omdat het gaat om een permanente verhoging van de bloeddruk verstijven de hartspieren waarschijnlijk. Doordat het hart uitzet kan het hart het bloed niet goed meer rondpompen. Ook lekken vaak een of meer hartkleppen omdat deze niet goed meer sluiten.
"In biotech moet je soms dingen doen waarvan anderen zeggen dat het onmogelijk is."
Bedankt voor je reactie, maar dat is niet waar ik op doel. Ik ben ervan overtuigd dat de door jou genoemde punten goed zijn, maar ik heb al een antwoord op dat tweede streepje van vraag 16 gegeven en ik vraag me af of dat goed is (zie post 1). Oftewel: bestaat er een verband tussen het smaller worden van het septum en het al of niet slechter functioneren van de bundel van His?
Of het de functie van de bundel van His zélf vermindert vraag ik me af. Wat je wel vaak ziet in een gedilateerde cardiomyopathie is een linker bundeltakblok. Met andere woorden; er vindt wel degelijk geleidingsvertraging plaats over de linker bundeltak, maar deze ligt onder de bundel van His.
That which can be asserted without evidence can be dismissed without evidence.
Bedankt voor uw reactie. Daaruit maak ik op dat mijn antwoord dus fout is, aangezien u zegt dat de linkerbundeltak zich niet in de bundel van His bevindt?
De bundel van His splitst zich in 2 grote takken: de linker en rechter bundeltak. Dat die eerste niet goed geleid (linker bundeltakblok) is een bekend fenomeen in cardiomyopathie. De bundel van His zelf ligt nauwelijks in het septum, alleen heel hoog en deze is vrij kort. Deze -maar dat is speculeren- zal minder 'last' hebben van een cardiomyopathie, maar zeker weten doe ik niet.
Je zou nog eventueel op het internet kunnen rondzoeken of er een causaal verband bestaat tussen een gedilateerde cardiomyopathie en dysfunctie t.h.v. de bundel van His.
Maar al met al denk ik dat je gewoon te moeilijk dacht
De hartspieren zijn dunner geworden, het atrium en ventrikel zijn verwijd. En hierdoor kan de hartspier die al minder kracht kan leveren het toegenomen bloedvolume niet goed wegpompen. Met andere woorden: je krijgt linksfalen wat leidt tot dyspnée d'effort en in het geval van acute decompensatie een astma cardiale vanwege toegenomen hydrostatische druk in het pulmonaal longvaatbed en navenant longoedeem.
That which can be asserted without evidence can be dismissed without evidence.
