Bestaat de tweelingparadox ook voor twee identieke elementaire deeltjes?

Moderator: physicalattraction

Reageer
Gebruikersavatar
Berichten: 1.156

Bestaat de tweelingparadox ook voor twee identieke elementaire deeltjes?

Als je i.p.v. een tweeling twee identieke deeltjes beschouwt, waarna je het ene deeltje op een verre reis stuurt, met een snelheid die de lichtsnelheid benadert, en dat deeltje vervolgens weer terug laat komen naar Aarde (net zoals je met de tweeling doet, hoe kan je dan uitmaken dat het teruggekeerde deeltje jonger is dan het deeltje dat op Aarde is gebleven. De twee zijn toch immers identiek? Een elementair deeltje (werkelijk elementair) veroudert toch niet? Je kunt bijvoorbeeld wel een klok plaatsen in een raket die het deeltje van ons wegtrekt en weer naar ons toetrekt, en dan zal je kunnen zien volgens die klok minder tijd is verlopen, maar dat geldt alleen voor de klok, daar een elementair deeltje het passeren van de tijd niet ondergaat.
Ik lach en dans, dus ik ben; bovendien blijft ondanks de wetenschap het mysterie bestaan!

Gebruikersavatar
Moderator
Berichten: 4.094

Re: Bestaat de tweelingparadox ook voor twee identieke elementaire deeltjes?

In principe (niet in praktijk, lijkt me) kun je dit meten aan de hand van instabiele deeltjes. Laat een miljoen muonen thuis en stuur een miljoen muonen op zo'n ruimtereis. Bij terugkeer zullen er meer deeltjes vervallen zijn die thuis gebleven waren dan die op reis zijn geweest.

Gebruikersavatar
Berichten: 1.156

Re: Bestaat de tweelingparadox ook voor twee identieke elementaire deeltjes?

Wat ik bedoel te zeggen is dat als je twee werkelijk elementaire identieke deeltjes betrekt in de tweelingparadox, het bij terugkomst van het op weggestuurde deeltje onmogelijk is uit te maken welk van de twee ouder is geworden. Sterker nog, voor werkelijk identieke elementaire deeltjes is er geen tijd. Ze verouderen niet. Dat gebeurt wél voor aggregaten, patronen, samenhangen, structuren en weet ik wat, die gevormd zijn uit die elementaire deeltjes. Die zijn onderhevig aan veroudering, zoals de tweelingen in de tweelingparadox. En zo is een muon ook aan veroudering onderhevig (blijkbaar is het geen elementair deeltje), zoals blijkt uit het voorstel dat u deed naar aanleiding van mijn vraag.

Ik zie daar nu een stelling in: werkelijk elementaire deeltjes zijn niet aan veroudering onderhevig (elk moment dat je naar hem kijkt is hij hetzelfde), maar het zijn de structuren van die deeltjes die verouderen.
Ik lach en dans, dus ik ben; bovendien blijft ondanks de wetenschap het mysterie bestaan!

Gebruikersavatar
Berichten: 1.156

Re: Bestaat de tweelingparadox ook voor twee identieke elementaire deeltjes?

Wat ik wil zeggen is het volgende: neem twee identieke werkelijk elementaire deeltjes (die dus niet een verandering ondergaan). Voer het tweelingparadox met beide uit. Een blijft hier op Aarde, de ander schiet je weg en laat hem weer terugkeren. e twee deeltjes zullen er beide nog precies hetzelfde uitzien, en hoe kan je dan zien welke ouder is? Echt elementaire deeltjes zijn niet aan veroudering onderhevig. Dat geldt echter wel voor aggregaten, patronen, structuren samenhangen, of weet ik wat die elementaire deeltjes vormen. In de tweelingparadox schiet je een van de tweeling (een prachtige structuur van tig elementaire deeltjes) de ruimte in en is bij terugkomst minder verouderd dan de tweeling die op Aarde achter bleef. De groep muonen, waarin muonen vervallen is ook zo'n proces van ouder worden. Hetgeen mij er toe brengt een stelling te formuleren:

Werkelijk elementaire deeltjes verouderen niet, maar de structuren, patronen etcetera die zij voortbrengen ondergaan weldegelijk het proces van ouder worden, waarvan de tweeling wel het mooiste voorbeeld is.
Ik lach en dans, dus ik ben; bovendien blijft ondanks de wetenschap het mysterie bestaan!

Gebruikersavatar
Moderator
Berichten: 4.094

Re: Bestaat de tweelingparadox ook voor twee identieke elementaire deeltjes?

Een elementair deeltje blijft, indien het niet vervalt, inderdaad hetzelfde elementaire deeltje. Deze is dan niet verouderd.

Toch is er wel tijd gedefinieerd voor zo een deeltje. Voor het ruimtereizende deeltje is de kans dat het vervallen is kleiner. De tweelingparadox kun je dus wel experimenteel toetsen met twee elementaire deeltjes. Je moet het experiment alleen voldoende herhalen om voldoende statistiek te verzamelen.

Gebruikersavatar
Berichten: 1.156

Re: Bestaat de tweelingparadox ook voor twee identieke elementaire deeltjes?

Okay, maar ik ga er nu juist van uit dat een werkelijk elementair deeltje niet in iets anders kan vervallen. Zou dat wel zo zijn dan is het geen elementair deeltje. Deeltjes die vervallen moeten uit andere ingrediënten bestaan.
Ik lach en dans, dus ik ben; bovendien blijft ondanks de wetenschap het mysterie bestaan!

Gebruikersavatar
Berichten: 1.264

Re: Bestaat de tweelingparadox ook voor twee identieke elementaire deeltjes?

Meetbaar zal het alleszins (nog) niet zijn. De theorie voorspelt echter van wel. Tijd kunnen we meten door processen waarbij meerdere deeltjes met elkaar interageren. Eén enkel deeltje zijn we weinig mee.
Je leest maar niet verder want je, je voelt het begin van wanhoop.

Gebruikersavatar
Moderator
Berichten: 8.166

Re: Bestaat de tweelingparadox ook voor twee identieke elementaire deeltjes?

maar ik ga er nu juist van uit dat een werkelijk elementair deeltje niet in iets anders kan vervallen


En je gaat er dus impliciet van uit dat zo'n deeltje het eeuwige leven heeft en in die oneindige tijdspanne niet zal veranderen? Als je dat bedoelt dan is het antwoord niet zo zinvol meer.

Gebruikersavatar
Berichten: 1.156

Re: Bestaat de tweelingparadox ook voor twee identieke elementaire deeltjes?

Het punt dat ik wil maken is dat tijd bestaat voor complexe structuren die uit elementaire deeltjes bestaan (waarbij de tweede hoofdwet der thermodynamica ook om de hoek komt kijken), maar níet voor de (op het diepste niveau) onveranderlijke deeltjes waaruit die structuren bestaan, en daar de tweelingparadox bij betrok om dat aannemelijk te maken, hetgeen het overigens ook zónder de tweelingparadox is. Ik sta achter de sub-quark en -lepton theorie van Harari quarks, leptonen, Z- en W deeltjes en het Higgs deeltje bestaan uit twee soorten rishonen (de moderne verfijnde versie stelt dat er drie soorten zijn, i.v.m. donkere materie) die net als quarks niet op zich kunnen bestaan, maar alleen samen met andere rishonen, zoals een quark ook niet op zich kan bestaan. Dus een werkelijk elementair deeltje kan niet op zich bestaan volgens deze theorie, maar ik geloof dat ondanks dat mijn bedoelingen wel duidelijk zijn.
Ik lach en dans, dus ik ben; bovendien blijft ondanks de wetenschap het mysterie bestaan!

Reageer