Twistgesprek

Exception

Mensen die geobsedeerd worden door het voeren van twistgesprekken waarbij ze verschillende en tegenstrijdige rollen spelen, afhankelijk van de tegenstander. Is dit een soort psychische stoornis, of zijn er misschien wetenschappelijke onderzoeken die dit fenomeen hebben onderzocht ?

luc

Laat mij beginnen met te zeggen dat twistgesprekken niet in mijn vocabulaire zit. Na opzoeken kom ik op de definitie: ‘discussie, debat’

Lijkt me niks psychisch aan hoor. Ik doe het ook weleens. Een debat hoef je niet per definitie je eigen mening te verdedigen, het kan zelfs het tegenovergestelde van je mening zijn wat je moet verdedigen.
Het kan ook gebeuren dat ik het ergens met iemand over heb en dat ik vind dat A beter is dan B (en dat vind ik bijvoorbeeld echt zo), tegen iemand anders zeg ik dat B beter is om een reactie uit te lokken of eens andere argumenten te horen. Ik kan me dus verschillende voordelen bedenken voor het voeren van twistgesprekken.

Bartjes

http://nl.wikipedia.org/wiki/Querulant

Daar is onderzoek naar gedaan.

Exception

luc,
Ik denk niet dat je zo'n iemand bent. Je ondersteunt bijvoorbeeld standpunt a in een groep die hiertegen is, en jij spreekt dit a tegen in een groep die daarvoor staat. Je verandert telkens van je positie naargelang de groep met wie je twistgesprekken (debat bijvoorbeeld) aangaat.

Bartjes,
Ik denk dat dat iets anders is, aangezien het iets te maken heeft met querulantenwaan.

Ik dank jullie.

luc

Als iemand die twistgesprekken voert iemand is die gelijk staat aan Querulant (definitie die Bartjes heeft gepost) dan ben ik inderdaad niet zo iemand. Als ik de definitie lees van querulantwaan en jou originele beschrijving in je eerste post dan lijkt het mij dat die persoon een lichtere vorm hiervan heeft. De beschrijving van querulantwaan doet me denken aan bepaalde personages in films, echter zullen er weldegelijk mensen bestaan die hieraan lijden. Wat ik wil zeggen is dat het mij logisch lijkt dat je hier ook lichtere vormen van hebt en niet alleen de volle ‘iedereen is tegen mij’.
In mijn geval ben ik me altijd bewust van mijn mening en kan ik deze in een gesprek achterwegen laten en het tegenovergestelde beweren/verdedigen. Als het een psychische stoornis is, is de persoon heilig overtuigd van zijn mening over een bepaald onderwerp en een week later nog steeds heilig overtuigd van zijn mening ook al is deze zonder reden 180grade gedraaid (de enige rede is dan dat de ‘tegenpartij’ het eens is met de oude mening). Ik ken iemand die het altijd niet eens is met andere, die eene week is hij voorstander van A als iedereen B wil en een week later tijdens een ander overleg als hij gelijk krijgt veranderd hij naar B. Om die persoon de stempel psychische stoornis op te leggen vind ik overdreven ook al is ‘normaal’ anders.

‘oneerlijkheid, zoals blijkt uit herhaaldelijk liegen, het gebruik van valse namen of anderen

bezwendelen ten behoeve van eigen voordeel of plezier’
DMS-IV-TR criteria A2 voor Antisociale persoonlijkheidsstoornis (ik heb zelf bepaalde woorden dikgedrukt gemaakt).
Dit is het enige wat ik kan vinden wat me doet denken aan twistgesprekken en psychische stoornissen. Maar ik denk wel dat het voeren van twistgesprekken in jou definitie uit verschillende stoornissen kan voortkomen.

Alek

Exception,

Is er mogelijks ook niet een element van provocatie? Dat bestaat in gradaties.

Je kan eventjes the devil's advocate spelen in een gesprek, om de boel wat op te leven, maar zoals Luc aanhaalt, ik denk niet dat je daar een week later nog van overtuigd bent als zijnde je eigen waarheid.

Het is moeilijk als je de persoon niet voor je hebt om te observeren, maar kan je uitsluiten dat het geen pesterij is: pure dwarsliggerij om te provoceren.

Beetje zoals bij kinderen, je hebt er die voortdurend alles omdraaien. Dat kan oneindig doorgaan en je wordt er helemaal tureluurs van.

Wetenschapsforum

Laatste berichten

Nieuwsberichten

Twistgesprek

Twistgesprek

Re: Twistgesprek

Re: Twistgesprek

Re: Twistgesprek

Re: Twistgesprek

Re: Twistgesprek