De saturation flux density (magnetische verzadiging) van staal is ongeveer 1,2 Tesla (12000 Gauss). Heb je een magneet met een oppervlakteveld van bijvoorbeeld 6000 Gauss, dan mag om niet verzadigd te raken de staalplaat niet dunner zijn dan 6000/12000 maal de afstand tussen de polen van de magneet, hier dus de halve ribbe bij een kubusvormige magneet.
Dit is overigens wel een heel erg ruwe benadering en er zijn vast veel preciezere methoden. Zo zal halvering van de dikte tot een kwart van de ribbe nauwelijks terugloop in houdkracht laten zien (in de orde van een paar procent), nog dunner en dan gaat het sneller bergafwaarts. Dikkere staalplaat heeft geen enkele zin omdat het staal in dit voorbeeld bij 0,5 ribbe dikte al niet verzadigd kan raken.
Kijk eens of je wat bereikt met de dikte calculator van diezelfde site:
klik
Bij jouw parameters, N42, rond 20mm, 5mm dik komt daar 7,7 kg uit bij een plaat staal van 2 mm dik, en een procent meer bij 2,5mm. De waarden in jouw afbeelding gelden dus ook nagenoeg bij 2 mm plaatdikte.
