Reactie carboxylgroep met chloromethylpolystyreen

Moderator: ArcherBarry

Reageer
Berichten: 5

Reactie carboxylgroep met chloromethylpolystyreen

Ik probeer een mechanisme voor vaste fase peptidesynthese te achterhalen, maar ik weet niet zeker of ik de eerste stap goed doe.

Dit zijn de reagentia en het product (Cl- als product weggelaten):
Afbeelding
De carboxylgroep lijkt me niet nucleofiel genoeg voor een sn2 aanval op de methylgroep , dus vermoed ik dat het via sn1 verloopt (moet het lone pair op de amine beschermd worden, of kan deze ook aanvallen op het carbokation?). Het carbokation is resonantie gestabiliseerd door de benzeenring. 

Ik vraag me echter af of de carboxylgroep ook wel nucleofiel genoeg is voor een sn1 reactie, en zo ja of de stabiliteit van het product wel hoger ligt dan dat van de reagentia apart (of is dit niet van belang voor het plaatsvinden van de reactie omdat het carbokation intermediair bij sn1 de rate determining step is en het product sowieso stabieler is dan het carbokation?)

Ook vraag ik me af wat stabieler is bij resonantie-stabilisatie.

-De carboxylgroep draagt 1 negatieve lading welke resonantie-gestabiliseerd is.

-Het product heeft denk ik 2 resonantiestructuren: een met alle atomen neutraal, en een met een alkoxide en een positieve lading op de zuurstof naast de esterbinding.

Wat is stabieler? Een neutraal atoom met een formele positieve lading op een elektronegatief atoom als zuurstof en 1 formele negatieve lading op zuurstof? Of een negatief geladen atoom met de lading verdeeld over twee elektronegatieve atomen? Of moet ik formele lading niet verwarren met elektronendichtheid?

Hopelijk is deze post niet te onsamenhangend. Bij voorbaat dank voor eventuele hulp/uitleg.

Gebruikersavatar
Berichten: 10.563

Re: Reactie carboxylgroep met chloromethylpolystyreen

Nucleofiliciteit hangt voor een groot deel samen met basiciteit. Een carboxylaat is een prima base. Geen sterke base, maar toch.
 
 
Wat in dit verband ook belangrijk is, los van het verschil tussen carboxylaat en ester: Door de reactie wordt een carboxylaat-ion uitgewisseld voor een chloride-ion. Die laatste is een veel zwakkere base, en dus ook een veel betere vertrekkende groep (komt op hetzelfde neer, namelijk dat dat deeltje zich prima voelt in de oplossing). 
 
De situatie gaat er dus op vooruit door chloride in te wisselen voor carboxylaat.
 
Nucleofiliciteit is niet van belang bij SN1-reacties. In de snelheidsbepalende stap is het nucleofiel niet betrokken.
 
Voor de rest moet je inderdaad formele lading niet verwarren met ladingsdichtheid. Een mooi voorbeeld is het NH4+ ion. De formele lading zit op het N-atoom, maar de positieve lading zit verdeeld over de H-atomen - die zijn immers veel minder elektronegatief dan het N-atoom. Idem voor het H3O+ ion. De positieve lading zit (alleen) op de 3 H-tjes.
Cetero censeo Senseo non esse bibendum

Reageer