DIS bestaat

jdr

Overigens is er nog een vorm van een 'gespleten persoonlijkheid' die volledig los staat van DIS/MPS.

Het 'split brain syndroom', hierbij is de hersenbalk doorgeknipt en is er sprake van volledig los van elkaar operende persoonlijkheden (bewustzijnsvormen).

Heeft geen waarde voor de discussie, wel een leuk weetje.

Cess gaf al de verwarring aan met schizofrenie en MPS terwijl dit twee heel verschillende ziektebeelden zijn.

Je zou haast zeggen tegenoverelkaargestelde ziektebeelden aangezien bij schizofrenie het accent ligt op te sterke associaties.

Mag ik dat ook zo stellen?

Cess

jdr schreef:Overigens is er nog een vorm van een 'gespleten persoonlijkheid' die volledig los staat van DIS/MPS.

Het 'split brain syndroom', hierbij is de hersenbalk doorgeknipt en is er sprake van volledig los van elkaar operende persoonlijkheden (bewustzijnsvormen).

Heeft geen waarde voor de discussie, wel een leuk weetje.

Ja die ken ik ook

Maar dat is dan weer geen psychologisch ziektebeeld he, maar een neurologische. Maar dat weet je zelf ook wel gok ik

jdr schreef:Cess gaf al de verwarring aan met schizofrenie en MPS terwijl dit twee heel verschillende ziektebeelden zijn.

Je zou haast zeggen tegenoverelkaargestelde ziektebeelden aangezien bij schizofrenie het accent ligt op te sterke associaties.

Mag ik dat ook zo stellen?

Dat weet ik niet zozeer, of je dat zo zwart-wit kunt stellen. Ik denk dat het wel wat genuanceerder ligt.

Ik zou zelf de hallucinaties die een schizofreen heeft (die visueel, auditief of wat dan ook kunnen zijn), niet direct onder de noemer te sterke associaties plaatsen. Bovendien is er bij schizofrenie ook sprake van typische gedragskenmerken zoals inadequaat emotioneel gedrag en katatone verschijnselen (ongewone bewegingen).

Ik weet ook niet hoe hier in de literatuur over gesproken wordt, of daar een bepaald verband wordt gelegd tussen de 2 ziektebeelden. Is wel interessant om uit te zoeken iig.

jdr

Maar dat weet je zelf ook wel gok ik

Niet helemaal, ik begrijp wel enigszins het verschil tussen beiden, maar is eigenlijk niet elk psychologisch ziektebeeld een neurologisch ziektebeeld?

Sterke associaties dekt het misschien niet helemaal, ongecontroleerde associaties zou beter passen.

Cess

Niet helemaal, ik begrijp wel enigszins het verschil tussen beiden, maar is eigenlijk niet elk psychologisch ziektebeeld een neurologisch ziektebeeld?

Nou, dat is voor mij zelf ook een beetje lastig, om daar het verschil in te zien. Omdat elke psychische stoornis zich in je hoofd afspeelt (om het zo maar te noemen), zijn de hersenen daar natuurlijk altijd bij betrokken. Maar het is de vraag wat er aan de stoornis ten grondslag ligt. Bij het split brain is dat duidelijk: er is een ingreep gedaan in de hersenen (in dit geval het doorsnijden van het corpus callosum, meestal ter genezing van ernstige epileptische aanvallen), en dat heeft als gevolg dat de 2 hemisferen (hersenhelften) niet meer met elkaar kunnen communiceren. Met hele interessante consequenties.

Dus: hier is de oorzaak puur terug te voeren op de hersenen.

Bij veel psychologische stoornissen, zijn dingen uit de omgeving vaker als ´trigger´ aan te merken. Traumatische gebeurtenissen, om maar een duidelijk voorbeeld te geven.

De hersenen hebben er natuurlijk mee te maken, bij depressie is bijvoorbeeld gebleken dat een tekort aan serotonine een belangrijke rol speelt. Maar de hersenen zijn niet genoeg. Gebeurtenissen van buitenaf zijn vaak een voorwaarde voor het ontstaan van de stoornis. Echter niet altijd.

Bij sommige stoornissen, zoals schizofrenie (die echter eerder aangemerkt kan worden als psychiatrische stoornis vanwege het grote aandeel van brainmalfunction hierin), is er sprake van een genetische factor, ook wel de erfelijke kwetsbaarheid genoemd.

Deze erfelijke kwetsbaarheid maakt de kans groter dat je de stoornis krijgt. Het is echter ook weer geen garantie.

Nu begeef ik me op glad ijs, want ik weet niet zeker of het klopt. Maar volgens mij is het zo dat::

Je een genetische kwetsbaarheid kan hebben en nooit de stoornis krijgt, omdat er geen trigger van buitenaf komt (belangrijke levensgebeurtenissen, ´life events´).

Maar ook zonder genetische kwetsbaarheid is het mogelijk de stoornis te krijgen (life events)

Of je hebt de genetische kwetsbaarheid en krijgt de stoornis, zonder een directe trigger (en dan komen er reacties als `maar er was nooit wat mis met hem, hij heeft nooit wat ergs meegemaakt´)

Ik denk dat ik in bovenstaande niet volledig ben geweest, en ik heb het voor mezelf niet helemaal helder. Maar in grote lijnen klopt het volgens mij.

jdr

Harde kritiek van Dr. H.F.M. Crombag; Het dissociatiecircuit.

http://www.p-loog.info/Wetenschap/dissoc_nl.htm

Een hoofd vol persoonlijkheden:

Een ander opvallend punt dat sceptici vaak aandragen, is de hoeveelheid alters die mensen beweren te hebben. In de loop van de tijd is dat aantal alleen maar toegenomen. Leden patiënten rond 1900 nog aan een 'dubbele persoonlijkheid', in de jaren tachtig en negentig was het aantal alters explosief gestegen tot soms wel tweehonderd persoonlijkheden. Merckelbach: 'Op een gegeven moment was het idee dat een groter aantal alters zou wijzen op een ernstiger trauma. Iemand met honderd alters zou bijvoorbeeld het slachtoffer zijn van satanisch ritueel misbruik, iets waarvan we nu weten dat het een urban legend is.'

Volgens Merckelbach blijkt ook uit experimenten dat DIS niet bestaat. De theorie is dat verschillende alters geen weet hebben van elkaar en beschikken over hun eigen autobiografische herinneringen. Het kan bijvoorbeeld gebeuren dat de ene alter de deur niet uit wil en de autosleutels verstopt. De andere persoonlijkheid zoekt zich vervolgens een ongeluk. Maar uit onderzoek blijkt dat mensen zich wel degelijk dingen herinneren uit een andere 'persoonlijkheidstoestand'. Patiënten die een lijst met woorden leerden terwijl ze in hun ene alter verkeerden, bleken die uren later in een andere persoonlijkheid gewoon te herkennen. De theorie gaat dus niet op.'

Windsurfer

Cess schreef:
Windsurfer schreef:
Van DIS is bijvoorbeeld ook sprake wanneer iemand onder stress dusdanig decompenseert, en dan dingen doet die hij zich niet kan herinneren en nooit zou doen. Het is niet een simpele kwestie van 'meerdere persoonlijkheden' - dat is een nogal spectaculaire voorstelling van zaken.
Dat is het punt juist, het gaat wel om meerdere persoonlijkheden. Sterker nog, dat is in de DSM-IV het eerste criterium van DIS!

1. De aanwezigheid van twee of meer van elkaar te onderscheiden persoonlijkheden binnen 1 persoon.

2. Tenminste 2 van deze persoonlijkheden bepalen regelmatig het gedrag.

3. De onmogelijkheid zich belangrijke persoonlijke informatie te herinneren, niet verklaarbaar door vergeetachtigheid of organische stoornissen.

Er zijn nog veel vormen van dissociatieve stoornissen, oa wat jij beschrijft, maar dat strekt niet zo ver als DIS. Dan heb je het bijv. over een dissociatieve fugue of dissociatieve amnesie, of desnoods de restgroep onvolledige dissociatieve identiteitsstoornis.

Maar zolang er geen sprake is van meerdere persoonlijkheden, kun je niet van DIS spreken.

nou ja, kwestie van nuance. in de dsm staat 'twee of meer van elkaar te onderscheiden identiteiten of persoonlijkheidstoestanden'.

Je kunt dus spreken van DIS wanneer er sprake is van

- één persoonlijkheid, die in verschillende toestanden (2 of meer) het andere deel van zichzelf niet actueel heeft.

- twee of meer op zichzelf staande identiteiten; dit is de variant die voeding is voor Hollywood

er hoeft dus niet per sé sprake te zijn van meerdere persoonlijkheden!

jdr

Windsurfer schreef:nou ja, kwestie van nuance. in de dsm staat 'twee of meer van elkaar te onderscheiden identiteiten of persoonlijkheidstoestanden'.

Je kunt dus spreken van DIS wanneer er sprake is van

- één persoonlijkheid, die in verschillende toestanden (2 of meer) het andere deel van zichzelf niet actueel heeft.

- twee of meer op zichzelf staande identiteiten; dit is de variant die voeding is voor Hollywood

er hoeft dus niet per sé sprake te zijn van meerdere persoonlijkheden!

Hier heb je een punt en kom je meteen uit op de kritiek die Crombag heeft:

Dr. H.F.M. Crombag schreef:Maar wat is een 'persoonlijkheidstoestand'? Ik heb geen flauw idee wat dat betekent.

'Ik ook niet. Niemand. Dat mensen wisselende stemmingen hebben en dat sommigen daar meer aan ten prooi vallen dan anderen, is een oud gegeven. Het probleem is dat de stoornissen die die mensen waarschijnlijk wel hebben, zoals de bipolaire stoornis, heel goed behandelbaar zijn met medicamenten. Manische mensen moeten die dingen echt slikken. Anders worden ze onhoudbaar.

Maar deze mensen gaan in een praattherapie die jaren duurt. Nog afgezien van de verklaring die ervoor wordt gegeven: ''Als jij MPS hebt, dan ben je vroeger seksueel misbruikt.'' ''Door wie dan?'' ''Wat denk je van je vader?'' Voor je het weet, stort je hele wereld in elkaar. Je moeder heeft meegedaan of moet je vader in de steek laten. Het enige wat je kunt doen is je familie de familie laten. Dat adviseert men dan ook. Een nieuwe familie zoeken. Dat zijn namelijk je lotgenoten in de praatgroep. En je nieuwe vader en moeder wordt de therapeut.

In Nederland wordt dat allemaal wat milder geformuleerd dan in de Amerikaanse voorbeelden. Maar daardoor is het juist des te gevaarlijker. Ze hebben de schijn van redelijkheid. Van vooraanstaande figuren in de Nederlandse MPS-wereld als Onno van der Hart en Suzette Boon weten we met welke mensen in de Verenigde Staten ze in contact staan, waar ze hun cursussen krijgen enzovoorts. Het is een netwerk. Als je het netwerk kent, weet je waar de MPS-gevallen zullen opduiken. Er zijn hele landen die niks hebben.

Ik vind deze club van Van der Hart en Boon een gevaar. Dat proberen we in het boek niet zo te zeggen, want dat wordt zo'n persoonlijke aanval. Maar kijk, ik heb hier de folder liggen voor een cursus voor het diagnostiseren van MPS. Suzette Boon is daar docente. Maar ook ene Liz Bijnsdorp. Die zou zelf MPS hebben, heeft daar een boek over geschreven. En die is nu docente, ***********! Die gaat hulpverleners lesgeven! Hoe serieus moet ik Suzette Boon dan nog nemen? Dat boek van Liz Bijnsdorp, de tragiek die daarin steekt. Toen haar vader stierf wilde hij haar niet aan haar bed hebben. Dat lees ik dan in één zinnetje.

Elizabeth Loftus - Amerikaanse psychologe, een goede vriendin van me - bestrijdt deze zaken. Zij heeft een populariserend boek geschreven: De mythe van de verdrongen herinnering. Ze beschrijft hoe ouders van hun volwassen dochter in één week twee berichten krijgen: namelijk dat ze terminale kanker heeft en dat ze ontdekt heeft dat haar ouders haar op vroege leeftijd satanisch hebben misbruikt. Bij het horen van dat eerste bericht willen die ouders natuurlijk naar hun dochter toe. Die krijgen dan van de therapeute van hun dochter te horen dat ze hun dochter alleen maar mogen zien als ze eerst bekennen dat ze haar hebben misbruikt. Stel je het dilemma van die mensen eens voor!

Je ziet nu een tegenbeweging ontstaan. In Nederland is in navolging van de Amerikaanse False Memory Foundation ook een actiegroep ontstaan, de Werkgroep Fictieve Herinneringen, waar zich nu al meer dan vijftig mensen voor hebben gemeld. Het dreigt steeds meer uit de hand te lopen met dat MPS. Mijn medeauteur, professor Merckelbach, kreeg bezoek van twee jongedames van RTL die hem meedeelden dat ze van plan waren in het najaar zes programma's van ieder 25 minuten over ritueel misbruik en MPS te houden. Met deze dames was nu al geen verstandig woord meer te wisselen. Het uitzenden van zo'n serie is een regelrechte aanslag op de geestelijke volksgezondheid in ons land.'

http://www.p-loog.info/Wetenschap/dissoc_nl.htm

Windsurfer

jdr schreef:Overigens is er nog een vorm van een 'gespleten persoonlijkheid' die volledig los staat van DIS/MPS.

Het 'split brain syndroom', hierbij is de hersenbalk doorgeknipt en is er sprake van volledig los van elkaar operende persoonlijkheden (bewustzijnsvormen).

Heeft geen waarde voor de discussie, wel een leuk weetje.

Cess gaf al de verwarring aan met schizofrenie en MPS terwijl dit twee heel verschillende ziektebeelden zijn.

Je zou haast zeggen tegenoverelkaargestelde ziektebeelden aangezien bij schizofrenie het accent ligt op te sterke associaties.

Mag ik dat ook zo stellen?

Bij splitbrain patienten is er sprake van een hersendefect, waarbij de twee hersenhelften niet optimaal of helemaal niet kunnen communiceren. Dit kan komen door opzettelijke splitsing van het copus callosum, bijvoorbeeld bij zeer heftige epilepsie, of door een neurologische ziekte waardoor een defect ontstaat in de overdracht.

Bv iemand is zich niet bewust van het feit dat zijn andere helft iets anders wil. dat heeft niet te maken met het bestaan van verschillende persoonlijkheden, maar een verdeling van de psyche van één persoon. dit kan in een klein aantal gevallen leiden tot twee hersenhelften die verschillende dingen willen, dat lijkt soms alsof er twee mensen zijn, maar in feit is het één en dezelfde identiteit - die niet geintegreerd is.

jdr

dit kan in een klein aantal gevallen leiden tot twee hersenhelften die verschillende dingen willen, dat lijkt soms alsof er twee mensen zijn, maar in feit is het één en dezelfde identiteit - die niet geintegreerd is.

Dan mag jij mij uitleggen wanneer je iets een andere persoonlijkheid mag gaan noemen.

Bij het split brain syndroom heb je wel degelijk te maken met twee losstaande bewustzijnsvormen die hun eigen voorkeuren ontwikkelen.

Waarom zouden in dat geval split brain patienten een en de zelfde identiteit zijn en zou dit niet opgaan voor mensen met DIS?

Windsurfer

dit kan in een klein aantal gevallen leiden tot twee hersenhelften die verschillende dingen willen, dat lijkt soms alsof er twee mensen zijn, maar in feit is het één en dezelfde identiteit - die niet geintegreerd is.
Dan mag jij mij uitleggen wanneer je iets een andere persoonlijkheid mag gaan noemen.

Bij het split brain syndroom heb je wel degelijk te maken met twee losstaande bewustzijnsvormen die hun eigen voorkeuren ontwikkelen.

Waarom zouden in dat geval split brain patienten een en de zelfde identiteit zijn en zou dit niet opgaan voor mensen met DIS?

dat is een belangrijke en actuele vraag waar discussie over is. je hebt niet twee bestaande bewustzijnsvormen, je hebt een gedeeld enkel bewustzijn. althans, dat is de huidige opvatting.

maar het is inderdaad moeilijk ergens een grens te trekken, vandaar de vele discussie op dit vlak.

Cess

Windsurfer schreef:nou ja, kwestie van nuance. in de dsm staat 'twee of meer van elkaar te onderscheiden identiteiten of persoonlijkheidstoestanden'.

Je kunt dus spreken van DIS wanneer er sprake is van

- één persoonlijkheid, die in verschillende toestanden (2 of meer) het andere deel van zichzelf niet actueel heeft.

- twee of meer op zichzelf staande identiteiten; dit is de variant die voeding is voor Hollywood

er hoeft dus niet per sé sprake te zijn van meerdere persoonlijkheden!

Dan mag jij mij uitleggen wanneer je iets een andere persoonlijkheid mag gaan noemen.

Dat is natuurlijk de hamvraag! Of je ´gelooft´ in DIS is voornamelijk daarvan afhankelijk. De DSM-IV-TR stelt het zo (cursief door mij): het cursieve staat overigens ook in de DSM-IV (en dat wat windsurfer vergeet te melden is mi precies die tekst die in deze discussie van belang is).

Diagnostic criteria for 300.14 Dissociative Identity Disorder

A. The presence of two or more distinct identities or personality states (each with its own relatively enduring pattern of perceiving, relating to, and thinking about the environment and self).

B. At least two of these identities or personality states recurrently take control of the person's behavior.

C. Inability to recall important personal information that is too extensive to be explained by ordinary forgetfulness.

D. The disturbance is not due to the direct physiological effects of a substance (e.g., blackouts or chaotic behavior during Alcohol Intoxication) or a general medical condition (e.g., complex partial seizures). Note: In children, the symptoms are not attributable to imaginary playmates or other fantasy play.

Copyright 2000 American Psychiatric Association

oftewel, die identiteiten of persoonlijkheidstoestanden hebben dus een eigen patroon van denken en waarnemen tov van de omgeving.

Nou dan vraag ik je: als zo´n toestand (of hoe je het beestje wilt noemen) zijn eigen denkwijzen heeft, zijn eigen visie op zichzelf (en dus wsl ook zijn eigen voorkeuren en interesses), is dat dan niet genoeg om het een persoonlijkheid te noemen?

Het lijkt mij toch dat ze daar tussen haakjes precies die factoren neergezet hebben die iemand tot een bepaalde persoonlijkheid maken.

En of je dat dan als 2 aparte bewustzijnstoestanden wilt noemen of een gedeeld enkel bewustzijn, dat lijkt mij alleen maar een vorm van "hoe gaan we het beestje noemen", dat maakt voor het (gedrags/ziekte)beeld niet uit.

Windsurfer

oftewel, die identiteiten of persoonlijkheidstoestanden hebben dus een eigen patroon van denken en waarnemen tov van de omgeving.

Nou dan vraag ik je: als zo´n toestand (of hoe je het beestje wilt noemen) zijn eigen denkwijzen heeft, zijn eigen visie op zichzelf (en dus wsl ook zijn eigen voorkeuren en interesses), is dat dan niet genoeg om het een persoonlijkheid te noemen?

nee, dat is niet genoeg. Iedere persoonlijkheid kan varieren in zelfbeeld, interesses, voorkeuren. Als jij nu heel anders bent en denkt dan 10 jaar geleden, wordt ook niet gezegd dat je een andere persoonlijkheid bent. Je bent nog steeds Cess.

maar zoals ik al aangaf en jij herhaalt: het gaat om de definitie, en dat is onderdeel van een debat dat momenteel aan de gang is over bewustzijn.

Cess

Ja, maar dan heb je het over een geleidelijke verandering die plaatsvindt gedurende 10 jaar.

Maar wat als ik het ene moment dol ben op kaas, en er 5 minuten later van over mijn nek ga? en dit steeds wisselt? (om maar even een plastisch voorbeeld te noemen, je kunt hier van alles invullen).

Oftewel als die voorkeuren steeds recht tegenover elkaar staan? Want dat kan nl het geval zijn bij DIS. Lijkt het me toch lastig dat aan 1 en dezelfde persoon toe te schrijven, en als je iemand dan niet van DIS verdenkt, vind je hem op zijn minst een beetje kierewiet. (´die houdt het ene moment van kaas en het andere moment gaat ze ervan over haar nek! die spoort niet helemaal...`)

jdr

Als jij nu heel anders bent en denkt dan 10 jaar geleden, wordt ook niet gezegd dat je een andere persoonlijkheid bent.

Over deze opmerking had ik ook in de draad 'klonen is zinloos' willen vallen, daar had het echter geen relevantie voor het onderwerp.

Hier wel, daar stel je:

en over dat jochie van 4: dat is gewoon dezelfde persoonlijkheid, maar nog niet uitgerijpt. die heb je pas na je puberteit. deze wordt wel verondersteld stabiel te blijven, al is verandering binnen een bepaalde marge mogelijk en veel voorkomend.

Spreek je in dat geval niet van dezelfde persoon ipv dezelfde persoonlijkheid?

Ook zou je kunnen spreken van hetzelfde temperament.

De persoonlijkheid is het geheel aan eigenschappen die men aan een een levend wezen kan verbinden, het temperament is daar maar een onderdeel van.

Voor een ongerijpte sinaasappel geld toch ook niet dat hij hetzelfde geheel aan eigenschappen bezit tegenover de gerijpte sinaasappel?

Windsurfer

Spreek je in dat geval niet van dezelfde persoon ipv dezelfde persoonlijkheid?

in ieder geval van dezelfde persoon, de persoonlijkheid is echter in het geval van het 4 jaar oude jochie nog niet ontwikkeld. Anders gezegd, een jochie van 4 heeft nog niet zijn persoonlijkheid zoals die uiteindelijk zal zijn. De bouwstenen ervan wel, zoals soort temperament.

of bedoel je dat niet jdr?

groeten,

Wetenschapsforum

Laatste berichten

Nieuwsberichten

DIS bestaat

Re: DIS bestaat

Re: DIS bestaat

Re: DIS bestaat

Re: DIS bestaat

Re: DIS bestaat

Re: DIS bestaat

Re: DIS bestaat

Re: DIS bestaat

Re: DIS bestaat

Re: DIS bestaat

Re: DIS bestaat

Re: DIS bestaat

Re: DIS bestaat

Re: DIS bestaat

Re: DIS bestaat