Wetenschapsforum

Op mijn zoektocht naar informatie over ADD, hoogbegaafdheid, beelddenken en hypergevoeligheid is me opgevallen dat er grote overeenkomsten zijn met betrekking tot de kenmerken van deze 'stoornissen'. Ik zou graag willen weten of daar al eens onderzoek naar gedaan is.

Is een combinatie van deze "stoornissen" bij mensen gebruikelijk of zijn de overeenkomsten maar schijn?

Vaak is er inderdaad een syndroom van verschijnselen. De overgevoeligheid en hoogbegaafdheid zijn daarbij een bekend verschijnsel. Het kan ADD, ADHD, Asperger, Gille de la Tourette, maar ook zonder stoornis, aanwezig zijn.

In het geval van stoornissen, heeft het veelal een correlatie met elkaar, gezien veel van deze stoornissen pervasief zijn.

Uitleg aanpassing en heropening van deze topic: In overleg met Arn0 heb ik het persoonlijke aspect uit de vraagstelling gehaald, daar was het hem kennelijk niet om te doen, het was geen vraag om hulp. De posts die op dat persoonlijke aspect ingingen heb ik derhalve ook verwijderd omdat ze nu niet meer van toepassing zijn (Arn0 heeft mij geruststellend gemeld dat hij het met de gegeven adviezen eens is). Deze topic is dus op Arn0's verzoek heropend met bovenstaande aanpassingen.

Overgevoeligheid zie ik als keerzijde van de intuïtie. Het onderbewustzijn wordt bewustgemaakt door intuïtie (output), maar heeft een gevoelige mate van waarnemen nodig (input). Het is de 'over-sensorische ingesteldheid' welke meestal bij beelddenkers, maar ook bij hoogbegaafden heerst. Vaak is de intuïtie nadrukkelijk van toepassing op iemand, maar komt het vanuit het onbewuste. Het onderbewustzijn is ook waar herrinneringen aan bepaalde gevoelens geassocieerd worden (gevoelswaarde toekennen aan de hand van eerdere ervaringen.

Binnen een syndroom zie je vaak een samenwerking van afzonderlijke factoren. Bijvoorbeeld, een synesthesie van bepaalde zintuigen, welke de sterke behoefte van het hoogbegaaqfde behartigen, waardoor verkregen inzichten een beeld teweeg brengen, welke ervaren wordt als totaal van eerdere denkbeelden.

Allereerst wil ik Veertje bedanken voor het heropenen van dit topic en het uitvoeren van de gewenste aanpassingen.

Verder ben ik met je eens Sjorssnors dat de overgevoeligheid een kenmerk is van hoogbegaafdheid, ADD en zeer waarschijnlijk ook van beelddenken.

In tegenstelling tot het filosofie en theorieontwikkeling forum ben ik nu niet op zoek naar (vaak interessante) theoriën, maar naar informatie over onderzoeken door gerespecteerde wetenschappers (met name dus psychologen en psychiaters) naar de verbanden en de verschillen tussen deze 'fenomenen'/'stoornissen'.

hoi arnO,

het zou makkelijk zijn als je wat deelvragen formuleerde, want je vraag is zeer ruim. er valt wel wat over te zeggen in ieder geval,

groeten,

Ik heb vroeger een aantal psychologen bezocht en die kwamen met allerlei verschillende diagnoses, oa: add, hoogbegaafde-onderpresteerder, pdd-nos..

vooral add en hoogbegaafdheid hebben idd veel overeenkomsten..(voldeed bij beiden aan 99% van de criteria)

Maar zelf heb ik t nietzo op datsoort diagnoses..

nu(zo'n 5 jaar later) heb ik niet veel van die 'symtomen'of eigenschappen meer.. Ben nogsteeds wel wat chaotisch enz.. maar heb zeker geen stoornis (meer)

Denk dat iedereen zich gewoon anders ontwikkeld

Maar als je jezelf toch graag wil bestempelen met één van die 2 diagnoses, kies dan maar voor hoogbegaafdheid, want daar kan je teminste wat mee

Als je hoogbegaafd bent heb je veel (ontwikkelings)mogelijkheden.



Terwijl de diagnose ADD betekent dat t je nooit zal lukken om dingen af te maken, je alles altijd maar zal blijven uitstellen, je nooit op iets nuttigs kan concentreren.. en de rest van je leven een loser zal zijn. t enige wat je daartegen kan doen = stuctuur in je leven brengen (je leven saai maken)

En je uiteindelijk maar aan de coke eindigt

Terwijl de diagnose ADD betekent dat t je nooit zal lukken om dingen af te maken, je alles altijd maar zal blijven uitstellen, je nooit op iets nuttigs kan concentreren.. en de rest van je leven een loser zal zijn. t enige wat je daartegen kan doen = stuctuur in je leven brengen (je leven saai maken) En je uiteindelijk maar aan de coke eindigt

Nou dan is de keuze niet moeilijk

Maareh, wat je zegt is niet helemaal waar. Ook met ADD valt prima te leven, maar het beeld wat je schetst is wel zo'n beetje hoe er tegenaan gekeken wordt. Alhoewel hoogbegaafdheid in de praktijk ook maar weinig gewaardeerd wordt. Het wekt bij velen toch een misplaatste jaloezie op.

Windsurfer schreef:hoi arnO,

het zou makkelijk zijn als je wat deelvragen formuleerde, want je vraag is zeer ruim. er valt wel wat over te zeggen in ieder geval,

groeten,

Ok, ik zoek dus informatie op internet m.b.t. professioneel onderzoek naar:

-overeenkomsten van ADD, hoogbegaafdheid, beelddenken en hypergevoeligheid

-verschillen tussen ADD, hoogbegaafdheid, beelddenken en hypergevoeligheid

-hoe gebruikelijk het is dat er combinaties hiervan voorkomen

kan iemand aub de kenmerken van 'overgevoeligheid' geven?

kan paranoia (achterdochtig zijn) een gevolg zijn van overgevoeligheid?

Fabrice Macours schreef:kan iemand aub de kenmerken van 'overgevoeligheid' geven?

kan paranoia (achterdochtig zijn) een gevolg zijn van overgevoeligheid?

Volgens mij is paranoia geen gevolg van overgevoeligheid. Overgevoeligheid is meer lichamelijk. Je zintuigen reageren sterker.

Hier kan je meer informatie vinden:

http://www.hsponline.nl/

In 1982 publiceerden Geschwind en Behan een artikel waarin ze een neurologische verklaring gaven voor de grote correlatie tussen verschillende individuele bijzonderheden en aandoeningen. Na dat artikel volgden meerdere onderzoeken ook van andere onderzoekers, die eigenlijk geen van allen de Geschwind-Behan-Galaburda-theorie konden weerleggen en in 1991 gaven McManus en Bryden een mooie samenvatting van deze theorie en alle aspecten die de theorie probeerde te verklaren in hun artikel: ‘Geschwind’s Theory of Cerebral Lateralization: Developing a Formal, Causal Model’ (Psychological Bulletin 1991, Vol. 110, No 2, 237-253).

De theorie is als volgt:

De testosteronlevels tijdens de zwangerschap kunnen worden beïnvloed door genetische factoren en omgevingsfactoren, waarbij de testosteronlevels bij de mannelijke foetus gevoeliger zijn voor omgevingsfactoren.

Deze verschillen in testosteronlevels zouden de belangrijkste oorzaak zijn voor een aantal individuele verschillen, waaronder de ontwikkeling van de hersenen en het immuunsysteem.

Hoge effectieve testosteronlevels zorgen voor een vertraagde groei van het achterste deel van de linker hersenhelft, wat volgens de onderzoekers onder andere kan leiden tot ontwikkelingsstoornissen, zoals autisme, dyslexie, stotteren, vertraagde spraakontwikkeling, hyperactiviteit en Gilles de la Tourette.

Deze vertraagde groei van het achterste deel van de linker hersenhelft zorgt ter compensatie voor een sneller groeiend en daardoor groter achterste deel van de rechter hersenhelft, dat volgens de onderzoekers onder andere kan leiden tot begaafdheid, zoals gezien bij mensen met Asperger, maar ook wiskundige, artistieke, muzikale en ruimtelijke talenten.

De hoge testosteronlevels zouden ook zorgen voor een vertraagde groei van de voorste delen van de rechter hersenhelft, wat resulteert in een beperkte sociale ontwikkeling.

En tot slot onderdrukt testosteron de groei van structuren die te maken hebben met immuniteit, waardoor migraine, astma en allergieën kunnen ontstaan. De afwijkende corticale architectuur kan er bovendien voor zorgen dat iemand last krijgt van epilepsie.

Wanneer je hier verder op door theoretiseert, zou je een heleboel kunnen verklaren. Zo wordt van hooggevoeligheid wel gezegd dat er een neurologische oorzaak aan ten grondslag ligt, die ervoor zorgt dat mensen problemen krijgen in de overdracht van interne en externe communicatie, waardoor omgevingsfactoren minder goed gefilterd worden (laat dat nu net ook een theorie zijn die bestaat over autisme, met dat verschil dat bij autisme de prikkels nog minder gefilterd zouden worden).

Als je kijkt naar aandachtsproblemen dan zou je deze ook kunnen herleiden naar een afwijkende ontwikkeling van de frontaalkwabben (voorste delen van de hersenen). Mensen met beschadiging in de frontaalkwabben zijn vaak verhoogd afleidbaar, het zogenaamde interferentie-effect is groter, wat betekent dat de aandacht voor een taak gemakkelijk wordt verstoord wanneer tegelijkertijd andere informatie binnenkomt. Friedman en Polson ontwikkelden in 1981 hun “multiple resources” model, dat stelt dat interferentie-effecten eerder optreden wanneer twee taken door dezelfde hersenhelft worden verwerkt. Wanneer de ene hersenhelft een ontwikkelingsachterstand heeft en de andere helft juist overmatig is ontwikkeld, neemt de goed ontwikkelde helft taken over van de minder goed ontwikkelde, waardoor het dus vaker voor zal komen dat twee taken door dezelfde hersenhelft worden verwerkt en de kans op interferentie-effecten, en dus aandachtsproblemen, groter is.

Over het beelddenken zou je naar aanleiding van de Geschwind-theorie ook uitspraken kunnen doen. Vandenberghe et al. (1996) onderzochten de functionele anatomie die ten grondslag ligt aan de verwerking van plaatjes en woorden. De verwerking van woorden vond in alle condities van hun onderzoek plaats in de linker inferieure pariëtaalkwab, bij de plaatjes gebeurde dit in de rechter middelste occipitaalgyrus. Het achterste deel van de hersenen wordt ook wel de occipitaalkwab genoemd. Volgens de Geschwind-theorie is die overmatig ontwikkeld, waardoor de verwerking van plaatjes dus sneller kan verlopen. Wanneer je denkt, gebeurt dit volgens mij altijd zowel in woorden als in plaatjes. Bij gebruikelijk ontwikkelde hersenen zal de taalverwerking echter sneller verlopen dan de verwerking van plaatjes, waardoor die eerder in je aandacht komt. Wanneer het deel van de hersenen dat beelden verwerkt echter zo goed ontwikkeld is, zal de verwerking van plaatjes sneller verlopen, waardoor de beelden eerder in de aandacht komen en je dus denkt in beelden.

De correlatie tussen ADD, hoogbegaafdheid, hypergevoeligheid en beelddenken, kun je naar aanleiding van de Geschwind-theorie dus aardig verklaren. In hoeverre deze kenmerken bij één en dezelfde persoon tegelijk tot uiting komen, zal dan afhangen van de mate waarin de hersenontwikkeling werd beïnvloed door het verhoogde testosteronniveau tijdens de zwangerschap. Wanneer meerdere van deze kenmerken bij iemand aanwezig zijn, kan hetgeen gediagnosticeerd wordt afhankelijk zijn van wat op dat moment het meest op de voorgrond staat en het meest voor problemen zorgt.

Voor een deel hangt het echter ook altijd af van de aandacht en het karakter van de therapeut. Hoe objectief je ook probeert te zijn, het oordeel van een therapeut is lang niet altijd vrij van subjectiviteit. Naarmate de zelfkennis van een therapeut groeit, lukt het hem of haar wel beter om de persoonlijke interesses en karaktertrekken buiten het oordeel te houden, maar ieder mens heeft karaktertrekken waarvan hij of zij zich niet bewust is en als je je er niet van bewust bent, kun je dit ook niet bewust buiten je oordeel houden. Wanneer een therapeut zich voornamelijk bezighoudt met intelligentieonderzoek, zal de hoogbegaafdheid hem of haar het eerst opvallen. Wanneer de therapeut een bijzondere interesse heeft voor ADD en ADHD, zal dat hem of haar het eerst in het oog springen. Wanneer een therapeut zelf een overgevoeligheid voor prikkels heeft en hooggevoelig is, kan hij of zij dat in jou herkennen en zal die diagnose eerder in hem of haar opkomen, maar ook wanneer een therapeut zich juist helemaal heeft afgesloten voor emoties zonder zich daarvan bewust te zijn, kan deze diagnose het eerst in hem of haar opkomen, juist omdat jouw gevoeligheid in zijn of haar ogen dan sterker en opvallender kan zijn dan het in werkelijkheid zal zijn.

Duizend maal dank ConocimientA!!!

Dit is precies de soort informatie die ik zocht. Sterker nog, het bevestigt volledig mijn vermoeden dat al deze 'aandoeningen' met elkaar in verband staan. De link met dyslexie en Gilles de la Tourette was ik ook al op het spoor, al zie ik dyslexie meer als een vorm van beelddenken en Gilles de la Tourette als een vorm van overgevoeligheid.

Nu kwam ik zelf nog iets heel interesants tegen, waaruit blijkt dat het verband in de praktijk zelfs veel vaker voorkomt dan verondersteld wordt. Althans, het maakt het heel waarschijnlijk. Ik doel hiermee op het begrip nieuwetijdskinderen. Kijk hier voor meer informatie (ERG interessant) http://www.nieuwetijdskinderen.nl

Kunnen we eigenlijk nog wel spreken van een aandoening of afwijking?

Als je het vergelijkt met de geijkte stand van zaken is er inderdaad sprake van een afwijking van het (vroegere, destijdse) gemiddelde.

OF...hebben we te maken met een daadwerkelijke evolutie van de mens?

Aan de hand van de genoemde onderzoeken mag je volgens mij best concluderen dat onze lichamen vanaf de geboorte al aan veranderd zijn.

Inderdaad. Om een voorbeeld te geven, ken ik veel 'jonge mensen' die veel 'gamen'. Dit versterkt enorm het intuïtieve reactievermogen, wat ze zeer snel nieuwe associaties laat maken, wanneer nodig. Het is vaak ook merkbaar dat zo'n persoon nogal introvert op dat moment is, en nauwelijks waarneemt, altans minder dan wanneer ze niet gamen. het 'bewuste waarnemen' spitst zich toe op de game, en intuïtief wordt het doen-en-laten bepaalt.

Nu kwam ik zelf nog iets heel interesants tegen, waaruit blijkt dat het verband in de praktijk zelfs veel vaker voorkomt dan verondersteld wordt. Althans, het maakt het heel waarschijnlijk. Ik doel hiermee op het begrip nieuwetijdskinderen. Kijk hier voor meer informatie (ERG interessant) http://www.nieuwetijdskinderen.nl

De nieuwetijds- of indigokinderen worden met name in het verband gebracht met HSP.

De hooggevoeligheid wordt snel verward met paranormaliteit en mensen met HSP zijn bijzonder vatbaar voor spiritualiteit.

Vaak passen deze kinderen niet in hun omgeving en vertonen ze onaangepast gedrag.

Volgens de doe-het-zelf-club 'New Age' zijn indigokinderen de belichaming van zeer oude en wijze zielen die de nieuwe tijd (2012) komen inluiden.

Hele therapieen worden op deze kinderen/mensen losgelaten zoals als ook in jouw site te zien is.

Met wetenschap heeft het allemaal weinig te maken, wel denk ik dat de stempel 'indigokind' voor een heleboel HSP-ers die hun hele leven onbegrepen zijn geweest positief kan uitpakken.

Het hele New Age aspect vind ik zelf ook niet bepaald geloofwaardig en hetzelfde geldt voor de paranormaliteit. Al wordt het laatste op de site die ik noemde meer uitgelegd in het aanvoelen/overnemen van iemand anders zijn emoties/stemming en dat heeft meer te maken met 'interpersoonlijke zintuigen', wat ook weer aansluit bij HSP.

Wat me wel opvalt is, dat het erop lijkt dat het aantal HSP'ers met enorme percentages toeneemt onder de kinderen. In een periode waar alles steeds sneller gaat, is dat toch wel een hele praktische aanpassing.

Nu worden met name ADHD'ers als erg lastig beschouwd, maar waarom?

Omdat ze niet zo goed in de huidige (ondertussen verouderde) structuur van school en opvoeding passen. Gelukkig zie je steeds vaker dat er van kleins af aan anders met ADHD'ers wordt omgegaan. Een ADHD'er heeft een haast onuitputtelijke bron van energie, maar het is wel belangrijk dat deze energie ergens voor gebruikt kan worden en zich niet ophoopt, wat kan resulteren in lichaamlijke uitbarstingen of depressies (soort kortsluiting).

Toch zijn het juist deze mensen die geen problemen hebben met de snelle ontwikkelingen om ons heen

HSP'ers zijn ook veel sneller in staat prikkels uit de omgeving te verwerken, wat betekent dat de prikkels korter en zwakker mogen zijn voor dezelfde reactie als bij een niet HSP'er. Ook dit is praktisch met de huidige versnelling in de maatschappij.

Het aanvoelen van iemand anders zijn emoties en bedoelingen is in mijn ogen ook een ontzettend positief iets. Zo kan ik in een enkele tel de gevoelens en het karakter van iemand inschatten, met name bij een ontmoeting (=heel belangrijk om valse signalen weg te filteren). Het gebeurt niet vaak dat ik daarbij de plan mis sla.

Voor sommigen duurt het echt jaren om iemand goed in te kunnen schatten, dus het voordeel is wel duidelijk.