Tijd

nabz

hey,

Hoe komt het dat je, als je jonger bent, de tijd voor je gevoel veel langzamer gaat??

Ik weet dat de tijd eigenlijk iets heel raars is etc.. maar ik bedoel voor je gevoel. Komt het mss omdat je steeds realistischer word en meer inzicht krijgt of omdat het een instinct is om makkelijker dingen (zoals taal) te leren.

Marco van Woerden

Ik denk dat dit echt heel erg persoonsgebonden is, iedereen ervaart tijd op zijn eigen manier. Wat ik er wel over kan zeggen is dat waarschijnlijk de grote mate van beschermdheid en onwetendheid die over het algemeen tijdens de jeugd aanwezig is, zorgt voor vrijheid en zorgeloosheid. Naarmate iemand ouder wordt, komen er steeds meer verplichtingen en zorgen, en wordt iemands vrijheid beperkt.

Er zijn dan ook steeds meer problemen die verdrukt, gerelativeerd of verholpen moeten worden; problemen die er in het vroege leven nog niet zijn. Denk aan hele praktische zaken als het invullen van de belastingformulieren, of aan meer gevoelsmatige feiten als een burn-out, of nare/traumatische ervaringen die iemand kan hebben. Het bezig zijn lijkt de tijd denk ik te versnellen, maar ik weet niet zeker of je dat echt zo mag zeggen.

Sjorssnors

Ik denk dat dat komt omdat als kind 'het bewustzijn' nog minder z'n invloed heeft op het denken, zo ook over het begrip 'tijd'. Als kind is het bewustzijn vaak nog beperkt tot autootjes of poppenhuizen. Bijvoorbeeld het vooruitziende bewustzijn dat dat speelgoed tien jaar later waarschijnlijk 'versleten' is zal nog ontbreken (om maar een voorbeeld te noemen over de mate waarin het bewustzijn nog onderontwikkeld kan zijn bij 'informatie-absorberende kinderen'). Hoe groter het bewustzijn, naar mijn inziens, hoe sneller tijd lijkt te gaan.

Arn0

Vrijheid lijkt me inderdaad een belangrijke factor.

Als kind ben je vrijer in je doen en laten en heb je dus meer vrijheid de dag door te brengen zoals je dat zelf wilt. Naarmate je ouder wordt stapelen de verplichtingen zich op en wordt die vrijheid om je eigen ding te doen en de tijd waarin steeds kleiner, maar de behoefte eraan niet. Je krijgt hierdoor het gevoel dat je tijd tekort komt en de tijd lijkt dus veel sneller te gaan.

Verder krijg je veel meer te maken met deadlines, waardoor het urgentiegevoel sterk toeneemt, wat een opgejaagd gevoel geeft.

Als derde wil ik ook nog de snelheid noemen waarmee je jezelf ontwikkelt en waarmee je nieuwe ervaringen opdoet (of hoe je vernieuwingen ervaart). Deze neemt juist steeds verder af. Hierdoor lijkt het ook dat de tijd in een versnelling raakt.

Bovendien gaat het leren van iets nieuws ook steeds moeilijker en kost iets bijvoorbeeld geen 1 jaar om onder de knie te krijgen, maar 2 jaren. Zo lijkt het ook alsof je een jaar kwijtraakt.

Sjorssnors

Arn0 schreef:Vrijheid lijkt me inderdaad een belangrijke factor.

Als kind ben je vrijer in je doen en laten en heb je dus meer vrijheid de dag door te brengen zoals je dat zelf wilt. Naarmate je ouder wordt stapelen de verplichtingen zich op en wordt die vrijheid om je eigen ding te doen en de tijd waarin steeds kleiner, maar de behoefte eraan niet. Je krijgt hierdoor het gevoel dat je tijd tekort komt en de tijd lijkt dus veel sneller te gaan.

Verder krijg je veel meer te maken met deadlines, waardoor het urgentiegevoel sterk toeneemt, wat een opgejaagd gevoel geeft.

Als derde wil ik ook nog de snelheid noemen waarmee je jezelf ontwikkelt en waarmee je nieuwe ervaringen opdoet (of hoe je vernieuwingen ervaart). Deze neemt juist steeds verder af. Hierdoor lijkt het ook dat de tijd in een versnelling raakt.

Bovendien gaat het leren van iets nieuws ook steeds moeilijker en kost iets bijvoorbeeld geen 1 jaar om onder de knie te krijgen, maar 2 jaren. Zo lijkt het ook alsof je een jaar kwijtraakt.

Het lijkt mij dat naar mate je ouder wordt, 'bewuste denkprocessen' moeizamer gaan, en dat 'onbewuste denkprocessen' evenals op jongere leeftijd wél gemakkelijk en snel blijven gaan (cognitief), naar mate het gebruikt wordt / blijft. Een andere constatering is naar mijn inziens dat het herkennen, onderkennen en hanteren van dergelijke begrippen, bij in een niet ver strekkend verleden nog amper z'n invloed had binnen de perceptie van mensen in het algemeen. Wat dat betreft is tijd gerelateerd aan de perceptie op het moment. Het bewustzijn voedt weliswaar het onderbewustzijn, echter is de input (vraag) van het onderbewustzijn ook afhankelijk van de mate het bewustzijn het toe laat (intuïtie). Het onderbewustzijn versterkt dan het bewustzijn en omgekeerd. Door frequent bewust stil te staan bij het begrip tijd wordt de ervaring ervan bewust bespoedigd. Door er niet bewust bij stil te staan, maar het slechts te ondervinden, blijft het tempo hetzelfde qua ervaring. Een jammerlijk bij-effect is dat het korter worden van de resterende tijd dan ook intenser ervaren wordt.

Louise

Volgens mij heeft het ook te maken met nieuwe indrukken?

Een doorsnee dag lijkt sneller te gaan, dan een dag met een en al nieuwe indrukken. (als er geen verveling is)

Valt mij persoonlijk op.

Windsurfer

nabz schreef:hey,

Hoe komt het dat je, als je jonger bent, de tijd voor je gevoel veel langzamer gaat??

Ik weet dat de tijd eigenlijk iets heel raars is etc.. maar ik bedoel voor je gevoel. Komt het mss omdat je steeds realistischer word en meer inzicht krijgt of omdat het een instinct is om makkelijker dingen (zoals taal) te leren.

spreek maar eens met iemand die een verschrikkelijke jeugd heeft gehad, die zal dit anders ervaren denk ik.

daarnaast lijkt tijd uit het verleden altijd sneller gegaan te zijn dan tijd in het heden gaat. details vervagen, je weet enkel de grote lijnen nog, minder informatie, dus leidt je daaruit af dat de tijd korter leek te duren. terwijl tijd gewoon tijd is. interessante bias, inderdaad.

groeten,

TwistedMind

Louise schreef:Volgens mij heeft het ook te maken met nieuwe indrukken?

Een doorsnee dag lijkt sneller te gaan, dan een dag met een en al nieuwe indrukken. (als er geen verveling is)

Valt mij persoonlijk op.

Volgens mij ook. Als ik iets heel erg of heel leuk mee maak, lijkt de tijd ook veel langzamer te gaan. Als kind doe je heel veel nieuwe indrukken op, daardoor lijkt te tijd ook wel langzamer te gaan. Curieuze is dat op het moment zelf (b.v. tijdens een geweldige vakantie, of b.v. tijdens een zware ziekte) de tijd juist weer heel snel lijkt te gaan.

Tijdsbesef (klok kunnen kijken, etc.) zal verder ook wel meespelen, maar minder.

Bij veel oudere mensen lijkt te tijd heel snel te gaan. De oorzaak leek (uit onderzoek, geen bron helaas) vooral doordat veel oudere mensen erg weinig doen na hun pensioen. Bejaarden die veel ondernamen hadden dat gevoel, dat de tijd zo snel voorbij ging, veel minder.

Louise

Curieuze is dat op het moment zelf (b.v. tijdens een geweldige vakantie, of b.v. tijdens een zware ziekte) de tijd juist weer heel snel lijkt te gaan.

Tijdsbesef (klok kunnen kijken, etc.) zal verder ook wel meespelen, maar minder

Een vakantie zie ik al snel als te kort, maar das iets anders.

Juist tijdens reizen valt me dit op. Mn bij verre reizen, waar je van het ene uiterste (westers) naar een ander "uiterste" gaat. Alles lijkt dan "nieuw" te zijn.

Ik ben geregeld een paar maanden weg geweest en het leek veel langer.

Horloges draag ik toch al nooit, dus volgens mij heeft dit geen impact op me.

Ook zoiets "raars", dat ik vrij nauwkeurig de tijd kan inschatten, terwijl ik best een onregelmatig leven leid.

Wel het een en ander "moeten" op een doordeweekse dag; die vrijheid ja. Daardoor ben je bewuster bezig met tijd.

Natuurlijk speelt stemming hierin ook een rol qua tijdsgevoel.

Louise

Maf die tijdbeleving.

Een tijdje terug een flink auto-ongeluk meegmaakt. Ik zag het aankomen.

En voor de knal schiet in een paar seconden je hele leven aan je voorbij. Het lijkt dat seconden ineens veel langer worden.

Wat gebeurt er in ut koppie.

Of kijk bij het gebruik van bepaalde drugs.

Buiten lijkt het langzamer te gaan.

Sylvester

Ik denk dat het ook te maken heeft met de verhouding.

Voor een kind van 4 is een jaar een kwart van zijn of haar leven.

Voor mij is een jaar 1/38 van mijn leven! Dat lijkt een stuk minder!

Toegegeven, als je je verveelt duurt de tijd nog best wel lang.

nabz

Sylvester schreef:Ik denk dat het ook te maken heeft met de verhouding.

Voor een kind van 4 is een jaar een kwart van zijn of haar leven.

Voor mij is een jaar 1/38 van mijn leven! Dat lijkt een stuk minder!

Toegegeven, als je je verveelt duurt de tijd nog best wel lang.

Jah denk je dat het door dat komt??

andere meningen??

Wetenschapsforum

Laatste berichten

Nieuwsberichten

Tijd

Tijd

Re: Tijd

Re: Tijd

Re: Tijd

Re: Tijd

Re: Tijd

Re: Tijd

Re: Tijd

Re: Tijd

Re: Tijd

Re: Tijd

Re: Tijd