Moderator: Rhiannon
Google eens derealisatie of depersonalisatie.
Wat bedoel je precies met 'de richting aangegeven'? (richting waarvan?)Bij die fenomenen hebben 'bewuste denkprocessen' ook de richting aangegeven, en gaan de 'onbewuste denkprocessen' er in mee.
Wat bedoel je met volledige breedte van denkstructuren?De denkstructuren expanderen dan niet in z'n volledige breedte, maar pieken in een bepaalde invalshoek.
Met de-associatie bedoel je dissociatie, klopt dit?De-associaties zijn dan het gevolg van een bepaalde gefocustheid. De-associaties kan je voorkomen door de invalshoeken in z'n breedst mogelijk perspectief constant aan verandering onderhevig te laten zijn, met andere woorden, de conclusie-gerichtheid geen beperkingen opleggen.
zie hier:Als ik dan iets leuks doe, zoals naar het zwembad gaan, dan lijkt het alsof ik alles automatisch doe.
Het interessante aan zo'n ervaring (ik ken ze ook) is dat je jezelf observeert in al je handelen en niet meer de associatie legt (dissocieerd) tussen bewustzijn en je lichaam (handelen).Depersonalisatie Stoornis
Deze patiënten ervaren periodiek het eigen lichaam als vreemd, niet vertrouwd, of niet echt. Wanneer zij naar zichzelf kijken komt het hen voor dat ze naar een film kijken. Zij hebben vaak het gevoel te handelen als een automaat of robot. Gevoel is een psycho-fysiologische ervaring zodat mensen geen gevoelens kunnen ervaren zonder lichamelijke sensaties en depersonalisatie verhindert de verwerking van lichamelijke gevoelens.
Derealisatie is een symptoom waarbij iemand de omgeving als vreemd, vager, op afstand of als niet vertrouwd ervaart. Het kan lijken alsof je in een glazen stulp zit, de buitenwereld komt als raar of onecht over.
De depersonalisatie en derealisatie zijn gematigd tot ernstig, de identiteitsverwarring mild tot gematigd. http://www.empty-memories.nl/disspectrum.html
- I also describe this loss of Self as my "Xerox Analogy." Take an original document and Xerox it. Take the Xerox of the document and Xerox that. Continue to Xerox each Xerox. The original document slowly fades away. This is how I feel my Self fading away.
- My arms often feel they are not attached to my body, as though they are not mine. It is as though I have phantom limbs that I can see. This is most disconcerting as one's arms and hands are so crucial to so many daily activities. This sensation waxes and wanes and is exacerbated by various kinds of stress.
- I frequently feel certain areas of my body are "numb" or have "gone to sleep." Everyone is familiar with sitting on one's foot, cutting off the circulation and having it "fall asleep." I have somewhat similar sensations that occur mostly on my right side, on my cheek and on my arm -- but again I don't believe these parts of my body have actually gone numb. The numbness feels as though it only reaches down about one-half an inch into my skin. I will sometimes rub these areas to "wake them up" knowing very well this is again some irritating somatic symptom I have no control over though I know I shouldn't feel that way.
- The world looks two-dimensional and flat. Objects seem to have no existence separate from my thoughts, they are illusions and are pressed up against my eyes. If I reach out to touch something it seems farther away or closer than it should be.
Ik denk dat dat wel mee valt, aangezien je dit alleen hebt bij vermoeidheid.Matthijs_QAFS schreef:Betekent het dat ik nu een ziekte heb!
Ik heb het niet altijd, maar soms.
Wel bedankt voor de reacties
De-associaties (derealisatie, depersonalisatie) worden veroorzaakt door bewuste denkprocessen, die er dus richting aan geven. De de-associaties hebben vervolgens hun gevolg binnen het bewuste denken.jdr schreef:Ik kan je maar met moeite volgen Sjors, ik zal mijn best doen.
Wat bedoel je precies met 'de richting aangegeven'? (richting waarvan?)Bij die fenomenen hebben 'bewuste denkprocessen' ook de richting aangegeven, en gaan de 'onbewuste denkprocessen' er in mee.
En kun je bij onbewuste processen nog wel spreken van denkprocessen?
Een 'realiteitsbesef' bouw je op door het van meerdere kanten te bekijken. Het vermogen om dan een realistisch besef van de realiteit te verkrijgen, bewerkstelligt dan de juiste associaties. De-associaties krijgen dan minder kans, vanwege een 'breder bewustzijn', inplaats van dat het zich heeft toegespitst op de-associaties die dus niet reëel zijn, en het bewustzijn beperken tot specifieke gedachten (pieken). De-associaties zijn invalshoeken binnen het bewustzijn, die het bewustzijn belemmeren de juiste associaties te maken.Wat bedoel je met volledige breedte van denkstructuren?De denkstructuren expanderen dan niet in z'n volledige breedte, maar pieken in een bepaalde invalshoek.
Bedoel ik. Ik bekijk druggebruik, hypnose, trauma, vermoeidheid, etc óók vanuit het bewustzijn beredeneerd, en niet aanschouwend. Het begrip over het begrip bewustzijn wordt groter door het begrijpend te maken. Dat doe je door de ervaringen die er zijn te analyseren en te verwerken tot een bepaald 'ervaringsbeeld' (niet extern aanschouwd).Met de-associatie bedoel je dissociatie, klopt dit?De-associaties zijn dan het gevolg van een bepaalde gefocustheid. De-associaties kan je voorkomen door de invalshoeken in z'n breedst mogelijk perspectief constant aan verandering onderhevig te laten zijn, met andere woorden, de conclusie-gerichtheid geen beperkingen opleggen.
Dissociatie is m.i. niet het gevolg van een bepaalde gefocustheid, het is een bepaalde gefocustheid.
De oorzaken liggen elders (bv druggebruik, hypnose, trauma, vermoeidheid, etc.).
Er valt dan ook weinig aan dissociatie te sturen/voorkomen als het er eenmaal is.
Volgens mij is dat juist het hele probleem bij iemand in vermoeide/gedrogeerde toestand, namelijk dat diegene zijn aandacht niet langer volledig kan richten op de realiteit, waardoor de waarneming 'van een afstand' lijkt te zijn gedaan; alles lijkt vanzelf te gaan, automatisch, alsof men een zombie is. Met andere woorden: de gebruikte term "derealisatie" lijkt me gewoon een direct gevolg van een gebrek aan concentratie.De-associaties kan je voorkomen door de invalshoeken in z'n breedst mogelijk perspectief constant aan verandering onderhevig te laten zijn, met andere woorden, de conclusie-gerichtheid geen beperkingen opleggen.
Hoe je het beschrijft doet me denken aan het verschijnsel dat wel 'flow' genoemd wordt. Kijk voor uitleg hier: http://www.abc-van-meditatie.nl/meditatiee...eenjij/flow.asp. Net dat ik zoveel heb met meditatie, maar ik las eens ergens een discussie over het verschijnsel 'flow' die ik wel interessant vond.Matthijs_QAFS schreef:Soms heb ik wel is dat ik bijvoorbeeld een beetje moe ben.
Als ik dan iets leuks doe, zoals naar het zwembad gaan, dan lijkt het alsof ik alles automatisch doe. Ik besef me dan ook nooit zo goed dat ik in het zwembad zit. Maar de andere keer besef ik me iets wel weer heel goed.
Heeft iemand dit ook?
En hoe komt dit precies?
het hoeft niets te betekenen, maar als je er echt last van hebt en het gevoel hebt er geen controle op te hebben kun je je eens laten onderzoeken. heb je het ook op andere momenten bv, het gevoel dat je het niet kunt doorbreken enz.?Matthijs_QAFS schreef:Soms heb ik wel is dat ik bijvoorbeeld een beetje moe ben.
Als ik dan iets leuks doe, zoals naar het zwembad gaan, dan lijkt het alsof ik alles automatisch doe. Ik besef me dan ook nooit zo goed dat ik in het zwembad zit. Maar de andere keer besef ik me iets wel weer heel goed.
Heeft iemand dit ook?
En hoe komt dit precies?
-Matthijs
Bron: http://www.wetenschapsforum.nl/invision/in...?showtopic=7583Let er in dit forum ook op dat het de bedoeling is om wetenschappelijke discussies te voeren. Dit is dus niet de plaats om persoonlijke problemen te bespreken. Dat is niet alleen zo omdat dit een wetenschapsforum is, maar bovendien omdat de mensen hier nu eenmaal niet zijn opgeleid om anderen met problemen te helpen, met als mogelijk gevolg dat iemands toestand verder achteruit zal gaan.
Wellicht betere sites om met je verhaal terecht te kunnen zijn:
http://www.hetforum.nl/psychologie/index.p...hp?showtopic=91
http://www.pratenonline.nl/
