Het verband tussen het gevoel en het verstand

Sjorssnors

In sommige situaties heeft het gevoel de overhand, en blijkt het verstandig nadenken minder goed (minder objectief) te lukken. Het denken laat bepaalde gevoelens (verdriet, boosheid, angst, blijdschap...)z'n 'inpact' hebben op de perceptie. Blijkbaar wordt dus naast het verstandige beoordelen een invloed toegelaten door het brein, die blijkbaar van belang is. 'Gevoelens' kunnen zo ook positieve draaingen geven aan gedachten, en dus bevorderend zijn.

Bekend is dat de meeste mensen veel gevoelens 'blokkeren', vanwege dat ze op dat moment er niet mee om kunnen gaan, of dat het niet gepast is in die situatie om toe te laten. Echter is dat veelal een terugdraaien van een bepaalde manier van doen, die reeds eigen gemaakt is, wat moeilijk is te realiseren. Toch is het hanteren, bespreken en vervolgens begrijpen van gevoelens met name voor kinderen van cruciaal belang.

Hoe bewerkstellig je 'optimale gevoelshantering' bij kinderen ?

Hoe bewerkstellig je dat volwassenen optimaal gevoelens hanteren bij kinderen, wanneer ze dat zelf niet doen, en wel de verstandigen zouden moeten zijn ?

Musje

Hoe bewerkstellig je 'optimale gevoelshantering' bij kinderen ?

Door gevoelens te benoemen. Gevoelens van het kind in vragende zin: ben je boos? Je kijkt verdrietig... Gevoelens van je zelf ook noemen.

Zelf gevoelens van je zelf ook laten zien. (Moeilijk als je dat niet gewend bent.)

Kinderen niet afrekenen op hun gevoelens als ze vervelend zijn. Je kunt tegen het kind zeggen dat het iets niet mag, als het dan gaat huilen zou je niet ook nog dat huilen weer moeten verbieden. Je bent zelf ook wel eens verdrietig als je iets niet mag. Kinderen horen ruimte (natuurlijk met beperkingen, ze hoeven niet de hele straat bij elkaar te schreeuwen) te krijgen voor gevoelens. Tegelijk leren ze dan zelf om met die gevoelens, in dit geval verdriet, om te gaan. (Dus ook niet gelijk een snoepje bij huilbuien, hoe verleidelijk ook voor ouders)

Ik denk dat tv programma's zoals sesamstraat en kro kindertijd (voor de nog kleinen) ook bewust aandacht besteden aan gevoelens.

Er is vast nog wel meer.

Hoe bewerkstellig je dat volwassenen optimaal gevoelens hanteren bij kinderen, wanneer ze dat zelf niet doen, en wel de verstandigen zouden moeten zijn ?

Ik begrijp niet zo goed wat je hiermee bedoelt. Misschien toch wel: bedoel je dat ouders zich vaak laten ook meespelen door hun gevoelens als hun kinderen dat doen? Bijvoorbeeld schreeuwen tegen je kind dat 'ie niet mag schreeuwen...

Sjorssnors

Precies, ik vind eigenlijk dat bij het opvoeden van kinderen de ouders zichzelf zodanig open moeten stellen tegen hun kind, zodat associaties met bepaalde gevoelens vergeleken kunnen worden door er verstandig over na te denken en ook te bespreken. Eigenlijk is het opvoeden een 'dualistische aangelegenheid', en dus niet alleen op het kind gericht. Er van uit gaan dat zelf niets meer te verbeteren of te onderkennen valt is dan naïef lijkt me.

Door 'het verband' aan te tonen, door middel van het te beredeneren, en te relateren met bepaalde gevoelens die optreden, begrijp je op den duur alle gevoelens, en kan het gemakkelijker een plaats gegeven worden door middel van het verstand.

Mijn stelling is, dat het verstand beter werkt als het zoveel mogelijk gevoelens toelaat in het beredeneren (de andere kant van de medaille). Immers is van volwassenen bekend dat niet-verwerkte of opgekropte gevoelens een sterke invloed hebben op het verstandige doen-en-laten, getuige het verloop bij traumatische ervaringen. Eenmaal beïnvloed door de inpact van heftige gevoelens, werkt het verstand anders. Het gevoel heeft de overhand genomen en het verstand wordt er door meegesleept (beïnvloed). Doordat gevoelens zodanig het denken hebben beïnvloed, is het moeilijk eigenwillig weer 'de draad op te pakken', en niet meer beïnvloed te zijn.

Door niets uit te sluiten en dus alles te bespreken met een kind bewerkstellig je dat met alle gevoelens die tegemoet komen omgegaan kan worden. Veelal hebben mensen de neiging om het door middel van een beperkte (expliciete) manier aan te pakken, waardoor bepaalde factoren niet benaderd en meegewogen worden. Door de communicatie de richting te laten bepalen, blijf je onbevangen en laat je de betreffende gevoelens de toon aangeven.

B@rT

Gevoelens zijn een illusie. In die zin dat ze nodig zijn voor een bepaald biologisch evolutionair begrip, en alles behalve vrij zijn, ze hangen eveneens af van verwachtingspatronen. Het zijn gevoelens die er voor zorgen dat relaties juist niet blijven duren en gedoemd zijn af te springen (het huwelijk voorkomt dit), zodat (in een oersamenleving zonder huwelijk, juist de man doorgaans wordt verlaten door de vrouw, na zelfs heel korte tijd (ik kan dit bewijzen, daar gaat mij "gekke" theorie gedeeltelijk over (zie anders in het forum) ik ga er één van deze dagen mij beginnen achterzetten om het neer te pennen (en ik zie wel waar ik eindig)). Bepaalde situaties in elke relatie (vriendschappelijk, of wat dan ook), veroorzaken een vast patroon van gevoelens. Die alleen doorbroken wordt doordat de persoon (in zijn onderbewuste) merkte dat hij/zij door zijn/haar gevoelens juist het tegengestelde bereikte van wat hij/zij wou. Veel huwelijken eindigen in een man die zich gevangen voelt, en in een ongelukkige vrouw. Ik kan dit verklaren, maar ben niet van plan om dat in deze topic te doen, want dan blijf ik een nachtje doorschrijven. En nu mogen er mensen afkomen met tegengestelde studies/papers/onderzoeken/essays, ik ga ze weerleggen, maar niet hier.

Veertje

Sjorssnors, het enige dat ik hier neer zou kunnen zetten is wat ik zelf door ervaring, maar ook door logica, redenatie en natuurlijk ook door intuitie (al is een groot deel daarvan ervaring, zoals jij wel eens vaker hebt gezegd volgens mij) heb bereikt als ouder. Uiteraard heb ik er - als ouder - veel over nagedacht en wel eens het een en ander (met een aan mijn kinderen aangepaste filter) gelezen, maar een wetenschappelijke uiteenzetting over dit onderwerp kan ik je dus niet geven. Als ouder ben ik dus eigenlijk alleen maar een zelfbenoemde ervaringsdeskundige. Als het je interesseert wil ik er best wat over opschrijven.

Wetenschapsforum

Laatste berichten

Nieuwsberichten

Het verband tussen het gevoel en het verstand

Het verband tussen het gevoel en het verstand

Re: Het verband tussen het gevoel en het verstand

Re: Het verband tussen het gevoel en het verstand

Re: Het verband tussen het gevoel en het verstand

Re: Het verband tussen het gevoel en het verstand