Stel je eens voor dat je 5000 jaar geleden leefde, en samen met een vriendin van je voor jezelf moest zorgen. Jij kan vreselijk goed konijntjes vangen en roosteren boven een vuurtje, zodat je nooit honger hebt. Maar je bent vreselijk klunzig met naald en draad, zodat je kleren altijd grote gaten hebben, en je hebt het dus koud. Je vriendin daarentegen doet er de hele dag over om één konijntje te vangen, en als ze hem boven een vuurtje hangt krijgt ze het altijd voor elkaar het vlees te laten aanbranden, zodat ze altijd honger heeft. Ze kan wel goed naaien, dus haar kleren zijn altijd in orde en ze heeft het nooit koud.
Jij hebt geen honger, maar zit de rest van de dag aan je kleren te prutsen met weinig succes. Je vriendin heeft het nooit koud, maar heeft de rest van de dag nodig om aan een klein beetje slecht eten te komen. Hee, denk je slim, laten we ons eens specialiseren: Jij gaat een paar konijntjes extra vangen en roosteren. Kost je een uurtje extra op een dag. Je vriendin repareert in een uurtje extra jouw kleren. Geen van tweeën heeft meer honger, geen van tweeën heeft het meer koud, en nog eens iets, je hebt ineens alletwee nog een halve dag over om andere dingen te doen. Je hebt de tijd om bijvoorbeeld je hutje te verbeteren, zodat je niet meer drijfnat bent na elke stortbui, of om eens bessen te gaan zoeken (alleen konijntjes eten raak je ook beu op den duur), of zelfs om eens lekker te gaan zwemmen. Of misschien gaan jullie wel konijntjes vangen en kleren maken voor andere mensen uit het bos, die jullie daar weer andere dingen voor teruggeven die jullie zelf slecht kunnen.
Kortom, door die specialisatie heb je het voordeel dat iedereen minder tijd kwijt is aan het in leven zien te blijven, terwijl ieders leven rijker/beter wordt.
Een nadeel is natuurlijk wel dat je afhankelijk wordt van elkaar. Na een paar jaar is je vriendin al helemaal vergeten hoe ze konijntjes moet vangen, en jij weet niet eens meer hoe je een draad in een naald moet krijgen. Dus als jullie ruzie krijgen en ineens weer helemaal voor jezelf moet zorgen heb je allebei een groot probleem. Je bent dan helemaal vergeten hoe je al die andere dingen moet doen om te kunnen overleven.
In de moderne wereld zijn we bijna allemaal heel erg gespecialiseerd: we zijn dus eigenlijk heel erg afhankelijk van elkaar. Je boek zal nog wel meer voor- en nadelen geven. Lees de tekst maar eens goed door.
EDIT: een definitie die ik vond, maar die misschien met iets andere woorden in jouw boek staat:
alle voorzieningen en diensten die bijdragen aan het instandhouden of vergroten van de zelfstandigheid van mensen en van hun deelname aan de maatschappij
En dit zijn van een andere site dan voorbeelden van dat soort voorzieningen:
rustoorden, rust- en verzorgingstehuizen, centra voor dagverzorging of centra voor kortverblijf ("(semi)-residentiële ouderenvoorzieningen".)
gezinszorg, lokale dienstencentra, poetsdiensten, klusjesdiensten, personenalarmsystemen en -centrales, mindermobielenvervoer, diensten voor warme maaltijden, oppasdiensten en andere thuiszorgdiensten ( "thuiszorgvoorzieningen".)
kinderdagverblijven, diensten voor opvanggezinnen, initiatieven voor buitenschoolse opvang, lokaal kinderopvangbeleid enz. ("kinderopvangvoorzieningen".)
En er zullen nog wel meer soorten en voorbeelden zijn.
