Voorwaarden voor opname

jdr

[Edit Windsurfer: dit topic is afgesplitst van Rosenhan experiment en gaat over de voorwaarden voor opname wegens psychische problemen en/ of aandoeningen]

Dat idee had ik ook al, je word niet zo snel meer opgenomen tegenwoordig.

Toen mijn schoonmoeder in een psychose terechtkwam twee jaar geleden heb ik me er over verbaasd hoe lang het moest duren en wat er moest gebeuren voor zij opgenomen werd.

Wel moet ik er bij zeggen dat dat om een onvrijwillige opname ging itt tot het Rosenhan experiment.

Zelf ben ik wel nieuwsgierig naar de diagnostische molen die ik zou moeten doorlopen en de voorwaarden voor een vrijwillige opname wanneer ik een psychose heb of simuleer.

Welke testen gaan daar aan vooraf, hoe erg moet mijn thuissituatie zijn, word daar uberhaubt naar gekeken, hoe werken die testen, etc.?

En stel ik word opgenomen en ik hou op met simuleren of mijn psychose houdt op,

wat gebeurt er dan? Moet ik dan weer allerlei testen af laten nemen, is een gesprekje met een psychiater of psycholoog voldoende? Hoe werkt dit?

Louise

Toen mijn schoonmoeder in een psychose terechtkwam twee jaar geleden heb ik me er over verbaasd hoe lang het moest duren en wat er moest gebeuren voor zij opgenomen werd.

Wel moet ik er bij zeggen dat dat om een onvrijwillige opname ging itt tot het Rosenhan experiment.

Heb je het dan ook over op het wachten op een intake-gesprek? Volgens mij is in de GGZ nog steeds de gewoonte dat iedereen, ongeacht of hij/zij depressief is, stemmen hoort op de wachtlijst voor intake beland, zonder dat de presieze klachten er toe doen.

Ik denk dat het een groot probleem kan zijn: de betrouwbaarheid van patienten.

Er kan ook veel bewust of onbewust worden verzwegen bv uit angst of schaamte of onwaarheden vertellen/simmuleren. In het annalyseren van psychische klachten is betrouwbaarheid een punt maar ook in de behandeling.

Slikt men bv volgens voorschrift een bepaald medicijn etc.

Of er voorwaarden aan patienten worden gesteld weet ik eigenlijk niet.

jdr

Heb je het dan ook over op het wachten op een intake-gesprek? Volgens mij is in de GGZ nog steeds de gewoonte dat iedereen, ongeacht of hij/zij depressief is, stemmen hoort op de wachtlijst voor intake beland, zonder dat de presieze klachten er toe doen.

Mijn vraag is eigenlijk: waar hangt het vanaf of ik al dan niet vrijwillig opgenomen word? Is zo'n intake genoeg? Wat wordt er dan gevraagd tijdens zo'n intake en wat zijn dan de richtlijnen binnen zo'n gesprek waarvan afhangt of ik al dan niet opgenomen word in het geval van een (gesimuleerde) psychose?

Of is er meer nodig dan een intake, en zo ja, wat dan en hoe werkt dit?

De wachtlijst an sich vind ik hierin niet zo interessant.

Dit vond ik alvast:

Diagnose

Een arts, meestal een psychiater, stelt vast of iemand een psychose heeft. Daarbij is de aanwezigheid van positieve symptomen zoals wanen, hallucinaties of verwardheid bepalend. Op basis van gesprekken met de cliënt en eventuele partner, familie of vrienden probeert de arts het verloop van de psychose te reconstrueren. Een algemeen lichamelijk onderzoek en bloedonderzoek kunnen uitwijzen of lichamelijke problemen een rol spelen.

Op basis van alle informatie wordt ingeschat om welk type psychose het gaat en of er bijvoorbeeld aanwijzingen zijn voor schizofrenie of een manisch-depressieve stoornis. Dit is overigens niet altijd meteen duidelijk. De diagnose kan na verloop van tijd bijgesteld en verfijnd worden. Het kan soms jaren duren voordat de diagnose met zekerheid gesteld kan worden.

Verschillen in behandeling

Al eerder is opgemerkt dat nog lang niet alles bekend is over de oorzaken van een psychose. Dat betekent dat er op sommige punten ook verschillende opvattingen zijn over de behandeling. Zo kunnen behandelaars van mening verschillen over de keuze van een antipsychoticum, over de gewenste dosering en de behandelduur. Ook de wijze van omgaan met familie kan sterk verschillen. Sinds enkele jaren wordt gewerkt aan zorgprogramma's voor de behandeling van psychoses. Hierin wordt de verworven kennis uit onderzoek en praktijk tot richtlijn verheven. Dit moet uiteindelijk leiden tot minder verschillen in de behandeling.

Wel of geen opname?

Als iemand aan de behandeling wil meewerken en er zijn mogelijkheden voor opvang thuis, is een opname niet nodig. Maar soms is de situatie zo ernstig en heftig, dat thuis blijven niet langer mogelijk is. Een opname kan enkele weken duren of langer, afhankelijk van de situatie. De 1e dagen van de opname staan in het teken van rust brengen. Daarna is er tijd om problemen te beoordelen en afspraken te maken voor de toekomst.

http://www.trimbos.nl/default1842.html

Nu heb ik nog steeds niet helder waaraan de psychiater precies toetst of ik een psychose heb, is het bijvoorbeeld genoeg als ik zeg dat ik stemmetjes hoor en olifantjes op de weg zie?

Zal de psychiater mij mits er thuis geen opvang mogelijk is bij de diagnose 'psychose' direct laten opnemen?

En misschien ook belangrijk in deze: Hoe kunnen er verschillende opvattingen bestaan over de behandeling? Betekent dit dat als de oorzaken niet helemaal bekend zijn er onwetenschappelijke praktijken op na gehouden worden binnen een behandeling?

Louise

Hoe kunnen er verschillende opvattingen bestaan over de behandeling?

In het stukje wat je vond staat:

Zo kunnen behandelaars van mening verschillen over de keuze van een antipsychoticum, over de gewenste dosering en de behandelduur.

Over moderne middelen tegen een psychose ontbreekt betrouwbare kennis. Heeft ook te maken met hoe lang ze op de markt zijn.

Dus ik kan me wel iets voorstellen bij verschillende opvattingen over de behandeling. Bv over hoe lang je een middel zou moeten gebruiken als je niet meer psychotisch bent. Volgens mij wordt daarover ook vaak van mening verschilt. Dus niet wetenschappelijk bekend.

http://www.psychoseplein.nl/hulp/advies/me...behandeling.htm

http://www.psychoseplein.nl/hulp/advies/cr...risis/index.htm

Windsurfer

Verschillende opvattingen over behandeling, bv keuze psychofarmaca, komen omdat elke mens, elke situatie anders is. Je hebt altijd de mens met zijn specifieke eigenschappen (kwetsbaarheid, opleidingsniveau, psych. verleden, voorkeuren, etc etc) en zijn specifieke omgeving. Dit geldt niet enkel voor psychose maar voor elke stoornis. De ene persoon met depressie krijgt een groepstherapie aangeboden, de tweede individuele gesprekken en de derde enkel medicatie. Dit terwijl ze even depressief kunnen zijn. Dat staat dus los van wetenschappelijke kennis.

Dat is ook de reden dat ik geaarzeld heb op dit topic te antwoorden. Er zijn niet 123 wat factoren aan te wijzen die altijd gelden voor elke patient voordat opname overwogen wordt. Het is steeds in elke situatie opnieuw afwegen.

Henriette

Het enige wat ik ervan weet is dat je jezelf kan aanmelden (er is een soort eerstelijnshulp in ziekenhuizen en zo) als je het niet meer ziet zitten en vreselijk in de knoop zit.

Gedwongen opname gaat via een rechter. Wanneer je een gevaar vormt voor jezelf of voor je omgeving kan je op die manier opgenomen worden.

Heel summiere info, sorry. Ik weet er het fijne niet echt van (de juridische regels).

Misschien helpt dezelink?

Jan van de Velde

http://www.rvz.net/data/download/PUBL97-06.doc

als je je verveelt.......

Wetenschapsforum

Laatste berichten

Nieuwsberichten

Voorwaarden voor opname

Voorwaarden voor opname

Re: Voorwaarden voor opname

Re: Voorwaarden voor opname

Re: Voorwaarden voor opname

Re: Voorwaarden voor opname

Re: Voorwaarden voor opname

Re: Voorwaarden voor opname