Stomen bij astma

bella boares

Hoi,

Kan iemand mij vertellen wat de laatste adviezen zijn omtrent stomen bij astma en COPD? Juist wel of juist niet?

Al dan niet met etherische oliën?

Ik lees verschillende dingen op het internet maar op de min of meer officiele sites kan ik er niets over vinden...

albert davinci

Ik heb geen wetenschappelijk bronnen, wel eigen ervaring.

Ik had als kind ernstige asthma. Het grooste deel van het jaar kreeg ik te weinig lucht. Ongeveer een kwart van de tijd kreeg ik zo weinig lucht dat ik een verminderd bewustzijn had, zo op het randje van flauwvallen wat bij mijn weten niet is gebeurd. Dat uitte zich bijvoorbeeld in het feit dat ik niets maar dan ook helemaal niets van de les meekreeg. Ik raakte er ook vaak van in paniek, vooral als ik in bed lag en daardoor na uren nog niet in slaap was gevallen. Na dagenlange slaaptekort was ik dan uitgeput en kon ik wel in slaap vallen.

Als ik verkouden was of de griep had dan was het helemaal een ramp. Ik ben nu grootendeels over de asthma heengegroeid (gebeurd veel bij die vorm van asthma die kindjes zo veel krijgen.

Zoals ik nu kan ademen bij een zware verkoudheid of een griep is veel beter dan hoe ik vroeger kon ademen wanneer ik niet ziek was. Mijn beste dagen als kind (ademtechnisch gezien) zijn vergelijkbaar met mijn huidige slechtste dagen.

Zo ingrijpend is asthma, het beïnvloedt alles negatief.

Nu het antwoord op jouw vraag. Mijn empirische ervaring is dat stomen met menthol goed werkt. Het probleem was dat het enkel voor een paar uur effect had. Als ik 's avonds voor het slapen stoomde kreeg ik de volgende dag terug opnieuw weinig lucht. Toch was stomen zeer waardevol omdat ik dan in ieder geval fatsoenlijk kon slapen en eventjes een klein beetje kon herstellen. Ik moet hier wel bij vermelden dat ik vaak halverwege of laat in de nacht alsnog wakker werd wegens zuurstoftekort (gebeurd zeer veel bij asthmapatiënten wat het nog zwaarder maakt).

Ik ben enorm blij dat ik nu voor 90 % van mijn asthma af ben, want het is echt geen leven.

hypo

Astma kan uitgelokt worden door specifieke en aspecifieke prikkels. Specifieke als allergenen (pollen, huismijt, etc.) bijvoorbeeld. Hypersensitive luchtwegen kunnen gevoelig zijn voor allerlei aspecifieke prikkels als sigarettenrook, luchtjes zoals parfum, wasmiddelen (dus ook etherische olieën die heel sterk ruiken), vocht (dus ook stomen). In hoeverre iemand reageert op deze aspecifieke prikkels (sigarettenrook daargelaten, daar reageren in feite alle astmatisch patiënten op) is vrij individueel.

Stomen en etherische oliën kunnen dus astma of prikkeling van de bovenste luchtwegen (KNO-gebied) verergeren.

Bij mijn zoon met astma werkte proefondervindelijk bij verkoudheid een klein gesneden rauwe ui onder het bed, is ook aromatisch, het beste.

Hieronder een aardig rapport:

http://www.astmafonds.nl/pdf/Factsheet_geu...0benauwdheid%22

Zwarte roos

Domme vraag mss, maar kan ja als omstander/familie/vriend eigenlijk iemand die een astma-aanval heeft helpen op de één of andere manier zodat hij gemakkelijker kan ademen?

hypo

Domme vragen bestaan niet..

Niet echt, frisse lucht in huis (of iemand naar buiten laten gaan), geen sigarettenrook, geen parfum gebruiken of wasverzachters, sterke deo's dat zijn wat algemeenheden. Voorzichtig met barbeque, vuurkorf, tuinfakkels, etc.

Maar merendeel is meer preventief. Meestal helpen bij astma aanvallen alleen de luchtwegverwijders (medicatie dus).

albert davinci

Je moet inderdaad zo veel mogelijk prikkels vermijden die een aanval oproepen. Stof is bijna altijd een boosdoener vanwege de stofmijt. Veel mensen beseffen niet dat een matras enorm veel stof vasthouden, je kunt speciale matrassen kopen die minder stof vasthouden. Veel lakens en dekbed verschonen is natuurlijk ook bevordelijk. Veel stofzuigen, dweilen enz.

Als een radiator aan staat daar krijgen veel asthmatische mensen ook last van, je kan dit wat minderen door de lucht te bevochtigen (water op de verwarming zetten, er zijn speciale dingen voor).

Wat ik hierboven meldt over het vermijden van stof dat geldt enkel als jouw kind al asthmatisch is. Als je jonge kinderen hebt die nog gezond zijn overdrijf het dan juist niet met kuisen. Ze vermoeden dat een overdreven hygiënen één van de grote aarzaken is van het toenemende aantal asthmatische mensen.

Rook is een zeer sterke prikkel voor veel asthmatische mensen. Bij mij is het zo dat wanneer ik in een ruimte kom waarin gerookt is dat ik dan meteen een brandend gevoel in mijn ogen krijg en mijn luchtwegen dicht gaan zitten. Dit blijft zo de rest van de dag. Niet roken in huis is dus enorm belangrijk als er een asthmatisch iemand woont.

Mijdt bepaalde bossen

Sommige vegetatie veroorzaakt enorme sterke aanvallen. Dit verschilt sterk van bos tot bos. Als een asthmatisch iemand in een verkeerd bos is dan zal hij/zij dat vanzelf merken. Ik denk niet dat ik ooit zo'n erge klachten heb gehad als in het verkeerde bos, niet plezant. De dag ervoor was alles in orden, de dag erna ook. Het lag zeker aan de vegetatie daar.

Let op met de medicatie

Het werkt maar voor de korte termijn en het mag nooit permanent gebruikt worden. Het beschadigt het slijmvlies van de luchtwegen en verliest haar werking na een tijdje voorzover het überhaupt al werkt. Bewaar de medicatie voor noodgevallen als hij/zij boven haar asthmaaanval ook nog een verkoudheid of griep oploopt. Dat zijn de zwaarste perioden, voor een gewoon mens is een verkoudheid of een griep peanuts, als je asthmatisch bent betekent het nog meer zuurstof tekort.

Mijn moeder legde ook altijd een ui neer. Het werkte bij mij een klein beetje maar ook niet meer dan dat. Beter iets dan niets hé.

En dan nu de beste tip die ik kan geven, ga eens een weekje naar de bergen.

Een asthmatisch iemand kan meestal perfect goed ademhalen in de bergen en dat hoeft nog niet eens echt hoog te zijn.

Laag in het Eifelgebergte was voor mij al voldoende. Ik verschoot er van hoe goed ik kon ademhalen. De reden is dat daar weinig allergische prikkels zijn. Weinig verkeer, weinig vegetatie, weinig mensen...

Zaaaaalig!

Let op, dit is hoe het bij mij allemaal werkt, er zijn inderdaad verschillen tussen de verschillende asthmatische mensen.

albert davinci

Domme vraag mss, maar kan ja als omstander/familie/vriend eigenlijk iemand die een astma-aanval heeft helpen op de één of andere manier zodat hij gemakkelijker kan ademen?

Wat ik boven vermeld heb.

Psychisch/gedragsmatig (wat jij volgens mij bedoelt) kan je weinig doen. Iemand die te weinig zuurstof krijgt raakt in paniek. Het enige wat wat helpt is wat afleiding en begrip, bagatelliseer het vooral niet.

Nog één iets vergeten te melden, mijn ervaring was dat sporten in het algemeen wel ging maar hockey absoluut niet!

Dat was een ramp omdat je dan voorovergebogen staat waardoor het snot de luchtweg meer verstopt dus regel met de gymleraar dat hij/zij geen hockey geeft.

Stelt mondiaal toch niets voor dus dat zou moeten kunnen

hypo

Let op met de medicatie

Het werkt maar voor de korte termijn en het mag nooit permanent gebruikt worden

Hoe bedoel je dat? Corticosteroïden werken alleen langdurig om prikkelbaarheid van de longen en daardoor ook de onstekingen als gevolg van de prikkelingen de baas te worden, waardoor de astmatische aanvallen ofwel verdwijnen of verminderen.

Luchtwegverwijders worden bij aanval gebruikt, of als onderhoudsdoses in een medicijn waar zowel corticosteroïden en luchtwegverwijders in zitten.

Als er veel luchtwegverwijders nodig zijn, dat zal je mogelijk bedoelen dat het niet lang gebruikt mag worden, is de prikkbelbaarheid van de longen verhoogd en gebruik je te weinig corticosteroïden of niet consequent genoeg (pubers bijvoorbeeld) waardoor aanvallen toenemen en je meer luchtwegverwijders moet gebruiken. Dan is het zaak e.e.a. in overleg met de arts aan te passen.

Tegenwoordig wordt voor ernstig astma een dagelijkse onderhoudsdoses gegeven van corticosteroïden en een milde luchtwegverwijder. Bij mijn weten zijn daar geen negatieve werkingen alsnog van bekend.

Zonder corticosteroïden kun je vaak bij kinderen de astma aanvallen niet behandelen. Het geven van alleen maar luchtwegverwijders is meestal geen goede therapie.

Mijn zoon is nu vrijwel vrij van benauwdheden. Heeft dus wel incidenteel een luchtwegverwijder nodig (gemiddeld 1-2x jaar door flink uitgaan) en geen onderhoudsdoses corticosteroïden meer. Maar bij ernstige verkoudheid, dus eentje waar je meteen van begint te hoesten de eerste twee dagen van een verkoudheid (dus sterke prikkeling) wordt er meteen met cortico's gestart en dat wordt na de verkoudheid weer uitgeslopen en afgebouwd, meestal is dan niet eens een luchtverwijder nodig. Dat helpt astmatische reakties en longontstekingen te voorkomen.

Iedereen is anders. Hockeyen was de sport van mijn zoon bijv., maar in het zwembad ging het altijd mis. Trouwens worden van inspanning (inspanningsastma) ook veel mensen benauwd. Dat had mijn zoon dus weer niet.

Je moet toch vaak zelf proefondervindelijk en onder begeleiding van een arts ontdekken wat wel of niet kan. Roken is natuurlijk de meest ernstige prikkel voor astmatici en geldt als grootste probleem voor deze groep patiënten.

De hockeyers doen het toch nog niet zo slecht.....

(waar haal ik die smilies op?)

albert davinci

Hoe bedoel je dat?

Ik had het niet over de corticosteroïden. Die heb ik helaas nooit gekregen, had volgens mij veel verschil kunnen maken. Maar dat wist ik toen natuurlijk nog niet.

Ik had het over de antihistaminemedicatie, die veel gebruikt word.

Ik had zelf ook altijd dergelijke medicatie (lamisol en dergelijke). Het werkte maar voor een paar weken en dan had het geen effect meer maar toch bleef ik het gebruiken, ook nog eens in een veel te hoge dosis, omdat ik in paniek was.

Prettig voor jullie dat de astma bij jouw zoon vrij goed behandelbaar is.

Zonder corticosteroïden kun je vaak bij kinderen de astma aanvallen niet behandelen. Het geven van alleen maar luchtwegverwijders is meestal geen goede therapie.

Dat heb ik zelf ook zo ervaren.

Het probleem is dat mijn huisarts nooit officieel een diagnose heeft gesteld (of nooit aan MIJ medegedeeld) ondanks veel te hebben gekeken (dit was in de jaren 80). Ze hebben ook nog longfunctietesten gedaan en dat was ongeveer normaal. Het enige wat bij mij afwijkt is dat mijn luchtwegen bij maximale uitademing (FEV) wat dichtklappen na een tijdje waardoor de verhouding FEV1/FEV te klein is bij mij, dit zou een symptoom van asthma zijn.

Ik had duidelijk zeer ernstige klachten maar hij kon er geen label op plakken. Achteraf gezien ben ik er vrijwel zeker van dat het inspanningsasthma is.

Ik had zeer karakteristieke symptomen daarvan zoals oa het zeer hevig hoesten na inspanning en die piepende ademhaling.

Bij mijn jongere zus is op volwassen leeftijd de diagnose asthma gesteld.

Ik heb enkel luchtwegverwijderaars gekregen, het hielp een paar weken en uiteindelijk helemaal niet meer.

Misschien wisten ze in de jaren 80 en begin jaren 90 nog niet zo veel op dat vlak als nu?

Iedereen is anders. Hockeyen was de sport van mijn zoon bijv., maar in het zwembad ging het altijd mis. Trouwens worden van inspanning (inspanningsastma) ook veel mensen benauwd. Dat had mijn zoon dus weer niet.

Van zwemmen heb ik nooit last gehad

Heeft hij dan last van die chloor?

Het zwembad waar ik veel zwem bevat veel te veel chloor. Ik ga nu bij een club gaan zwemmen waar ze veel minder chloor gebruiken. Dat zwemt veel prettiger, ik krijg soms wat hoofdpijn van dat chloor en het water smaakt zo vies.

hypo

Misschien wisten ze in de jaren 80 en begin jaren 90 nog niet zo veel op dat vlak als nu?

Mijn zoon begon met astmatische klachten toen hij ongeveer 4 was, in 1990, gelukkig snel naar een kinderarts (kwam door opname vanwege ernstige longontsteking) met achteraf speciale interesse voor astma (komt ook veel voor bij kinderen) en ook veel interesse in hoe je als ouder e.e.a. observeert. Dat helpt enorm in behandeling. Kort lijntje, bellen dat je iets niet vertrouwd en meteen kunnen komen bijvoorbeeld.

Ik vrees, net als bij veel ziektenbeelden, dat de goede specialist bij veel aandoeningen nooit geraadpleegd wordt zodat je onderbehandeld of onbehandeld blijft rondlopen. Ik pleit dan ook nog steeds voor het feit dat goede diagnostiek en ook behandeling in eerste instantie door een op dit vlak zeer deskundige specialist moet worden gedaan.

Chloor is inderdaad de prikkel, maar ook de zwembaden waar hoofdzakelijk op andere zouten (zoutwater) wordt gedesinfecteerd (even kwijt hoe dat ook weer heette) leverden nog wel eens problemen op. Hij is dan ook geen waterrat geworden en bij diploma A blijven steken.

Jammer dat er nooit een goede diagnose is geweest. Antihistaminica worden normaal volgens mij alleen bij KNO klachten voorgeschreven, is zeker geen eerste keuze bij allergisch astma, dan valt de keuze meestal op corticosteroïden.

Ben blij het het met deze medicatie redelijk (hoewel ik mij ook wel eens afgevaagd heb wat het allemaal later voor effecten zou hebben) goed gegaan is.

Het klinkt inderdaad als inspanningsastma. Kende kinderen bij wie dat praktisch (behalve rook) de enigste klacht was (fietsen naar school was dan niet fijn tegen de wind in).

Heel jammer dat je blijkbaar minder goed behandeld bent. Is toch juist als je opgroeit belangrijk dat je zoveel mogelijk mee kunt doen en ook paniek de baas kan worden, vertrouwen in je lichaam ontwikkelt....

albert davinci

Mijn zoon begon met astmatische klachten toen hij ongeveer 4 was, in 1990, gelukkig snel naar een kinderarts (kwam door opname vanwege ernstige longontsteking) met achteraf speciale interesse voor astma (komt ook veel voor bij kinderen) en ook veel interesse in hoe je als ouder e.e.a. observeert. Dat helpt enorm in behandeling. Kort lijntje, bellen dat je iets niet vertrouwd en meteen kunnen komen bijvoorbeeld.

Vaak weten de verstandige betrokken patiënten net zo veel of meer van die ene ziekte dan de arts

Dit komt doordat er zo enorm veel ziekten zijn dat de arts onmogelijk in alles gespecialiseerd kan zijn.

Ik had ook een longontsteking toen ik 4 was. Ik had het koud en zat te bibberen toen het warmer dan 30 graden was buiten. Ik was daarvoor bij de huisarts geweest en viel daar flauw toen ik op de stoel zat.

Ik vrees, net als bij veel ziektenbeelden, dat de goede specialist bij veel aandoeningen nooit geraadpleegd wordt zodat je onderbehandeld of onbehandeld blijft rondlopen. Ik pleit dan ook nog steeds voor het feit dat goede diagnostiek en ook behandeling in eerste instantie door een op dit vlak zeer deskundige specialist moet worden gedaan.

Ik denk dat je hier de spijker op zijn kop slaat!

Een huisarts moet weten wanneer iets zijn petje te boven gaat. Het probleem is natuurlijk dat wanneer je onvoldoende kennis en ervaring hebt dat je je eigen daar niet altijd bewust van bent. Ook willen deze mensen graag hun patiënten helpen en zich er niet gemakkelijk van af maken door de patiënt meteen door te sturen en vinden de huisartsen het persoonlijke contact van de patiënt met die ene arts heel erg belangrijk.

Feit is dat de huisartsen vaak veel te lang wachten met een patiënt door te sturen naar de specialist. Een huisarts heeft een belangrijke taak maar is en blijft een generalist.

Ik ben als kind nooit bij de specialist geweest voor mijn inspanningsasthma (dat veronderstel ik) wat toch enorm gek is aangezien ik daar veel voor bij de huisarts ben geweest. Pas toen ik puber was en een 2de huisarts er ook geen wijs uit kwam wat precies de onderliggende oorzaak was hebben ze me een keer doorgestuurd voor longfunctietesten. Ze hebben enkel naar de vitale capaciteit gekeken. Als ze ook hadden gekeken naar de Forced Expiratory Volume en de FEV1-waarde (FEV in één seconde, die normaal 80% moet zijn van de FEV), dan hadden ze geweten dat ik asthma had. Slechte diagnostiek door onvoldoende grondigheid dus.

In Duitsland kan je wel direct naar de specialist. De reden dat dat hier niet kan is duidelijk, het kost meer geld.

Het is aan de patiënt (of de ouders in mijn geval

) om er bij de huisarts op aan te dringen naar de specialist toe te gaan als je al voor 3de keer terug komt voor hetzelfde probleem. Tip aan iedereen!

Chloor is inderdaad de prikkel, maar ook de zwembaden waar hoofdzakelijk op andere zouten (zoutwater) wordt gedesinfecteerd (even kwijt hoe dat ook weer heette) leverden nog wel eens problemen op. Hij is dan ook geen waterrat geworden en bij diploma A blijven steken.

In ieder geval gaf dat minder problemen dan het chloor. Alleen daarom al zou elk zwembad dat moeten doen, die chloor is zo'n grote troep. Ik ga nu een cursus volgen om badmeester te worden (gewoon een plezante uitdaging naast mijn studie) en heb daarvoor gezwommen in een ander zwembad waar het water veel prettiger is, bevat niet veel chloor en het voelt voor mij veel beter.

Het klinkt inderdaad als inspanningsastma. Kende kinderen bij wie dat praktisch (behalve rook) de enigste klacht was (fietsen naar school was dan niet fijn tegen de wind in).

Ik moest soms zo hard hoesten dat ik een rode kop kreeg en de andere mensen de indruk hadden dat ik mijn longen er nog uit zou hoesten. Keelpijn dat het gaf, al dat hoesten

Het gekke van zo'n inspanningshoest is dat deze begint NA de inspanning. Zolang je actief blijft is er geen probleem, zogauw je stopt begint de oncontroleerbare hoestaanval.

Daarnaast had ik dus een piepende ademhaling, chronisch vernauwde luchtwegen met overmatige slijmproductie, vooral wanneer ik allerlei stoffen zoals sigarettenrook, stofmijt en pollen inademde. Je zal zeker bedoelen dat deze laatste klachten vage klachten zijn die bij veel aandoeningen in mindere of meerdere mate voorkomen.

Gelukkig groeien veel kinderen net als ik daar voor een groot deel overheen. Ik heb het nog lichtjes maar niet meer echt erg. Ik kan nu volledig normaal functioneren (school, sport, sociaal enz), als kind was dat wel anders.

Is toch juist als je opgroeit belangrijk dat je zoveel mogelijk mee kunt doen en ook paniek de baas kan worden, vertrouwen in je lichaam ontwikkelt....

Inderdaad. Dat tast behoorlijk je vertrouwen in jouw lichaam aan. Ik heb als kind vaak gedacht dat ik op een gegeven moment 's nachts echt ging stikken na de zoveelste keer om 3 uur 's nachts wakker te zijn geworden en te constateren dat ik zelfs geen beetje lucht meer kon inademen door mijn neus. Ik kon dan nog net een klein beetje lucht inademen door mijn mond maar ook dat ging moeizaam omdat het geen automatisme is waardoor ik niet in slaap kon vallen, daarnaast veroorzaakte dat keelpijn en wist ik dat ik de volgende ochtend een gruwelijke keelpijn zou gaan hebben.

Wat veel mensen niet weten is dat een ernstige ademhalingsstoornissen pervasief inwerkt. Je krijgt op school veel niet mee doordat je bezig bent met adem te halen en geen idee hebt van wat er allemaal verteld wordt. Met sporten heb je zuurstof tekort.

Ik heb het gelukkig wel weer grootendeels in kunnen halen.

hypo

Daarnaast had ik dus een piepende ademhaling, chronisch vernauwde luchtwegen met overmatige slijmproductie, vooral wanneer ik allerlei stoffen zoals sigarettenrook, stofmijt en pollen inademde. Je zal zeker bedoelen dat deze laatste klachten vage klachten zijn die bij veel aandoeningen in mindere of meerdere mate voorkomen.

Slijmproductie is eigenlijk een vrij duidelijke aanwijzing voor hyperreactieve longen. Allergie was (anders had je geen antihistaminica voorgeschreven gekregen) ook duidelijk. Wat bij huisartsen vooral bij jonge kinderen wel moeilijk is om een onderscheid te maken: veel virusjes op jonge leeftijd. Kinderen lopen nu eenmaal altijd te snotteren en te hoesten. Je moet er dus als HA wel die kinderen uithalen die vaker dan normaal en langer dan normaal hoesten en kwakkelen.

Juist die terugkerende virusjes maken het tot rust brengen van de longen, de kinderarts noemde indertijd dat de longen minstens 2 maanden nog overprikkeld zijn van een virusje (ga ik er nog vanuit dat er geen bacteriële infectie bovenop komt) belangrijk. Tegen die tijd dat zonder medicatie de longen tot rust komen, hebben veel kinderen alweer het volgende virusje te pakken...... Er komt dan geen eind aan a.h.w.

Een van de redenen dat je op oudere leeftijd "er overheen groeit". Verkeerde uitdrukking overigens. Je bent altijd min of meer gevoelig. Komt alleen dan minder tot expressie. Longen krijgen ook meer rust door minder infecties.

's Nachts wakker worden en benauwd zijn, slecht slapen is ook typisch voor astma. M.n. rond 4 uur herinner ik me (een aantal zaken zijn alweer wat weggezakt gelukkig).

Wat veel mensen niet weten is dat een ernstige ademhalingsstoornissen pervasief inwerkt

Helaas is het ook vaak niet te zien aan kinderen dat je halve nachten wakker liggen en vermoeid zijn door zuurstofgebrek. Worden soms ook aanstellers genoemd door vriendjes of zelfs leerkrachten omdat benauwdheden lang niet altijd zichtbaar zijn.

Een huisarts moet weinig van veel weten. De specialist veel van weinig om het maar simpel te houden. Kunst om als huisarts goede diagnostiek (zeker als naar schatting hij eigenlijk een halve weektaak zou hebben om literatuur bij te houden)

te bedrijven en goede behandelingen in te zetten.

Zolang een huisarts maar onderkent dat zijn kennis soms beperkt is en er overleg met steeds mondiger patiënten mogelijk is, komen zowel arts als patiënt verder.

Zo kan ik mijn huisarts soms wat bijspijkeren over schildklierproblemen en hij mij over andere zaken. Werkt produktief.

Gezien je studie, zul je je eigen ervaringen meenemen en dat kan in benadering patiënt en houding vaak heel positief doorwerken. Je hebt toch een extra bagage. Ik zie het ook in mijn zoon. Inlevingsvermogen is groter, etc.

Als ouder wil je altijd je kinderen beschermen en behoeden voor. Als je later terugkijkt blijkt dat weinig persoonlijke ontwikkeling te brengen. Ook al wil je natuurlijk altijd dat je kind liefst nog supergezond is. Er is dus ook een positieve kant, achteraf en op latere leeftijd ervaar je dat pas, aan omgaan met en tegenkomen van problemen.

Gaat een beetje buiten het hele draadje. Stop met "belerende teksten"

Het ga je goed.

[/list]

Wetenschapsforum

Laatste berichten

Nieuwsberichten

Stomen bij astma

Stomen bij astma

Re: Stomen bij astma

Re: Stomen bij astma

Re: Stomen bij astma

Re: Stomen bij astma

Re: Stomen bij astma

Re: Stomen bij astma

Re: Stomen bij astma

Re: Stomen bij astma

Re: Stomen bij astma

Re: Stomen bij astma

Re: Stomen bij astma