Moderator: Rhiannon
Beste dames en heren,
De vraag is ofdat deze verandering permanent is. Is die er nog wanneer je weer terug een paar jaar in Nederland woont?kayla schreef:Het veranderen van de omgeving waar een persoon in leeft.
2 jaar in het buitenland wonen heeft mij 100% verandert in gedrag en socialiteit.
Sterke emoties veranderen een mens, ook sterke positieve emoties.Trauma's / Angst veranderen een mens.
Klopt, ze stellen denkschema's bij. Het probleem is dat het aardje van het beestje hetzelfde blijft en dat juist in eerste instantie die niet goed werkende denkschema's heeft veroorzaakt. Ik vrees dat het aardje van het beestje er voor zal zorgen dat die extern geïnduceerde nieuwe denkschema's op de middenlange termijn toch weer vervangen zullen worden door de verkeerde denkschema's ingegeven door de aard van iemand, vergelijkbaar met wanneer door een prikkel van buitenaf een dynamisch evenwicht in het lichaam wordt verstoord en het uiteindelijk weer terugkeert naar het setpoint..Henriette schreef:Onze attitudes veranderen met veranderingen binnen denkschema's. Sommige mensen zijn meer rigide dan anderen hierin. (flexibele leerbare, eigen ideeen toetsende geest tegenover starre vasthoudende geest)
Des te meer ingeslepen des te moeilijker te veranderen (tijd speelt ook een rol dus).
oha is cognitieve therapie erop gericht denkschema's bij te stellen.
Toen ik de eerste keer terugkwam in Nederland viel ik vrijwel binnen 5 dagen terug in mijn oude gewoontes. Dit is een zeer moeilijk process waar je alleen tegen moet vechten, aangezien je meestal de mensen die je proberen te helpen als vijanden ziet.albert davinci schreef:De vraag is ofdat deze verandering permanent is. Is die er nog wanneer je weer terug een paar jaar in Nederland woont?kayla schreef:Het veranderen van de omgeving waar een persoon in leeft.
2 jaar in het buitenland wonen heeft mij 100% verandert in gedrag en socialiteit.
Ik heb last gehad van obesitas (ik word van nature vrij snel dik). Ik heb nu een goed gewicht, ik ben sportief, loop 14 kilometer in een uur enz.
Daar is een grote verandering voor nodig geweest zowel qua voeding als qua beweging.
Er is uiteindelijk maar één trigger die bepaald ofdat een verandering doorgaat én blijft, dat is de motivatie van de persoon.
Als je echt zelf een ander resultaat wilt, beseft dat je daar zelf verantwoordelijk voor bent en beseft dat je dus ook jouw gedrag zult moeten veranderen om een ander resultaat te krijgen, pas dan kan je veranderen.
Je kan nooit een ander veranderen, het enige wat je kan doen is de ander de realiteit voorhouden. Wat hij/zij er mee doet, dat kan alleen hij/zij zelf bepalen.
[/b] Klopt, ze stellen denkschema's bij. Het probleem is dat het aardje van het beestje hetzelfde blijft en dat juist in eerste instantie die niet goed werkende denkschema's heeft veroorzaakt. Ik vrees dat het aardje van het beestje er voor zal zorgen dat die extern geïnduceerde nieuwe denkschema's op de middenlange termijn toch weer vervangen zullen worden door de verkeerde denkschema's ingegeven door de aard van iemand, vergelijkbaar met wanneer door een prikkel van buitenaf een dynamisch evenwicht in het lichaam wordt verstoord en het uiteindelijk weer terugkeert naar het setpoint..
Die aard, die kan alleen maar veranderen wanneer de persoon daar zelf voor kiest, meestal naar aanleiding van ingrijpende gebeurtenissen. Dat kan je niet van buitenaf opleggen.
Als iemand met harde cijfers kan aantonen dat cognitieve therapie ook op de lange termijn succesvol is (decennia lang) dan verneem ik dat graag. Ik heb tot nu toe alleen nog maar cijfers gezien die het tegendeel aantonen.
uitOp korte termijn blijken zowel imipramine als CGT zeer effectief, maar op lange termijn is CGT superieur en wordt het natuurlijk beter verdragen; ongewenste nevenwerkingen zijn onbestaand 1-3 .
Dit is wat ik een beetje bedoel, ik moet afstuderen op attitudeverandering.albert davinci schreef:Er is uiteindelijk maar één trigger die bepaald ofdat een verandering doorgaat én blijft, dat is de motivatie van de persoon.kayla schreef:Het veranderen van de omgeving waar een persoon in leeft.
2 jaar in het buitenland wonen heeft mij 100% verandert in gedrag en socialiteit.
Als je echt zelf een ander resultaat wilt, beseft dat je daar zelf verantwoordelijk voor bent en beseft dat je dus ook jouw gedrag zult moeten veranderen om een ander resultaat te krijgen, pas dan kan je veranderen.
Duurzame attitudeverandering: een illusie?
We hebben alle reden om te aanvaarden dat een experimentele behandeling een duurzame wijziging kan teweegbrengen in de interne gedragsdispositie.
Een evaluatieve gedragsaanstekingshypothese.
We kunnen ons de vraag stellen of evaluatieve gedragsassimilatie onderstelt dat er zoiets als een grondig veranderd inzicht of een zogenaamde verandering ontstaat in een interne dispositie, dan wel of de zogenaamde attitudeverandering eigenlijk neerkomt op een verandering in evaluatief geladen, situationeel bepaalde cognitieve, affectieve en conatieve responsen die als nieuwe gedragsvormen wel invloed kunnen hebben op latere gedragingen, maar waarvan het effect kan worden geanalyseerd zonder een beroep te doen op beschrijvende begrippen als attitude, overtuiging of geloof.
Het gedragsaanstekingseffect wordt ondersteld afhankelijk te zijn van 3 factoren, m.n.:
de evaluatieve richting van het onmiddellijk voorafgaande gedrag
de graad van perturbatie of verwarring veroorzaakt door de ontstellende stimuli.
de temporele contiguïteit of nabijheid tussen het voorafgaande gedrag en het door aansteking of besmetting veranderde zelfbeschrijvingsgedrag.
De motivatie is daar essentieel in. Maar hoe verander je de motivatie van een persoon?
Juist niet [rr]Eigenlijk moet je ze gewoon een worst voorhouden.
Zo gauw de worst op is is er niets meer om achteraan te lopen en stopt hij/zij met lopen.Maar hoe lang blijft men achter die worst aanlopen, waarschijnlijk is het korte-termijn oplossing.
Het is niet voor niets dat de hulpverlening zich met een mens gaat bemoeien. Het is mi een redelijke veronderstelling dat in zo'n geval een andere keuze (stoppen met een verslaving bijvoorbeeld) beter is voor die persoon en beter bij zijn voorkeuren en keuzen zal passen.Mensen zijn vaak niet gemotiveerd te doen wat anderen goed voor hun vinden.
Iets motiveert vaak wanneer het gebaseerd is op eigen voorkeuren en keuzen.
Vaak hebben die hulpverleners nog gelijk ookMet name in de hulpverlening menen hulpverleners nogal eens het recht te hebben om, op basis van hun deskundigheid en hun inzicht in de situatie van de persoon vast te stellen waartoe iemand gemotiveerd moet zijn.
