[chemie] dampspanning en structuren

Moderators: ArcherBarry, Fuzzwood

Reageer
Berichten: 19

[chemie] dampspanning en structuren

Hallo, ik had enkele kleine vraagjes in verband met scheikunde.

Ten eerste, als de dampspanning van een oplossing stijgt, neemt de oplosbaarheid dan af of toe? Je zou kunnen zeggen, die neemt toe omdat de druk boven de vloeistof toeneemt. Maar anderzijds zegt men als de temperatuur stijgt, stijgt de dampspanning en daalt de oplosbaarheid?? (bvb CO2 in water)

Kan iemand me zeggen hoe de lewisstructuur van PF2+ eruit ziet?

Als ik het aantal valentie-elektronen bereken = 5 + 2*7 = 19 , min 1 positieve lading dus 18

en het lewisgetal = 20

Dit zou betekenen dat één F dubbelgebonden moet zijn aan O. Maar F heeft toch enkel bindingsvermogen 1 ?

Zelfde principe: Waarom is O soms toch enkelvoudig gebonden (door bijvoorbeeld een datieve binding) ondanks zijn bindingsvermogen 2 ?

Alvast bedankt

Berichten: 133

Re: [chemie] dampspanning en structuren

Danio Rerio schreef:Ten eerste, als de dampspanning van een oplossing stijgt, neemt de oplosbaarheid dan af of toe? Je zou kunnen zeggen, die neemt toe omdat de druk boven de vloeistof toeneemt. Maar anderzijds zegt men als de temperatuur stijgt, stijgt de dampspanning en daalt de oplosbaarheid?? (bvb CO2 in water)

Alvast bedankt


volgens mij sla je hier een aantal begrippen wat door elkaar. Als de dampspanning van een oplossing stijgt dan zal de dampdruk van die component boven de oplossing idd toenemen. Nemen we het voorbeeld van water, dan zal de dampdruk van H20 in de gasfase boven het water idd toenemen. Maar hierdoor zal de dampdruk van CO2 boven het water niet veranderen (of mss zal de partieeldruk van CO2 wat dalen door de hogere dampdruk van water). Dus het is niet omdat de dampspanning toeneemt dat de druk toeneemt boven de vloeistof en er dus meer CO2 zal oplossen. Ze zal zelf eerder geneigd zijn te dalen vanwege de lagere patieeldruk. Wat dus wel constistent is met de bewering dat bij stijgende temperatuur de oplosbaarheid van gassen daalt.
Ce que j'écris n'est pas pour les petites filles, dont on coupe le pain en tartines.

Berichten: 19

Re: [chemie] dampspanning en structuren

Maar het voorbeeld dat jij aanhaalt zou je toch kunnen beschouwen als een voorbeeld van de wet van Henry?

P(S)=X(d)*K

waarbij P(S) = de totale dampspanning

X(d) = de molfractie van de opgeloste component in de oplossing

K= constante van Henry

'Bij de oplossing van een vluchtige stof is de dampspanning nagenoeg enkel afhankelijk van de molfractie opgeloste stof in de oplossing.'

Uit deze wetmatigheid zou je kunnen afleiden dat wanneer de totale dampspanning P(S) stijgt, de molfractie X(d) moet stijgen vermits K een constante is!

Enerzijds heb je deze visie & anderzijds

bij stijgende temperatuur stijgt de dampspanning en daalt de oplosbaarheid.

Waar zit ik fout te redeneren?

Berichten: 186

Re: [chemie] dampspanning en structuren

Kan iemand me zeggen hoe de lewisstructuur van PF2+ eruit ziet?  

Als ik het aantal valentie-elektronen bereken = 5 + 2*7 = 19 , min 1 positieve lading dus 18  

en het lewisgetal = 20  

Dit zou betekenen dat één F dubbelgebonden moet zijn aan O. Maar F heeft toch enkel bindingsvermogen 1 ?  

Zelfde principe: Waarom is O soms toch enkelvoudig gebonden (door bijvoorbeeld een datieve binding) ondanks zijn bindingsvermogen 2 ?  
Je vraagt dus de lewisstructuur van PF2+ hé?

die ziet er volgens mij zo uit :

Code: Selecteer alles

 

  _   _    _     

|_F - P - F_| met een positieve lading.
En waar zie jij nu een zuurstof ?

Wat de fluor betreft, deze staat altijd eindstandig !!

Voor je tweede vraag:

je bedoelt waarschijnlijk zoiets als bij NO2 :

O-N=O <=> O=N-O

In dat geval is de werkelijke binding iets tussenin, met een bindingsorde van 1,5.

Berichten: 133

Re: [chemie] dampspanning en structuren

Danio Rerio schreef:Maar het voorbeeld dat jij aanhaalt zou je toch kunnen beschouwen als een voorbeeld van de wet van Henry?

P(S)=X(d)*K

waarbij P(S) = de totale dampspanning

X(d) = de molfractie van de opgeloste component in de oplossing

K= constante van Henry

'Bij de oplossing van een vluchtige stof is de dampspanning nagenoeg enkel afhankelijk van de molfractie opgeloste stof in de oplossing.'

Uit deze wetmatigheid zou je kunnen afleiden dat wanneer de totale dampspanning P(S) stijgt, de molfractie X(d) moet stijgen vermits K een constante is!

Enerzijds heb je deze visie & anderzijds  

bij stijgende temperatuur stijgt de dampspanning en daalt de oplosbaarheid.

Waar zit ik fout te redeneren?
Volgens mij is de druk in de Wet van Henry niet de totale dampspanning boven de oplossing, maar de partieeldruk van de component waarvan je de oplosbaarheid in beschouwing neemt.

Wanneer nu de dampspanning van water zal toenemen door de hogere temperatuur, dan zal de partieeldruk van CO2 afnemen en volgens de wet van Henry zal dan ook de oplosbaarheid van CO2 afnemen. Ik zie dus nog altijd geen tegenspraak tussen de wet van Henry en de stelling dat bij toenemende temperatuur de dampspanning toeneemt en de oplosbaarheid daalt.
Ce que j'écris n'est pas pour les petites filles, dont on coupe le pain en tartines.

Berichten: 19

Re: [chemie] dampspanning en structuren

Bij PF2+ bedoelde ik P in plaats van O natuurlijk :)

Ik zie dat bij jouw lewisstructuur ook geen dubbele binding getekend is, alhoewel ik met behulp van het aantal valentie-e- en het lewisgetal toch duidelijk zie dat er één dubbele binding moet zijn :) :)

En wat betreft de wet van henry ben ik toch niet helemaal overtuigd; ons is immers verteld dat het bij deze wet de totale dampspanning van de oplossing betrof - juist omdàt de dampspanning van H20 te verwaarlozen is !

Nu is dit bij CO2 mss niet het geval omdat CO2 en H2O reageren maar bij bijvoorbeeld N2 in H2O wel.

Gebruikersavatar
Berichten: 10.559

Re: [chemie] dampspanning en structuren

PF2+ komt inderdaad een electronenpaar tekort. Dat maakt het een Lewiszuur. Een dubbele binding met fluor kan echt niet.
Cetero censeo Senseo non esse bibendum

Berichten: 133

Re: [chemie] dampspanning en structuren

Danio Rerio schreef:En wat betreft de wet van henry ben ik toch niet helemaal overtuigd; ons is immers verteld dat het bij deze wet de totale dampspanning van de oplossing betrof - juist omdàt de dampspanning van H20 te verwaarlozen is !

Nu is dit bij CO2 mss niet het geval omdat CO2 en H2O reageren maar bij bijvoorbeeld N2 in H2O wel.


Wanneer je water hebt met daarboven een louter CO2 gas dan zal idd de dampspanning van water verwaarloosbaar zijn in vergelijking met de dampdruk van CO2.

Nemen we een voorbeeldje:

We beschouwen een liter water, die zich bevindt in een CO2 omgeving. De druk van dat CO2 gas bedraagt 1 bar. Veronderstel dat de partieeldruk van water inderdaad verwaarloosbaar is, laten we zeggen 0.001 bar.

Wanneer nu de temperatuur van het water toeneemt, zal de dampspanning van water toenemen (laten we zeggen tot 0.002 bar). De druk van het CO2 gas blijft natuurlijk ongewijzigd!!!! (veronderstellend dat de temperatuur van de gasfase boven de vloeistof constant blijft). Dus sowieso zal de partieeldruk van CO2 niet kunnen stijgen enkel een klein beetje kunnen dalen. Dus er is geen tegenstrijdigheid.

Merk op dat je natuurlijk wel in het voorbeeld de wet van Henry kan toepassen rekenend met de totale druk omdat 1 bar weinig verschilt van 1.001 bar. Ook in het tweede geval kan je de wet eventueel toepassen. Maar om echt correct te zijn zou je dus in beide gevallen de partieeldruk moeten nemen en dan zie je dat de oplosbaarheid zal dalen.
Ce que j'écris n'est pas pour les petites filles, dont on coupe le pain en tartines.

Reageer