albert davinci schreef:Wel Gotovina is opgepakt en uitgeleverd aan het tribunaal dus Kroatië maakt daarmee wel meer kans dan Servië. Kroatië en Macedonië hebben beide al zich kandidaat gesteld.
Montenegro zou eigenlijk ook wel kunnen, in feite was hun afsplitsing voor een groot deel omdat ze hoopten dat ze los van Servië meer kans maakten.
Voor mij zijn ze welkom zogauw ze bewezen hebben gedurende een langere periode een stabiel land te kunnen zijn. Een argument hierbij is dat ze binnen de buitengrenzen liggen. Ik ben er zeer huiverig voor om de buitengrenzen te verschuiven zolang er binnen de buitengrenzen nog niet alle landen constructieve leden zijn en zolang de EU in de huidige omvang, hoe je het draait of keert, niet goed functioneert. Ze (de Europese politici) doen hun best maar er zijn gewoon nog veel te veel obstacels. Kortom, ik pleit ervoor om een evt. verdere uitbreiding te beginnen met die landen binnen de buitengrenzen van de EU liggen en pas als die landen er klaar voor zijn. Kijk, het feit dat Zwitserland nog geen lid is (gaat ms nog komen als het bankgeheim niet een al te groot obstacel is
) vind ik geen probleem omdat het een welvarend en stabiel land is maar laten we eerst landen als Kroatië erbij proberen te trekken (onder strenge voorwaarden!) voordat we de buitengrenzen gaan uitbreiden, anders gaat de EU nooit stabiel zijn.
Het is inderdaad zo dat als je naar dat kaartje kijkt, ex-Joegoslavie en Albanie een groot gapend gat vormen. Maar Zwitserland, daar zal je toch moeten tegenkunnen. Het zou een beetje gek zijn als de EU Zwitserland annexeert.
De vraag "You and what army" is hier trouwens pijnlijk raak, want de EU heeft inderdaad ook helemaal geen leger.
Ik ben het ook niet eens geweest met de toevoeging van Roemenië en Bulgarije op dit moment. Ik was wel een voorstander van de toevoeging maar het was naar mijn smaak te snel, ze hadden eerst nog wat werk te verzetten. Anderzijds kunnen we ook een beetje optimistisch zijn door terug te kijken op de uitbreiding met Spanje. Spanje was in de jaren 70 nog een dictatuur. Voordat Spanje lid werd van de EU was het een vrij arm land waarbij de landbouw het grootste deel van de economie vormde. Dankzij de EU is Spanje welvarend en Westerser (grote dienstensector, democratie, vrije media, goede wetenschap, minder tweedeling enz) geworden wat nu ook weer goed is voor de andere Europese landen. Spanje moet natuurlijk wel nog die kwestie Baskenland oplossen. Ik weet niet ofdat het jullie is opgevallen maar het is al lang geleden dat ik iets in het nieuws heb vernomen over de ETA, ik zie dat als een positief teken.
Een aanslag op de luchthaven van Madrid waarbij doden vallen en waarmee ETA een "permanente staakt-het-vuren" vernietigt noem ik anders wel nieuws!
http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/6228201.stm
Tja, mijn mening hierover kan je waarschijnlijk al raden : de oplossing voor dit probleem is dat Spanje (en Frankrijk ook! [rr] ) de Basken laten gaan en hun eigen staat geven, binnen de Europese Unie. Binnen de Europese Unie is de tussenlaag Spanje niet nodig. Maar waarschijnlijk zal de EU anders denken, omdat dat dan ook een kettingreactie in het Verenigd Koninkrijk, Catalonië,... en ja ook Vlaanderen zou kunnen teweeg brengen. De EU heeft al aangetoond dat het niet al te happig is op zulke afsplitsingen, met zijn voorwaarden voor de splitsing van Montenegro en het recente referendum over Zuid-Ossetië dat niet erkend werd.
Dit is een hele aparte topic waard, maar in elk geval, met zielige "dit is een dialect van Spaans" argumenten hoeft men over Baskisch niet af te komen.
Wat ik graag zou willen weten is hoe vrij wonen en werken in het buitenland nu precies is. Ik weet dat ik naar Nederland kan verhuizen en daar werken (en meestemmen in jullie gemeenteraadsverkiezingen wat de Nederlanders duidelijk ook doen bij ons). Maar hoe zit het met de nieuwe leden sinds 2004. In elk geval denk ik dat de absorptie van zo een arm land zeer nare gevolgen kan hebben voor ons.
Er zijn beperkingen voor de nieuwe leden (wederzijds voordeel, ook om bijvoorbeeld een brain drain te voorkomen is dat belangrijk). De exacte details weet ik niet maar er is afgesproken dat ze voor een aantal jaren op punten andere rechten en plichten hebben. Zo mag Nederland bijvoorbeeld een beperkt aantal Polen toelaten.
Maar de totale vrijheid van wonen en werken is er nog niet? Dat hoort in elk geval ook zo, het oosten is armer en als die allemaal gewoon hierheen komen...
De Noorse bevolking zag een aansluiting bij de EU als een nieuwe vorm van afhankelijkheid van Denemarken, geloof ik...
Het kan best zo zijn maar dat is nu geen legitiem argument meer met de huidige grootte van de EU. Mogelijk zijn ze wat gevoelig voor het inleveren van autonomie door die geschiedenis?
Maar de Balten en de Finnen zijn ook eeuwenlang overheerst door anderen... en zij hebben zich wel aangesloten bij de EU.
Aan de ene kant het onstaan van een politieke EU, en aan de andere kant het toetreden van allerlei landen die qua cultuur wat verder van de oorspronkelijke oprichters liggen, geeft mij dr een akelig gevoel bij.
Dat gevoel deel ik al vind ik wel dat angst een slechte raadgever is. Nu het eenmaal is gebeurd moeten we verder gaan en er niet meer over zagen maar ons er op concentreren om deze landen vooruit te helpen.
Het liefst zie ik het Americaanse model van samenwerking tussen de staten maar dan met het verschil dat we onze eigen taal behouden. De USA heeft al bewezen dat het werkt. Hopelijk overbodig om toe te voegen: dat wilt niet zeggen dat ik een voorstander ben van het Americaanse politieke systeem en bepaalde culturele zaken zoals particulier onderwijs wat een onbeperkt hoog collegegeld mag vragen.
Wat je daar zegt over eigen taal is zeer belangrijk. De eigen identiteit blijft bestaan en moet beschermd worden : men moet over de grenzen heen kijken.... maar men mag ze niet proberen wijzigen of gewoon wegnemen.
Toch zal volgens mij de EU nooit zal de VSA worden en ik hoop het ook niet. Op dit moment is de VSA toch veel hechter. Om te beginnen is het eigenlijk een zero/monocultureel volk. Ik ben al in de VSA geweest en je merkt dat echt : men verliest er gewoon de identiteit, het voelt soms ook (sla me niet dood!
) een klein beetje kitscherig aan : een Romeinse zuil hier, een Duits dorp daar (waar niemand Duits kan spreken),...... In Europa heb je nog al die volkeren en elk volk is wel door een paar andere iets lelijks aangedaan in het verleden.
Wie daarnaast in de VSA verhuist naar een andere staat, wordt doodleuk een inwoner van die nieuwe staat met dezelfde rechten.(typisch voorbeeld : Hillary Clinton is senator voor New York, terwijl haar man Clinton vroeger van de staat Arkansas gouverneur was....) Zie jij een Hongaar premier worden van Nederland? Wie nog maar een jaar in Arizona woont mag meestemmen voor de gouverneur enz.....
Ook zijn er in de VSA partijen op nationaal niveau. In Europa heb je dat niet. Wij verkiezen gewoon onze eigen parlementsleden die naar het parlement gaan en daar hun fracties vormen (zoals recent gezien met de nieuwe extreemrechtse fractie). Heel de VSA heeft kunnen stemmen op Kerry en Bush. De president van de Europese Commissie is nu een Portugees, op wie wij niet hebben kunnen stemmen.
Allemaal zaken die daar anders zijn en ook zo moeten blijven.
