Het is een 'elfje', 114 mm speigeldiameter, 900 mm brandpuntsafstand. Het is een Newton-spiegeltelescoop.
Maar onlangs wou ik eens Saturnus bewonderen. Ik keek op mijn hemelkaart, zag een helder puntje aan de hemel op ongeveer de juiste plaats, en richtte. Met het kleinste oculair zag ik een rond schijfje, met daarop de afbeelding van de spider die het kleinste spiegeltje vasthoudt!
Hield ik 2 vingers voor de opening, dan zag ik die geprojecteerd op Saturnus! Dit is op z'n zachtst gezegd ongelooflijk storend, maar ook onverklaarbaar. In mijn cursus 'Telescopen en hun gebruik' wordt daar niets over gezegd, en zegt men zelfs dat kleine vlekjes op de spiegel niet zichtbaar zijn in de afbeelding, maar slechts tot contrast verlies lijden.
Kan iemand me dit eens uitleggen?
Ik ben overigens niet helemaal zeker dat het Saturnus was, mijn vingers waren te bevroren en mijn statief te onstabiel om een grotere vergroting te kiezen.
