Wetenschapsforum

Ik heb een interessant artikel gelezen over de bouwstenen der materie. Alles is opgebouwd uit molekulen en atomen, die op hun beurt weer zijn opgebouwd uit een kern met protonen en neutronen, met daar omheen de elektronen.

Nu zijn de protonen en neutronen weer uit nog weer kleinere deeltjes opgebouwd, namelijk de quarks.

Tot nog toe waren de quarks de elementairste deeltjes.

Echter ik heb gelezen dat quarks uit nog weer kleinere deeltjes zijn opgebouwd, althans dat is de voorspelling.

Namelijk ik heb iets gelezen over "preonensterren" welke compacter zijn dan neutronen- en quarksterren.

Zie artikel uit Wikipedia: http://en.wikipedia.org/wiki/Compact_star#Preon_stars

Dus m.a.w. je hebt dus witte dwergen met een dichtheid van 10^5 tot 10^8g/cm3

neutronensterren met een dichtheid van 4x10^11 tot maximaal 2x10^14g/cm3

quarksterren met een dichtheid van ongeveer 10^16 tot 10^17g/cm3

En van "preonsterren" zou de dichtheid bedragen van 10^23g/cm3 minimaal, tot wel 10^30g/cm3

Nou dat is nogal wat.

Dus dat moet betekenen dat preonen nog weer kleiner moeten zijn dan quarks en dus compacter als ik dit zo lees.

Laat ik voor de aardigheid een object die volkomen bestaat uit neutronen, dus een stukje neutronenster, met dezelfde massa als de aarde, nou eens laten zien hoe groot die is.

Ik kom dan op een diameter die ligt tussen de 400m en 3km, dit lijkt compact maar stelt weinig voor als ik de dichtheid van dit stukje zo groot maak dat het uitsluitend uit preonen bestaat, want dan kom ik aan een diameter van ongeveer een halve meter als ik de minimale dichtheid ervan aanhou tot een bolletje van 2mm(!) doorsnee bij een dichtheid van 10^30g/cm3.

In dat laatste geval zou de zwaartekracht van het bolletje zo groot zijn dat zelfs het licht er niet van af komt, dus heb je in het laatste geval eigenlijk een zwart gat.

Nu heb ik er een paar vragen erover.

1 Als preonen echt bestaan, en die zouden kleiner zijn dan de quarks daar ze de bouwstenen daarvan zijn, hoe groot of hoe ongelooflijk klein is een preon dan? Een quark heeft een diameter van zo'n 10^-18m, een proton ongeveer 10^-16m.

En een preon??

2. Als preonsterren bestaan, hoe heet zijn ze dan wel niet?

Ter verg. neutronensterren hebben een oppervlakte temperatuur van zo'n 700.000*C en zijn blauw van kleur.

3 En hoe heet zal een preonster in het binnenste zijn als neutronensterren een kerntemperatuur kunnen hebben van vele miljarden tot 1 biljoen graden?

En dan heb je nog de planckdeeltjes met een dichtheid van 5,155x10^93g/cm3, een bolletje ter grootte van een atoom zou met zo'n dichtheid net zo zwaar wegen als 100 sterrenstelsels.

Zijn planckdeeltjes dan de ultieme elementaire bouwstenen?

dit is hypothetische fysica. Ik ken dit zelf dus allemaal niet, maar alvast enkele opmerkingen

bats schreef:1 Als preonen echt bestaan, en die zouden kleiner zijn dan de quarks daar ze de bouwstenen daarvan zijn, hoe groot of hoe ongelooflijk klein is een preon dan? Een quark heeft een diameter van zo'n 10^-18m, een proton ongeveer 10^-16m.

En een preon??

Een quark heeft hoegenaamd geen diameter van 10^-18m, allicht bedoel je een diameter van maximaal 10^-18m. In feite moeten we voorlopig zeggen dat het quark een puntdeeltje is, en dat elk fundamenteel deeltje een puntdeeltje is (dus een elektron ook). Een puntdeeltje wil zeggen: het deeltje heeft geen ruimtelijke uitgebreidheid, het bevindt zich op 1 plaats. Wat ik bedoel is dat de theorieën die de huidige experimenten goed beschrijven zo werken. In niet-experimenteel toegankelijke theorieën ligt de zaak gecompliceerder.

Dus moest het quark geen fundamenteel deeltje zijn, dan zou het preon dit misschien zijn, en dan zou (zonder wilde theorieën) het preon een puntdeeltje zijn.

En dan heb je nog de planckdeeltjes met een dichtheid van 5,155x10^93g/cm3, een bolletje ter grootte van een atoom zou met zo'n dichtheid net zo zwaar wegen als 100 sterrenstelsels.

Zijn planckdeeltjes dan de ultieme elementaire bouwstenen?

Deze bespreking is erg belangrijk voor mensen die spreken over het planckdeeltje! Enkel pseudowetenschappelijke werken lijken het planckdeeltje als een fysisch deeltje te zien (zonder enige nuance). Uiteraard leidde dat ertoe dat ook 'amateurfysici' hier graag aan meedoen. Maar in de bespreking staat vanwaar dit 'deeltje komt', en hoe je dit zou interpreteren volgens een consistente analyse.