Ik vind hier een verwarrend verhaal voor wéér een eigen definitie van afstand vs afgelegde weg, althans qua gebruikte symbolen. In het SI zijn hierover géén afspraken (voor symbolen van grootheden) hoewel er duidelijke usances bestaan. Wat ik hier vooral niet kan plaatsen is het gebruik van een Δs
Iemand verhelderend commentaar?
Wél leuk vind ik de etymologie van het gebruik van kleine s - spatium:
Old habits die hard. Use of spatium goes back to the first book on kinematics as we know it -- Galileo's Discourses on Two New Sciences in 1640.
In uno stesso moto equabile, lo spazio percorso in un tempo più lungo è maggiore dello spazio percorso in un tempo più breve.
In the case of one and the same uniform motion, the distance traversed during a longer interval of time is greater than the distance traversed during a shorter interval of time.
OK, that was actually Italian. Galileo wrote to the people of the Mediterranean boot in his regional dialect, but the rest of Europe would have most likely read a Latin translation.
Spatium transactum tempore longiori in eodem Motu aequabili maius esse spatio transacto tempore breuiori.
ALS WIJ JE GEHOLPEN HEBBEN...
help ons dan eiwitten vouwen, en help mee ziekten als kanker en zo te bestrijden in de vrije tijd van je chip... http://www.wetenscha...showtopic=59270
Bij wiskunde "Integralen in de wetenschap" zien we ook een verschil tussen s en Δs.
Δ s komt overeen met de positieverandering (integraal tussen x1 en x2). Dit wil zeggen dat er een mogelijkheid is dat bijvoorbeeld na bijvoorbeeld 10min Δs gelijk is aan nul (dit gebeurt als de opp. onder de curve gelijk is aan die boven de curve).
s gaan we gebruiken voor de afgelegde weg. We gaan bij het integreren dus met de georienteerde waarde werken.
s is de baanveranderlijke d.w.z. men neemt een oorsprong op de baan en daarvandaan wordt s gemeten op de baan(men kan zelfs een + en - nemen naargelang de richting waarin men gaat.
\(\Delta\mbox{s}\)
is de afstand tussen 2 punten op de baan gemeten.
Volgens mijn verstand kan er niets bestaan en toch bestaat dit alles?
Daarom wil die schrijver ook dat displacement een vectorgrootheid wordt. Dan kun je gewoon de twee vectoren optellen (heen- en terugweg) en kom je dus op de nulvector uit.
Never express yourself more clearly than you think.