Die duizenden meters ophoging door erosie en dus egalisatie van het aardnivo,vooral optredend bij oude en ook nieuw gevormde waterafvoeren van hoger gelegen gebieden, moeten ook medeoorzaak zijn van de stijging van het zeewaternivo.
De erosie van oudere gebergten wordt altijd wel weer ergens gecompenseerd door de vorming van nieuwere gebergten, wardoor weer ophoging plaatsvindt. Momenteel geberut dat bijvoorbeeld in de Alpen , de Himalaya's, de Andes.
Een ander verhaal loopt over het inzakken van de Nederlandse bodem en dat is iets wat ik niet begrijp;wij moeten moeite doen om onze voeten droog te houden door te blijven pompen om het grondwater (kwelwater) onder onze huizen niet hoger te laten stijgen dan zo'n 100 cm beneden vloernivo.
Dat is een deel van het probleem, overigens hoofdzakelijk in de gebieden met dikke veenpakketten.
a) Opwaartse kracht: Alles wat je daar OP bouwt "drijft" op dat veen (vrijwel letterlijk). Vergelijk het met een boot die je laadt: die komt dieper te liggen. De bodem daalt, het grondwaterpeil blijft op niveau: dus extra pompen
b) Matraseffect: de bovenbelasting drukt dat veen samen: 2 m veen wordt 1,80 m veen. Je compacteert het materiaal, de bodem daalt. De bodem daalt, het grondwaterpeil blijft op niveau: dus extra pompen
c) Sponseffect: je knijpt de veen"spons" uit, het water stijgt: dat pompen we weg.
d) Vicieuze cirkel-effect: Maar we hebben graag droge voeten, dus we pompen dat waterniveau omlaag. Er ligt nu méér veenmateriaal op het veen dat nog drijft, waarmee de bovenbelasting op de "veenboot" wordt verhoogd. Effecten a, b en c treden versterkt op
e) Mineralisatie: veen is organisch materiaal. Onder water blijft het, door afwezigheid van zuurstof, relatief onaangetast. Eenmaal boven het waterniveau begint het te verteren. De bodem gaat simpelweg in rook (CO2 en waterdamp) op, verdwijnt, foetsie. De droge laag wordt dunner, dus moet dat grondwater weer verder omlaag, zie d).
Dat wil dus zeggen,dat alle materie onder dat grondwaternivo is verzadigd met water en dat is volgens onze wetenschappers niet samendrukbaar.
Nee, maar een boot is geen zuiger in een gesloten cilinder. Als een boot op water drijft duwt hij dat water zijdelings weg. Leg een boot in je vijvertje en je vijver loopt over.
Inzakken van bodem door oppompen van olie en gas geeft wel een vertraagde inklinking doordat het wegzuigen op een paar km.beneden ons woonnivo gebeurt,maar er zal mogelijk wateraanvulling kunnen plaats vinden!
Dat gebeurt gedeeltelijk ook. Maar de druk van dat opgesloten gas gaf zijn eigen stevigheid aan het poreuze gesteente waarin het opgesloten zat. Als je die druk vermindert zakt dat gesteente een beetje in.
Maar, heel het bovenstaande verhaal geeft alleen maar verklaring voor lokale, sterker dan gemiddelde bodemdalingen in Nederland. De hoofdoorzaak ligt op grotere geologische schaal:
Heel Nederland ligt op één plaat met Scandinavië. Vergelijk die plaat met een vlot op het water. De Scandinavische kant van dat vlot was tienduizenden jaren gelden fors geladen met een kilometers dik ijspakket:
- bodemdaling.gif (10.12 KiB) 414 keer bekeken
En nou dat ijs weg is komt dat "vlot" langzaamaan weer recht te liggen. Een aardkorst op mantelmateriaal is natuurlijk niet zo snel als een vlot op het water. Scandinavië zal nog wel even bijven stijgen, en wij zullen nog wel even blijven dalen, totdat het evenwicht weer hersteld is. Intussen vult de natuur Nederland op met rivier- en zeesedimenten, maar die sedimentatie houdt de daling niet bij.
Zelfs al zou het globale zeeniveau niet stijgen, dan nog zouden we onze dijken moeten blijven ophogen.
