Aanspreken van je ouders bij hun voornaam

pangeaman

hallo allemaal,

ik zit met iets waar ik jullie mening over wil hebben.

sommige mensen noemen hun ouders gewoon bij hun voornaam, wat vinden jullie daarvan, is dit gepast, is hierbij het contact met de ouders ''closer'' ?

neem nou bijvoorbeeld Steve Irwin ( ja van animal planet), die noemde zijn ouders ook bij voornaam zag ik op tv.

ik hoor graag jullie mening.

gr Pangeaman

htiduJ

Het aanspreken van de ouders bij voornaam, of juist niet maakt volgens mij voor de band tussen allen weinig uit. Toch vind ik 'Papa' en 'Mama' persoonlijker klinken, omdat er voor jou als kind maar één (biologische) 'Papa' of 'Mama' is. Je bent de enige die ze 'Papa' en 'Mama' noemt, de rest van de wereld spreekt je ouders aan met de voornaam.

Ouders aanspreken met 'U' vindt ik helemaal van de zotte. Dat vind ik enorm afstandelijk.

ferry

Volgens mij hangt dat er heel sterk van af hoe je het hebt geleerd. Ik vind het raar om mijn ouders bij de naam te noemen, dus die heten Heit en Mem en U of je zeggen doe ik ook niet tegen ze, dus maak ik zinnen als "Mem, zal ik Mem even helpen, Mem?" Altijd al gedaan en ik vind het prima.

ypsilon

Dit topic weegt niet zo zwaar n.m.m. Het is een kwestie van persoonlijke smaak hoe je je ouders aanspreekt: of het nu mama en papa, heit en mem, of hun voornamen zijn, hangt ervan af hoe het je geleerd is.

Gebruik van de beleefdheidsvorm tegenover ouders komt denk ik minder en minder voor. Het hanteren van de beleefdheidsvorm zal niet op zichzelf staan, maar samen gaan met een formelere opstelling van de ouder-kind relatie. Die zouden we kunnen bespreken, maar dat lijkt me meer iets voor psychologie.

pangeaman

je kunt wel zeggen '' het is een kwestie van persoonlijke smaak '' hoe je je ouders aanspreekt, maar een beetje waarden en normen is toch niet verkeerd?

ik ben zelf best ruimdenkend, maar zou het toch vreemd vinden als mijn dochter mij ben mijn voornaam aan zou spreken.

en zelfs als je problemen met je ouders hebt, dan zelfs is het niet gepast om ze bij hun voornaam te noemen.

ik neem aan , wat je thuis geleerd hebt, dat geef je ook door aan je eigen kinderen.

gr pangeaman.

pmeisje

Ja, bij mij is het zo dat ik mijn ouders gewoon pap en mam noem. Soms zeg ik het niet en dan weet ik dat mijn moeder dat raar vind omdat ze dan denkt dat ik boos op haar ben (maar dat ben ik niet).

Maar vooral als ik ergens ben waar het druk is (winkel of weet ik het waar) dan noem ik hun meestal wel bij voornaam anders kijken er soms 3 mama`s of 3 papa`s om

ypsilon

Te zien aan de verschillende getuigenissen wordt dit meer iets voor het café.

Michel

je kunt wel zeggen '' het is een kwestie van persoonlijke smaak '' hoe je je ouders aanspreekt, maar een beetje waarden en normen is toch niet verkeerd?

Maar beste pangeaman voel je je beledigd als iemand je bij je voornaam aanspreekt.

Waarom dan wel als je kind(eren) dat doen of waarom zou dat een aantasting zijn van de normen en waarden.

Is het niet zo dat ouders aangesproken willen worden met papa en mama omdat zei de band met hun kinderen graag op die manier bevestigd zien.

Ik vind het verwarrend en vreemd dat :

- Mijn kinderen moeten papa zeggen

- Mijn buurjongens moeten buurman zeggen

- Mijn neefjes moeten oom zeggen

Terwijl mijn voornaam blijft altijd voor iedereen gelijk.

Ik heb zelf kinderen en die spreken me altijd aan met m'n voornaam. Ik heb een hele goede band met mijn kinderen en respect zit niet in de manier waarop ze me aanroepen. Wederzijds respect zit veel meer in luisteren naar elkaar, interrese in je elkaar, eerlijke en duidelijke regels, af en toe doen wat een ander wil, etc.

Als mijn kinderen iets doen of zeggen waaruit disrespect blijkt dan zal ik dat direct corrigeren maar dat is niet het gebruiken van mijn voornaam.

Symone

Ik denk dat het voor de band met je ouders niet uitmaakt hoe je ze aanspreekt. Het is maar net waar je je (zowel als ouders als kind) prettig bij voelt. Hetzelfde geldt voor u/je.

Voor iemand die z'n ouders aanspreekt met 'je' kan 'u' erg afstandelijk overkomen. Voor iemand die gewend is 'u' te zeggen, kan 'je' overkomen als respectloos.

Ik heb als leerkracht wel verschillende aanspreekvormen gehad ('juf' en 'Symone', 'u' en 'je'), maar in de omgang met de kinderen of de mate van respect maakte het werkelijk niets uit. Het is maar net wat je met elkaar (al dan niet stilzwijgend) overeenkomt.

Assassinator

Tsja, zo noem ik bijv mijn pa "liefkozend" dikke, bolle, of ouwe

(terwijl hij helemaal niet zo dik is, en al helemaal niet oud, 41 en ik 16). Maakt op zich niet zoveel uit, aangezien hij mij wel eens lange, slungel, of nerd noemt

Hoewel paps, mams, ma, pa, e.d ook voorkomen. De voornaam vind ik overigens vrij vreemd klinken, alsof ze mijn ouders niet zijn.

albert davinci

Dat is gewoon een kwestie van cultuur.

Ik ken mensen die in een streek wonen (deel van West-Vlaanderen) waar het not done is wanneer een kind zijn ouder bij de voornaam aanspreekt. Zelf kom ik uit een buurt waar iederéén de ouders met de voornaam aansprak.

Persoonlijk zou ik het gewoon aan het kind overlaten.

jdr

albert davinci schreef:Dat is gewoon een kwestie van cultuur.

Ik ken mensen die in een streek wonen (deel van West-Vlaanderen) waar het not done is wanneer een kind zijn ouder bij de voornaam aanspreekt. Zelf kom ik uit een buurt waar iederéén de ouders met de voornaam aansprak.

Persoonlijk zou ik het gewoon aan het kind overlaten.

Dat denk ik ook; cultuur.

Denk hierin wel dat een afwijking op de norm een kind in de war kan maken.

Wat betreft mijn kinderen hebben we ze gewoon 'papa' en 'mama' aangeleerd, maar zou er geen probleem van maken als ze mij liever 'Remco' willen noemen.

Wat mijn jongste betreft zou dat zelfs mijn voorkeur hebben aangezien die het nogal grappig lijkt te vinden mij mama te noemen.

Op mijn beurt noem ik mijn ouders 'ma' en 'pa' of 'ouwe'...

Phys

Persoonlijk zou ik het gewoon aan het kind overlaten.

De eerste 10 jaar heeft een kind daar weinig keuze in, denk ik.

Een kind ouder dan 10 is al 10 jaar gewend om zijn ouders op een bepaalde manier aan te spreken, en zal dat niet zo gauw veranderen.

Ik denk dus dat de ouders het zeker wel kunnen, en eigenlijk moeten, bepalen.

Assassinator

Ik denk dus dat de ouders het zeker wel kunnen, en eigenlijk moeten, bepalen.

Waarom moeten?

jdr

Waarom moeten?

Omdat een kind wel een beetje behoefte heeft aan die duidelijkheid en je niet wilt dat het bijvoorbeeld de koosnaampjes die jij voor je partner dan maar als substituut gaat gebruiken of als jij bijvoorbeeld regelmatig je neus snuit je kind je gaat aanspreken met 'snrrrrrtt' omdat dit het geluid waarmee het kind jou mee associeert.

Wetenschapsforum

Laatste berichten

Nieuwsberichten

Aanspreken van je ouders bij hun voornaam

Aanspreken van je ouders bij hun voornaam

Re: Aanspreken van je ouders bij hun voornaam

Re: Aanspreken van je ouders bij hun voornaam

Re: Aanspreken van je ouders bij hun voornaam

Re: Aanspreken van je ouders bij hun voornaam

Re: Aanspreken van je ouders bij hun voornaam

Re: Aanspreken van je ouders bij hun voornaam

Re: Aanspreken van je ouders bij hun voornaam

Re: Aanspreken van je ouders bij hun voornaam

Re: Aanspreken van je ouders bij hun voornaam

Re: Aanspreken van je ouders bij hun voornaam

Re: Aanspreken van je ouders bij hun voornaam

Re: Aanspreken van je ouders bij hun voornaam

Re: Aanspreken van je ouders bij hun voornaam

Re: Aanspreken van je ouders bij hun voornaam