Wanneer je een contract tekent bij het leger dan wordt er duidelijk bij vermeld dat je verplicht kan worden om naar een oorlogsgebied te gaan en wat de mogelijke straf is voor weigering.
In zoverre lijkt het mij duidelijk.
De vraag is hier ofdat de verdachte wel of niet ziek was. Het is aan een onafhankelijk arts om te bepalen ofdat hij wel of niet ziek is, we mogen er van uit gaan dat deze mensen dit objectief vaststellen.
De verdachte is door meerdere psychiaters onderzocht (ik zie in het verslag dat er 2 psychiatrische rapporten zijn van 2 data met een tussenperiode van 1 jaar) en beiden hebben vastgesteld dat de verdachte niet ziek is.
Het kan dientengevolge niet aannemelijk worden gemaakt dat de verdachte niet in staat is om naar het oorlogsgebied te gaan, dus is het aannemelijk dat de verdachte de wet overtreedt.
Een terechte uitspraak in mijn ogen.
Subjectieve indruk: dit lijkt mij een klassiek geval van iemand die second thoughts heeft na ervaren te hebben hoe zwaar en riskant zo'n uitzending is. Ik kan me voorstellen dat je second thoughts krijgt wanneer je ziet dat jouw maat overlijdt of ineens een been/arm mist en wanneer je in zware omstandigheden moet leven (hitte, stress...).
Bovendien is de motivatie ook een stuk minder geworden nu veel soldaten in de gaten krijgen dat er weinig progressie wordt geboekt.
Deze berggorilla wordt ernstig met uitsterven bedreigd doordat hun natuurlijk habitat wordt aangetast agv illegale bomenkap
We kunnen, nog, voorkomen dat deze prachtige dieren uitsterven. Familie laat je toch niet in de steek.
