Inlevingsvermogen

Moderator: Rhiannon

Reageer
Berichten: 2

Inlevingsvermogen

albert davinci schreef:De wetenschappers zeggen dat het 'verkrijgen' van autisme multifactorieel bepaald is, dus door een combinatie van de genen en de milieuinvloeden.

Voor zover ik het weet kennen ze nog bij lange na niet alle factoren die autisme kunnen veroorzaken en is het zelfs nog niet eens precies duidelijk wat op fysiologisch/anatomisch/histologisch niveau nu de exacte oorzaken zijn van autisme. Er worden verschillende verschillen aangetroffen tussen autistische mensen en niet-autistische mensen in de hersenen en de hormoonconcentraties maar die verschillen zijn sterk verspreid over de autisten, de één heeft ze wel en de ander heeft ze niet.

Een theorie die iemand van Cambridge heeft ontwikkeld en getoond werd in "Noorderlicht" ging er van uit dat autistische mensen als embryo bloot heeft gestaan aan te hoge concentratie testosteron/oestrogeen (testosteron over oestrogeen). Een bewijs hiervan zou zichtbaar zijn in de verhouding van de lengte van de vingers (ringvinger/middelvinger).

Mijn persoonlijke indruk is dat er vele fysiologisch/anatomisch/histologisch verschillende vormen van autisme zijn.

Daarnaast; er zijn mensen die als kind zwaar autistisch zijn maar als volwassene licht-autistisch of niet autistisch zijn, er zijn mensen die als kind licht-autistisch zijn maar stagneren in de ontwikkeling en alle andere denkbare varianten.

Het lijkt mij evident dat het gaat om een combinatie van genen, milieufactoren in de baarmoeder, gezin in de eerste paar levensjaren van het kind die bepalen hoe zwaar autistisch het kind gaat zijn op die leeftijd en dat het daarna van weer andere genen, milieufactoren en karakter/gedrag afhangt in hoeverre zo'n kind zich kan ontwikkelen.
albert davinci schreef:Dat ben ik niet met je eens. Autisme is niets meer of minder dan een achterstand die je op een aantal gebieden hebt opgelopen door een stoornis in de ontwikkeling. Achterstanden kan je inhalen. De naam 'Pervasive Developmental Disorder' geeft beter aan wat de stoornis inhoudt dan het begrip autisme.

Welke gradatie van autisme komen de hulpverleners en psychiaters tegen?

De zware gevallen natuurlijk :!:

Mensen die de stoornis maar in zeer lichte mate hebben komen niet (meer) in aanraking met psychiaters en hulpverleners en dus komen zij ook niet in de statistieken voor.

Ik vind het nogal lomp van jou om zo stellig te beweren dat je niet van autisme af kan komen. Daarmee ontneem je mensen hoop en dat is zo'n beetje het wreedste wat je een mens kan aandoen. Feit is dat er enorm veel variaties zijn in 'autisme', zoals je wellicht zal weten is dat begrip een vergaarbak gebaseerd op symptomen; dezelfde symptomen hebben verschillende oorzaken.

De psychiaters en neurofysiologen weten op dit moment nog niet eens wat het mechanisme van autisme is (of zijn het verschillende mechanismen voor verschillende vormen, ze weten het nog niet) en wat de verschillende achterliggende oorzaken zijn. Laat staan dat ze ook maar iets kunnen zeggen over de ontwikkelingsmogelijkheden, toch niet op wetenschappelijke basis in ieder geval.

De psychiaters komen alleen die kinderen tegen bij wie de autistische stoornis (Zwaar autisme, Asperger en wat niet allemaal nog meer) ernstige problemen geeft. Aangezien autisme geen ziekte is waar je even van kan genezen verliezen deze psychiaters die autistische kinderen die de stoornis in een voldoende lichte mate hebben dat ze op zichzelf kunnen gaan wonen zonder begeleiding al snel uit het oog. Wie zal het zeggen hoe die kinderen zich 20 jaar later ontwikkeld hebben? Kan jij hier een link geven naar ook maar één goede follow-up studie waarbij ze een voldoende groot aantal autistische kinderen (duizenden of meer van het ganse spectrum dus!) aselectief aanwijzen en die mensen 30 jaar lang hebben gevolgd?

Pas als dat soort studies zijn verricht, en ik ken er op dit moment geen, pas dan kunnen ze voorzichtig een inschatting maken in welke mate ontwikkeling mogelijk is.

Ga maar eens in een psychiatrische inrichting kijken waar ze gespecialiseerd zijn in autistische kinderen, daar zitten echt overwegend de mensen die de zwaarste variant van deze stoornis hebben. Laten we aannemen dat er in de totale samenleving meer mensen zijn die de stoornis in de lichtste variant hebben dan in de zwaarste variant (zoals bij de meeste aandoeningen het geval is) en dan hebben we een idee over hoe beperkt de ervaringen van de psychiaters zijn.

Een spijkerhard wetenschappelijk feit is in ieder geval dat er bij oudere autistische kinderen van de Aspergergroep nog steeds compensatiemechanismen actief zijn in de hersenen op neuroanatomisch/neurofysiologisch gebied.

Zoals ik hier al eerder heb vermeld, blijkbaar is het nodig dat ik het nog een keer herhaal, ze hebben een followupstudie gedaan naar het visueel geheugen van Asperger kinderen. Zoals je weet is een veelvoorkomend kenmerk bij autistische kinderen dat ze een zeer gebrekkig visueel geheugen hebben, dit wordt dan ook als diagnostisch middel gebruikt.

Het blijkt dus dat al die kinderen wanneer ze volwassen zijn WEL een normaal visueel geheugen hebben. Dat wil zeggen; sommigen onder het gemiddelde van alle mensen, sommigen rond het gemiddelde en sommigen er boven. Gewoon volstrekt normaal.

Nu moet je voorzichtig zijn om te stellen dat dat dan voor alle soorten intelligentie geldt (let op, ruim intelligentiebegrip; eveneens sociale intelligentie, emotionele intelligentie, coördinatie, plannings- en structureringsintelligentie en wat niet allemaal nog meer).

Maar het is toch zeker interessant om ook eens zo'n onderzoek te doen naar al die andere soorten intelligentie en het is een aannemelijke hypothese dat je een identieke ontwikkeling mag verwachten op de vooruitgang van al die andere soorten intelligentie. Als dat compensatie mechanisme actief is bij het visueel geheugen, waarom dan niet bij de ander delen van de hersenen die wat onderontwikkeld zijn?

Als dmv die compensatiemechanismen bij een deel van de autistische kinderen een normale intelligentie ontstaat (weer het ruime begrip van intelligentie) dan is het ook mogelijk voor hun om alles te leren wat 'gewone' mensen hebben geleerd.

Bovendien, hebben mensen als Albert Einstein en Bill Gates zich niet uiteindelijk normaal ontwikkeld? Zij waren toch ook autistisch, volgens mij zijn zij toc succesvoller dan wij en is hun autisme toch geen handicap voor hun succes in hun volwassen leven geweest.

Gebruikersavatar
Berichten: 6.716

Re: Inlevingsvermogen

Hoe staan bovenstaande gequote teksten in relatie tot je vraag in de topictitel, wat beschouw je precies onder een gebrek aan inlevingsvermogen, wat wil je precies weten?
I am not young enough to know everything - Oscar Wilde

Berichten: 2

Re: Inlevingsvermogen

Het komt voor dat sommige mensen zich niet kunnen verplaatsen in een ander, waardoor er vaak onenigheid ontstaat vooral in een gezin. Bij deze personen ( die geen inlevingsvermogen hebben) heb ik gemerkt dat ze moeite hebben met communicatie , interactie en veranderingen. Ze zijn heel vasthoudend in wat zij geloven en met geen mogelijkheid kunnen ze op andere gedachten gebracht worden. Zij hebben altijd gelijk! Ik wil dus weten als deze feiten die ik heb opgenoemd gewoon bij iemands karakter behoren of kan ik vanuit gaan dat het symptomen zijn van een ziektebeeld.

Gebruikersavatar
Berichten: 11.085

Re: Inlevingsvermogen

Gebrek aan empathie is een kenmerk dat voorkomt bij o.a. psychopathie en narcistische stoornissen. Veel autisten blijken ook moeilijkheden te hebben om zich in emoties van anderen in te leven. Maar hierbij dient wel vermeld te worden dat een symptoom slechts een onderdeeltje is van een ziektebeeld en dat symptomen klinisch significant moeten zijn (zo niet is wat jij hier beschrijft gewoon een karaktertrek).

Je formuleert hier wel in algemene termen, maar ik wil toch nog even vragen om alsjeblieft niet met doe-het-zelf-diagnostiek te beginnen via het internet.

Reageer