Gevangen op aarde.

Loadall

Hallo,

Ten eerste weet ik niet of er al zo'n topic bestaat, zoja mogen jullie het verwijderen, of moven naar een ander gedeelte.

Ik heb ooit voor filosofie een werkstuk gemaakt op het vwo, als onderwerp;

''Zit ik gevangen op aarde?''

Je zit inderdaad gevangen op aarde, een gevangenis vol haat, pijn, geweld, en natuurlijk ook liefde. Dagelijks ben je bezig met dingen die jou bezig houden, zoals je werk, hobbies, vrienden, huisje, boompje, beestje. Het komt erop neer dat je je 'hoofd' bezig houdt met het niet denken aan de dood. Want je weet vanaf kleins af aan dat ieder mens overlijd. Ik dacht ineens, hoe zou ik eruit komen te zien als ik 40 ben, dat was voor mij een pijnlijk gevoel. Ik wil er niet aan denken. Als ik over straat loop zie ik mensen, waarbij mijn gedachte stil komt te staan, 'nu zie jij er jong uit, maar hoe zie jij er later uit' Ik kan daar niet aan denken. Je kan nergens heen, alleen blijven rondlopen op aarde, totdat je dood gaat. Dat geldt voor ieder persoon op deze wereld. Je zit gewoon vast. Misschien is dit een raar verhaal, maar het is en blijft een feit.

Dagelijks zijn mensen bezig met het 'opbouwen' van de wereld. Een goede economie, infrastructuur, scholen, zo kan ik nog eindeloos doorgaan. Dat is voor ons een bezigheid, maar dat is maar goed ook!. Want het houdt ons aan het niet denken aan alle ellende, zoals pijn van binnen. Mensen corrigeren op elkaars fouten, of wat je goed doet. Dat geeft jouw een fijn gevoel van binnen.

Gisteren is geweest, het is alleen maar een herinnering, meer niet. Tijd kan je niet terug draaien. Het enige waar wij naar toe kunnen streven is de toekomst.

Het is misschien geen goede gedachte van mij, maar misschien is het ook goed om te weten wat je hier nou eigenlijk doet, terwijl je er eigenlijk nooit antwoordt op zal krijgen. Mensen maken kinderen, maar ik denk dan, je laat het kind alleen maar pijn lijden? En al helemaal in zo'n wereld waar wij in leven tegenwoordig.

Ik hoor graag meningen van mensen.

ZonnTroLL

Mensen maken kinderen, maar ik denk dan, je laat het kind alleen maar pijn lijden?

Raar, alsof iedereen alleen maar pijn lijdt...

Loadall

Raar, alsof iedereen alleen maar pijn lijdt...

Niet letterlijk, meer in de zin van; wat voor toekomst zullen zij gaan krijgen. Om een voorbeeld te noemen. Het tekort aan drinkwater wordt nu al als een cruciaal probleem vastgesteld. Over 80 jaar zouden wij 'misschien' geen drinkwater meer hebben. Bij een kind dat nu wordt geboren, zou later dus geen vers drinkwater kunnen drinken.

Assassinator

Het is zo slecht als het je jezelf maakt, meer niet.

WendyTje

Het komt erop neer dat je je 'hoofd' bezig houdt met het niet denken aan de dood. Want je weet vanaf kleins af aan dat ieder mens overlijd.

Dus je bedoelt dat als je even helemaal "niks" doet (bijvoorbeeld mediteren, of je gedachten zorgeloos laat gaan) je dan automatisch aan de dood gaat denken? Nou ik niet hoor, en ik vind het ook helemaal niet beangstigend of iets in die mate, maar het lijkt het me niet waard om er continue aan te gaan denken. Je levenskwaliteit wordt er dan niet beter op

Ik dacht ineens, hoe zou ik eruit komen te zien als ik 40 ben, dat was voor mij een pijnlijk gevoel. Ik wil er niet aan denken. Als ik over straat loop zie ik mensen, waarbij mijn gedachte stil komt te staan, 'nu zie jij er jong uit, maar hoe zie jij er later uit' Ik kan daar niet aan denken.

Ik vind dat juist een intrigerende gedachte, heel vroeger al (Make-up, mama je make-up, nou wil ik ook eens zien hoe ik er later uit zal zien

pi.gif ) Ik vind het ook helemaal geen pijnlijke nare gedachte dat ik ooit oud en rimpelig wordt, dat hoort er bij (beter dan het alternatief lijkt me!) Dat de hele wereld tegenwoordig zo is ingesteld op eeuwig-jong zijn vind ik een uiterst onzinnig streven, op een gegeven moment kan het niet meer, of zie je er als 75-jarige uit als een gesmolten barbie, maar WEL rimpellloos! wat een onzin.

Genieten van je leven, want oud wordt je toch, en daar kom je vanzelf wel achter.

Waarom zo naar worden van een gedachte dat gisteren nooit meer terug komt (ik voel wel veel liedjes doorkomen steeds...) reden te meer om vandaag voluit te leven!

ypsilon

Er lijkt mij sprake van overlap met enkele andere topics (gebruik alsjeblieft de zoekfunctie!) maar dit is een huiswerkvraag. Verplaatst dus.

aadkr

hallo Loadall,

Met die vraag heb ik mij heel lang beziggehouden in mijn jeugd. Ik ben nu 51 . Ik ben het in feite geheel met je eens , en mijn visie op de toekomst is nogal somber. Dat tekort aan drinkwater zou best eens een probleem kunnen worden. En dan hebben we het nog niet over eventuele overbevolking, de toenemende milieuvervuiling, aantal landen wat over kernwapens beschikt ,zal toenemen. enzovoort.

Wat de zin van het leven is ,weet ik ook niet. Waarschijnlijk carriere maken, een mooi huis, mooie auto en 3 keer per jaar op vakantie.

Met optimistische groeten , Aad.

Loadall

WendyTje schreef:Dus je bedoelt dat als je even helemaal "niks" doet (bijvoorbeeld mediteren, of je gedachten zorgeloos laat gaan) je dan automatisch aan de dood gaat denken? Nou ik niet hoor, en ik vind het ook helemaal niet beangstigend of iets in die mate, maar het lijkt het me niet waard om er continue aan te gaan denken. Je levenskwaliteit wordt er dan niet beter op

Ik vind dat juist een intrigerende gedachte, heel vroeger al (Make-up, mama je make-up, nou wil ik ook eens zien hoe ik er later uit zal zien pi.gif ) Ik vind het ook helemaal geen pijnlijke nare gedachte dat ik ooit oud en rimpelig wordt, dat hoort er bij (beter dan het alternatief lijkt me!) Dat de hele wereld tegenwoordig zo is ingesteld op eeuwig-jong zijn vind ik een uiterst onzinnig streven, op een gegeven moment kan het niet meer, of zie je er als 75-jarige uit als een gesmolten barbie, maar WEL rimpellloos! wat een onzin.

Genieten van je leven, want oud wordt je toch, en daar kom je vanzelf wel achter.

Waarom zo naar worden van een gedachte dat gisteren nooit meer terug komt (ik voel wel veel liedjes doorkomen steeds...) reden te meer om vandaag voluit te leven!

Om even duidelijk te zijn over mijn post van hierboven, ik bekijk het echt niet alles pessimistisch.Het was even ter verduidelijking op mijn visie, niet om alles dubbel te interpreteren... Het was namelijk alleen maar een huiswerk opdracht, waarbij dit onderwerp ten spraken kwam. Ik stond er gewoon even bij stil.

Natuurlijk ben ik het geheel met jou eens.

@ AadKR

Leuk dat je reageert.

Het probleem op sociale voorzieningen wordt inderdaad een groot probleem voor de toekomst, vooral voor het 'jongere' volk onder ons, alhoewel ik zelf ook 19 ben. Precies, ons motto is gewoon een zo goed mogelijk leven opbouwen.

Zijn er nog meer mensen met suggesties?

Jan van de Velde

Zijn er nog meer mensen met suggesties?

Ja.

Blijf je er gewoon zorgen over maken, zoals Aadkr deed toen hij jong was (en ik idem, ik ben ongeveer even oud als Aadkr). Ik ben ervan overtuigd geweest dat het faliekant verkeerd moest aflopen, en ik ben om die reden bijvoorbeeld ook heel lang niet aan kinderen willen beginnen.

Dat zakt allemaal wel weg. Wat niet weggezakt is, is bewust leven, bewust omgaan met je omgeving. Waarderen wat je hebt en niet blijven zeveren om meer meer meer.

Wat de zin van het leven is ,weet ik ook niet.

Wie wel??

Waarschijnlijk carriere maken, een mooi huis, mooie auto en 3 keer per jaar op vakantie.

En dat is hopelijk cynisch bedoeld??

aadkr

Dat is ook cynisch bedoeld.

Wetenschapsforum

Laatste berichten

Nieuwsberichten

Gevangen op aarde.

Gevangen op aarde.

Re: Gevangen op aarde.

Re: Gevangen op aarde.

Re: Gevangen op aarde.

Re: Gevangen op aarde.

Re: Gevangen op aarde.

Re: Gevangen op aarde.

Re: Gevangen op aarde.

Re: Gevangen op aarde.

Re: Gevangen op aarde.