Laatste berichten
-
18:08
geen minkowski-ruimte toch? Doe ik dit nou fout? 15
-
15:53
positie
-
14:16
do-re-mi-fa-so vliegtuigen 7
-
14:16
Kunnen quantum Zonnecellen 190% quantum efficiënt zijn 3
-
13:57
De Euro Nederlandse 100 qubit computer komt eraan
-
11:32
[scheikunde] Kan chloorgas de geleiding van elektriciteit belemmeren? 6
-
10:42
projectiel 8
-
10:37
Verschil tussen deze 2 vragen 5
-
09:48
Schroefdraad berekening 4
-
09:25
[scheikunde] berekeningen labo vitamine c bepaling 1
-
19:29
[wiskunde] rode en witte ballen verdelen 8
-
22 apr
Rotatie van het heelal 41
-
22 apr
Weerfrustratie 5
-
22 apr
Muntje opgooien 14
-
21 apr
Reactiviteit silyl enol ethers 1
-
21 apr
Criterium voor vochtretentie
-
21 apr
speciale rel. theorie 5
-
21 apr
Vogels in de stad zijn goede klussers
-
21 apr
Ervaringen met "herontdekkingen" 15
-
20 apr
Herleiden afmetingen vanaf een foto 19
Nieuwsberichten
-
04 mar
Een nieuw soort magnetisme: altermagnetisme
-
31 okt
AI kan via stem diabetes vaststellen 11
-
21 okt
Einstein krijgt wéér gelijk 45
-
07 feb
witter dan wit 20
-
19 jun
irrigatie en de aardas
geleidbaarheid van oplossingen
Moderator: ArcherBarry
Forumregels
(Middelbare) school-achtige vragen naar het forum "Huiswerk en Practica" a.u.b.
Zie eerst de Huiswerkbijsluiter
(Middelbare) school-achtige vragen naar het forum "Huiswerk en Practica" a.u.b.
Zie eerst de Huiswerkbijsluiter
geleidbaarheid van oplossingen
Waarom moet er een wisselstroombron gebruikt worden om de geleidbaarheid (voor elektrische stroom) van oplossingen te testen en geen gelijkstroombron?
-
- Berichten: 284
Re: geleidbaarheid van oplossingen
Het gebruik van een wisselspanning gaat het optreden tegen van polarisatie en elektrolyse aan de elektroden. De oplossing wordt zo dus niet vervuild met elektrolyseprodukten.
-
- Berichten: 2.116
Re: geleidbaarheid van oplossingen
@ Wigsbol
Dat snap ik niet, in de meeste gevallen is electrolyse ook met wisselstroom mogelijk, alleen dat zal je normaal niet doen omdat dat niet gewenste productvermeniging oplevert.
Bij electrolyse van water met wisselstroom zal aan beide polen een mengsel van waterstof en zuurstof ontstaan, dat zal meestal niet de bedoeling zijn, maar als het doel is de geleiding te meten is dat neem ik aan geen bezwaar.
Dat snap ik niet, in de meeste gevallen is electrolyse ook met wisselstroom mogelijk, alleen dat zal je normaal niet doen omdat dat niet gewenste productvermeniging oplevert.
Bij electrolyse van water met wisselstroom zal aan beide polen een mengsel van waterstof en zuurstof ontstaan, dat zal meestal niet de bedoeling zijn, maar als het doel is de geleiding te meten is dat neem ik aan geen bezwaar.
-
- Berichten: 284
Re: geleidbaarheid van oplossingen
Het rendement van de elektrolyse is bij wisselstroom beduidend lager : de ionen worden voornamelijk over en weer geschud in de oplossing onder invloed van de wisselende spanning. De oplossing gaat daardoor hoofdzakelijk opwarmen.
Het is natuurlijk juist dat de elektrolyse geen principieel bezwaar is voor de geleidbaarheidsmeting. Daarom lukt een experiment zoals in
http://www.thuisexperimenteren.nl/science/...ductometrie.htm
ook zonder meer. Hoewel de auteur daar zelf ook vragen heeft bij de nauwkeurigheid van zijn resultaten.
De onderste link op deze site verwijst naar de complexe theoretische achtergrond van de conductometrie, waarbij duidelijk wordt dat er heel wat elekronica komt kijken bij zo een geleidbaarheidsmeting. Daar wordt een wisselende blokspanning gegenereerd voor betrouwbare resultaten.
Ik neem aan dat iets dergelijks ook het geval is in sensoren zoals
http://www.cma.science.uva.nl/Handleidinge...soren/b0382.pdf
of
http://www.abb.com/global/abbzh/abbzh251.n...1256CD9003AAA11
Het is natuurlijk juist dat de elektrolyse geen principieel bezwaar is voor de geleidbaarheidsmeting. Daarom lukt een experiment zoals in
http://www.thuisexperimenteren.nl/science/...ductometrie.htm
ook zonder meer. Hoewel de auteur daar zelf ook vragen heeft bij de nauwkeurigheid van zijn resultaten.
De onderste link op deze site verwijst naar de complexe theoretische achtergrond van de conductometrie, waarbij duidelijk wordt dat er heel wat elekronica komt kijken bij zo een geleidbaarheidsmeting. Daar wordt een wisselende blokspanning gegenereerd voor betrouwbare resultaten.
Ik neem aan dat iets dergelijks ook het geval is in sensoren zoals
http://www.cma.science.uva.nl/Handleidinge...soren/b0382.pdf
of
http://www.abb.com/global/abbzh/abbzh251.n...1256CD9003AAA11
Re: geleidbaarheid van oplossingen
Het meten van het specifiek geleidingsvermogen van een electrolietoplossing
doet men in een tevoren geijkte geleidbaarheids cel, voorzien van twee
geplatineerde platina electroden.
De wisselstroomgeleidbaarheidsmeter meet zo drie weerstanden in serie: De electrolietweerstand en de beide oppervlakte weerstanden aan de platina elektroden.
Deze wisselstroomweerstanden, ook impedanties genoemd, zijn min of meer freqentieafhankelijk. Door een vrij hoge wisselstroomfrequentie te kiezen worden de beide oppervlakteweerstanden (c.q. impedanties) bijna gelijk aan nul en meet men dus alleen de electrolietweerstand.
Electrolyse treedt er zo praktisch niet op. De zeer geringe meetstroom gaat hoofdzakelijk via de capacitieve weg, dus via ionverschuivingen in de electrochemische dubbellaag. Een heel klein deel kiest de faradayse weg, via electrochemische reacties. De capacitieve weg en de faradayse weg moet je zien als twee parallel geschakelde electrische componenten:
een condensator en een weerstand. Hoe hoger de meetfreqentie is hoe kleiner deel van de meetstroom de faradayse weg via de weerstand kiest
Zo worden de beide overgangsimpedanties platina-electroliet heel gering.
H. Zeilmaker
doet men in een tevoren geijkte geleidbaarheids cel, voorzien van twee
geplatineerde platina electroden.
De wisselstroomgeleidbaarheidsmeter meet zo drie weerstanden in serie: De electrolietweerstand en de beide oppervlakte weerstanden aan de platina elektroden.
Deze wisselstroomweerstanden, ook impedanties genoemd, zijn min of meer freqentieafhankelijk. Door een vrij hoge wisselstroomfrequentie te kiezen worden de beide oppervlakteweerstanden (c.q. impedanties) bijna gelijk aan nul en meet men dus alleen de electrolietweerstand.
Electrolyse treedt er zo praktisch niet op. De zeer geringe meetstroom gaat hoofdzakelijk via de capacitieve weg, dus via ionverschuivingen in de electrochemische dubbellaag. Een heel klein deel kiest de faradayse weg, via electrochemische reacties. De capacitieve weg en de faradayse weg moet je zien als twee parallel geschakelde electrische componenten:
een condensator en een weerstand. Hoe hoger de meetfreqentie is hoe kleiner deel van de meetstroom de faradayse weg via de weerstand kiest
Zo worden de beide overgangsimpedanties platina-electroliet heel gering.
H. Zeilmaker
