Een ijverig kind!

Sara_30

Hallo mensen,

Ik ben hier voor het eerst. En ik hoop gelijk dat ik de juiste rubriek heb voor mijn vraag.

Ik heb namelijk een vraag over mijn zoontje.

Ik heb een zoontje van 22 maanden, bijna twee jaar dus. Wat ik opmerk is dat het een erg ijverig en levenslustig kindje is. Ook wel gemakkelijk in omgang. Hij begrijpt dus veel wanneer ik hem uitleg wanneer bv iets niet mag of zo...

Zijn grootste passie is lezen en ik denk dat hij daarom al voor zijn leeftijd goed kan praten. Hij maakt al hele zinnen en is ook tweetalig. Verder is hij erg speels, lacht veel, houdt erg veel van muziek...Al bij al, een gelukkig kindje denk ik.

Wat mij vaak toch verontrust is dat ik soms bang ben dat ik hem ooit in een verkeerde richting zal sturen. Dat hij dingens zal doen in zijn leven die eigenlijk niet leuk zijn. Ik heb zelf veel meegemaakt. Ouder jong verloren, voelde me altijd verantwoordelijk voor mijn broertjes en zusje, we hadden het niet breed thuis vandaar dat er geen ruimte was voor motivatie om opleiding af te maken en dergelijke...

Zelf kom ik erg sterk over op de buitenwereld, maar in feite ben ik dat niet...ik voel een en al chaos! Daarom vrees ik ergens om deze chaos op mijn kind over te brengen. En dat zijn ijverigheid, zijn levenslust etc...afneemt

Nu is mijn vraag, hoe hou ik mijn gelukkig? Dat hij altijd mag lachen, dat ik iets doe met zijn natuurlijke talenten etc...

Ik hoop dat ik wat inzichten krijg van jullie en dat jullie me niet aanstellerig vinden.

Klintersaas

Ik vrees dat dit toch niet de juiste plaats is voor deze vraag. Uit de bijsluiter van het forum 'Psychologie en sociologie':

Vraag niet om hulp bij persoonlijke medische of psychologische problemen. De meeste gebruikers van dit forum zijn niet gekwalificeerd om hier antwoord op te geven. Bovendien is het internet niet geschikt om een diagnose te stellen (hiervoor is uitgebreid onderzoek nodig), noch om de nodige psychologische hulp en ondersteuning te bieden. Een recent onderzoek waarschuwt voor de gevaren van "dokter google".

Bron: http://www.wetenschapsforum.nl/index.php?showtopic=78797

Persoonlijke vragen, van welke aard dan ook, horen dus eigenlijk niet thuis op Wetenschapsforum. De meeste gebruikers zijn niet voldoende geschoold om een deftig antwoord te geven op dergelijke vragen. Bovendien hebben wij ook niet genoeg informatie om een antwoord te geven dat je vooruit zou kunnen helpen.

PS: Misschien heb je iets aan deze link.

Marley

Hoi Sara,

Ik vind je absoluut niet aanstellerig! Ik ben blij dat er ouders zoals jij bestaan...

Ikzelf heb geen kinderen. Maar misschien dat ik wat uit mijn eigen jeugd kan vertellen en wat ik als zeer fijn of leerzaam heb ervaren. Het zijn meestal de kleine dingen die werkt. Laat ik je wel erop wijzen, dat een rotte appel op een school bijvoorbeeld al heel wat roet in het eten kan gooien. Dus soms kan je er simpelweg niks aan doen...

Maar laat ik ook duidelijk zijn, elke kind is anders, wat voor mij heeft gewerkt hoeft nog niet voor jouw kind te werken.

Belangrijkste lessen wat ik heb meegekregen in mijn jeugdjaren:

* Oorzaak en gevolg. Dus als je dit doet, gebeurt er dat (vind ik persoonlijk de belangrijkste les). Dit helpt ook de vermogen om logisch te redeneren

* Jezelf verplaatsen in iemand anders

* Wat fout en goed is

* Leren omgaan met je emoties

* Respect & manieren

Wat ik als zeer fijn heb ervaren:

* Kind vrijlaten en zelf de richting kiezen wat hij wilt, waar nodig help je hem/haar als ouder zijnde

* Dieren voeren

* Geef kind genoeg om over te fantaseren (boekverhalen,films), fantaseren helpt het denkvermogen

* Samen sporten

* Autoreisjes maken (geen vliegtuig)

* Sta altijd klaar voor je kind. Naar school brengen, ophalen, enz enz. Hou je er eens mee op, dan zal kind aan zichzelf twijfelen. Zorg ervoor dat ie nooit aan zichzelf zal twijfelen.

Ik denk dat ik de belangrijkste wel heb genoemd. Succes

Sara_30

Marley schreef:Hoi Sara,

Ik vind je absoluut niet aanstellerig! Ik ben blij dat er ouders zoals jij bestaan...

Ikzelf heb geen kinderen. Maar misschien dat ik wat uit mijn eigen jeugd kan vertellen en wat ik als zeer fijn of leerzaam heb ervaren. Het zijn meestal de kleine dingen die werkt. Laat ik je wel erop wijzen, dat een rotte appel op een school bijvoorbeeld al heel wat roet in het eten kan gooien. Dus soms kan je er simpelweg niks aan doen...

Maar laat ik ook duidelijk zijn, elke kind is anders, wat voor mij heeft gewerkt hoeft nog niet voor jouw kind te werken.

Belangrijkste lessen wat ik heb meegekregen in mijn jeugdjaren:

* Oorzaak en gevolg. Dus als je dit doet, gebeurt er dat (vind ik persoonlijk de belangrijkste les). Dit helpt ook de vermogen om logisch te redeneren

* Jezelf verplaatsen in iemand anders

* Wat fout en goed is

* Leren omgaan met je emoties

* Respect & manieren

Wat ik als zeer fijn heb ervaren:

* Kind vrijlaten en zelf de richting kiezen wat hij wilt, waar nodig help je hem/haar als ouder zijnde

* Dieren voeren

* Geef kind genoeg om over te fantaseren (boekverhalen,films), fantaseren helpt het denkvermogen

* Samen sporten

* Autoreisjes maken (geen vliegtuig)

* Sta altijd klaar voor je kind. Naar school brengen, ophalen, enz enz. Hou je er eens mee op, dan zal kind aan zichzelf twijfelen. Zorg ervoor dat ie nooit aan zichzelf zal twijfelen.

Ik denk dat ik de belangrijkste wel heb genoemd. Succes

Dank u wel Marley.

Ik ga dit even doornemen.

Klintersaas schreef:Ik vrees dat dit toch niet de juiste plaats is voor deze vraag. Uit de bijsluiter van het forum 'Psychologie en sociologie':

Bron: http://www.wetenschapsforum.nl/index.php?showtopic=78797

Persoonlijke vragen, van welke aard dan ook, horen dus eigenlijk niet thuis op Wetenschapsforum. De meeste gebruikers zijn niet voldoende geschoold om een deftig antwoord te geven op dergelijke vragen. Bovendien hebben wij ook niet genoeg informatie om een antwoord te geven dat je vooruit zou kunnen helpen.

PS: Misschien heb je iets aan deze link.

Ok, maar ik kan die niet verwijderen. Dat u dat misschien voor mij doet?

Dank je alvast.

Klintersaas

Ok, maar ik kan die niet verwijderen. Dat u dat misschien voor mij doet?

Ik ben geen Moderator, dus die mogelijkheid heb ik ook niet. Mocht een Moderator langskomen en het nodig achten om deze topic te verwijderen of te sluiten dan zal dit wel gebeuren.

ypsilon

Het verwijderen van berichten gebeurt overigens alleen in zeer uitzonderlijke gevallen, daar is hier geen sprake van. Het is ook niet zo dat een persoonlijk toegespitst onderwerp per definitie niet behandelbaar is op WSF. De moeilijkheid zit hem erin - zo gaf Klintersaas ook al aan - dat mensen de gegeven adviesen als "deskundig" beschouwen, ernaar gaan handelen, met alle gevolgen vandien, terwijl doorgaans gewoon meningen gegeven worden en bovendien mensen via dit medium je persoonlijke situatie nooit volledig kunnen inschatten. Voor persoonlijke medische en psychische problemen verwijzen we dus liever door.

De vraag is waar je naar op zoek bent.

In zijn algemeenheid is dit een vraag waar vele ouders mee zitten: wat is de beste manier om mijn kind op te voeden? Daar houdt de ontwikkelingspsychologie zich mee bezig. Dit moet dan wel een wetenschappelijke discussie worden. Een collega-moderator had het daarbij over bijvoorbeeld een vraag of er wetenschappelijke studies zijn waarin naar voren komt wat ouders succesvol kunnen doen om ervoor te zorgen dat hun kinderen niet dezelfde "bagage" (trauma's, belemmeringen, frustraties) meekrijgen in de opvoeding.
Wil je vooral meningen/gedachten/zorgen uitwisselen met anderen op dit forum (waarbij je duidelijk in je achterhoofd hebt dat het hier alleen maar om een uitwisseling van gedachten gaat en niet om deskundig advies), dan kunnen we deze topic eventueel naar het WSF cafe verplaatsen. Dit doen we overigens NIET als er sprake is van een specifiek psychologisch en/of medisch probleem, maar in jouw geval lijkt het meer een algemene vraag met betrekking tot opvoeding te zijn.
Wil je vooral de chaos die je zegt te voelen bespreken, met de gedachte dat dat niet "normaal" is en voorkomt uit wat je in je jeugd hebt meegemaakt, en zie je daar een groot probleem in, dan is het wetenschapsforum inderdaad niet de juiste plek om dat te bespreken, om de genoemde redenen m.b.t. risico van verkeerd advies etc. Dat zou nl. wel in de categorie van een specifiek psychologisch probleem vallen.

Laat maar weten waar je precies naar op zoek bent (dat kan in dit topic, of per PB), zodat we kunnen beslissen wat met dit topic te doen.

Wetenschapsforum

Laatste berichten

Nieuwsberichten

Een ijverig kind!

Een ijverig kind!

Re: Een ijverig kind!

Re: Een ijverig kind!

Re: Een ijverig kind!

Re: Een ijverig kind!

Re: Een ijverig kind!