Wetenschapsforum

Dan ben ik benieuwd hoe jij dat ziet.

Alles hangt natuurlijk af van de gebruikte definitie van 'cultuur'. Ik zou 'cultuur' definiëren als 'de manier van leven van een gemeenschap' of als 'het geheel van gedragingen, kunstvormen, manieren van leven en opvattingen binnen een gemeenschap'. Deze definitie betekent voor mij dat cultuur de volgende zaken inhoudt: normen en waarden, rituelen, wetten, kledingsvoorschriften, voeding, taal, kunst en ook godsdienst.

Volgens mij namelijk omdat je in jouw visie niet meeneemt dat jij de wereld liever zonder godsdienst ziet.

Ik zie niet in hoe dit verklaart dat ik godsdienst als een deel van cultuur zie.

Godsdienst is daardoor altijd ondergeschikt. Wat zij in werkelijkheid niet is. Hoeveel mensen handelen niet in de naam van God?

Toch is godsdienst voor mij ondergeschikt en zal ze dat altijd blijven. Uiteraard mag iedereen die keuze zelf maken, maar wanneer verschillende vrijheden tegen elkaar afgewogen moeten worden, zullen aan godsdienst gebonden vrijheden voor mij steeds het minst zwaar doorwegen. Een voorbeeld: de heisa rond de Mohammedcartoons. Hier staan de vrijheid van meningsuiting en godsdienst tegenover elkaar. Volgens mijn visie is dat laatste ondergeschikt en daarom heb ik geen enkel probleem met deze cartoons. Een tweede voorbeeld: de rel rond het stilleggen van de sondevoeding van

Natuurlijk verzacht jij jouw standpunt door te stellen dat je het geloof niet afkeurd

Je stelt hier correct dat ik geloof niet afkeur, maar volgens mij stel je geloof en godsdienst hier aan elkaar gelijk en heb je een deeltje van mijn post niet goed begrepen. M.i. bestaat er een verschil tussen godsdienst en geloof (zie ook hier). Kort gezegd komt het erop neer dat in mijn optiek alle godsdiensten geloven zijn, maar niet alle geloven godsdiensten (je kan namelijk ook geloven dat er geen goden bestaan).

Ik zie niet in hoe dit verklaart dat ik godsdienst als een deel van cultuur zie.

De wereld ziet er nu eenmaal anders uit als je gelooft dat de wereld geschapen is. Jij gelooft niet in God. Daaruit volgt dat de wereld vanuit een andere oorzaak is ontstaan net zoals alles op die wereld. Gelijk blijkt dat je meteen afhankelijk bent van rationalisaties of inspiratiebronnen. "Waar komt God vandaan?" heb jij jezelf ooit afgevraagd.

Na lang(of kort) denken heb je God gezien als een product uit de mensheid, netzoals cultuur dat is:

Ik zou 'cultuur' definiëren als 'de manier van leven van een gemeenschap' of als 'het geheel van gedragingen, kunstvormen, manieren van leven en opvattingen binnen een gemeenschap'. Deze definitie betekent voor mij dat cultuur de volgende zaken inhoudt: normen en waarden, rituelen, wetten, kledingsvoorschriften, voeding, taal, kunst en ook godsdienst.

Als we echter terugkijken in de tijd zien we iets anders. Menseigen is dat zij een sociaal wezen is. Vanuit die behoefte zijn samenlevingen ontstaan. Als we kijken naar primitieve samenlevingen is daar nog helemaal geen plaats voor cultuur(logische implicatie--> primitief is niet cultuur). In de eerste plaats is er spraken van voedselvoorziening. Als deze zich ontwikkeld is er spraken van een agrarische ontwikkeling(agricultural, maar dat wist je waarschijnlijk al).

Ik vind het te betwisten of er nu spraken mag zijn van cultuur, maar voor het voorbeeld ga ik ervanuit. Vast staat wel dat deze agrische ontwikkeling de oorzaak is van het ontstaan van cultuur. Er is op dat moment namelijk tijd te besteden aan andere zaken dan het primitieve levensbehoud.(levensbehoud--> geen cultuur). Een dergelijke samenleving gebruikt in het begin zeer dogmatische systemen. De algemene houding onder leden is, ik weet niet waarom, ik doe het maar gewoon. Zeer bijgelovig en ook zeer kwetsbaar dus. Wat er dan gebeurt is dat de mensen hun voedsel gaan opslaan. Dit brengt echter sociale problemen met zich mee die eigen zijn aan elke moderne staat: Distributie, hoe beheersen die mensen zich, hoe leg je uit dat ze hun eten bewaren? Hier zich ontwikkelt zich de mogelijkheid van religie. Door rituelen leren mensen zich te beheersen en wordt hun door middel van afbeeldingen bijgebracht wat de gevolgen van het handelen zijn.

Ik zie godsdienst dus niet als onderdeel van iets. Iemand die het tegenovergestelde vindt en Godsdienst substantieel verbonden ziet met iets anders, moet die wederhelft welhaast in cultuur vinden. Hoe ik dat dus deed? Ik denk dat het begrip godsdienst minder quantiteit telt dan cultuur en in die mate dat zij elkaar opvolgen in quantiteit. Aldus geschets in mate van zekerheid: Kennis-->Denken-->geloven-->vermoeden. Nog meer quantiteit bevat mi het oordeel dat godsdienst leidt tot het ophangen van Homo's dat kennelijk alle culturen overschreidt. Misschien dat je mij wat te intuitief vindt. Misschien had ik het mis met mijn oordeel, maar in ieder geval heb ik je laten zien hoe ik ertoe kwam.

Beste Klintersaas,

Ik verwijt jou dat je op een vervelende manier je gelijk probeert te halen in de discussie.

In de volgende quote probeer ik me jouw situatie voor te stellen.

Na lang(of kort) denken heb je God gezien als een product uit de mensheid, netzoals cultuur dat is:

Hier zeg je het zelf al een beetje

Ik geef hier jouw denken weer en niet mijn denken. Deze persoonsverwarring neem ik je kwalijk om dat zij tot een verwerpelijk soort retorica behoort dat op dit forum niet thuis hoort. Bovendien is niet waar wat je zegt, cultuur is geen overkoepelende term voor al deze "producten van de mensheid". Ik wil er ook voor het gemak niet van uit gaan.

Zodra er een samenleving ontstaat is er een hiërarchie en een regelsysteem nodig om deze in stand te houden. Ook dit regelsysteem hoort onder cultuur. Ik herhaal het nog maar eens: cultuur is (in de brede zin van het woord) alles wat door de mens(heid) wordt voortgebracht (en daarmee dus het tegengestelde van 'natuur').

Je draait de zaken om. Regelsystemen hebben een bepaalde cultuur, maar zijn het daarom nog niet. Omdat Nederland een cultuur heeft kan je Nederland nog niet omschrijven als een cultuur.

Godsdienst is inderdaad een zoethoudertje (opium)

Dat zeg ik niet. Ik zeg dat godsdient een manier is om een volk te beheersen.

Ze bedachten dus natuurgoden (de eerste godsdiensten waren inderdaad natuurgodsdiensten)die het lieten bliksemen, die aardbevingen veroorzaakten, die leven gaven en namen,...

Dit soort uitspraken behoren tot dat opium. Historisch gezien slaat de uitspraak de spijker volledig mis. De goden die jij beschrijft zijn de goden van de klassieke oudheid en dan voornamelijk Griekse goden. De eerste goden gaan veel verder terug in de tijd en betreffen vruchtbaarheidsgoden, zoals Bacchus of Dionysius welke later zijn geassimileerd door de griekse mythologie. Het ontstaan van de goden ging samen met het opslaan van voedsel.

Hier begrijp ik je niet goed. Wat bedoel je met 'kwantiteit'? Bedoel je daarmee 'lengte' of 'duur'

Dat vreesde ik al. Ik bedoel met quantiteit hoeveelheid.

theoriegeladen schreef:Ik verwijt jou dat je op een vervelende manier je gelijk probeert te halen in de discussie.

(...)

Deze persoonsverwarring neem ik je kwalijk om dat zij tot een verwerpelijk soort retorica behoort dat op dit forum niet thuis hoort.

Laten we het netjes houden en termen als 'vervelend' en 'verwerpelijk' achterwege laten.

Ik geef hier jouw denken weer en niet mijn denken.

Ik was me ervan bewust dat je met het volgende stukje mijn gedachtengang probeerde weer te geven:

Na lang(of kort) denken heb je God gezien als een product uit de mensheid

Maar het stukje na de komma volgt mijn denkpatroon niet. Er zijn dus twee mogelijkheden:

• Je begrijpt mijn redenering niet (ten volle) en denkt verkeerdelijk dat de hele zin mijn mening weerspiegelt;
• Het is je eigen mening.

Ik vermoedde het tweede, maar zoals je zonet duidelijk hebt gemaakt (met bewoordingen die meer geladen zijn dan mij lief is) vergiste ik me daarin. Dát kan je me niet kwalijk nemen.

Bovendien is niet waar wat je zegt, cultuur is geen overkoepelende term voor al deze "producten van de mensheid". Ik wil er ook voor het gemak niet van uit gaan.

Het hangt natuurlijk allemaal af van je definitie van cultuur, maar even googelen leert mij dat Wikipedia dezelfde definitie hanteert als ik:

In brede zin wordt het gebruikt voor 'alles wat door de samenleving wordt voortgebracht'. 'Cultuur' wordt dan tegenover 'natuur' gesteld.

Bron:

Je draait de zaken om. Regelsystemen hebben een bepaalde cultuur, maar zijn het daarom nog niet.

Regelsystemen zijn producten van de mensheid en behoren daarom volgens mijn definitie tot cultuur. Ook hier steunt Wikipedia me:

Culture can be defined as all the behaviors, ways of life, arts, beliefs and institutions of a population that are passed down from generation to generation. Culture has been called "the way of life for an entire society." As such, it includes codes of manners, dress, language, religion, rituals, norms of behavior such as law and morality, and systems of belief as well as the arts and gastronomy.

Bron:

Omdat Nederland een cultuur heeft kan je Nederland nog niet omschrijven als een cultuur.

Ik zie niet in waarom dat niet zou kunnen.

Dit soort uitspraken behoren tot dat opium. Historisch gezien slaat de uitspraak de spijker volledig mis. De goden die jij beschrijft zijn de goden van de klassieke oudheid en dan voornamelijk Griekse goden. De eerste goden gaan veel verder terug in de tijd en betreffen vruchtbaarheidsgoden, zoals Bacchus of Dionysius welke later zijn geassimileerd door de griekse mythologie.

Ik had het volstrekt niet over Griekse goden, maar over het allereerste begin van (prehistorische) godsdienst:

Though disputed, evidence suggests that the Neanderthals were the first homonids to intentionally bury the dead. It appears that the corpses were placed into shallow graves along with stone tools and animal bones. The presence of these grave goods may indicate an emotional connection with the deceased and possibly a belief in the afterlife.

Bron:

Het ontstaan van de goden ging samen met het opslaan van voedsel.

Heb je bronnen die dat bevestigen?

Dat vreesde ik al.

Als je dat reeds vreesde had je misschien duidelijker moeten zijn.

Ik bedoel met quantiteit hoeveelheid.

Dan zal je me toch moeten uitleggen wat je bedoelt met de 'hoeveelheid van cultuur', de 'hoeveelheid van godsdienst' en de 'hoeveelheid van het oordeel dat godsdienst leidt tot het ophangen van homo's'.

PS: Deze discussie draait al lang niet meer om cultuurrelativisme en cultuuregocentrisme. Zou een moderator dus zo vriendelijk willen zijn om deze discussie af te splitsen naar een nieuwe topic? Voorstel voor de titel: 'Het ontstaan van godsdienst'.

Laten we het netjes houden en termen als 'vervelend' en 'verwerpelijk' achterwege laten.

Natuurlijk hou ik het netjes, ik ben niet niet netjes geweest. Je hoeft je niet aangevallen te voelen, ik wissel graag met je van gedachtes, zolang jij dat ook zo ziet, maar ik hou er niet van dat mensen truckjes toepassen in hun voordeel. Volgens mij heb ik het recht mijn mening daarover te geven.

Maar het stukje na de komma volgt mijn denkpatroon niet. Er zijn dus twee mogelijkheden:

Dit is dat stukje:

God gezien als een product uit de mensheid, net zoals cultuur dat is:

Volgens mij is dit jouw denkpatroon:

In brede zin wordt het gebruikt voor 'alles wat door de samenleving wordt voortgebracht'. 'Cultuur' wordt dan tegenover 'natuur' gesteld.

Het hangt natuurlijk allemaal af van je definitie van cultuur, maar even googelen leert mij dat Wikipedia dezelfde definitie hanteert als ik:

Mijn inziens hebben wij elkaar al een definitie van cultuur gegeven. Voor het gemak geef ik ze weer:

Ik zou 'cultuur' definiëren als 'de manier van leven van een gemeenschap' of als 'het geheel van gedragingen, kunstvormen, manieren van leven en opvattingen binnen een gemeenschap'. Deze definitie betekent voor mij dat cultuur de volgende zaken inhoudt: normen en waarden, rituelen, wetten, kledingsvoorschriften, voeding, taal, kunst en ook godsdienst

en de mijne:

cultuur is het geheel van normen en waarden die een bevolkingsgroep deelt.

Schilderen zie ik niet als cultuur. Het is een vaardigheid die de mens zich heeft verworven. Het beeld daarentegen is de cultuur, hetgeen dat is uitgedrukt door een persoon in een samenleving. Zo geldt dat ook voor het recht. Alle mensen hebben een vorm van rechtssysteem. Misschien is het goed voor ons gezamenlijke begrip als jij invult hoe dat rechtssysteem wordt beinvloed?

Ik had het volstrekt niet over Griekse goden, maar over het allereerste begin van (prehistorische) godsdienst:

...

De Neanderthalers konden de dood niet verklaren en geloofden dus in een soort leven na de dood. Godsdienst en geloof ontstonden (en ontstaan) m.i. om zaken te verklaren die (nog) niet door de wetenschap verklaard kunnen worden

De manier waarop jij jouw goden schetste deed mij vermoeden dat je sprak over de Griekse goden. Vooral omdat je eerder het onderscheidt maakte tussen godsdienst en geloof.

Heb je bronnen die dat bevestigen?

Ja. Maar ik heb net een bepaald inzicht. De bron die ik heb is van B. Russel en beschrijft de westerse filosofie en beperkt zich dan ook tot het westen. Pre-griekse goden komen eigenlijk niet aan bod. Hij beschrijft kort hoe de Atheners de Thraciers bestempelen als barbaren. Dionysius of Bacchus is echter een god van dat volk en wordt overgenomen door de Grieken. Verder schrijft Russel dat dit voorbeeld voldoende is omdat het een vruchtbaarheidsgod is, wat de essentie is van een God: haar productieve vermogen. In jouw woorden:

Het enige voordeel dat ik ooit aan godsdienst heb gezien is dat het een inspiratiebron vormt voor prachtige kunstwerken (religieuze schilderijen en beeldhouwwerken, kerken, moskeeën,...). Om het met Marx te zeggen: "Religie is opium voor het volk."

Als je dat reeds vreesde had je misschien duidelijker moeten zijn.

Daarvoor mijn oprechte excuses.

Dan zal je me toch moeten uitleggen wat je bedoelt met de 'hoeveelheid van cultuur', de 'hoeveelheid van godsdienst' en de 'hoeveelheid van het oordeel dat godsdienst leidt tot het ophangen van homo's'.

Ik bedoel logische gegevens in volgorde van algemeenheid. Algemeen is "alle" en bijzonder is "sommige". Dan zijn er ook nog singuliere oordelen welke een verbinding vormen tussen een algemeen en een bijzonder oordeel.

Wat ik in het begin beschrijf is dat godsdienst en cultuur elkaar aanvullen. Bovendien zeg ik dat godsdienst de afwezigheid van cultuur is. Dit leidt vervolgens tot het misverstand dat ze elkaar niet beivloeden. Godsdienst en cultuur beinvloeden elkaar wel degelijk. Echter, vanuit een atheistische of religieuse positie is het moeilijk in te zien dat beide equivalente zijn van iets anders.

PS: Deze discussie draait al lang niet meer om cultuurrelativisme en cultuuregocentrisme. Zou een moderator dus zo vriendelijk willen zijn om deze discussie af te splitsen naar een nieuwe topic? Voorstel voor de titel: 'Het ontstaan van godsdienst'

Ik vraag het me af... We zijn duidelijk diep ingegaan op de door TS gestelde begrippen. Ik denk dat een gemeenschappelijke noemer ons helpt elkaar beter te begrijpen. Dus niet door de verschillen van twee volken te benadrukken en te kijken naar expressievormen, maar beginnen te kijken naar de expressiemiddelen en je afvragen wat het nut van de handeling en het eruitvolgende product is. Daar zijn wisselende ideeen over. Godsdienst en cultuur zijn daarbij denk ik de grootste obstakels. De simpele vraag waarom iemand eet en wat hij eet kan vanuit een religieus opzicht heel andere perspectieven opwerpen, zijn leven staat immers in het teken van iemand anders in plaats van in geindividualiseerde westen waar het zelf centraal staat en het grootste gedeelte van het volk is geseculariseerd(en trouwens tevens cultuurloosheid en negativiteit ten lasten wordt gelegd.) Dit heb ik eerder al geprobeerd aan te geven toen ik verwees naar de vele ontheemde bevolkingsgroepen die helemaal geen cultuur meer hebben.

Ps laten we maar niet te veel kibbelen. Dat komt de creativiteit niet ten goede

Natuurlijk hou ik het netjes, ik ben niet niet netjes geweest. Je hoeft je niet aangevallen te voelen, ik wissel graag met je van gedachtes, zolang jij dat ook zo ziet, maar ik hou er niet van dat mensen truckjes toepassen in hun voordeel. Volgens mij heb ik het recht mijn mening daarover te geven.

Zeker. Ik voelde me ook niet echt aangevallen, je bewoordingen kwamen enkel een beetje krachtig over. Verder is het nooit mijn bedoeling geweest om bewust trucjes toe te passen in mijn voordeel.

Volgens mij is dit jouw denkpatroon:

Inderdaad.

Zo geldt dat ook voor het recht. Alle mensen hebben een vorm van rechtssysteem.

Bedoel je hiermee dat je een rechtssysteem niet als onderdeel van cultuur beschouwt, maar wel de manier waarop dit rechtssysteem beslissingen neemt?

Misschien is het goed voor ons gezamenlijke begrip als jij invult hoe dat rechtssysteem wordt beinvloed?

M.i. wordt het rechtssysteem beïnvloed door de andere takken van (wat ik zie als) cultuur, zoals daar zijn normen en waarden en godsdienst. Om je een voorbeeld te geven: in bepaalde islamitische landen is het rechtssysteem gebaseerd op de sharia (het islamitische 'recht'; merk de aanhalingstekens op: de sharia is naar westerse normen geen recht, maar eerder een religieuze plichtenleer. In verschillende islamitische landen heeft de sharia echter wel rechtskracht).

De manier waarop jij jouw goden schetste deed mij vermoeden dat je sprak over de Griekse goden. Vooral omdat je eerder het onderscheidt maakte tussen godsdienst en geloof.

Waarom deed mijn onderscheid tussen godsdienst en geloof je denken dat ik het over Griekse goden had?

Ja. Maar ik heb net een bepaald inzicht. De bron die ik heb is van B. Russel en beschrijft de westerse filosofie en beperkt zich dan ook tot het westen. Pre-griekse goden komen eigenlijk niet aan bod. Hij beschrijft kort hoe de Atheners de Thraciers bestempelen als barbaren. Dionysius of Bacchus is echter een god van dat volk en wordt overgenomen door de Grieken. Verder schrijft Russel dat dit voorbeeld voldoende is omdat het een vruchtbaarheidsgod is, wat de essentie is van een God: haar productieve vermogen.

In dat geval zou je best gelijk kunnen hebben (ik durf dat niet met zekerheid te zeggen omdat ik niet weet wat Russel precies schrijft en omdat ik over dat specifieke aspect te weinig achtergrondinformatie heb, maar het lijkt me plausibel dat goden zoals Dionysus samen ontstaan zijn met het opslaan van voedsel).

Daarvoor mijn oprechte excuses.

Geen enkel probleem.

theoriegeladen schreef:Ik bedoel logische gegevens in volgorde van algemeenheid. Algemeen is "alle" en bijzonder is "sommige". Dan zijn er ook nog singuliere oordelen welke een verbinding vormen tussen een algemeen en een bijzonder oordeel.

Wat ik in het begin beschrijf is dat godsdienst en cultuur elkaar aanvullen. Bovendien zeg ik dat godsdienst de afwezigheid van cultuur is. Dit leidt vervolgens tot het misverstand dat ze elkaar niet beivloeden. Godsdienst en cultuur beinvloeden elkaar wel degelijk.

Ik heb nog steeds moeite om dit te vatten, maar ik kan me er al iets meer bij voorstellen.

Echter, vanuit een atheistische of religieuse positie is het moeilijk in te zien dat beide equivalente zijn van iets anders.

Dan komt de volgende vraag bij mij op: ben jij aanhanger van een bepaalde godsdienst of levensbeschouwing? Zo ja, welke?

Dit heb ik eerder al geprobeerd aan te geven toen ik verwees naar de vele ontheemde bevolkingsgroepen die helemaal geen cultuur meer hebben.

Zou je daar eens enkele voorbeelden van willen geven a.u.b.?

Ps laten we maar niet te veel kibbelen. Dat komt de creativiteit niet ten goede

Akkoord.

Wat ik in het begin beschrijf is dat godsdienst en cultuur elkaar aanvullen. Bovendien zeg ik dat godsdienst de afwezigheid van cultuur is. Dit leidt vervolgens tot het misverstand dat ze elkaar niet beivloeden. Godsdienst en cultuur beinvloeden elkaar wel degelijk. Echter, vanuit een atheistische of religieuse positie is het moeilijk in te zien dat beide equivalente zijn van iets anders.

Ik zie dat onderscheid tussen godsdienst en cultuur ook in het geheel niet. Je zou kunnen stellen dat godsdienst een belangrijk aspect van cultuur is, maar om het geheel een eigen plaats binnen de sociale werkelijkheid toe te kennen los van het begrip cultuur gaat mij te ver. Godsdienst kan daarentegen wel degelijk een dominante rol spelen binnen een cultuur en er zelfs bijna volledig mee samenvallen. Te denken valt aan de Islam als cultuur en als godsdienst. Het religieuze is binnen de islamitische cultuur tot dudanige proporties opgeblazen dat het de cultuur bijna volledig overlapt. Kortom; veel zo niet de meeste culturele uitingen zijn hier doordrenkt van een zekere religiositeit.

Bedoel je hiermee dat je een rechtssysteem niet als onderdeel van cultuur beschouwt, maar wel de manier waarop dit rechtssysteem beslissingen neemt?

Niet helemaal. Ik heb het idee dat elk mens beschikt over een eigen rechtsgevoel. Dit duidt niet alleen op de subjectieve gevoelens van een individu zoals hij goed en slecht ervaart, maar geeft tevens de mogelijkheid dat mensen zich kunnen verenigen in een objectief rechtssysteem. Deze vereniging is gekleurd door de cultuur, het recht moet langs de cultuur, als over een wankele brug van een wilde rivier. De Sharia is een goed voorbeeld van een manier waarop een religie een rechtssysteem beinvloed.

Waarom deed mijn onderscheid tussen godsdienst en geloof je denken dat ik het over Griekse goden had?

Omdat de Grieken de eerste zijn met existentiele goden die dienen ter verklaring en geruststelling en in wezen dus voorkomen uit angst. Denk bv aan de zegens die uitgesproken werden over de vele legers, hen werd een hiernamaals voorgehouden. Plato was de eerste die daar felle kritiek op gaf, mede door zijn toedoen heeft de westerse wereld nog maar 1 god. Voor iemand uit een andere cultuur dan de westerse moet dan soms een vreemd gegeven zijn, dat wij maar 1 god hebben.

Dan komt de volgende vraag bij mij op: ben jij aanhanger van een bepaalde godsdienst of levensbeschouwing? Zo ja, welke?

Ik weet het niet. In mijn tekstbegrip vat ik God en alles wat daarmee samenhangt vaak op als een analogie. In wezen is dat al al fout van mij, omdat ik net beweerde dat de westerse wereld maar 1 god heeft. Het probleem is dat als ik mij zelf er met volle zekerheid van overtuig dat er geen god is, mij toch het gevoel bekruipt dat er een over mijn rug meekijkt, stel dat... Anderzijds, geloof ik wel in God, dan begint het gelijk te kriebelen. Wie is die man dan wel niet? Eerst zien dat geloven... Maar dat staat dus meteen mijn geloof en het geloof in 1 god in de weg. Over het algemeen geloof ik niet in het bestaan van een god, maar relativiteit geeft mij toch de mogelijkheid aan. Vanwaar je vraag?

Ontheemden culturen? Ik denk dat van veel afrikaanse landen je kan zeggen dat ze los zijn gekomen van hun roots. Maar ook hier in Nederland en Europa(Amerika vind ik wat moeilijker om over te oordelen), heeft de individualisatie gehakt gemaakt van wat onze cultuur was, terwijl persoonlijke goddienstbeleving steeds verder groeit. Ik heb gelezen dat religie in de hersenen vooral plaats vind in de ruimte/tijd beleving van mensen.

Niet helemaal. Ik heb het idee dat elk mens beschikt over een eigen rechtsgevoel. Dit duidt niet alleen op de subjectieve gevoelens van een individu zoals hij goed en slecht ervaart, maar geeft tevens de mogelijkheid dat mensen zich kunnen verenigen in een objectief rechtssysteem.

Ik begrijp het, maar ik vrees dat we termen als 'objectief' en 'subjectief' moeten verlaten, aangezien ook deze gekleurd zijn door cultuur.

Omdat de Grieken de eerste zijn met existentiele goden die dienen ter verklaring en geruststelling en in wezen dus voorkomen uit angst. Denk bv aan de zegens die uitgesproken werden over de vele legers, hen werd een hiernamaals voorgehouden.

Ik begrijp het.

Vanwaar je vraag?

Wel, we zijn hier al een tijdje bezig over godsdienst en cultuur, dus ik wilde wel eens weten hoe jij daar persoonlijk tegenaan kijkt. Verder schreef je in een van je vorige posts volgende zin:

Echter, vanuit een atheistische of religieuse positie is het moeilijk in te zien dat beide equivalente zijn van iets anders.

Aangezien jij dit blijkbaar wél ziet, vroeg ik me af in welke positie jij je dan wel bevond.