Proefje

Snelle Herhaling

Hallo,

Enkele dagen geleden heeft onze prof een proefje gedaan.

Ik zal mijn best doen om het te beschrijven.

Er was een stuk glas dat om een tafel lag.

Hij had een metalen plaat met een handvat.

En hij had ook een ontlader of iets dergelijks. Ik kon niet goed zien wat het was, maar hij vertelde iets over de aarding.

Dus eerst wreef hij over de metalen plaat, die hij vastnam met een doek ( waarschijnlijk om geen ladingen door te geven).

(1)Daarna legde hij de metalen plaat op de glazen plaat.

Hij raakte de metalen plaat aan met de ontlader en we hoorden een "tik".

Vervolgens nam hij de metalen plaat vast met een niet-geleidende doek.

Hij bracht de plaat in de buurt van de ontlader, en ze zagen een mini bliksem.

Hij kon dit herhalen zoveel als hij wilde ( vanaf (1)) en iedere keer zagen we hetzelfde. Hij moest dus niet telkens wrijven.

Wat gebeurde hier?

klazon

Wat gebeurde hier?

Is het onderwijs al zo ver gezonken dat zelfs een prof op een universtieit niet meer uitlegt wat hij aan het doen is?

Snelle Herhaling

Inderdaad, ik vind het belachelijk.

Hij zei "Ik doe het proefje en jullie moeten uitzoeken wat er gebeurt"

Jan van de Velde

Dit si eht stukje dat ik slecht kan bevatten:

Hij kon dit herhalen zoveel als hij wilde ( vanaf (1)) en iedere keer zagen we hetzelfde. Hij moest dus niet telkens wrijven.

Moet hier niet eerder staan: een aantal keren? Er is zoiets als de wet van behoud van energie. Verder, was de plaat van zink en was er een blacklight in de buurt ?

Overigens is er weinig leerzamer dan geconfronteerd worden met een probleem en op zoek moeten naar de oplossing. Wat zou het allemaal kunnen zijn, en dan gaan elimineren. Juist op universiteitsniveau lijkt zo'n uitdaging me een perfecte leermethode.

Snelle Herhaling

Moet hier niet eerder staan: een aantal keren? Er is zoiets als de wet van behoud van energie. Verder, was de plaat van zink en was er een blacklight in de buurt ?

Overigens is er weinig leerzamer dan geconfronteerd worden met een probleem en op zoek moeten naar de oplossing. Wat zou het allemaal kunnen zijn, en dan gaan elimineren. Juist op universiteitsniveau lijkt zo'n uitdaging me een perfecte leermethode.

Ja ok de wet van behoud van energie, maar ik zie de link niet met ladingsversschuivingen.

Ik heb geen idee uit welke stof de metalen plaat was, er was geen blacklight in de buurt.

Mij lijkt het niet echt een efficiente leermethode aangezien de stof slecht wordt uitgelegd. En de meeste studenten niet voldoende tijd hebben om een juiste oplossing te vinden.

Ondertussen heb ik de oplossing gevonden. Toch bedankt voor jullie tijd.

klazon

En kun je ons ook vertellen wat de oplossing is. Want ik snap het nog niet.

Ik snap ook niet waarom het belangrijk is te weten wat voor soort metaal het was. Maakt dat wat uit?

Jan van de Velde

Ik snap ook niet waarom het belangrijk is te weten wat voor soort metaal het was. Maakt dat wat uit?

Met een blacklight in de buurt wel. Foto-elektrisch effect. Zink heeft namelijk een hele lage uittree-energie. Het lijkt me wel mogelijk om zo elektronen naar de glasplaat te verhuizen.

Ondertussen heb ik de oplossing gevonden.

Daar ben ik dan toch ook wel een beetje benieuwd naar.

Snelle Herhaling

Sorry voor mijn late antwoord.

Ik had de proef dus volledig verkeerd beschreven

In plaats van de metalen plaat te wrijven, wreef hij het glas.

En die "ontlader" was een ordinaire aarding.

Dus hij wreef eerst een lading op het glas.

De inductie verklaart de rest van de proef.

Jan van de Velde

Hij kon dit herhalen zoveel als hij wilde ( vanaf (1)) en iedere keer zagen we hetzelfde. Hij moest dus niet telkens wrijven.

Dus dan is dit ook een misperceptie? Want anders begrijp ik het nog steeds niet.

Wetenschapsforum

Laatste berichten

Nieuwsberichten

Proefje

Proefje

Re: Proefje

Re: Proefje

Re: Proefje

Re: Proefje

Re: Proefje

Re: Proefje

Re: Proefje

Re: Proefje