Wetenschapsforum

Hey,

Ik moet voor school een project gaan maken, ik mag zelf het onderwerp kiezen. Er moet alleen wel genoeg informatie over zijn en ook weer niet teveel.

Tot nu toe is het nog leuk vind ik maar ik moet er dus een hoofdvraag en deelvragen bij bedenken, dat leek me niet zo moeilijk maar het viel me wel tegen om zo even snel een goed onderwerp te kiezen waar ik niet maanden mee bezig ben om een beetje redelijke informatie te vinden.

Ik zat zelf te denken iets over filosofie, geschiedenis (klassieke tijd), recht, politiek of theologie te doen.

Misschien heeft iemand suggesties?

Mvg, Nathan

ps. ik zit op 3 havo, maar dat komt door de beta vakken dus het is niet echt een probleem voor een project.

Euhm... een project...

moet je dit dan voordragen, of gewoon een tekstdocument indienen dat de leerkrachten zullen nakijken en punten op geven?

Indien je het moet voordragen, hoelang moet het dan duren.

alle onderwerpen die je genoemd hebt zijn eigenlijk eindeloos groot in mogelijkheden van gesprekstof

Het moet een werkstuk worden, met deelvragen die samen de hoofdvraag beantwoorden. Ik heb nog wel even de tijd, aantal weken, ongeveer 6. En ik weet dat het eindeloos groot is, maar dat is de richting waarin ik zoek. Ik kan ook wel specifieker zijn maar er zijn zo meer keuzes mogelijk, misschien dat wat specifieker handig is ja.

Filosofie: Iets als de gedachten van filosofen door de jaren heen over bijvoorbeeld de doodstraf, bijvoorbeeld hoe er in de klassieke oudheid over gedacht werd, en daarna in de middeleeuwen enz. En waren het veranderde. Ik weet alleen niet of ik daar genoeg vragen enz. over kan bedenken.

God, leven, dood, strafrecht, ontstaan van oorlogen dat soort dingen bijvoorbeeld.

MVG nathan

Een onderzoek naar de verhouding van het subject tot het object in het hedendaagse denken. Een zeer boeiend onderwerp.

Bedankt voor je reaktie,

Dat lijkt me wel wat maar is daar wel makkelijk genoeg informatie over te vinden? Ik heb net "kritiek van de zuivere rede"van kant gekocht, dus ik heb nu van wat meer filosofen werken. Ik denk dat ik dan er toch voor ga om een vergelijking te maken tussen hoe filosofen door de eeuwen heen over een onderwerp dachten.

Misschien de doodstraf, of goden (god=dood enz.).

In ieder geval bedankt en ik denk dat ik er nu toch zelf uit kom

Dit topic mag dicht,

MVG, nathan

De doodstraf als onderwerp kan ik je afraden. Dat is namelijk een heel erg uitgekauwd, afgezaagd onderwerp, dat heel veel leerlingen voor je al hebben besproken. Op mijn oude school zag je de docent al denken: "daar is er weer een".

Een algemene tip bij een onderwerpkeuze: houd het niet te breed, wees specifiek en concreet! Baken je onderwerp af, stel duidelijke deelvragen en ga de diepte in. Anders heb je al gauw de neiging heel veel te willen bespreken, op een oppervlakkig niveau.

Hmm, ik heb niet het idee dat veel mensen bij mij dat ondwerp al hebben maar ik kan het me wel voorstellen... Misschien 't antisemitisme aangezien dat vroeger ook al was zal daar wel genoeg over te vertellen zijn, en als men het er over heeft gaat het meestal over de wereldoorlogen.

Maar goed, ik heb net 2 nieuwe boeken (kant en nietzsche) gekocht, dus ik ga daar gewoon een beetje in bladeren tot ik iets zie van: já dat is het!

Als ik het onderwerp eenmaal heb zal het ook niet zo'n probleem meer zijn, maarja..

Okee, je vindt vast iets interessants in die boeken Succes ermee!

Als ik je er een plezier mee doe,hier wat uittreksels van enkele filosofen uit latere eeuwen:

Friedrich Nietzsche (1844-1900) Poogde ook de crisis van zijn tijd op te lossen en was het ook niet met Marx eens;ze probeerden een nieuw soort menselijk bestaan.De kenleer van Nietzsche behelsde een rigoureuze terugkeer naar het tijdperk van de Sofisten (perspectivisme genoemd).Het kwam voort uit vroegere studie van de filologen (studie van antieke talen,oude documenten,bijbel,ed.).

Deze filologen wisten,dat deze oude documenten geen directe vertalingen waren van afzonderlijke bestaande documenten maar samenstellingen van fragmenten uit tegenstrijdige getuigenissen van veel bronnen.Zij wilden de oorspronkelijke teksten vinden;de conclusie van Nietzsche was dat er geen oorspronkelijke tekst is!

Net zo is er volgens hem in de werkelijkheid en in de kennis geen 'zuiver bestaan' of 'oorspronkelijk feit'.Al het kennen is verzinnen en verzinnen is liegen;er bestaan echter twee soorten leugens; onwaarachtig (is zelfbedrog) en creatief (we moeten verzinnen of kennen)en wie dat laatste doet geeft uiting aan de wil tot macht.

Hij noemde de wil tot macht de drang tot vrijheid ,al onze biologische instincten zijn hier uitdrukking van al zijn ze beperkt door de normen van de omgeving (weer macht van anderen).Ons denken en onze taal zijn ook uitingen van de wil tot macht.Taal is een middel dat het bestaan verdinglijkt en versteent.Het brengt misvattingen voort die ons overheersen omdat ze een levensvoorwaarde vormen;maar het feit dat taal moet liegen is tegelijk de bron voor creatieve mogelijkheden die in de taal vervat liggen.Taal is volgens Nietzsche een leger van metaforen (het ene beeld vervangt het andere),metoniemen (de betekenis van een beeld wordt naar een dichtbijzijnd ander beeld overgebracht:hij houdt teveel van de fles!)

en antropomorfisten (projectie van menselijke eigenschappen op een niet-menselijke wereld:De roos streeft ernaar,etc).Nietzsche bepleitte een ideaal van het meest ondernemende,levendige en wereldbevestigende menselijke wezen,etc.dat volgens hem het tegenovergestelde was van het pessimisme van Schopenhauer.

Nietzsche was in zijn eindfase gestoord,waardoor hij steeds meer kritiek kreeg te verduren.

Diverse groepen hebben zich de nalatenschap van Nietzsche toegeeigend,waaronder de nazi's,psychoanalitici,existentialisten en sinds kort ook een groep die zich deconstructionisten noemen.

Sommigen zien deze groep als de nieuw bevrijders,anderen zien ze als de nieuwe nihilisten.

19e eeuwse Britse tijdgenoten ,die Nietzsche vierkante boeren noemde waren de utilitaristen met Jeremy Bentham en John Stuart Mill;beiden hadden belangstelling voor de toepassing van de beginselen van het empirisme op morele en sociale kwesties;Bentham concludeerde dat het empirisme het fundament is van elke theorie (ook moreel en politiek);in de menswetenschappen zou het genotsbeginsel (drijfveren)het bepalende basisbeginsel moeten zijn.Dit is bekend onder de naam hedonisme (oa.bij Hobbes, Epicurus,ea);het nieuwe van Bentham was,dat het niet egoistisch hoeft te zijn,kan ook sociaal zijn;genot voor anderen opleveren.Stuart Mill begon als aanhanger van Bentham en zat al gauw met het probleem van het een persoon-een stem beginsel.Alleen mensen die voldoende bekwaam waren en kennis bezaten zouden daar alleen voor in aanmerking komen.In zijn bekendste boek beschreef hij zijn laisser faire-principe (bemoei je er niet mee-beginsel).De regering moet zich niet met alles bemoeien wat de burger doet;hij is tegenstander van staatspaternalisme.Dit principe zou ook op de markt toepasbaar zijn;de staat moest zich niet bemoeien met de handel,de wet van vraag en aanbod zou de soort en kwaliteit van de productie wel bepalen.Mill werd in zijn tijd gezien als een liberaal,maar deze theorieën worden tegenwoordig ook wel politiek conservatisme genoemd.Hij legde aan het laisser faire wel beperkingen op,oa. op dingen die zijn gericht op het verheffen van het menselijke karakter en daar kan niet iedereen over oordelen en moet je groepen mensen uitsluiten van keuzevrijheid over dit onderwerp.

Thomas Huxley (agnosticus)

ALS u een agnosticus bent, staat u zo ongeveer tussen een atheïst en een theïst in. De atheïst is ervan overtuigd dat God niet bestaat, terwijl de theïst stellig gelooft dat God wel bestaat en zich met de menselijke aangelegenheden inlaat.

De agnosticus is van mening dat er niet genoeg bewijzen zijn om te kunnen zeggen of God wel of niet bestaat. In plaats daarvan schort hij zijn oordeel op of zegt dat als God bestaat, hij onbekend en onkenbaar is.

Bevinden zich onder uw vrienden aanhangers van het agnosticisme? Of bent u misschien zelf een agnosticus? Zo ja, waarom? Misschien meent u dat een agnostisch standpunt het redelijkst is in deze rationalistische 20ste eeuw. In dat geval nodigen wij u uit de uitspraken te beschouwen van sommige mannen die ertoe hebben bijgedragen het denken van mensen in deze eeuw te vormen, en te zien wat zij ten aanzien van God geloofden en waarom. Wellicht helpt het u de redenen voor uw eigen overtuigingen iets beter te begrijpen.

Vanwege de kerken

De term „agnosticus” (van het Griekse agnostos, „onbekend”) is afkomstig van de 19de-eeuwse Britse geleerde H. Thomas Huxley, die er ook toe bijdroeg de evolutietheorie van Darwin te populariseren. Huxley merkte op dat de kerken er aanspraak op maakten een speciale gnosis (kennis) omtrent God en de oorsprong der dingen te bezitten. Hij vermeldde één reden waarom hij deze gnosis niet kon aanvaarden en dus een agnosticus was:

„Als wij ons een beeld zouden kunnen vormen van de stromen van huichelarij en wreedheid, de leugens, het bloedvergieten, het verkrachten van elke verplichting van het menszijn, die in de loop van de geschiedenis van de christelijke natiën uit deze bron [de kerken] zijn voortgekomen, dan zouden onze gruwelijkste voorstellingen van de hel daarbij verbleken!

De socialist Harold Laski, politicoloog en hoogleraar, uitte zich in dezelfde trant. „Ik ben opgevoed in een orthodox joods gezin; maar ik heb zelfs geen herinnering aan een tijd waarin hetzij ritueel hetzij dogma enige betekenis voor mij had”, bekende hij. Waarom? Hij legde uit: „Zowel in Engeland als in Amerika heb ik bij geen van de georganiseerde kerken ooit genoeg geloof in de eigen beginselen gevonden om die kerk in ernst te zien strijden voor rechtvaardigheid.”

Ook zei hij nog: „Ik kan niet zien dat de kerken in het historische proces iets anders zijn geweest dan vijanden van redelijk denken en vijanden van rechtvaardige sociale regelingen.”

Heeft het gedrag van de kerken ook u doen twijfelen aan het bestaan van God? Het is waar, hun huichelarij en verkeerde gedrag zijn historische feiten. Merk echter op dat de bijbel, de belangrijkste bron van inlichtingen over God, het ontstaan van juist zo’n afdwalen van het christelijke geloof heeft voorspeld: „Ze houden zich aan de uiterlijke vorm van onze godsdienst, maar ze verwerpen de kern ervan.” - 2 Timótheüs 3:5, Groot Nieuws Bijbel.

Albert Einstein, de belangrijkste natuurkundige van de 20ste eeuw, geloofde niet in de God van de bijbel. Niettemin bezorgden zijn onderzoekingen naar de aard van het universum hem een gevoel van bewondering dat heel dicht bij een erkenning van het bestaan van God kwam.

In zijn boek Out of My Later Years bespreekt Einstein wat het is om iets te gaan ontdekken van de fundamentele eenheid van de natuur. Vervolgens zei hij: „Wie de intense ervaring van geslaagde vorderingen op dit terrein heeft beleefd, voelt een diepe eerbied voor de rationaliteit die in het bestaande tot uitdrukking wordt gebracht.” Hij vervolgde: „Door wat hij enigermate begint te begrijpen bereikt hij een verreikende bevrijding van de kluisters van persoonlijke verwachtingen en verlangens en verwerft hij daarmee die nederige geestesinstelling tegenover de grootse intelligentie die belichaamd is in het bestaande en die in haar diepste diepten voor de mens ontoegankelijk is.”

Van het erkennen van de „rationaliteit die in het bestaande tot uitdrukking wordt gebracht” en „de grootse intelligentie die belichaamd is in het bestaande” tot het aanvaarden dat er achter dat alles een Persoon van grote intelligentie of een Bron van rationaliteit moet zijn, is niet zo’n grote stap. Iemand die deze stap deed was A. R. Wallace, een tijdgenoot van Darwin, die ertoe heeft bijgedragen dat de evolutietheorie en de leer van het ’in leven blijven van de geschiktste’ ingang vond.

Pragmatisten waren amerikaanse filosofen die een brug sloegen tussen de 19e en 20e eeuw,naam bedacht door Charles Pierce (1839-1914);de bedoeling ervan was om het denken te verhelderen;bepaalde overtuigingen brengen bepaalde gewoonten voort,zijn dus regels voor gewoonten.Wat iemands overtuiging is blijkt uit zijn handelingen!

William James (1842-1910) Gaf zijn eigen interpretatie van Pierce zijn stellingen(beginselen);hij wilde het pragmatisme verbreiden.Hij leidde het volgende beginsel hieruit af:Er kan nergens een onderscheid bestaan als dat niet ergens anders een verschil zou uitmaken.

John Dewey (1859-1952) Had misschien wel de meeste invloed van de pragmatisten,was geschoold in Hegel's idealisme.Hogere organismen ontwikkelen aangeleerde routines (gewoontes) die zuiver instinctieve reacties overstijgen;zo lossen ze de problemen op.Als de omgeving van het organisme ingewikkelder wordt en het organisme ook,worden zijn reacties 'geestelijker'.Naarmate de gewoonte minder doeltreffend is,ontwikkelt zich geleidelijk aan intelligentie.De definitie van de wereld als het geheel van substanties (dingen ) werd verworpen met de komst van de moderne wetenschap,deze toonde aan dat er geen objecten maar relaties bestaan en deze ook het onderscheid tussen kennen en doen verdwijnen.Dit was een revolutionaire gedachte ,die door iedereen wordt geaccepteerd behalve door filosofen en Dewey toeschreef aan Gallilei.Voor Dewey is er geen tweedeling tussen wetenschappelijke feiten en waarden.

Eind 1800 ontdekten de Engelsen (en Amerikanen) Hegel,terwijl op het vaste land het Hegelianisme al lang was doodverklaard.Hierop kwam een realistische (in lockeaanse zin gebruikt) reactie;het benoemt een echte buitenwereld en is niet alleen een naam van de platoonse vormen zoals in de Middeleeuwen.De reactie werd geleid door:

George Edward Moore (1873-1958)die zei dat men de meest verbazingwekkende dingen beweerde in de filosofielessen,welke hij geen juiste betekenis kon geven.Hij vond dat er in de colleges zaken werden ontkend waarvan iedereen die bij zinnen was wist dat ze waar waren!Moore bleef zijn hele leven verdediger van het gezonde verstand dat voor hem was zoals zintuigelijke gegevens waren voor de empiristen en wat verstand was voor de rationalisten.Moore vond het opstellen van immense metafysische systemen geen doel voor de filosofie,ook het bereiken van de waarheid was niet haar doel.Het verhelderen van betekenissen was haar doel (Pierce en Locke dachten ook in die richting).Hij werd voorloper van een nieuwe manier van filosoferen,die zou gaan overheersen in een groot deel van de 20e eeuw.

en

Bertrand Russell (1872-1970) die in zijn autobiografie schreef dat Moore de grootste dwarsligger was en hij hem volgde met een gevoel van bevrijding.Bradley (leraar) beweerde dat alles waar het gezond verstand in gelooft,alleen maar verschijnselen zijn.Russell en Moore draaiden de zaken om tot het andere uiterste en dachten dat alles wat een gezond verstand dat niet is beinvloed door filosofie of theologie,als echt veronderstelt,echt is.Volgens Russell heeft de wetenschap aangetoond dat het gezond verstand op geen enkele manier toereikend is om een verklaring van de wereld te geven.

Hij had natuurlijke aanleg voor wiskundige en wetenschappelijke precisie en schreef oa.de Principia Mathematica,waarin hij probeerde te bewijzen ( met Whitehead) dat de getallentheorie helemaal is op te bouwen uit de basisprincipes van de logica.Hij liet zien welke grote invloed de symbolische logica als werktuig voor filosofisch onderzoek kan hebben.Zijn geloof was dat filosofie ondergeschikt is aan de wetenschap,zag het als aanvulling op de wetenschap.Het denken van Russell maakte vele veranderingen door maar de hoofdlijn bleef wel dat hij vond dat alle filosofie analytisch is.Hij hield van eenvoudige theorieen,niet meer dingen een bestaan toekennen dan noodzakelijk is.

De wereld moest verklaard worden door de kenmerken te beschrijven en alleen de kenmerken die we direct kennen zijn bruikbaar.

Na de tweede wereldoorlog was hij fel tegenstander van kernwapens en de Amerikaanse 'bemoeienis' in Vietnam.

De oorsprong van de gedachte over filosofie vanuit logische analyse kwam van een groep Europese filosofen die bekend waren als de Logische Positivisten ontstaan uit seminars van prof. Moritz Schlick in de jaren 1920 in Wenen.De groep noemde zich de Wiener Kreis en bestond vn.uit wetenschappers met als bronnen het werk van Einstein ea.Ze was tegenstander van bijna alles wat de filosofie tijdens haar geschiedenis had voortgebracht;alleen het empirisme van Hume en de antimetafysische houding van Kant konden hun goedkeuring wegdragen.

In de jaren '30 waren ze niet geliefd bij de nazi's,toen Hitler op het toneel verscheen verdwenen zij naar Engeland en Amerika.

De opkomst van het socialisme en het communisme bewees dat het volk niet zonder geloof, zonder mythe kon. Volgens sommigen waren er nieuwe mythen nodig – nazi-filosoof (nazi-ideoloog!) Alfred Rosenberg schreef een boek Der Mythos des zwanzigsten Jahrhunderts -, volgens anderen diende de oude christelijke mythe nieuw leven te worden ingeblazen.

Bedankt voor je moeite, ik ben er nog steeds niet uit maar vandaag moet ik dan toch maar de knoop doorhakken.

(eigenlijk gister maar ben maar thuis gebleven om iets te bedenken)