Cellulaire chemie

Moderator: ArcherBarry

Reageer
Berichten: 4

Cellulaire chemie

Ik studeer aan de hogeschool zuyd te Heerlen.

Momenteel volg ik het vak moleculaire genetica, daarin worden alle chemische processen

binnen transcriptie en translatie van DNA behandeld. Maar er is een ding wat ik me afvraag waar zelfs

de docenten geen antwoord op weten.

Hoe weten bepaalde moleculen binnen een cel dat zij op een bepaalde plaats op een bepaalde tijd moeten zijn?

Het kan niets met ladingsverschillen zijn want van al die moleculen zijn er genoeg met dezelfde lading. Een docent zei dat het mischien iets met de stroming van het cytoplasma kan zijn, maar wat laat het cytoplasma dan stromen?

En het lijkt me sterk dat moleculen kunnen nadenken wat een molecuul zijn gebonden atomen, en die bestaan uit protonen, neutronen en elektronen, ook al weet mens niet veel hierover, dit zijn geen organismen die processen regelen.

zou het kunnen zijn dat door de evolutie alle cellulaire processen zo gestandaardiseerd zijn geworden dat ze door een onderbewustzijn worden aangestuurd? mischien iets in die 90% van je hersenen wat je niet gebruikt?

Gebruikersavatar
Berichten: 808

Re: Cellulaire chemie

Dit heeft niks met bewustzijn te maken, het is gewoon erg complex.

De cel reageert op prikkels van binnenaf of buitenaf de cel.

Als voorbeeld neem ik nu de prikkel van buitenaf.

Een EGF receptor wordt gestimuleerd door EGF uit het bloed.

Dit stuurt een signaal de cel in (een eiwit wordt geactiveerd).

Dit kan weer een ander eiwit activeren die weer een ander activeerd.

Dit gaat een aantal keer door.

Uiteindelijk wordt een transcriptie factor geactiveerd die maar aan 1 bepaalde sequentie van het DNA kan binden.

Zodra deze transcriptie factor aan het DNA gebonden is wordt dit gen geactiveerd om mRNA te maken.

Een molekuul weet niet waar hij heen gaat en knalt willekeurig tegen alles aan net zo lang totdat hij opeens iets tegenkomt waarmee hij kan reageren.

Er zijn wel een aantal transport systemen in de cel zoals het endoplasmatisch reticulum en de motoreiwitten.

Dit vergroot de kans dat de juiste moleculen elkaar tegenkomen.

Ik weet nu al dat ik een hoop gezeur ga krijgen wegens simplificatie maar alle stappen in detail zou een erg ingewikkeld verhaal geven.
Minder dan niks is onmogelijk.

De enige uitzondering op deze regel is mijn salaris.

Gebruikersavatar
Berichten: 773

Re: Cellulaire chemie

Een molekuul weet niet waar hij heen gaat en knalt willekeurig tegen alles aan net zo lang totdat hij opeens iets tegenkomt waarmee hij kan reageren.
Geen gezeur, wel even een aanvulling;

Omdat de cel zo minitieus klein is, duurt het maar milliseconden voor het eiwit (of molecuul, watever) zijn substraat tegenkomt, dus het proces gaat evengoed ontzettend snel.

Het is wel zo dat sommige delen van de cel makkelijker bereikbaar zijn dan anderen, of dat grote logge moleculen minder makkelijk door de cel(kern) bewegen. Je ziet dan ook dat op die beter bereikbare plaatsen, gewoon door kans, meer binding plaatsvind. Dat soort dingen testen ze met bijvoorbeeld een acessibility assay. Maar dat gaat waarschijnlijk alweer een stukje te diep.
To boldly go where I`ve never been before



Be nice to nerds, chances are you`ll end up working for one

Reageer