Wetenschapsforum

Ik ben op zoek naar informatie ivm de 3D-meetbank, ik vind er weinig of niks van, kan iemand mij hiermee helpen, dank bij voorbaat, grtz

Ik ben op zoek naar informatie ivm de 3D-meetbank, ik vind er weinig of niks van, kan iemand mij hiermee helpen, dank bij voorbaat, grtz

Google levert al redelijk wat hits op.

bwoite schreef:Ik ben op zoek naar informatie ivm de 3D-meetbank, ik vind er weinig of niks van, kan iemand mij hiermee helpen, dank bij voorbaat, grtz

Google levert al redelijk wat hits op.

dat wel ja, mr geen echt duidelijke

Math schreef:

bwoite schreef:Ik ben op zoek naar informatie ivm de 3D-meetbank, ik vind er weinig of niks van, kan iemand mij hiermee helpen, dank bij voorbaat, grtz

Google levert al redelijk wat hits op.

dat wel ja, mr geen echt duidelijke

Klopt, maar Engels moet je ook niet schuwen wil je goede resultaten vinden.

Probeer eens op Google met de zoektermen 'Coordinate Measuring Machine' eventueel met een toevoeging van '3D' en/of 'weglating van coordinate'.

Ik heb even gezocht op google en ik vond idd ook niets, maar wij hebben op onze school zo'n toestel staan (das eigelijk wel een vrij indrukwekkend machien) dus mss kunt ge is gaan horen in een hogeschool (of mss zelfs een middelbare school) in de buurt waar ze de richting electromechanica of mechanica geven, me een bekke chance staat er daar wel zo'n toestel.

al nen hoop te lezen hier:

http://www.mitutoyo.com/Products/cmm/literature.html

Ik heb even gezocht op google en ik vond idd ook niets, maar wij hebben op onze school zo'n toestel staan (das eigelijk wel een vrij indrukwekkend machien) dus mss kunt ge is gaan horen in een hogeschool (of mss zelfs een middelbare school) in de buurt waar ze de richting electromechanica of mechanica geven, me een bekke chance staat er daar wel zo'n toestel.

in onze school hebben we da ook staan, ook mee moeten werken, vergt veel precisie, nu moeten we er een ruim verslag van maken met documentatie ed, enja

nuja, toch al bedankt

Ik weet niet of iemand hier nog interesse in heeft maar ik heb een stuk uit het engels vertaald:

Coördinaten Meetmachine

Een coördinaten meetmachine (CMM), ook wel 3D meetbank genoemd, is een apparaat voor het meten van de fysieke geometrische eigenschappen van een werkstuk.

Beschrijving

De typische "brug" CMM is samengesteld uit drie assen, een X, Y en Z. Deze assen staan loodrecht op elkaar in een typische driedimensionale coördinatenstelsel. Elke as heeft een schaal systeem dat de locatie van die as aangeeft. De machine leest de input van de taster, zoals aangegeven door de exploitant of programmeur. De machine gebruikt dan de X, Y, Z coördinaten van elk van deze punten te bepalen grootte en positie. Typische precisie van een coördinaat meetmachine wordt gemeten in micron, of micrometer, dat is 1 / 1, 000.000 van een meter. <br> Een coördinaten meetmachine (CMM) is ook een apparaat dat wordt gebruikt in de productie en assemblage-processen voor het testen van een deel of geheel tegen het ontwerpconcept. Door het nauwkeurig opnemen van de X, Y en Z-coördinaten van het werkstuk, zijn punten gegenereerd die vervolgens kunnen worden geanalyseerd via algoritmen. Deze punten worden verzameld met behulp van een taster die handmatig wordt geplaatst door een exploitant of automatisch via Direct Computer Control (DCC). DCC CMM's kunnen geprogrammeerd worden om herhaaldelijk identieke delen te meten, dat maakt een dergelijke CMM een gespecialiseerde vorm van industriële robot.

Onderdelen:

Coördinaten meetmachines worden opgedeeld drie deelsystemen:

• De hoofdstructuur met bewegingsassen

• Tastkop en -naald

• Gegevens systeem - bevat meestal een controller, computer en software



Hoofdstructuur

De eerste CMM is ontwikkeld door de Ferranti Company van Schotland in de jaren 1950 als gevolg van een directe behoefte aan precisie-componenten in hun militaire producten, hoewel deze machine slechts 2 assen had. De eerste 3-assige modellen verschenen in de jaren 1960 (DEA van Italië) en de computer aangestuurde debuteerde in de vroege jaren 1970 (Sheffield van de VS). Andere latere coördinaten meettoestellen werden de UMS 500 (Zeiss / Duitsland). Leitz Duitsland produceerde vervolgens een vaste structuur machine met bewegende tafel. In de moderne machines, de hoofsstructuur heeft twee benen en wordt vaak een brug genoemd. Deze beweegt vrij langs een granieten tafel met twee benen over geleiderails. Luchtlagers zijn de gekozen methode voor het waarborgen van nagenoeg wrijvingloze bewegingen. De samengeperste lucht wordt gedwongen door een reeks van zeer kleine gaatjes in een vlak draagvlak om een soepel maar gecontroleerd luchtkussen te verkrijgen waarop de CMM op een vlotte manier kan bewegen. De horizontale bewegingen van de brug langs de granieten tafel vormen de Y-as van het XY-vlak. De horizontale beweging over de brug tussen de benen en vormt de X-as. De derde as van beweging (Z-as) wordt verzorgd door de toevoeging van een hangende pen aan de brug, die op en neer kan bewegen. De taster is bevestigd aan deze Z-as op het uiteinde van de pen en vormt de sensor voor de metingen. De beweging van de X-, Y-en Z-assen maakt volledige coördinaten beschrijvingen van meetpunten mogelijk. Een optionele draaitafel kan worden gebruikt om de laagdrempeligheid van de meetbank te vergroten naar meer ingewikkelde werkstukken. De draaitafel als een vierde as leidt niet verbetering van het meten van de afmetingen, die 3D blijven, maar het verzorgt een bepaalde mate van flexibiliteit. Sommige tastkoppen zijn zelf-aangedreven roterende apparaten met een tastnaald die in staat is om 90 graden verticaal te draaien of zelfs een volledige 360 graden rotatie kan maken. Naast de traditionele drie-assige machines, zijn CCM's nu ook beschikbaar in een verscheidenheid van andere vormen. Deze omvatten meetarmen die gebruik maken van hoekmetingen in de gewrichten van de arm om de positie van de tastnaald te berekenen. Dergelijke CMM armen worden vaak gebruikt omdat hun draagbaarheid een voordeel is ten opzichte van een traditionele CMM met een vaste tafel. CMM armen imiteren de flexibiliteit van een menselijke arm en zijn vaak ook in staat om de binnenkant van complexe delen te bereiken die niet kunnen worden bestudeerd met behulp van een standaard drie-assige machine.



Mechanische tastsensor

In de vroege dagen van coördinaten metingen werden de mechanische tastsensoren voorzien in een speciale houder op het einde van de Z-as pen. Een veel voorkomende tastsensor werd gemaakt door het solderen van een harde bal aan het einde van een schacht. Dit was ideaal voor het meten van een hele reeks van platte, cilindrische of sferische oppervlakken. Andere tasters zijn gemaakt om specifieke vormen te meten zoals bijvoorbeeld een kwadrant. Deze tasters worden fysiek tegen het werkstuk gehouden zodat de positie in de ruimte digitaal wordt gelezen. Metingen door deze tastmethode waren vaak onbetrouwbaar als machines werden verplaatst met de hand en omdat elke bediener verschillende hoeveelheden druk op de sensor toepast bij het meten. Een verdere ontwikkeling was de toevoeging van met joystick aangestuurde motoren voor het besturen van elke as zodat het fysiek aanraken van de machine overbodig werd. De nauwkeurigheid en precisie werden drastisch verbeterd met de uitvinding van de elektronische tast 'trigger' sensor. De pionier van dit nieuwe sensorapparaat was David McMurtry die vervolgens de voorloper van de firma Renishaw oprichtte. Hoewel dit nog steeds een contact-tastapparaat was, had de naaldsensor een veerbelaste stalen kogel (later een robijnen kogel). Als de sensor het oppervlak raakte van een werkstuk werd de tastnaald afgebogen en tegelijkertijd de XYZ informatie met de computer gecoördineerd. Het aantal meetfouten veroorzaakt door individuele bedieners werd verminderd. Optische systemen hebben een lens, die wordt verplaatst zoals de mechanische bruggen, en worden gericht op het meetpunt van het werkstuk. Maar in plaats van het aanraken van het werkstuk zoals bij een taster wordt een beeld van het oppervlak opgenomen en ingesloten binnen de grenzen van een meet-venster, totdat de resolutie voldoende is om het contrast tussen zwarte en witte zones te onderscheiden. De scheidingscurve kan worden berekend naar het gewilde meetpunt in de ruimte. De horizontale informatie over de opname is 2D (XY) en de verticale positie is de positie van het complete meetsysteem op de Z-as. Dit maakt volledige en nauwkeurige 3D metingen mogelijk.



Nieuwe meetmethoden

Er zijn nieuwere meetmethodes bekend als 'scanning probes' met tasters die langs de oppervlakte van het werkstuk slepen waarbij de coördinaten op bepaalde tijdstippen worden geregistreerd. Deze methode van CMM inspectie is vaak nauwkeuriger en sneller dan de conventionele tastmethode. De volgende generatie van meten vordert heel snel, bekend als 'contactloos' meten en omvat laser- en 'wit licht' scannen. Deze contactloze meetmethode maakt gebruik van laserstralen of wit licht dat wordt geprojecteerd op het oppervlak van een werkstuk. Vele duizenden punten kunnen dan worden genomen en gebruikt om niet alleen grootte en positie te controleren, maar ook om een 3D-beeld van het onderdeel te maken. Deze "punten wolk' data kan dan worden ingelezen door CAD-software om een 3D-model van het onderdeel te maken. Deze optische scanners worden vaak gebruikt bij zachte of breekbare delen of om het "reverse engineering" proces te vereenvoudigen. "Reverse Engineering" is het proces van het bekijken van een bestaand werkstuk, het bepalen van zijn afmetingen, en het maken van technische tekeningen van deze metingen. Dit is vaak noodzakelijk in gevallen waarin technische tekeningen niet meer bestaan of niet beschikbaar zijn voor het specifieke gedeelte dat moet worden vervangen.

Micrometrology:

Meetsystemen voor microschaal metrologische toepassingen is een ander opkomend gebied. Er zijn verschillende commercieel beschikbare CMM's die een Microprobe geïntegreerd in het systeem hebben. Hoewel deze machines in veel gevallen uitstekende metrologie platforms zijn met nanometrische schalen is hun voornaamste beperking een betrouwbare, robuuste micro of nano sensor. Uitdagingen voor microschaal indringende technologieën omvatten de noodzaak een sensor de mogelijkheid te geven om diepe, smalle functies met een lage contact krachten te geven zodat het oppervlak niet wordt beschadigd en hoge precisie (nanometer niveau) kan worden behaald. Daarnaast zijn microschaal sensoren gevoelig voor omgevingsfactoren zoals luchtvochtigheid en oppervlakte-interacties zoals stiction (veroorzaakt door adhesie, meniscus, en/of Van der Waals krachten). Microschaal indringende technologieën omvatten verkleinde versies van de klassieke CMM's, optische sensoren en anderen. Toch kunnen de huidige optische technologieën niet klein genoeg worden opgeschaald voor het meten van diepe, smalle functie, en de optische resolutie wordt beperkt door de golflengte van het licht. X-ray imaging geeft wel een beeld van de functie, maar geen traceerbaar metrologie informatie.

Draagbare Coördinaten Meet Machines

Draagbare CMM's zijn verschillend van "traditionele" CMM's omdat ze meestal zijn uitgevoerd in de vorm van een scharnierende arm. Deze armen hebben zes of zeven assen met roterende encoders, in plaats van lineaire assen. Draagbare CMM's zijn licht(meestal minder dan 20 pond) uitgevoerd en bijna overal te gebruiken. De nadelen van een draagbare CMM zijn de handmatige bediening (altijd is een mens als gebruiker vereist), en de algehele nauwkeurigheid is veel minder nauwkeurig dan een brug type CMM. Bepaalde niet-herhalende toepassingen zijn wel ideaal geschikt voor draagbare CMM's zoals reverse engineering en rapid prototyping.