Goedendag beste mensen!~
ik ben bezig met een essay over de griekse mythologie waarin ik wil onderzoeken:
- waaraan goden te herkennen zijn. en als ze nog bestaan waaruit zou dat moeten blijken (herkenning)
- ik wil een onderzoekje doen naar de menselijkheid van goden, in hoeverre is wat wij lezen een logisch gevolg van iets onverklaarbaars.
voorbeelden: goden veranderen vaak van gedaante in vertellingen en verhalen uit de oudheid en toch worden ze iedere keer weer herkend,(denk aan aphrodite die paris ontvoerd en naar zijn vrouw brengt in de gedaante van een oud vrouwtje) Hoe komt dit? zijn goden dan niets meer dan een afspiegeling van wat men denkt.. een soort stemmetje in het hoofd. engeltje duiveltje verhaal. of wroeging, schuld dat soort dingen? maar naar mijn idee is dat onmogelijk gezien de details van de goden wat er van over is gebleven en de enorme massa die hier heilig in geloofd wat werd er in vredesnaam meebedoelt?
iemand zin om mee te denken?
Laatste berichten
-
20:18
Rood laserlicht 1
-
20:09
Bruine vlekken op treinaanwijzerbord 2
-
15:28
Vraag 2009 Juli Vraag 5 5
-
12:51
positie 2
-
10:44
Schroefdraad berekening 8
-
00:15
[scheikunde] Kan chloorgas de geleiding van elektriciteit belemmeren? 9
-
21:15
Weerfrustratie 9
-
23 apr
geen minkowski-ruimte toch? Doe ik dit nou fout? 15
-
23 apr
do-re-mi-fa-so vliegtuigen 7
-
23 apr
Kunnen quantum Zonnecellen 190% quantum efficiënt zijn 3
-
23 apr
De Euro Nederlandse 100 qubit computer komt eraan
-
23 apr
projectiel 8
-
23 apr
Verschil tussen deze 2 vragen 5
-
23 apr
[scheikunde] berekeningen labo vitamine c bepaling 1
-
22 apr
[wiskunde] rode en witte ballen verdelen 8
-
22 apr
Rotatie van het heelal 41
-
22 apr
Muntje opgooien 14
-
21 apr
Reactiviteit silyl enol ethers 1
-
21 apr
Criterium voor vochtretentie
-
21 apr
speciale rel. theorie 5
Nieuwsberichten
-
04 mar
Een nieuw soort magnetisme: altermagnetisme
-
31 okt
AI kan via stem diabetes vaststellen 11
-
21 okt
Einstein krijgt wéér gelijk 45
-
07 feb
witter dan wit 20
-
19 jun
irrigatie en de aardas
Menselijkheid van goden
Moderator: Rhiannon
Forumregels
(Middelbare) school-achtige vragen naar het forum "Huiswerk en Practica" a.u.b.
Zie eerst de Huiswerkbijsluiter
(Middelbare) school-achtige vragen naar het forum "Huiswerk en Practica" a.u.b.
Zie eerst de Huiswerkbijsluiter
-
- Berichten: 11.085
Re: Menselijkheid van goden
Is je uitgangspunt nu dat de Griekse goden werkelijk bestaan of dat er nog mensen zijn die geloven dat ze bestaan? Je post is niet erg duidelijk vind ik.
-
- Berichten: 9.240
Re: Menselijkheid van goden
dit is bijna meer een filosofische vraagstelling dat een geschiedkundige, denk je niet?
-
- Berichten: 2
Re: Menselijkheid van goden
het komt misschien wat dicht in de buurt van de filosofie
maar puur geschiedkundig gezien.. zijn er een aantal dingen die we weten van de grieken
en op basis daarvan wil ik graag wat antwoorden dus hoop ik dat ik hier toch goed zit..
maar puur geschiedkundig gezien.. zijn er een aantal dingen die we weten van de grieken
en op basis daarvan wil ik graag wat antwoorden dus hoop ik dat ik hier toch goed zit..
-
- Berichten: 15
Re: Menselijkheid van goden
Als ik je onderzoeksvraag begrijp... is het in ieder geval belangrijk een keus te maken voor een mythologie. Als je de Griekse neemt, dan is daarover te zeggen dat onze hoofdbronnen (naast allerlei toneelstukken) bestaan uit de werken van Hesiodos (Kosmogonie) en Homeros (Ilias en Odyssea).dionysus schreef:Goedendag beste mensen!~
ik ben bezig met een essay over de griekse mythologie waarin ik wil onderzoeken:
- waaraan goden te herkennen zijn. en als ze nog bestaan waaruit zou dat moeten blijken (herkenning)
- ik wil een onderzoekje doen naar de menselijkheid van goden, in hoeverre is wat wij lezen een logisch gevolg van iets onverklaarbaars.
voorbeelden: goden veranderen vaak van gedaante in vertellingen en verhalen uit de oudheid en toch worden ze iedere keer weer herkend,(denk aan aphrodite die paris ontvoerd en naar zijn vrouw brengt in de gedaante van een oud vrouwtje) Hoe komt dit? zijn goden dan niets meer dan een afspiegeling van wat men denkt.. een soort stemmetje in het hoofd. engeltje duiveltje verhaal. of wroeging, schuld dat soort dingen? maar naar mijn idee is dat onmogelijk gezien de details van de goden wat er van over is gebleven en de enorme massa die hier heilig in geloofd wat werd er in vredesnaam meebedoelt?
iemand zin om mee te denken?
Met name de beide werken van Homeros laten zien dat de goden zich gedragen als mensen. Alle menselijke eigenschappen (verliefdheid, vreemdgaan, haat, wraak etc.) vind je bij de Griekse goden terug. Het zijn mensen in het groot en veel minder de verheven grootheden, die het juiste voor de mens zouden doen. Daarmee loopt een vergelijking met bijvoorbeeld het christendom al meteen mank, waarin God (en de heiligen) wel voor het goede/juiste staat. De scheiding goed/kwaad vind je in de Griekse goden helemaal niet zo duidelijk terug: neem Hades/Pluto/Dis... bij uitstek geschikt het kwaad te vertegenwoordigen als vorst van de onderwereld, maar zo werd hij niet gezien. En dat heeft er weer mee te maken dat de Griekse mythologie vaak gebruik maakt van schijnbare tegenstellingen. Hades staat voor dood, maar dood (bijvoorbeeld dood bladerafval/humus) staat weer voor leven en rijkdom (Hades heeft vaak ook de Hoorn des Overvloeds bij zich).
De Griekse goden zitten elkaar onderling ook voortdurend dwars en in de haren, bijvoorbeeld tijdens de Trojaanse Oorlog (Ilias), maar ook in meer triviale zaken: Hera (met pauw!) die continu Zeus bespiedt, omdat manlief vreemd gaat en Hera die zelfs Herakles (vertaald: 'bekend door Hera'), Zeus' buitenechtelijke zoon, over de hele wereld volgt en hem het leven zuur maakt. De Ilias en de Odyssea zitten vol met familieruzies en goden die menselijke emoties vertonen.
Poseidon die Odysseus niet naar huis terug laat keren, omdat diens manschappen de Kykloop (zoon Poseidon) hebben gedood of neem de gehele aanleiding tot de Trojaanse Oorlog (de appeltwist).
Vraag die opdoemt en die welhaast onbeantwoord moet blijven, wat geloofden de Grieken nou zelf? De oude Grieken hebben ongetwijfeld het theatrale/kunstzinnige van Homeros' epos ingezien, maar wat ze nu echt geloofden? Ik denk in dit verband dat de godsdienst voor de Grieken vaak tot een pragmatische kern is teruggedraaid, zoals havensteden Poseidon vereerden, koloniale Grieken met heimwee de godin Hestia en was je verliefd, dan bracht je een offer aan Aphrodite en/of Eros.
Ik snap je 'gedaantewisselingpunt' niet helemaal: de goden vermommen zich continu (met name Zeus is hier een meester in), maar worden pas herkend, nadat ze hun vermomming afleggen.
