Het is moeilijk om hier zwart op wit "correct" of "incorrect" op te antwoorden, maar ik zal proberen iets meer duidelijkheid te verschaffen. Ik hoop dat je hier wat mee kan.
[*]Depressie heeft een reden, meestal enkel gekend door de persoon in kwestie.
Er is meestal geen duidelijk aanwijsbare reden, het gaat over psychosociale stress. Op een gegeven ogenblik kunnen een aantal ogenschijnlijk weinig significante events ervoor zorgen dat de stress niet gecompenseerd kan worden, wat uiteindelijk uitmondt in depressie.
[*]Depressie is een ziekteBEELD, geen echte ziekte.
Wat bedoel je hiermee? Een ziektebeeld is een geheel van symptomen van een ziekte...
[*]Antidepressiva genezen niet, ze onderdrukken enkel.
Dit klopt niet. Antidepressiva werken niet alleen op de symptomen. Meer info over verscheidene antidepressiva:
TCA's,
SSRI's,
SNRI's,
NRI's (er zijn ook nog
MAO-inhibitoren, maar deze worden bijna niet meer gebruikt). De beste resultaten worden overigens geboekt door een combinatie van psychotherapie en antidepressiva. Meestal is er terugval over tijd, maar dit betekent niet dat tussendoor geen normaal niveau van functioneren ("gezond") bereikt wordt.
[*]Om een depressie echt te doen "weggaan" moet de persoon in kwestie zichzelf overtuigen van de onzin van de depressie(dus door redenering), antidepressiva kunnen helpen de gedachten weg te nemen van de negatieve gevoelens en ideëen.
Hier zit je grootste fout. Er zitten duidelijke mechanismen achter depressie, dat gaat heus niet weg door redeneren. Ik denk dat ik nu begrijp wat je bedoelt met ziektebeeld... Laat ik allereerst dit zeggen: depressie is méér dan neerslachtigheid (de populaire betekenis van depressief: "down"), ik verwijs daarvoor naar
DSM-IV-TR,
meer... Het zou voor iemand met een depressie trouwens onmogelijk zijn zich te overtuigen van de "onzin" (als het dit zou zijn), door het gevoel van hulpeloosheid, het verlies aan cognitieve functies en het onvermogen om te genieten (stel je even voor hoe invalliderend dit laatste is).
[*]Wie gelooft dat diens depressie voorgoed zal verdwijnen door middeltjes te slikken en verder niks, bedriegt zichzelf.
In zekere zin kan ik hierin volgen, maar: voor lichte tot matige depressie worden dezelfde resultaten geboekt met psychotherapie als door medicamenteuze behandeling (in dit geval zou ik dan denken dat therapie de beste keuze is, maar dit wordt - i.t.t. tot antidepressiva - in België niet terugbetaald). Voor zwaardere depressies wordt het beste resultaat geboekt door een combinatie van beide. Maar er speelt zeker meer. Het belang van een goed sociaal steunsysteem valt niet te onderschatten. Een familiale voorgeschiedenis van depressie is een indicator dat medicamenteuze behandeling nodig is. Bij mensen met een gebrekkig leervermogen zal psychotherapie waarschijnlijk stranden...
[*]Depressie heeft een reden en daar zitten gedachten aan vast. Bepaalde gedachten zullen in de hersenen bepaalde chemische reacties veroorzaken zodat het passende bijhorende gevoel door het lichaam en door geest dan ook echt "gevoeld" worden. Chemische reacties door de hersenen spelen dus een rol.
Ik moet zelf zeggen dat ik niet zo'n pilletjesfanaat ben, maar ik denk dat nuance hier geboden is. Beide beïnvloeden mekaar waarschijnlijk wederzijds (er wordt bijvoorbeeld vermoed dat cognitieve gedragstherapie zorgt voor vrijzetting van serotonine in de hersenen). Om een eenvoudig antwoord te geven op deze vraag neem ik even een schemaatje uit mijn nota's over (dat wordt klooien met paint):
