Hypotheses over radioactief verval, straling en gravitatie

Moderators: Michel Uphoff, Jan van de Velde

Gebruikersavatar
Berichten: 691

Re: Hypotheses over radioactief verval, straling en gravitatie

De natuur werkt niet alleen van A naar B maar ook van B naar A.

Het Feynman diagram is een gegeven.

Men kan zeggen dat bij een decay van een neutron een neutrino wordt geproduceerd maar ook dat het proton door een neutrino wordt getroffen en een neutron maakt.

Dit is dan een flip van het feynman diagram.
Een computertaal is voor mensen, niet voor de computer.

Re: Hypotheses over radioactief verval, straling en gravitatie

Math-E-Mad-X schreef:Vooralsnog is het enige nieuwe wat ik aan de theorie zie een nieuw 'principe'. Maar ik heb tot zover nog niet echt een voorspelling van een meetresultaat gezien die anders is dan wat de standaard theorie voorspelt.

Met andere woorden: de toegevoegde waarde van deze theorie is slechts filosofisch van aard.
Het is ook nog slechts een aanzet tot een theorie. Maar omdat er - in principe - aan gerekend kan worden, zou het interessant kunnen worden. Dat wil zeggen - als we ook zelf wat bij de uitwerking van die theorie helpen. ;)

Berichten: 7.072

Re: Hypotheses over radioactief verval, straling en gravitatie

Maar ik heb tot zover nog niet echt een voorspelling van een meetresultaat gezien die anders is dan wat de standaard theorie voorspelt.
Ik denk dat deze 'theorie' voorspelt dat de vervalsnelheid beinvloed kan worden door de hoeveelheid aanwezige neutrino's.

Gebruikersavatar
Berichten: 2.906

Re: Hypotheses over radioactief verval, straling en gravitatie

Ik denk dat deze 'theorie' voorspelt dat de vervalsnelheid beinvloed kan worden door de hoeveelheid aanwezige neutrino's.
Okee, dat zou inderdaad een testbare vernieuwing zijn.
while(true){ Thread.sleep(60*1000/180); bang_bassdrum(); }

Re: Hypotheses over radioactief verval, straling en gravitatie

Stel dat een radioactief atoom door gemiddeld N deeltjes per seconde wordt getroffen die verval kunnen oproepen. Dan lijkt het mij dat de theorie in de problemen komt bij de verklaring van radioactief verval voor die gevallen waarin de verwachte vervaltijd véél kleiner is dan 1/N sec . Maar rekenwerk is niet mijn sterkste kant, misschien kan iemand anders uitrekenen waar het fout gaat? Tevens kan je dan aan de hand van in de praktijk voorkomende vervaltijden zien of neutrino's als geschikte kandidaten afvallen, en waaraan geschikte tot verval aanzettende (zo nodig hypothetische) deeltjes dan in elk geval wel moeten voldoen.

Gebruikersavatar
Berichten: 10.584

Re: Hypotheses over radioactief verval, straling en gravitatie

Stel dat een radioactief atoom door gemiddeld N deeltjes per seconde wordt getroffen die verval kunnen oproepen. Dan lijkt het mij dat de theorie in de problemen komt bij de verklaring van radioactief verval voor die gevallen waarin de verwachte vervaltijd véél kleiner is dan 1/N sec .
Zonder kennis van "N" kun je alle kanten op ;) en dat is meteen het probleem. Neutrino's vallen af als mogelijke kandidaat (zoals door ZvdP gemeld, want de vervaltijd is korter dan je op basis van het aantal succesvolle botsingen mag verwachten), dus moet je je wenden tot andere kandidaten. Vooralsnog hypotetische deeltjes die in willekeurige richtingen door de ruimte vliegen en op een nog onbegrepen manier interactie aangaan met de kern en splijting induceren. Op zich geen probleem, want je mag het bestaan daarvan best poneren. Het concept is verder op zich interessant; een sterke parallel met kinetische gastheorie en chemische reactiekinetiek. De wiskundige beschrijving bestaat dan ook al lang en een exponentiële afname van de radioactiviteit rolt er onder bepaalde voorwaarden inderdaad uit.

Ik denk dat het dan ook niet zo veel zin heeft om op wat voor wiskunde dan ook te focussen. Ook zonder wiskunde valt er wel te verzinnen of zo'n theorie houdbaar is of niet. Immers, als splitsing wordt veroorzaakt door de interactie met willekeurig rondvliegende deeltjes, dan zou de snelheid van het radioactieve verval afhankelijk moeten zijn van de aanwezigheid van ander radioactief materiaal in de buurt. Immers, de deeltjes die botsen met of worden geabsorbeerd in het ene "klompje" (laten we voor het gemak klompjes nemen) materiaal kunnen niet meer botsen met of worden geabsorbeerd in het andere - in ieder geval niet in dezelfde mate.

De vervalsnelheid van radioactief materiaal zou dus afhankelijk moeten zijn van de hoeveelheid die aanwezig is. Hoe meer materiaal bijeenzit, hoe minder radioactief het wordt. Of: In klompjes materiaal zou de buitenkant eerder vervallen moeten zijn dan het materiaal in de kern; effecten die bij mijn weten niet is waargenomen.

Nu zou het kunnen dat dit effect klein is en gewoon niet waarneembaar. Maar als dat zo is kom je echt op glad ijs. Want je moet dan hypotetische, nog niet waargenomen deeltjes poneren, die een interactie aangaan die nog niet bekend is, met een effect dat niet meetbaar is...
Cetero censeo Senseo non esse bibendum

Re: Hypotheses over radioactief verval, straling en gravitatie

Neutrino's vallen af als mogelijke kandidaat (zoals door ZvdP gemeld, want de vervaltijd is korter dan je op basis van het aantal succesvolle botsingen mag verwachten), dus moet je je wenden tot andere kandidaten. Vooralsnog hypotetische deeltjes die in willekeurige richtingen door de ruimte vliegen en op een nog onbegrepen manier interactie aangaan met de kern en splijting induceren. Op zich geen probleem, want je mag het bestaan daarvan best poneren. Het concept is verder op zich interessant; een sterke parallel met kinetische gastheorie en chemische reactiekinetiek. De wiskundige beschrijving bestaat dan ook al lang en een exponentiële afname van de radioactiviteit rolt er onder bepaalde voorwaarden inderdaad uit.
Goed - neutrino's vallen dus af. Laten we de hypothetische deeltjes voor het gemak 'radionen' noemen. Op grond van empirische gegevens over radioactief verval zou je dan het een en ander moeten kunnen afleiden voor wat betreft de aantallen benodigde radionen die door een bepaald volume vliegen, hun energie en impuls.

Wat de botsing met een radion doet is nog de vraag. Het lijkt mij de bedoeling van de theorie dat schijnbaar spontaan verval alleen kan optreden naar aanleiding van een botsing met een radion. Dus zonder een radion geen verval. Afhankelijk van de wijze van botsen zou het dan inderdaad mogelijk moeten zijn radioactief materiaal meer of minder uit de radionen-wind te houden, en daarmee de vervalsnelheid te verkleinen.

Ook kan je je nog afvragen of radioactief materiaal dat ten opzichte van het radionengas beweegt sneller vervalt door het botsen met meer radionen?

Maar om te voorkomen dat we in speculaties vastlopen zouden we op basis van de bekende feiten meer over de massa, gemiddelde snelheid e.d. van radionen moeten afleiden.

Gebruikersavatar
Berichten: 5.609

Re: Hypotheses over radioactief verval, straling en gravitatie

Of nog beter, een plan vinden waarom ook bij een bepaalde isotoop de halfwaardetijd kan veranderen naargelang zijn omgeving. Zie bijvoorbeeld wiki.
What it all comes down to, is that I haven't got it all figured out just yet

And I've got one hand in my pocket and the other one is giving the peace sign

-Alanis Morisette-

Re: Hypotheses over radioactief verval, straling en gravitatie

Of nog beter, een plan vinden waarom ook bij een bepaalde isotoop de halfwaardetijd kan veranderen naargelang zijn omgeving. Zie bijvoorbeeld wiki.
Het verklaren van specifieke halfwaardetijden zal moeilijk worden, dan moet je in feite een alternatief voor de kwantummechanica uitwerken. Misschien is wel een soort van uitbreiding van de kwantummechanica mogelijk, waarbij de botsende radionen alleen een verklaring bieden voor de exacte momenten waarop verval kan optreden. Hun aanwezigheid vormt dan een noodzakelijke voorwaarde, waarzonder verval dus niet kan plaatshebben.

Hoe dat wiskundig precies zou moeten, is nog de vraag...

Gebruikersavatar
Berichten: 5.609

Re: Hypotheses over radioactief verval, straling en gravitatie

Wel, op basis van een ander topic, wil ik Thermo toch nog even op een bron wijzen die ik al aanhaalde:
On the other hand, some recent results suggest the possibility that decay rates might have a weak dependence (0.5% or less) on environmental factors. It has been suggested that measurements of decay rates of silicon-32, manganese-54 and radium-226 exhibit small seasonal variations (of the order of 0.1%), proposed to be related to either solar flare activity or distance from the sun.[7][8][9] However, such measurements are highly susceptible to systematic errors, and a subsequent paper [10] has found no evidence for such correlations in a half-dozen isotopes, and sets upper limits on the size of any such effects. However, research at Purdue University indicates that the rate of radioactive decay may not be truly constant, but slightly influenced by solar flares due to variations in solar neutrino flux.[11]
Je idee is dus niet nieuw en is onderzocht (waarschijnlijk lopen er nog steeds onderzoeken over) in een lichtere variant.

Ik was nogal kort in bericht #53, maar dit wilde ik dus zeggen. ;)
What it all comes down to, is that I haven't got it all figured out just yet

And I've got one hand in my pocket and the other one is giving the peace sign

-Alanis Morisette-

Re: Hypotheses over radioactief verval, straling en gravitatie

De theorie van Nikola Tesla over radioactief verval komt waarschijnlijk het dichtst in de buurt.

Helaas is deze man door de pseudowetenschappelijke gemeenschap gekaapt, zodat er op het internet moeilijk meer betrouwbare informatie te vinden is. ;)

Gebruikersavatar
Berichten: 10.584

Re: Hypotheses over radioactief verval, straling en gravitatie

Een mooie taak voor jou om die informatie op te duikelen dus.
Cetero censeo Senseo non esse bibendum

Gebruikersavatar
Berichten: 3.112

Re: Hypotheses over radioactief verval, straling en gravitatie

Je idee is dus niet nieuw
Ik vond nog deze site.

Gebruikersavatar
Berichten: 10.584

Re: Hypotheses over radioactief verval, straling en gravitatie

Wat een baggersite. Het nieuwsbericht (uit De Pers) dat er op staat is op zich wel interessant, alleen véél te zwaar aangezet. En de rest van het verbale gebraak over axioma's en schepping moet men maar helemaal laten voor wat het is.

Je kan beter linken naar de artikelen:

http://dx.doi.org/10.1016/j.astropartphys.2009.05.004

http://dx.doi.org/10.1016/j.nima.2010.03.129
Cetero censeo Senseo non esse bibendum


Reageer