Waarom hebben leiders moeite met zichzelf te veranderen ?

[Bartjes]

@Bartjes,

Zou kunnen kloppen wat je zegt; ik wou alleen maar aangeven dat die man (voor de buitenwereld) veranderd is (in de juiste of verkeerde richting).

Ja daar is het weer wel een goed voorbeeld van. Dat leiden door zelf het goede voorbeeld te geven, daar zit wel wat in. Zo is het ronduit ongeloofwaardig wanneer topmannen die zelf miljoenen verdienen, van het lagere personeel een "loonoffer" vragen. En dan nog even helemaal los van de vraag of de lonen uit bedrijfseconomisch oogpunt wel of niet te hoog zijn. In dat opzicht zijn de verhoudingen de laatste paar decennia helemaal zoek geraakt.

[benb]

Voor alsnog houd ik het op het maken van een verkeerde keuze van een leider om zijn -nieuwe- leider aan te stellen. Het ontbreken van de skills om die leider uit te kiezen die nodig is om op die werkplek dat werk te doen. Dat kan verschillende redenen hebben.

Tegen de persoon die tegen mij zegt: 'ik wil ook wel jouw status en jouw bezittingen hebben' zeg ik altijd: wel... ga je gang, het kan in Europa, je hebt het zelf in je handen. Daarna hoor ik niets meer van hem.

Ik verschuif de discussie een beetje naar een ander gegeven. De laatste, zeg maar 10 à 15 jaar, is er maatschappelijk een verschuiving opgetreden van een collectiviteit naar een individualiteit. Dat houdt in dat men steeds meer zijn eigen belangen gaat afwegen, what's in for me.

Daarmee kun je ook zeggen dat de belangen van de organisatie waar je werkt pdf minder belangrijk zijn dan die van jou.

Als je in die vrijheid de juiste keuzes maakt, de verantwoordelijkheid dragen voor de organisatie gecombineerd met de verantwoordelijkheid voor je eigen belangen, is er niet zoveel aan de hand. Integendeel, dat lijkt me een gezonde manier van denken en doen.

Edoch, vooral werken met de 'ik eerst mentaliteit', dan kan dat zonder al teveel problemen. Gaat het op de werkvloer mis met je, dan is altijd wel een opvang vanuit de door de maatschappij bedachte en aangedragen opvangmogelijkheden, sociale wetgeving en juridische wetgeving.

Dat betekent voor een leider dat hij daar rekenschap mee moet houden. Ik zie dat eerder als een rem dan als een stimulans om zijn klus te klaren. En daarmee ook de vraag wil je nog wel een leider zijn of worden ?

Hoe groot is nog het juiste aanbod van de goede leiders !

[benb]

Ik heb weing kennis hierover, daarnaast zit ik nog op het middelbaar onderwijs, veel niveau zal dus niet in mijn antwoord zitten maar als iemand mij dit zou vragen zou ik het volgende antwoorden:

- Voordat leiders worden gekozen leggen ze allerlei beloftes af aan het volk. Een probleem van beginnende leiders kan dan dat ze de beloftes afleggen maar als je worden gekozen, niet goed met de beloftes overweg kunnen. Het is heel simpel om een belofte af te leggen, maar pas als het proces op gang is beseffen mensen pas de waarde van een belofte is en wat voor invloed het kan hebben op de realiteit, vandaar dat er een kans is dat ze zich kunnen terugtrekken.

Sommige mensen kunnen nu zeggen dat er dan toch juist wel een verandering plaatsvindt? Ik denk van niet, want:

Net als ieder mens is ook voor een leider zijn normen en waarden bewust of onbewust vastgesteld. Het kan zo zijn dat de leider in realiteit niet eens zou zijn met de beloftes die hij aflegd maar toch daze beloftes aflegd. Dus wanneer de leider zelf in de situatie zit heeft hij twee keuzes:

- De belofte vervullen

- Zich vasthouden aan zijn eigen normen en waarden

Ik denk dat de meeste mensen zullen kiezen voor de tweede optie. Je kan je belofte wel vervullen, maar als het dan fout gaat dan kan zal die persoon tegen zichzelf zeggen dat hij/zij zijn gevoel moest volgen. Het lastige aan deze situatie is dat bij de eerste keuze verantwoordelijkheid wel meetelt maar niet voor de volle 100%, in tegestelling tot de tweede keuze waar wel volle 100% verantwoording geldt. Uiteindelijk is verantwoordelijkheid erg belalngrijk bij leiderschap. Ik denk dat dit een oorzaak kan zijn waarom leiders moeite hebben met zichzelf te veranderen, om een 'schuldgevoel' te voorkomen.

- Daarnaast denk ik ook dat het gedeeltelijk met ervaring te maken heeft. Dit klinkt misschien heel raar maar mensen die in het verleden veel succes hebben gehad met een keuze zullen deze ongetwijfeld in de toekomst ook toepassen. Het is er lastig om afstand te doen van een vertrouwde keuze.

- Tot slot denk ik dat het met persoonlijkheid te maken heeft, het is er lastig om de persoonlijkheid van een persoon te veranderen. Het kost veel tijd en inspanning. Soms is het een proces wat jaren nodig heeft en dat gaat natuurlijk lastig bij een leider.

De leider zal akkoord moeten gaan met de opdracht van de organisatie en de verantwoordelijkheid daar voor dragen.

Hij zal met zijn leiderschapstijl die opdrachten verzilveren.

Ik begrijp dat je in je posting een link legt naar de politiek. Van politiek leiderschap weet ik niet zoveel af. Het enige wat mij na jaren nog steeds verbaast is dat bv Wim Kok met zijn belofte van 'het benzineaccijns kwartje is tijdelijk...echt waar hoor.

Met dit soort beloftes kom je in het bedrijfsleven niet goed weg. Maar het is een lastige vergelijking geef ik toe.

Wel geeft het een leiderschapsmoraliteit aan.

[benb]

hoi Ben,

Nou, misschien vind je dit te simpel, maar ik Cruijff altijd een mooi voorbeeld:

- hij laat zien dat kwaliteit het enige is waar hij al zijn energie instopt

- hij laat zich niet van de wijs brengen door korte-termijn tegenslag en/of het grote geld

- hij houdt vast aan principes van persoonlijke verbetering (en niet het groepsproces of 'taktiek')

- hij laat zien dat taktiek slechts een afgeleide is van persoonlijke vaardigheden

Het schijnt erg moeilijk te zijn om de eisen die hij aan mensen stelt (en aan zichzelf in de eerste paats) in organisaties voor elkaar te krijgen, maar daar maakt hijzelf niet echt een groot probleem van, heb ik het idee.

(grof gezegd: het alternatief voor zijn stijl is = trainers en bestuursleden die altijd maar per weekend hun succes moeten afmeten aan het publiek, en dat wat er in de krant staat, en de plaats op de ranglijst).

Nou kun je zeggen niet iedereen is zo goed als Cruijff, maar ik denk hij geeft wel een mooi voorbeeld (of zie ik dat verkeerd?).

@iknownothing: ja daar zit wel wat in. Wim Kok was bekend als 'links' en nadat hij minister president geworden was (en veel meer ervaring had, etc....), werd hij door velen beschouwd als niet-links. Misschien had hij wel goede redenenen om te veranderen?

We hadden het in dit verband over laissez faire. Deze stijl staat voor een passieve houding. De leider doet wat hij hooguit moet doet, niet meer en niet minder.

Verschuilt zich met smoezen, verantwoordelijkheid wegschuiven, het personeel de rug toekeren, en ga zomaar door. Dus niet effektief.

Overigens komt het voor dat de mensen op zijn afdeling de boel overnemen, puur uit eigen lijfsbehoud.

[enrico]

De leider doet wat hij hooguit moet doet, niet meer en niet minder.

Dat ben ik niet met je eens. Hij doet veel meer: hij laat zien hoe het moet. Wie oren heeft om te horen, hore...

Het is geen geheim dat topvoetballers die onder Cruijff hebben gewerklt helemaal weg zijn van die man. Het is een leraar van de buitencategorie.

Wat zou hij nog meer moeten doen, dan?

Verschuilt zich met smoezen, verantwoordelijkheid wegschuiven, het personeel de rug toekeren, en ga zomaar door. Dus niet effektief.

He? Nee, het zijn juist de leiders die niet weten waar ze over praten die geen verantwoordeljkheid nemen, toch?

Overigens komt het voor dat de mensen op zijn afdeling de boel overnemen, puur uit eigen lijfsbehoud.

Dat komt op dit moment voor bij Ajax, omdat de 'mindere Goden' inderdaad uit lijfsbehoud/angst moeten vechten. Dat lijkt mij effectief, want ze zijn wakker geschud. Dat dit op korte termijn een puinhoop veroorzaakt, soit.

[benb]

Dat ben ik niet met je eens. Hij doet veel meer: hij laat zien hoe het moet. Wie oren heeft om te horen, hore...

Het is geen geheim dat topvoetballers die onder Cruijff hebben gewerklt helemaal weg zijn van die man. Het is een leraar van de buitencategorie.

Wat zou hij nog meer moeten doen, dan?

He? Nee, het zijn juist de leiders die niet weten waar ze over praten die geen verantwoordeljkheid nemen, toch?

Dat komt op dit moment voor bij Ajax, omdat de 'mindere Goden' inderdaad uit lijfsbehoud/angst moeten vechten. Dat lijkt mij effectief, want ze zijn wakker geschud. Dat dit op korte termijn een puinhoop veroorzaakt, soit.

Voor de goede orde. Ik geef een uiteenzetting in het algemeen van laissez faire en niet dus over de persoon Cruyff.

Hij heeft wel jaren geleden trainingen gegeven over leidinggeven ic management. Maar dat was van korte duur.

Misschien toch maar opstellen als reserve op spelersbank ?

[enrico]

De vraag wat effectief is, hangt volledig af van je gekozen criteria en definities, en is dus niet wetenschappelijk te noemen. Criteria die ik belangrijk vind zijn kwaliteit, integriteit etc..., is iets wat onder "laissez faire" geschaard wordt in deze discussie.

Wat wil je nou eigenlijk weten?

(ik plak er maar meteen een pleidooi voor Cruijff aanvast als voorbeeld, meer dan voorbeelden hebben we niet, lijkt mij).

[benb]

De vraag wat effectief is, hangt volledig af van je gekozen criteria en definities, en is dus niet wetenschappelijk te noemen. Criteria die ik belangrijk vind zijn kwaliteit, integriteit etc..., is iets wat onder "laissez faire" geschaard wordt in deze discussie.

Wat wil je nou eigenlijk weten?

(ik plak er maar meteen een pleidooi voor Cruijff aanvast als voorbeeld, meer dan voorbeelden hebben we niet, lijkt mij).

Laissez faire is een managementhouding. Hoe de persoon in kwestie tot deze houding is gekomen en of deze houding steeds constant heeft, doet even niet ter zake.

Lees eens wat van Reddin of Blake en Mouton. Beiden hebben het daarover.

http://www.google.dk/search?sourceid=chrom...-8&q=reddin

http://www.google.dk/search?sourceid=chrom...262&bih=898

[enrico]

OK, nou begrijp ik beter wat je bedoelt

[benb]

Tot dusver heeft dit bij mij geleid tot het schrijven van een boekje.

Tot dusver is dit gedachte. Als je een verwijzing weet naar lectuur of een andere bijdrage, dan zou ik dat graag willen weten. Mijn dank daarvoor alvast.

Doel is:

om leiders te laten zien dat voorkomen van problemen op de werkvloer nog steeds beter is

om leiders te laten inzien dat zijzelf de oorzaak zijn

om leiders een herkenning te geven welk gedrag dat dan is

pragmatisch

Niet oplossingsgericht, wat dan te doen, dat is te divers. Ik kan dan enkel algemeenheden vermelden.

Titel: nothing will change without the rebel in yourself.

[Bartjes]

Met dat boekje ben je nog bezig?

[benb]

Met dat boekje ben je nog bezig?

yeps...

Doel is

om leiders laten zien dat voorkomen van problemen op de werkvloer nog steeds beter is

om leiders laten inzien dat zijzelf de oorzaak zijn

om leiders herkenning te geven welk gedrag dat dan is

pragmatisch

Niet oplossingsgericht, wat dan te doen, dat is te divers. Ik kan dan enkel algemeenheden vermelden.

Titel: nothing will change without the rebel in yourself.

Hoofdstuk 1

Leiders die dit boekje niet zullen lezen zijn....

Hoofdstuk 2

Dus u denkt dat uw medewerkers u niet door hebben ?

Hoofdstuk 3

Wat zegt de wetenschap over leiders.

Hoofdstuk 4

Dit bent u

Hoofdstuk 5

Ik niet hoor !

[Bartjes]

Nog een tip:

http://www.bol.com/nl/p/engelse-boeken/the...7217/index.html

[benb]

Nog een tip:

http://www.bol.com/nl/p/engelse-boeken/the...7217/index.html

Klinkt als herkenbaar...dus bedankt daar voor

[benb]

Ik ben op zoek naar één item wat een effektieve funktie heeft tussen een leider en een werknemer. Waarvan je kunt zeggen dat, hoe dan ook het een must is, een voorwaarde is om een relatie te hebben met elkaar.

Ik kom uit op het begrip toegangkelijkheid. Ik definiëer dat als een aktief proces van beiden om met elkaar te kunnen communiceren. De leider is vanuit zijn funktie verantwoordelijk voor dat proces, in brede zin.

Maar hoe doe je dat ? Is er wetenschappelijk onderzoek gedaan naar toegangkelijkheid van mensen of door één persoon ?