Resonantie/octetregel

Moderator: ArcherBarry

Reageer
Berichten: 73

Resonantie/octetregel

Gegroet, Ik heb een probleem om in sommige gevallen resonantie toe te passe...

bv.NO3

In de oplossing hier geeft men onder andere een resonatievorm waarbij N ,twee keer positief geladen is en dus drie enkele bindingen heeft,

maar dan voldoet N tog niet meer aan de octetregel? In alle andere oefeninge die er zijn, voldoet N altijd aan de octetregel ..

bv. 03

Ook in deze oplossing heeft O bij een bepaalde vorm , één vrij elektronepaar en twee enkelvoudige bindinge.

O voldoet dan tog niet meer aan de octetregel?

Volgens mij is er iets fout over mijn gedacht van de octetregel teo te passe. In onze theorie staat hier niks over buiten een paar uitzonderinge zoals C S en H enzov.

Kan er mij iemand uitlegge , wat mijn fout is in mijn denkwijze?

Of een link geven waar resonantie concept beter staat uitgelegd , dan het ene blad in mijn cursus?

mvg,

Mathias

Gebruikersavatar
Berichten: 711

Re: Resonantie/octetregel

Ik denk dat het te maken heeft met de vrije elektronenparen.

(Edit: ik weet het ook even niet, sorry. Ik wilde te snel reageren.)

Gebruikersavatar
Berichten: 10.563

Re: Resonantie/octetregel

De octetregel is helemaal geen harde regel. Voor sommige gevallen geldt dat de elementen inderdaad het liefst omringd zijn door 8 elektronen, dat geeft een zekere mate van stabilisatie. Maar het is zeker niet zo dat structuren er altijd aan moeten voldoen, en al zeker niet als het om resonantiestructuren gaat.

De resonantievormen van het nitraation waarbij er 1 dubbele binding is tussen het N-atoom en een O-atoom, voldoen aan de octetregel. De resonantievorm die jij noemt voldoet er inderdaad niet aan, maar in deze structuur is er wel iets anders aan de hand: Alle 3 de O-atomen dragen dezelfde negatieve lading. Het molecuul is daardoor meer symmetrisch dan in de eerdergenoemde resonantievormen. Dat brengt óók een bepaalde mate van stabilisatie.

Resonantiestructuren zijn "uitersten". De werkelijke structuur van een molecuul is een soort van gemiddelde van deze uitersten, zogezeegd een compromis tussen de voor- en nadelen van alle resonantievormen.
Cetero censeo Senseo non esse bibendum

Reageer