dazz schreef:Ik dacht dat ik via bibliotheek eens iets had gelezen als:
De zon en planeten ontstonden nadat in het heelal reeds sterren waren
gevormd en geëxplodeerd.
Zon en planeten ontstonden mede vanwege materiën van ontplofte
sterren.
In zon en planeten komen meer metalen voor, wat het gevolg is van
materiën van eerder ontplofte sterren.
Via Internet kan ik zoiets echter niet terugvinden.
Kan iemand me nader informeren?
Het is mij niet helemaal duidelijk wat je bedoelt. Kijk in den beginne (eigenlijk een paar honderd duizend jaar na den beginne, in echt den beginne was het te warm) bestond het heelal uit waterstof, doordat het waterstof onder haar eigen zwaartekracht naar zichzelf toe werd getrokken, ontstonden uiteindelijk sterren. (Hoe moet je maar ff opzoeken op het forum, heb ik nu een keer of drie uitgelegd). Dus door de sterren en de kernfusie zijn er UBERHAUPT zwaardere elementen. Waterstof is eigenlijk de bouwsteen van alle elementen hier in het universum, een soort klei, en als je die klei langer of korter in de oven doet dan komen daar verschillende typen steen uit.
Ik hoop dat je dat vroeg, anders moet je het iets duidelijker formuleren.
De tekst in het hierboven geschreven stukje kan fouten bevatten in: argumentatie, grammatica, spelling, stijl, biologische of scheikundige of natuurkundige of wiskundige feiten kennis. Hiervoor bied StrangeQuark bij voorbaat zijn excuses aan.
Wat ik weet is dat sterren gevormd worden in nevels. Dat zijn gigantische wolken van gas en stof, afkomstig van een ge-explodeerde ster. De gassen en stoffen hebben gravitatiekracht op elkaar, waardoor materieverdichting ontstaat en als er genoeg materie is en de temperatuur hoog genoeg is, kan een zon ontstaan doordat een kernreactie op gang komt (4 waterstofatomen vormen samen een heliumatoom + energie). Uit de overige stoffen kunnen planeten ontstaan. Opmerkelijk is dat in ons zonnestelsel de planeten met "vast land" (dus met silicaten en andere zware stoffen) dichter bij de zon liggen terwijl de gasplaneten verder weg staan. Kennelijk is er een soort van "ordening" geweest tijdens de geboortedagen van ons zonnestelsel.
of als er nog genoeg over is... nog een ster. Jupitter had een ster kunnen worden als ze 10 keer zo veel massa had als nu.
Discovery consists of seeing what everybody has seen and thinking what nobody has thought.
dazz schreef:Ik dacht dat ik via bibliotheek eens iets had gelezen als:
De zon en planeten ontstonden nadat in het heelal reeds sterren waren
gevormd en geëxplodeerd.
Zon en planeten ontstonden mede vanwege materiën van ontplofte
sterren.
In zon en planeten komen meer metalen voor, wat het gevolg is van
materiën van eerder ontplofte sterren.
Alle materie is inderdaad ontstaan uit waterstof. Maar de eerste sterren zijn al ontstaan rond 15 miljard jaar geleden. Onze zon is 'slechts' 5 miljard jaar oud. Daarbij gaat hij nog krap 5 miljard jaar mee. Andere soorten sterren leven zelfs veel minder dan 10 miljard jaar. Dus het is aannemelijk dat er materie van een ontplofde ster in een nieuwe ster terecht is gekomen.
In het heelal zien we ook resten van ontplofde sterren op miljarden lichtjaren afstand. Dus miljarden jaren geleden waren zij al ontploft, terwijl er ook sterren bekend zijn die veel jonger zijn.
"Not everything that can be counted counts, and not everything that counts can be counted." (A. Einstein)
Bij een nova, een 'ontploffende' ster, worden de materialen zoals goud, kwik, radioaktief uranium, lood en nog meer spul gevormd.
Tijdens het opbranden van de zon ontstaat onder andere helium, koolstof etc, de minder zware atomen.
Deze spulletjes komen bij de explosie ook in de gaswolk terecht zodat alle ingredienten voor een planetenstelsel aanwezig is in de gaswolk.
Deze gaswolken gaan na een tijd weer kleine 'rotsblokjes' vormen die gaan samenklonteren zoals wolken in de lucht.
Na een tijd ontstaat er in het midden van deze wolk een ster die hoofdzakelijk uit lichte atomen bestaat
omdat zware gassen en rotsblokjes zich vanuit het centrum naar buiten verplaatsen.
Indien door de gravitatie de druk in de ster zo hoog is geworden dat de ster begint aan zijn fusiereakties ontstaat er zonnewind.
Deze zonnewind zorgt ervoor dat de ontstane kleine planeten niet zich in de zon gaan storten.
Na een tijd heeft men een zonnestelsel met een zon in het midden die zonnewind afgeeft, planeten zonder water, en aan de buitenkant gordel van kleine rotsblokken bestaande uit ijs en metalen etc.
Doordat de kleine planeten gebombadeerd worden door deze kometen en meteorieten groeien de kleine planeten aan tot grotere.
De kometen zorgen bij veel planeten voor water en atmosfeer.
Na een lange tijd is ons zonnelstelsel 'stabiel' en kon er in de rustige oceanen en bodems leven gaan vormen.
Dus als je goud ziet bedenk dan dat deze stof in de nova gevormd is uit andere atomen.
