Een onbezorgde jeugd voor een volwassen brein

Moderator: Astro

Reageer
Berichten: 2.504

Een onbezorgde jeugd voor een volwassen brein

http://www.kennislink.nl/publicaties/een-o...volwassen-brein


Angstige herinneringen hebben de gewoonte om alsmaar weer op te duiken. En er vanaf komen betekent vaak een lange, zware therapie. Nieuw onderzoek laat zien dat het in de toekomst misschien veel sneller kan.
"Invisible Pink Unicorns are beings of great spiritual power. We know this because they are capable of being invisible and pink at the same time. Like all religions, the Faith of the Invisible Pink Unicorns is based upon both logic and faith. We have faith that they are pink; we logically know that they are invisible because we can't see them."

Gebruikersavatar
Berichten: 51

Re: Een onbezorgde jeugd voor een volwassen brein

Ik heb het artikel gelezen en natuurlijk zit er een kern van waarheid in maar ik ben een kind (13 jaar) en ik heb ook nog heel vaak als ik dingen doe dat ik daarbij vaak onbewust nadenk over dingen die me al een zijn gebeurd en die me nu weer zouden kunnen gebeuren, ik denk dat ons brein het niet vergeet maar dat we ons er makkelijker overheen zetten.

Ik hoop dat u hier iets aan heeft

bye
Ik ben 14 (zelfs al bijna 15) en zit op het VWO. Door mijn leeftijd kan ik nog niet altijd meepraten met de onderwerpen die hier worden behandeld.Dus als ik een fout maak.. VERBETER ME A.U.B!



Een kamer zonder boeken is als een lichaam zonder ziel

Marcus Tullius Cicero

Berichten: 2.504

Re: Een onbezorgde jeugd voor een volwassen brein

Nadenken over het verleden, daden herbeleven in je gedachten en ze een andere draai geven (wat als ik nu dat gedaan had, zou het anders gegaan zijn?) komt veel voor. Ook denken aan hoe je een nieuwe situatie kan behandelen a.d.h.v. een oude ervaring.


Het eigenlijk is de normaalste zaak van de wereld.


Persoonlijk vind ik dat je als mens niet kan zeggen dat je verleden je niet beïnvloed. Als je verleden je niet beïnvloed, dan heeft de persoon die dat zegt het meestal enkel over negatieve herinneringen. Wat voor mij betekent dat ze die bewust aan het ontwijken zijn, en er zelfs niet aan herinnerd willen worden. Ze hebben het toen niet kunnen oplossen, en voelen zich nog steeds machteloos, ongeacht leeftijd.


Doet mij denken aan dit oud verhaal: http://www.rkg.be/rkg5/page23/page36/page36.html

Ik zeg oud, maar feitelijk weet ik niet of het oud is of niet ;)
"Invisible Pink Unicorns are beings of great spiritual power. We know this because they are capable of being invisible and pink at the same time. Like all religions, the Faith of the Invisible Pink Unicorns is based upon both logic and faith. We have faith that they are pink; we logically know that they are invisible because we can't see them."

Berichten: 202

Re: Een onbezorgde jeugd voor een volwassen brein

Ik krijg de indruk dat Angsten hier gezien worden als iets akeligs wat uit een ver verleden steeds weer ongewenst opduikt. En de biologen denken dat weg te kunnen snijden...

Maar mijn ervaring met oude angst is dat een "vreselijke" nachtmerrie buitengewoon verfrissend kan zijn.


Veel banger ben ik voor nieuwe angst. Deze komt voort uit de dicrepantie tussen de onbezorgde jeugd en het echte leven. Een opvoeding waarbij je leert te vertrouwen en goede normen en waarden mee krijgt, maar waarbij je later merkt wat voor ongelooflijke rotstreken mensen onderling uithalen om hun doel te bereiken. Het gebeurt je op school, in je werk. En het is al helemaal geen wonder dat een Iraksoldaat daar problemen mee krijgt.

De geleidelijke verandering in maatschappelijke opvattingen moet een mens maar bij kunnen benen. En dan heb ik het nog niet over het inpassen van vreemde culturen. Eerwraak bijvoorbeeld, dat doe je wel om je eer te redden: een hoog goed. Maar in Nederland moet ik eraan wennen dat sommige mensen hun familie vermoorden om de eer te redden, en dat ik daar begrip voor moet hebben. Tegelijk zijn diezelfde gasten nu Nederlanders geworden en moeten zij hun hoogste goed (hun eer verdedigen) afleren.

Dit soort angst even weg te snijden uit mijn brein? Come on....! Ik ben / wij zijn niet ziek, maar de maatschappij staat gewoon onder hoge spanning.


Misschien zou bij de opvoeding de jeugd in een wat realistischer (hardere) toekomst getraind moeten worden.

Reageer