eagle987 schreef:Na wat berekeningen ben ik tot de volgende formule gekomen:
\( \frac{vT}{2 \Pi a+T} = c \)
Waarbij v = "golvende" lichtsnelheid, T = golflengte, a = amplitude, c = rechtlijnige lichtsnelheid
Ik denk dat die formule uitgaat van verkeerde veronderstellingen, namelijk dat de lichtgolf een golf in de ruimte is.
Ook klopt het niet dat de amplitude van de lichtgolf een constante is, dat kan variëren. De amplitude van de golf bepaalt wél de intensiteit van de golf (kun je berekenen via de Poynting vector) EN de intensiteit wordt ook bepaald door het aantal fotonen. Maar nu maak je het jezelf mogelijk omdat de intensiteit van de golf (en dus ook de amplitude van die golf) equivalent is als het aantal fotonen in een straal. Dit door de golf-deeltjes equivalentie uit de quantummechanica. Maar als je licht wil begrijpen, zou ik de fotonen nog even achterwege laten.
Dus: een volledig nieuwe uitleg:
Het golfverschijnsel zoals je hem kent gaat waarschijnlijk over golven op een touw: een stukje van de draad maakt een beweging op en neer, en die beweging wordt in een bepaalde richting (bv naar rechts) doorgegeven en veroorzaakt een mooie golf.
In de tijd verandert er hier dus iets in de hoogte (loodrecht op de voortbewegingsrichting). Een ander voorbeeld zijn hier zeegolven.
Je hebt bv ook golfverschijnselen in geluid. In de tijd is er een beweging op een bepaalde plaats naar rechts en links, en die beweging wordt doorgegeven naar rechts. Volg bijvoorbeeld 1 specifieke lijn op de tekening hieronder.
In de tijd verandert er hier dus iets in de breedte (de voortbewegingsrichting).
Dit waren beide golfverschijnselen IN DE RUIMTE.
Nu licht:
Bij licht wordt het elektrische veld samen met het magnetische veld groter, dan weer kleiner, weer groter, enz. Die beweging wordt in een bepaalde richting doorgegeven (bv. naar rechts). Als je dus een grafiek maakt zoals je in je eerste post toonde, dan is de horizontale as een ruimte-as (dus in afstand), maar de verticale as NIET. Op de verticale as staat de sterkte van het elektrische (of magnetische) veld, EN NIETS IN DE RUIMTE. We noemen het ook een golfverschijnsel, alleen zit de amplitude van de golf niet in de ruimte, maar in het elektrische veld. Mathematisch zijn ze echter exact hetzelfde.
Dus: LICHT BEWEEGT NIET OP EN NEER IN DE RUIMTE, MAAR ENKEL IN HET ELEKTRISCHE VELD.
Als je dan kijkt naar de weg die het licht aflegt, licht gaat nog steeds PERFECT rechtdoor. Hij gaat ENKEL op en neer in het elektrische veld.
Let er ook op dat er hier geen fotonen in voorkomen. Fotonen zijn een onderwerp voor de quantummechanica...
Moest je er nog vragen over hebben, zeker stellen, ik blok nu toch voor mijn cursus elektromagnetisme.
