Wetenschapsforum

In 2005 deed ik aangifte van fraude door onze burgemeester. Ik kwam in de problemen, de burgemeester tekende een bevel tot dwangopname. In september 2009 is de burgemeester ontslagen, dezelfde avond kreeg ik te horen dat ik 'vrij' zou komen. Ik heb dus 4 jaar vast gezeten.

Echter mijn huis zijn onteigent, mijn auto is onteigent, en mijn baan is onteigent, en mijn bedrijf is onteigent. (daarvoor deed ik immers aangifte van fraude.)

Nu is het echter zo dat ik wil weten of ik mag praten over overleden medepatienten, er zijn 7 patienten overleden tijdens hun dwangbehandeling. Deze zijn allemaal door de burgermeester onder dwang vastgezet via IBS en RM.

Ook wil ik weten of ik wettelijk mag praten over de declaraties op mijn naam bij mijn zorgverzekeraar van enkele honderdduizenden euro's. (bijvoorbeeld een declaratie van iets meer dan 5000 euro voor een behandeling van 1 dag)

Ik heb te horen gekregen van de directeur van de GGZ van de provincie dat hij een eeuwige isoleercel klaar heeft staan als ik erover praat. Ook vond ik dit:

4.Beperkingen in het recht op vrij telefoonverkeer overeenkomstig de daarvoor geldende huisregels kunnen, tenzij het betreft verkeer met een advocaat die als raadsman van de patiënt optreedt, dan wel een justitiële autoriteit, de hoofdinspecteur of de inspecteur, worden opgelegd:

o

a. indien naar het oordeel van de voor de behandeling verantwoordelijke persoon van de uitoefening van het recht op vrij telefoonverkeer ernstige nadelige gevolgen moeten worden gevreesd voor de gezondheidstoestand van de patiënt, dan wel

o

b. indien dit ter voorkoming van verstoring van de orde in het ziekenhuis, zoals die in de huisregels is beschreven, of ter voorkoming van strafbare feiten noodzakelijk is.

Bij punt a zou er gezegt kunnen worden dat ik belde met mijn zorgverzekeraar declaraties opvroeg, en dat ik heel erg schrok, omdat er echt heel veel geld op mijn naam is gedeclareerd, bij elkaar 1,2 miljoen euro. Dus ik bel, ik schrik, dus mijn telefoon zou mogen worden afgenomen???

Bij punt b zou er gezegt kunnen worden dat ik praat over de telefoon over overleden medepatienten (en patienten die in coma zijn geraakt -kasplantjes zijn geworden- ) , dat sommige medicijnen heel ernstige bijwerkingen hebben, zo moest ik bloed overgeven, kreeg ik stuiptrekkingen en heb ik anderhalf jaar ziek op bed gelegen, ik werd gedwongen 23 pillen per dag te nemen, dit deed afschuwelijk veel pijn, ook was ik heel bang als ik bloed overgaf. Echter dit soort zaken horen bij de gang van zaken in een GGZ inrichting -het doodgaan- bijvoorbeeld een jongen die voor me viel op de knieen -ik ga dood - ik ga dood- van 1 milligram - anafalactische shock. Er is bijvoorbeeld een familielid (broer) van een persoon en die heeft foto's gemaakt, het hoofd van zijn broer was helemaal kapot en de psychiater heeft een verklaring van natuurlijke dood afgelegt. Als ik hierover praat 'verstoor' ik toch de orde van de GGZ inrichting?

Ik zie in de wet BOPZ genoeg reden dat ik inderdaad een eeuwige isoleercel krijg, ik heb het ook bij anderen gezien, ze gaan 'gezond' de isoleercel in en komen er uit en dan zijn ze ...... als dieren gedragen ze zich dan. (bijvoorbeeld 7 maanden isoleercel voor in gezicht spugen van verpleegkundige en zeggen dat het Nazi's zijn).

Ik zit dus met het probleem dat ik drang voel om te praten over hoeveel mensen er zijn overleden, hun namen hun laatste woorden, maar dan 'verstoor' ik de wettelijke orde en loop ik hoog risico.

Ik heb geen namen genoemt, alles kan denk ik nogal confronterend overkomen, ik heb ook goed nieuws, een 2e kamerlid zet zich in tegen gedwongen electroschocks. Toen ik uit de isoleercel kwam woog ik bijvoorbeeld bij een lange lengte nog maar 46 kilo er was ook een vrouw die woog nog maar 32 kilo. Ik zag eruit als een skelet. Maar wat ik bedoel is dat je bij een bepaald gewicht in aanmerking komt voor gedwongen electroschocks.

Een andere vraag is of ik RECHT HAD OM TE ZWIJGEN, de rechtzaken tegen mij duurde meestal minder dan 3 minuten, de advocaat kwam 1 minuut voor de rechtzaak de aanklachten voorlezen 'bedreiging voor zichzelf personen en goederen' 'ziet dingen die er niet zijn' 'bagetaliseerd' enz. ik was dan zo overstuur, die aanklachten klinken altijd zo kwetsend, het gaat door je ziel. Ik kreeg bijvoorbeeld een injectie het voelde of ik in brand stond, ik schreeuwde 'wat doen jullie, ' 'jullie zijn fascisten', dus ik kreeg een behandeling ik reageerde 'slecht' en dan kreeg ik daarna de diagnose.

Ik vind de omschrijving dat mensen in dieren veranderen erg accuraat, je probeert te overleven, in de isoleercel is er helemaal niks wat je kan doen, alleen dagen, weken op bed liggen, rondjes lopen, je word er knettergek van.