wat is er waar van de linker/rechterhersenhelft verhaaltjes die ik vrij vaak tegenkom? Ik weet dat de linkerhersenhelft-analytisch en rechts-emotioneel hypothese al lang is verworen, maar er zijn een aantal mensen die technieken hebben ontworpen die best leuek resultaten claimen. Een voorbeeld dat ik laatst zag was een techniek voor dyslexiepatienten met een hoofdtelefoon. Aangezien ze dit op mijn oude basisschool gebruikten (volgens mijn stoffige erg-lange-termijngeheugen dan), dus ik gok dat die techniek wel werkt.
Maar tot the point:
ik las laatst (stuk kwam indirect van een of andere japanner die 350 scholen gesticht had voor right-brain-education voor jonge kinderen) dat je een boek beter kan begrijpen als je de audio-versie van het boek 2-4x versneld afspeeld terwijl je het leest. Aangezien ik laatst aan zowel de gesproken versie als de leesbare versie van 'The feynman lectures on physics' ben gekomen, zou ik het best willen uitproberen (aangezien dat wel boeken zijn die ik goed wil begrijpen
). Dus: zijn techniekjes die gebaseerd zijn op die hypothese zinvol of niet?
en hoe fout is die hypothese? is die fout op de manier van Newton (een heel goede benadering) of fout op de manier van Aristoteles (bullshit die de ontwikkeling van de wetenschap slechts tegenhoudt zonder dat het enige nut heeft)?
