Wetenschapsforum

Dit is even doorbijten, maar op het einde moet je een perfect logische lijn zien, die ook nog eens testbaar is: (de twee vereisten voor een theorie). Onderaan staat hoe je het kan testen.

Hoe maakt je een klok, vraag je? Via alles in de natuur wat ook maar een regelmatig ritme heeft. Van plant, tot dier, tot mens, tot planeet. Maar hoe weet je dat iets een regelmatig ritme heeft? Door je klok er op af te stemmen. Maar hoe weet je dat je klok juist is? Door te ontdekken dat de positie van het ene object blijkt tegelijk op te treden met een voorspelbare positie van het andere. Een positie van het ene object met een bewegend ritme doet zich na enige tijd op een gegeven moment tegelijkertijd voor met een specifieke positie van een ander object met een eigen ritme. Zo kan je Tijd vaststellen. Voor het ene object na een hele periode, voor het andere object na enkele momenten. Maar beiden krijgen tegelijkertijd specifieke posities tov elkaar die voorspelbaar zijn na enige tijd. (in een zeker NU. En het tijdstip van dit tegelijkertijd optreden van hun bewegingen is voorspelbaar.

Anders weet je niet of een ritme regelmatig is. Je moet het vergelijken met ritmes van andere objecten. Dwz: posities die tegelijkertijd hetzelfde patroon vertonen en dit voorspelbaar.

Maar dat blijft niet zo, omdat versnelling van hun beweging als objecten hun ritmes vertraagt. Waardoor ze tegenover elkaar niet meer dezelfde posities zullen hebben in dat toekomstig NU.

ps: versnelling naar hun zwaartepunt toe door toenemende massa is ook versnelling. Een object met grote massa versnelt andere objecten die er zich bij aansluiten waardoor zijn massa (versnelling) nog maar vergroot. Daardoor verandert het de ritmes van die objecten (vertraagt ze).

En om het met Einstein te verbinden: een object is alles aan objecten die samen versnellen. Dit emergent geheel ondergaat als geheel een ritmevertraging door snelheid. Waardoor het object, als geheel geen referentiepunt heeft en dus de indruk heeft dat het een 'gewoon ritme' aanhoudt. Tegenover andere objecten zal nadien blijken dat het niet meer dezelfde positie inneemt bij 'trilling' (regelmatige beweging in Tijd) dan ervoor in het voordien voorspelbare NU.

Dat is Einstein volgens mij.

Wat moet getest worden:

je kan de atoomklok die een massa torst al dan niet een oscillatievertraging zien ondergaan, die je kan meten met de atoomklok zonder massa. Maw: je meet bijvoorbeeld voor atoomklok met massa 1 minuut en 4 seconde telkens overeenstemt met 1 minuut bij de atoomklok zonder massa. (uiteraard zijn dit fictieve getallen).

En of bij verhoging van massa er systematisch een toenemende oscillatievertraging merkbaar is.

Als je dat ziet, zie je Einstein aan het werk.

Volgens mijn theorie moet de gravitatiekracht (versnelling van objecten richting zwaartepunt) door haar versnelling de oscillatievertraging veroorzaken, die dus meetbaar moet zijn.

Let wel:

Het gaat niet om de snelheid. Eenzelfde snelheid houdt het ritme immers constant.

Het gaat om de versnelling. Je zou kunnen denken dat je toch geen snelheid ziet bij zwaartekracht.

Je ziet vooral versnelling. En dat wordt enkel veroorzaakt door een toenemende kracht op een object. In dit geval richting zwaartepunt.

Waardoor je de gravitatiekracht als een maat voor mate van oscillatievertraging zal kunnen nemen.

De test zou al gedaan kunnen worden. Je zou een verschil moeten merken tussen zware klokken en lichte klokken. En met de lichte klok een oscillatievertraging kunnen meten bij de andere op het moment van toenemende massa's. Daar zou je dus de relativiteitstheorie aan het werk mee kunnen zien. Als die test deze theorie falscifieert, is mijn idee fout. Waarschijnlijk heb je atoomklokken nodig om het veranderd verschil te meten.

Let nu goed op! Welke consequenties heeft deze oscillatievertragingstheorie:

Mijn intussen begraven boekje was vooral als uitnodiging bedoeld om op door te denken. Niet om wetenschap te zijn.

Zo had ik bedacht dat er een verband moet zijn tussen leeftijd en massa. (zie boven verband gravitatiekracht, versnelling, dus vertraging ritmes)

Dat een log dier tragere ritmes moet hebben dan een vliegje bijvoorbeeld.

Maar ook hun levensduur zou tgv hun massa moeten verschillen: een olifant leeft langer dan een klein vliegje.

Natuurkundigen zouden een formule kunnen bedenken om zwaartekracht in verband met biologische leeftijd te brengen.

Zo zouden volgens mijn oscillatievertragingstheorie lichtere vogels een sneller levensritme moeten hebben dan zwaardere roofvogels bijvoorbeeld.

Zouden lichtere dieren ook minder lang leven dan zwaardere dieren.

Hoe blijf je dus jong?

Zo zou je beter op een planeet rondlopen die zwaarder is dan de aarde om jonger te blijven.

Je zou op de maan of in gewichtsloze toestand sneller verouderen. Mars is daarom ook niet een betere keuze dan Aarde...

Zo bedacht ik grappige ideetjes over dat wie af en toe zware massa's torst, zichzelf kan jong houden. tegenover zij die luchtig door het leven gaan.

Dat je zou kunnen nagaan of volkeren die op ondergrond leven met een zware massa, langer leven dan zij die op los zand leven;)

Je zou kunnen zien of mijnwerkers door de beugel er jonger blijven uitzien' dan zij die waterwerken verrichten.

Dat oude vrouwtjes die van jongsaf met takken in een bos sleurden wellicht al zeer lang moeten hebben geleefd. (en juist daarom zo oud werden.

Zo zouden zwaarlijvige mensen hun lichaam (paradoxaal genoeg) jong houden.

Slanke volkeren (door armoede en honger) zien er ouder uit op dezelfde leeftijd dan zwaarlijvigere volkeren bij ons bijvoorbeeld.

Zo zouden mensen die in gewichteloze toestand een tijd hangen, hun ritmes zodanig versnellen dat ze ouder zullen tonen eens terug op aarde.

Laat dit voor mijn part de aanzet voor een test zijn. Waarom niet. Ik ben er nog altijd klaar voor, omdat ik er nog steeds iets in zie, zeg maar.

En zo had ik er nog wel wat in mijn begraven boekje.

Allemaal leuk om na te gaan of deze theorie ergens iets zinnigs aan te brengen heeft. Een meerwaarde heeft.

En het versimpelt de manier om door te denken op Einstein. En dat was voor mij leuk.

Ik dacht: deze trillingstheorie waar een verband wordt gesuggereerd tussen zwaartekracht en vertraging van (biologische)levensritmes (en meer algemeen ritmes van objecten) vergemakkelijkt het doordenken over Einstein.

Dus misschien klopt ze ook nog wel ... Maar daarom moet ze verbonden kunnen worden aan de andere effecten.

Maar daar had ik te weinig kennis voor. En dat was de uitnodiging van mijn intussen begraven idee.

Daarnaast was het een uitnodiging om te fantaseren over welke gevolgen er nog waar moeten zijn als dit waar is en hoe dit te verbinden met andere effecten die nu gezien worden in de relativiteitstheorie.

En dat bedoel ik met gekanaliseerde fantasie.

Met vriendelijke groeten,

Maarten Vergucht

Belangrijk: je kan enkel oscillatievertraging meten op het moment van massatoename volgens mijn oscillatievertragingstheorie. Uiteraard kan ik er totaal naast zitten!!!

Speel er wat mee, zou ik zeggen. (in gedachten en test ze dan)

Zij die in het hooggebergte leven zien er jonger uit en hebben tragere ritmes dan zij die beneden op de vlaktes leven of in dalen.

Als je zwaarlijvig bent en elke dag een massa torst hou je jezelf jong.

Bedenk er zelf ook een paar goeie

Wellicht moeten er details veranderd moeten worden, akkoord.

Maar denk er eeens over na.

Test het.

Het gaat om de massa erboven.

Zo ook met hooggebergte, daar begin je 'als van de begane grond'.

Een berggeit met overgewicht die in het hooggebergte een massa torst houdt zijn lichaam jong en fit.

Wat mijn oscillatievertragingstheorie toevoegt is aan de RT is= het idee van leefritme (of algemeen: ritmevertraging) van een object dat vertraagt.

En het geeft tips om jong te blijven:

ga in het hooggebergte wonen, wordt goed zwaarlijvig en tors tijdens je versnelde wandelingen aldaar een massa.

Dat houdt je lichaam jong en fit.

Je bent wel minder soepel (levensritme) tov objecten of mensen beneden.

groetjes Maarten

WSF is geen weblog.

-slotje-