Massa van een alpha deeltje

Skipito

Beste,

In mijn natuurkundeboek staat dat een alpha deeltje bestaat uit 2 neutronen en 2 protonen.

Dat is volgens hun gelijk aan 6,645x10^-27 kg. Dit klopt (heb ik op internet gelezen).

Echter, wanneer ik 2 neutronen + 2 protonen doe, kom ik uit op 6,6951x10^-27 kg.

Waarom is deze groter dan 6,645x10^-27? Is het omdat het gewoon een alpha deeltje is en daarom een kleinere massa heeft dan 2 losse protonen + 2 losse neutronen.

EDIT:

Opgelost.. Blijkbaar staat er wat verderop: de kern is dus lichter dan de massa van de protnen + neutronen samen. Dat verschil is groter naarmate er meer kerndeeltjes in de kern zitten. Met andere woorden, hoe groter de kern is die je samenstelt, uit kerndeeltjes, des te groter is het verschil in massa.

Heel logisch haha. Opgelost.

excusses.

MVG,

Jan van de Velde

Skipito schreef:de kern is dus lichter dan de massa van de protnen + neutronen samen. Dat verschil is groter naarmate er meer kerndeeltjes in de kern zitten. Met andere woorden, hoe groter de kern is die je samenstelt, uit kerndeeltjes, des te groter is het verschil in massa.

Heel logisch haha.

Dan mag je mij eens proberen uit te leggen waarom je dat zo heel logisch vindt. Want misschien zie je wel een heel verkeerde logica.

(niet lullig bedoeld hoor, maar zo héél logisch is dat in elk geval op het eerste gezicht niet, en bovendien niet geheel waar)

Skipito

Jan van de Velde schreef:Dan mag je mij eens proberen uit te leggen waarom je dat zo heel logisch vindt. Want misschien zie je wel een heel verkeerde logica.

(niet lullig bedoeld hoor, maar zo héél logisch is dat in elk geval op het eerste gezicht niet, en bovendien niet geheel waar)

Okee, eerlijk gezegd snap ik het nog steeds niet.

Waarom is 1 kern lichter dan de massa van protonen en neutronen. :S

Er is daar inderdaad niks logisch aan..

Wat ik wel weet is dat wanneer je een heliumatoom hebt, en dan 2 elektronen van die atoom aftrekt, je wel de goede massa krijgt.

Edit:

O wacht. Misschien dat ik het nu snap:

Aangezien de protonen elkaar afstoten, moet er een kracht zijn die ze bij elkaar houdt. En het heeft te maken met de wet van behoud van massa en energie. Hoe minder massa, hoe meer energie.

Wanneer je 2 protonen + 2 elektronen bij elkaar optelt, moet er een kracht zijn die de protonen bij elkaar houdt. Hoe meer kracht (energie), hoe minder massa.

/

Toch?

Maar nu snap ik niet waarom het wel klopt als je 2 elektronen van de atoom aftrekt... Want die 2 elektronen stoten elkaar toch ook af..?

O jeej

Jan van de Velde

@Skipito

zoveel emoticons komt nogal msn-erig over. Onze huisregels zeggen:

Gebruik hoofdletters, leestekens en emoticons met mate

lees je die regels aub nog eens een keertje door?

Dan: komt er wat bovendrijven als we de termen "bindingsenergie" en "massadefect" erbij halen?

EDIT>>>>>>>>>>

ah, je kwam zelf al op dat idee. Eens even rustig zien.

Skipito

Jan van de Velde schreef:@Skipito

zoveel emoticons komt nogal msn-erig over. Onze huisregels zeggen:

lees je die regels aub nog eens een keertje door?

Beste,

Excuses.

Ik snap nu dat de massa kleiner is omdat er een deel gaat naar de energie die voor de binding zorgt.

Echter, wanneer je 2 elektronen van een heliumatoom aftrekt:

(4,00260 u) - (2 x 0,000549 u) = 4,00150 u = 6,645 x 10^-27 kg.

Klopt deze weer wel.

Maar elektronen stoten elkaar toch ook af, wat dus weer voor minder massa moet zorgen? (Dus dat 6,645 x 10^-27 ook wat kleiner moet?)

Of geldt dit alleen voor de kernen?

Bedankt!

MVG,

Jan van de Velde

De kracht (en dus ook de bindingsenergie) die de elektronen in de buurt van de kern houdt is niet zo groot. Dat effect is er wel, maar staat nogal ver achter de komma.

Skipito

De kracht (en dus ook de bindingsenergie) die de elektronen in de buurt van de kern houdt is niet zo groot. Dat effect is er wel, maar staat nogal ver achter de komma.

Aha! Dank je wel!

Ik snap het.

Wat ik nog raar vindt, is dat ze in het boek bij een vervalvergelijking gebruik maken van de massa van een He-4, in plaats van een Alpha deeltje.

Als voorbeeld:

Afbeelding

Po vervalt in een a (alpha deeltje) en lood. Echter gebruiken ze in het boek niet de massa van een alpha deeltje, maar die van een He-4 atoom (4,00260).

Waarom gebruiken ze hier de massa van een He-4 atoom en niet de massa van een alpha deeltje? Persoonlijk dacht ik dat het een fout was in het boek, maar bij een powerpoint die ik heb gekregen van mijn leraar, stond precies hetzelfde.

Bedankt!

MVG,

mathfreak

Wat ik nog raar vind, is dat ze in het boek bij een vervalvergelijking gebruik maken van de massa van een He-4, in plaats van een Alpha deeltje.

Een alfadeeltje is identiek met een een He-4-kern. Dit werd experimenteel vastgesteld door de Nieuw-Zeelandse natuurkundige Sir Ernest Rutherford.

Skipito

Een alfadeeltje is identiek met een een He-4-kern. Dit werd experimenteel vastgesteld door de Nieuw-Zeelandse natuurkundige Sir Ernest Rutherford.

Okee bedankt!

ik vond het alleen raad omdat ze in 1 tabel hadden vermeld dat een alpha deeltje 4,00150 u is en een he-4 atoom 4,00260 u.

Dank u wel allemaal!

Jan van de Velde

Skipito schreef:Aha! Dank je wel! Ik snap het.

Wat ik nog raar vindt, is dat ze in het boek bij een vervalvergelijking gebruik maken van de massa van een He-4, in plaats van een Alpha deeltje.

Als voorbeeld:

Kwestie van notatie. Men zou er ook voor kunnen kiezen om aan de rechtse kant te schrijven :

-->α²⁺ + 2e^- + ²⁰⁶₈₂Pb

Wetenschapsforum

Laatste berichten

Nieuwsberichten

Massa van een alpha deeltje

Massa van een alpha deeltje

Re: Massa van een alpha deeltje

Re: Massa van een alpha deeltje

Re: Massa van een alpha deeltje

Re: Massa van een alpha deeltje

Re: Massa van een alpha deeltje

Re: Massa van een alpha deeltje

Re: Massa van een alpha deeltje

Re: Massa van een alpha deeltje

Re: Massa van een alpha deeltje