De micro cosmos

Moderator: physicalattraction

Berichten: 43

De micro cosmos

Dit is een brief van een student (amateur), die toevalligerwijs een manier heeft gevonden om direct lichtdeeltjes te aanschouwen door middel van een bepaalde loepopstelling. (Voorzichtig probeer ik deze ongeloofelijke aanschouwing der lichtdeeltjes zeer nauwkeurig te beschrijven in detail

De methode is simpel maar het resultaat is verbluffend. Bij deze opstelling reflecteert het licht via de lens naar een zeer klein visueel punt in tijd en ruimte via het centrum van de loep.

Men behoort de loep tussen de vingers te plaatsen en onder of schuin onder een witte lamp te gaan zitten. Dan zoekt men op het vlak van de loep de reflectie van de lamp, ( dus niet de oorspronkelijke licht bron, maar de bewegende reflectie)

Daarna manoevreert men de (lichtvlek) reflectie naar een punt. Vandaar stuwt men de loep in een haast vaste baan naar een der ogen toe en draait waar nodig het oppervlak van de loep bij, totdat de loep praktisch tegen de neus aan zit of iets daar schuin onder zit . Dit hangt af van de grote van de loep en de intensiteit van de lamp of het licht , dat kan worden verminderd door op een iets grotere afstand te gaan staan. Als men goed kijkt, dan ziet men dat men een soort ondergrond kan zien, maar als men heel goed kijkt en de loep over de breedte as of graad voorzichtig draait, dat witte (perfecte) licht rondjes lijken mee te draaien in vaak hun eigen baan en route en niet vast zitten aan die (achter of ondergrond).

Toen we ons zichtveld draaide zagen we dat er bepaalde (dimensies) een eigen richting of draaiing leken te hebben ten opzichte van de as en z 'n buitenrand. Het stond dus niet allemaal vast.

ik observeerde, toen we het vergrootglas op een bepaalde manier draaide en de reflectie dichter bij ons oog brachten tot we er praktisch helemaal in keken, zoals boven beschreven vele vele licht deeltjes zwevende in een soort ruimte. Op het eerste gezicht leek het onze eigen oogbal, maar na 20 keer kijken bleek het een weerspiegeling te zijn van (alle) dimensies, die zich tussen de lens ( van de mens) en het (centrum) van de loep bevinden. We kijken op zo'n manier in die ruimte, dat alle richtingen door elkaar lijken te zijn gefluxueerd. Boven lijkt links en onder lijkt rechts of andersom.(lol). Het lijkt tevens alsof men tegelijker tijd tegen voor en achter kijkt.

Als men het reflecterend licht langzaam naar beneden toe manoevreert, dan ziet men aan de rand kleine zwart witte streepjes, alsof licht en tijd in minuscule deeltjes of streepjes zijn gedeeld. Als we langzaam naar het midden toe manoevreren, dan merken we een soort zwart gat op met daar omheen aldoor (perfect) geronde deeltjes, die of wit of primaire kleuren uitzenden. Na een poosje transformeert het gaatje waar die doorheen lijkt gekomen te zijn in een waar spiraal stelsel met allerlei kleuren van dien. Aan de ene kant van de loep zo' n zwart gaatje, betekent twee van soort gelijke gaatjes. Als we de loep heel nauwkeurig over de breedte as draaien, zodat de lichtvlek via onze lens blijft schijnen op het vlak (achter,ondergrond), dan komt er na een poosje zo'n spiraal stelsel in zicht. Eerst is hij wit en vertoont iets later een waar kleur spectrum. Aan de andere kant van de loep ziet men een zwart gaatje waar eerst een wit deeltje leek te zijn zien we nu een deeltje, dat drie primaire kleuren uitzendt.

Op de plek waar er twee (holes) manifesteerden vinden we steeds 4 a 5 ongelofelijke wit heldere deeltjes, die random posities naast elkaar te hebben ingenomen. Als we nu de loep langzaam over de breedte as draaien, dan zien we duidelijk, dat de licht deeltjes in een zeer nette baan achter elkaar schuiven. Op de schijnbare achter- of ondergrond zien we wat lijkt op lijnen, die zomaar over de lengte of breedte binnen te zijn gevlogen. In die baan zien we meerdere van dat soort (perfect) geronde deeltjes. En alle zenden dezelfde soort kleuren spectrum uit. Enkel de intensiteit verschilt in miniem opzicht.

Wat eveneens zeer merkwaardig is, is dat zodra we de loep aan de ene kant over de breedte as draaien, de licht deeltjes door de kringen gaan en als we de loep omdraaien en dezelfde handeling verrichten zien we de kringen door de licht deeltjes heen gaan. (duidt dit op verleden en toekomst (differentiatie)) ?

Het lijkt ongeloofwaardig, maar met de lichtval via de lens terug op de loep transporteert het zicht, dat vanuit de hersens begint door de ogen heen, naar de loep en reflecteert dit dan terug in ons eigen zicht. Bewijs.....knipper heel voorzichtig met de oogleden en we zien, dat het zicht van, voor de wimpers vandaan komt. (lol)

Binnenkort heb ik afbeeldingen van hetgeen men werkelijk kan zien: De aanschouwingen zijn verdeelt over zes loepen (we hebben nog niet alles goed geobserveerd, maar wat we noteren is afkomstig van directe waarnemingen over een periode van een week tijd)

Dit valt te zien op internet archief binnenkort. Of hier als ik de juiste plaatjes mag plaatsen.

Tot spoedig .....Hanumandas

Gebruikersavatar
Moderator
Berichten: 51.259

Re: De micro cosmos

Voorlopig verplaatst naar optica en akoestiek.

Alles over afbeeldingen plaatsen op dit forum vind je in het helpitem Berichtopmaak: afbeeldingen
ALS WIJ JE GEHOLPEN HEBBEN...
help ons dan eiwitten vouwen, en help mee ziekten als kanker en zo te bestrijden in de vrije tijd van je chip...
http://www.wetenscha...showtopic=59270

Gebruikersavatar
Moderator
Berichten: 5.525

Re: De micro cosmos

De situatie is nog niet helemaal duidelijk. Kun je een tekening (of foto) maken van de opstelling met de lamp, de loep, het oog, en de stralengang?

Een paar vragen om de situatie te verhelderen:

- Als ik het goed begrijp ontstaat het effect door een spiegeling van de lamp in het glasoppervlak. Er bevindt zich onder de loep dus geen reeel object, en onder de loep kan men net zo goed een zwarte doek houden die het door de loep vallende licht absorbeert?

- Om het effect te zien hoef je slechts met een oog te kijken, niet met twee ogen?

- Is de loep een simpele bolle lens? Dan kun je twee reflecties van de lamp onderscheiden: de reflectie die de spiegelende voorkant van de lens maakt, en de reflectie die de spiegelende achterkant van de lens maakt. Als je de loep kantelt bewegen ze tegengesteld. Kun je beoordelen in welke reflectie je het effect ziet? (De reflectie van de achterkant levert een reeel beeld van de lamp op, een paar centimeter voor de loep. Als je je oogpupil dichtbij die plaats brengt dan lijkt de lichtvlek steeds groter, en dan kun je een scherpe afbeelding (schaduw) van je oogwimpers zien. Ik vermeld het hier omdat je je eigen oogwimpers waarnam)

- Wat is ongeveer de brandpuntsafstand van de loep waarmee je het effect duidelijk hebt waargenomen?

Berichten: 43

Re: De micro cosmos

[ antwoord 1 ] --

precies, door de reflectie van het oppervlak via de lens op te vangen en de loep schuin onder het oog te houden, ter hoogte van de neus valt het licht terug alsware de loep in. (loep in horizontale ligging)

Het reist naar een zeer klein punt, dat vanzelf zeer veel maal vergroot door het oppervlak van de spiegel waarneembaar is.

De doek is overbodig, want men kan zo toch niet door de loep heen kijken.

Je ziet er zwarte objecten en lijnen gevuld met lichtdeeltjes. Ze zweven in aparte lagen of dimensies.

De enige mogelijkheid om de door de andere kant te kijken is als men een licht aan die zijde houdt.

Deze manier van het licht laten weerkaatsen via de eigen lens terug het glas in is waarschijnlijk een nieuw gebied met fantastische vruchten. (stiekem denk ik, dat Einsteins opvatting over lichtquanta juist was/is)

[ antwoord 2 ] --

Dit hangt af van de wijze hoe je hebt leren focussen en in te zoomen. Maar met een oog gaat het zeer goed. Met twee ogen lijkt men beter of dieper in het zicht veld te duiken, maar dat gaat ten kosten van de precisie om goed door het zicht vlak (de reflectie ) te kijken. --

[ antwoord 3 ] -- Je ziet de oorspronkelijke licht bron een beetje onder vooraan zitten en de reflectie is veel bewegelijker en bevind zich aan het oppervlak. Zorg, dat de reflectie niet te dicht bij de lichtbron komt, want dat heeft invloed op de waarneming. --

[ antwoord 4 ] --

Zoals boven beschreven; o ja, ik heb de loep ontdaan van z'n omheining en eentje van de hema van 1 euro gebruikt (:0). Dan ligt deze als een vlakke schijf in de hand en kun je hem beter laten roteren. Er is een techniek, waarbij je de loep in een hand houd en met de andere netjes kan draaien.

DE METHODE !

http://co106w.col106.mail.live.com/att/Get...60&size=Att[/img]xheight=160&size=Att

(kijk goed naar de blauwe lijn bij het oog. Daar zie je een soort kruisje. Als de zwarte (x) lijn de afstand is en hoogte tot het oog is, dan is het kruisje de plek waar men de reflectie naar toe zou moeten stuwen. Maar omdat het de reflectie van de eigen lens betreft reageert de reflectie ook op de bewegingen van het hoofd. De loep zou zo dicht bij het oog gemanouvreerd moeten zijn, dat het perspectief in de licht-reflectie een soort maanlandschap vertonen. Als je nu de loep voorzichtig over de breedte graad of (x) as draait en heel goed kijkt ziet men vanzelf zeer kleine perfect geronde deeltjes, die drie primaire kleuren blijken ui te zenden. Doe dit het lieftst met een hallogeen spotje, dan ziet men verscheidenheid in kleur spectra. Hoe blauwer of roder het licht des te minder varieteit kan men dan waarnemen. --

Dit is in feite wat er gebeurt met het zicht, dat overigens licht lijkt te volgen tot op zekere hoogte.

En licht volgt vorm. Naar alle waarschijnlijkheid, omdat de interne structuur van de loep geen directe obstakels kent, heeft het licht de mogelijkheid om kennelijk zeer ver te reizen tot het een punt bereikt waarop de deeltjes haast stil lijken te staan. Dit (mede) vanwege onze beiinvloeding. Tevens kent de loep geometrische lijnen, die tot dusver nog onbekend blijken op het net en zelfs wiki. (ik heb een uitdraai). Met verschillende lichten, afstanden alsmede hoeken en achtergronden heb ik door middel van experimenten in donkere kamers gezien, dat de loep zeer veel uitsralings patronen kent, die van zeer simpel tot ongeloofelijk .

Praktisch alle photo's en animaties die ken heb gezien en al kende komen precies overeen met hetgeen ik in nu twee weken heb waargenomen. Het is in feite gewoon zo, dat je bijna in die reflectie moet zitten. Met nu een aantal verschillende loeps te hebben geprobeert vindt ik steeds dezelfde resultaten. Al kunnen de fenomen enig zins

uiteenlopen .

Ik hoop voldoende te hebben beschreven en dat het u lukt. Veel succes met het aanschouwen van

het statisch electrisch veld .
Bijlagen
3_1.jpg
3_1.jpg (54.44 KiB) 1069 keer bekeken

Gebruikersavatar
Moderator
Berichten: 5.525

Re: De micro cosmos

Je antwoorden zijn tamelijk onbegrijpelijk.
HanumanDas schreef:[ antwoord 1 ] ... door de reflectie van het oppervlak via de lens op te vangen en de loep schuin onder het oog te houden, ter hoogte van de neus valt het licht terug alsware de loep in. (loep in horizontale ligging)

Het reist naar een zeer klein punt, dat vanzelf zeer veel maal vergroot door het oppervlak van de spiegel waarneembaar is. De doek is overbodig, want men kan zo toch niet door de loep heen kijken. ...
Welk oppervlak? Welke spiegel? Waarom kan men niet door de loep heen kijken?

(Wat is ongeveer de hoek tussen de kijkrichting en het lensvlak? Kijk je door het midden van de lens of door de rand?)
[ antwoord 2 ] ... Met twee ogen lijkt men beter of dieper in het zicht veld te duiken, maar dat gaat ten kosten van de precisie om goed door het zicht vlak (de reflectie ) te kijken. --
Hoe kun je met twee ogen door de lens kijken als je de lens op een afstand van paar centimeter schuin onder je ene oog houdt (zo meende ik begrepen te hebben)? Wat is ongeveer de afstand tussen het oog en de loep?
DE METHODE !

..foute link..

kijk goed naar de blauwe lijn bij het oog. Daar zie je een soort kruisje. ...
Hoort die opdracht om goed te kijken bij de foute link erboven?
Praktisch alle photo's en animaties die ken heb gezien en al kende komen precies overeen met hetgeen ik in nu twee weken heb waargenomen. ...
Foto's en animaties? Van wie, wat, waar?

Wat heeft het mikroscoopdiagram onder je bericht te maken met de situatie, waarom zijn er twee lenzen? Waarom zit de lichtbron zo dicht bij het brandpunt van de lens, is die lichtbron iets anders dan de echte lamp?

Berichten: 43

Re: De micro cosmos

sry de link was overbodig, want de picture is beneden aan de pagina.

Men kan niet door de loep heen kijken, omdat het licht op die manier geen doorzichtig beeld verschaft. (hoe dit kan is nog een raadsel) We laten het licht alsware niet door de loep gaan, maar vanwege onze lens opstelling in de loep schemeren tot een zeer klein punt, dat zelf vrij los staat van z'n interne structuur. Deeltje en atmosferen draaien in hun eigen banen, terwijl we verwachten, dat een interne structuur, die vast zit netjes gelijk mee draait.

Op de tekening zie je een oog. De Hallogeen spot hangt onder een hoek van 45 graden op zo'n twee a drie meter boven het hoofd aan de voorzijde van het gezicht. En de loep op ongeveer 10 a vijftien cm van het gezicht af, zodat je een beetje schuin op het vlak kijkt .

Stap van een muur drie a vier passen naar achter en trek een denkbeeldig diagonaal omhoog. Aan het eind hangt het spotje.

De twee blauwe lijnen onder het oog waar je een streepje ziet ietsjes beneden , die tussen ruimte is de afstand en de bewegings zone om de reflectie goed in beeld te krijgen. Maar het behoort secuur te gebeuren. Sommige mensen, zodra ze de reflectie zien en de loep vervolgens naar hun oog toe stuwen verdraaien ze perongeluk miniem het oppervlak zodat de reflectie snel uit het beeld verdwijnt. Tot nu toe is het maar drie mensen gelukt.

Als men voorbij het (velle) licht van de reflectie wilt kijken moet men echt proberen heel dicht bij de loep te komen of op z'n minst tot men duidelijk een achtergrondje los van de voorgrond ziet bewegen. (tijdens het bewegen of roteren van de loep)

Een ander gegeven is, dat men de eigen wimpers in omgekeerde vorm moet zien knipperen in de licht reflectie (van binnen naar buiten. En als men het oog sluit is het licht vlekje verdwenen.

Tevens zal men zien, dat het zicht gedeelte, dat van achter de hersens begint, netjes in de weerspiegeling van de loep wordt geprojecteerd. Hat zicht lijkt dus naar voren te zijn verschoven. En juist achter dat zicht ligt die (achtergond) met al z'n verscheidenheid aan deeltjes en andere fenomenen .

Het beste is de loep uit z'n omhulsel te halen, zodat het een platte schijf tussen de vingers ligt, (zoals men een dienblad vast houdt) De loep drijft alsware op de vingers (met grip)

(sry ik probeer het echt allemaal zo duidelijk op te schrijven en ben bereid om het persoonlijk aan u te demonstreren.)

;) (ter hoogte van de strijkhand houd u de loep op een plek en beweegt enkel het hoofd naar het punt toe tot op 10 a 15 cm er vandaan. Als die daar niet al is (volgens het plaatje). Tot de licht vlek of reflectie uw oog een duidelijk beeld verschaft.

Het licht gaat niet in een keer door de loep, maar reflecteer via ons oog terug de loep in waardoor er een andere berekening volgt. Het licht brengt zo te zien het zicht in contact met het kleine punt, dat vele vele malen wordt uitvergroot in de vorm aan de binnenkant van de loep.

Het lijkt een energetisch veld, dat zich lijkt te begrensen aan de binnen zijde van de loep.

Bijlagen; Laat ik het zo stellen, dat als men bij google afbeeldingen quantum, quantum theorie of licht quanta invoert, practisch elke afbeelding te aanschouwen is in kleur zoals ik de methode uiteen zette.

- Kale loep,



- vlak op de vingers gelegen,

- op tien a vijftien cm schuin onder ons zoals we een dienblad vast houden, maar dan met de loep.

- licht op 45 graden schuin voor boven het hoofd, ( liefst hallogeen)

- Doorsnee loep +_ 5 a 6 cm.

- Hema loep ( is goed genoeg )

- eenmaal goed gefocused en achtergrond zichtbaar, dan de loep langzaam proberen te draaien over de breedte graad.

- en als men dan plots stil staat kan men zoveel ronde deeltjes aanschouwen alsof het op 1000 plekken tegelijkertijd is.

Ik hoor spoedig van u, dank voor uw welwillendheid .

HanumanDas

Gebruikersavatar
Berichten: 5.609

Re: De micro cosmos

Een suggestie: zou het mogelijk zijn om een video te posten van het fenomeen? Want nu post je omschrijvingen in een bijzonder vaag taalgebruik, waarvan ik geen zin heb om ze te proberen, omdat ik dan mijn ogen zou stuk branden, als ik je goed begrijp. Na drie van je berichten denk ik niet dat nog meer berichten posten veel zin heeft. Maar een duidelijke afbeelding en een video zeggen veel meer dan duizend woorden.

Bij deze ook een waarschuwing aan iedereen: GEBRUIK NOOIT LENZEN OM RECHTSTREEKS IN LICHTBRONNEN TE KIJKEN.

Dus, zou je een video en/of foto kunnen posten van de opstelling? Of een duidelijk schema?
What it all comes down to, is that I haven't got it all figured out just yet

And I've got one hand in my pocket and the other one is giving the peace sign

-Alanis Morisette-

Berichten: 43

Re: De micro cosmos

Ik kijk nu al twee weken op deze wijze en ondervindt geen hinder.

Ik zal foto's plaatsen waarop ik het laat zien.

Het betreft onze eigen lens, die simpelweg licht terug weerkaatst op de loep, zodat we daardoorheen al die fenomen kunnen aanschouwen, die ik reeds beschreef.

Ik neem aan, dat ik geen ongeloofelijk moeilijke techniek heb beschreven, maar waarschijnlijk heb je gelijk en is het beter, dat ik het in beeld breng met een foto(s)

Tot zover bedankt voor de aanwijzingen en tot gauw..

Gebruikersavatar
Berichten: 393

Re: De micro cosmos

Geen hinder ondervinden betekent niet automatisch dat je geen oog-schade oploopt; als je kleine gaatjes brandt in de zijkant van je hoornvlies, valt het (bijna) niet op omdat je voornamelijk met het deel "in het midden" kijkt.

Ik vind het een goed advies: pas op met je ogen. Je hebt er maar twee, en ze repareren zichzelf niet helaas.

daarbij: voor 10euro koop je een webcam. Zonde om 10 euro uit te sparen, maar wel je ogen te verpesten.
Het is zwart met een witte dop en het lijnt je opstelling uit... Calibrero

Het is groen en het synchroniseert je signaal... Kermit de Trigger

Als je teveel energie hebt, kun je beter een andere baan zoeken.

Berichten: 43

Re: De micro cosmos

Hier is de juiste methode om de deeltjes en andere fenomenen te aanschouwen .

Draai en/of kantel de loep totdat de reflectie van het licht (de rode kring op het oppervlak van de loep), duidelijk te onderscheiden is van de oorspronkelijke lichtbron, die duidelijk witter is en die ogenschijnlijk (opties) onder lijkt te liggen.

Die rode vlek of zichtvlak is ons visueel punt. Men ziet tevens de wimpers in omgekeerd spiegelbeeld knipperen met allerlei kleuren vandien.
Methode.JPG
Methode.JPG (33.48 KiB) 1072 keer bekeken

Gebruikersavatar
Berichten: 5.609

Re: De micro cosmos

HanumanDas schreef:Hier is de juiste methode om de deeltjes en andere fenomenen te aanschouwen .

Draai en/of kantel de loep totdat de reflectie van het licht (de rode kring op het oppervlak van de loep), duidelijk te onderscheiden is van de oorspronkelijke lichtbron, die duidelijk witter is en die ogenschijnlijk (opties) onder lijkt te liggen.

Die rode vlek of zichtvlak is ons visueel punt. Men ziet tevens de wimpers in omgekeerd spiegelbeeld knipperen met allerlei kleuren vandien.
Aha, ik denk dat ik je opzet snap. Zeker dat het niet om floaters e.d. gaat?
What it all comes down to, is that I haven't got it all figured out just yet

And I've got one hand in my pocket and the other one is giving the peace sign

-Alanis Morisette-

Berichten: 43

Re: De micro cosmos

U zult zien, dat er wel degelijk lichtdeeltje in of (buiten) de loep waarneembaar zijn.

Het is gewoon een veld, dat nog niet echt onderzocht is.

Type maar bij google "geometrische vlakken van de interne structuur van de loep ".

Het is logisch, dat bijna niemand me gelooft. Wie houdt z'n loep ook zo vast met die specifieke lichtval ?

met vriendelijke groet HanumanDas.

Berichten: 43

Re: De micro cosmos

De floaters zijn van tijd tot tijd op te merken in de reflectie van de lens op het oppervlak van de loep, maar deze verdwijnen, zodra men met de ogen knippert. En er doorheen is makkelijk de achtergrond te zien vanwege hun transparant voorkomen. Ik spreek duidelijk over deeltjes, die zich buiten onze ogen bevinden en voornamelijk sinus banen vertonen en zijn vaak te aanschouwen terwijl ze door een zwartgat of wormhole komen.

Deze holes, worden overigens op een andere manier weergeven op de andere zijde van de loep.

Een hole aan de ene kant, betekend twee holes aan de andere kant.

HanumanDas

Gebruikersavatar
Berichten: 5.609

Re: De micro cosmos

Wel, stap 2 is dan of je een foto en/of video kunt maken ervan. Als ze inderdaad niets te maken hebben met je ogen, en een optisch effect zijn, dan zou een foto uiteraard mogelijk moeten zijn. Een (foto)camera op dezelfde positie als je ogen plaatsen ziet namelijk dezelfde lichtstralen binnenkomen, maar dan zonder alle biologische vervuiling.
What it all comes down to, is that I haven't got it all figured out just yet

And I've got one hand in my pocket and the other one is giving the peace sign

-Alanis Morisette-

Berichten: 43

Re: De micro cosmos

Dat klopt helemaal, maar die biologische vervuiling trekt sterk weg, zodra het oog zich dicht genoeg bij de (rode kring / licht reflectie) is.

Ik heb vandaag wel gemerkt, dat hallogeen (spotje) tot nu toe het beste werkt om de verscheidenheid aan kleuren en vormen goed weer te geven .

heb de je tekening gezien ?

of is het te moeilijk om goed onderscheid te maken met hoe de techniek werkt ?

HanumanDas

Reageer