Onvolmaakt geluk

Wien Ee

Het utilitarisme dat zegt dat men moet streven naar het grootste geluk voor het grootste aantal is de inspiratiebron voor het proefschrift Onvolmaakt Geluk van drs. A. Bergsma, waarop hij op 10 mei 2011 aan de Erasmus Universiteit Rotterdam promoveert. De promovendus probeert op drie manieren een bijdrage te leveren aan de positieve psychologie. Hij heeft als eerste gekeken naar de rol van geluksadvies. In het tweede deel staat het geluk van mensen met een psychische stoornis centraal. Als laatste gaat hij in op welke manier wijsheid en geluk met elkaar samenhangen.

De positieve psychologie bestudeert optimaal menselijk functioneren en ziet geluk als een van haar belangrijkste studieobjecten. Welke kwaliteit heeft geluksadvies dat door de eeuwen is gegeven en in hoeverre sluit het aan bij wat we op dit moment weten over geluk? Bergsma heeft daarvoor in Nederland 57 veelverkochte, psychologische zelfhulpboeken geanalyseerd. Hieruit blijkt dat veel onderwerpen met het vinden van geluk zijn verbonden.

Het tweede deel van dit proefschrift richt zich op het geluk van de grote aantallen mensen die door een psychische stoornis hebben. Dit is een onderwerp waar niet of nauwelijks onderzoek naar bestond, waarschijnlijk omdat het antwoord wel duidelijk lijkt. Immers, het lijden of het anderen laten lijden is de centrale kern van de definitie van iedere psychische stoornis. Toch blijkt tweederde deel van de mensen met een psychische stoornis zich vaak gelukkig te voelen. Alcoholmisbruik lijkt het geluk op de korte termijn zelfs helemaal niet te schaden.

Het derde deel van dit proefschrift gaat dieper in op de grenzen van het geluk. Het streven naar meer wijsheid heeft bijvoorbeeld nauwelijks rendement als het gaat om toegenomen geluk en ook lijken wij mensen negatieve emoties nodig te hebben om ons leven op koers te houden. Volmaakt geluk is riskant, omdat het mensen belemmert bij ongedaan maken van vergissingen.

Bron:

Erasmus Universiteit Rotterdam

Wetenschappelijke publicatie:

Ad Bergsma, Imperfectly Happy

Dido

Blijkbaar ging het hier maar om 3 categorieën van psychische stoornissen die werden meegenomen verder in het onderzoek: angststoornissen (gegeneraliseerde angststoornis, sociale fobie, enkelvoudige fobie, agorafobie, OCD, PTSS,...), middelenabusus en stemmingsstoornissen (zoals depressie, dysthemie en een bipolaire stoornis). Dus bv. geen persoonlijkheidsstoornissen, psychosen en wanen, eetstoornissen, ontwikkelingsstoornissen, schizofrenie,...

Dat is een belangrijke beperking van 'mensen met een psychische stoornis zijn vaak gelukkig'. Dit is veel te algemeen gesteld.

Verder bleek: - mensen die méér dan 1 van die stoornissen hadden, blijken logischerwijze weer minder gelukkig te zijn dan mensen met co-morbide stoornissen.

- De gelukkigste mensen waren diegenen zonder een psychische stoornis, daarna kwamen de mensen die aan middelen verslaafd waren, dan volgden de mensen met een angststoornis en tenslotte de mensen met een stemmingsstoornis (dystemie: meest gelukkig, depressief: minst gelukkig).

Wel wat bedenkelijk is dat hier grote categorieën bijeen worden genomen (de 3 bovenvermelde): als we meer in detail kijken zit er nogal wat spreiding in die categorieën (bv. enkelvoudige fobie = meest gelukkig, OCD = minst gelukkig en dit verschil in score is behoorlijk). Onder stemmingsstoornis vallen zowel de (hypo)manische episodes als de depressieve episodes. Deze 2 lokken eerder tegengestelde emoties uit, dus werden ze beter apart onderzocht, volgens mij.

Dit zijn toch een aantal belangrijke nuanceringen.

Dido

Wien Ee

In het proefschrift kwam ik een verantwoording van de schrijver tegen voor waarom die groepen niet meegenomen zijn in het onderzoek:

Pagina 133:

We did not have enough people in our sample with eating disorders, schizophrenia and other nonaffective psychotic disorders to report on their happiness.

en pagina 144:

Reality distortion (psychosis) is quite rare and it is not very likely that people will be recruited for survey research when psychotic symptoms are florid.

Ik ben het met je eens dat de titel van het (pers)bericht de lading van het onderzoek niet dekt. "Mensen met een psychiatrische stoornis" is een grotere groep dan die feitelijk is onderzocht. De titel doet, vind ik, trouwens ook geen recht aan het meer filosofische onderzoek naar geluk en geluksadvies in het proefschrift.

Wat zou een goede titel zijn die de belangrijkste conclusies van het onderzoek wel samenvat?

"Onvolmaakt geluk", de titel van het proefschrift?

Dido

confusie schreef:Ik ben het met je eens dat de titel van het (pers)bericht de lading van het onderzoek niet dekt. "Mensen met een psychiatrische stoornis" is een grotere groep dan die feitelijk is onderzocht. De titel doet, vind ik, trouwens ook geen recht aan het meer filosofische onderzoek naar geluk en geluksadvies in het proefschrift.

Wat zou een goede titel zijn die de belangrijkste conclusies van het onderzoek wel samenvat?

"Onvolmaakt geluk", de titel van het proefschrift?

Lijkt me inderdaad een betere titel. Zoals nu voorgesteld is, wordt er een fout gemaakt wat betreft het generaliseren van de resultaten. Al snap ik dat een abstract en vooral een titel vaak maar een glimp van het werkelijke onderzoek weergeven. Maar toch...

Wat de filosofische insteek van het proefschrift betreft, heb je ook gelijk, vind ik. Filosofisch getinte vragen, zeker wat betreft het existentiële luik, leven vaak bij mensen met een psychologische stoornis. Vandaar dat het, volgens mij, belangrijk is dat psychologen/-therapeuten die hen begeleiden, daarover wat kennis hebben. Maar het blijft belangrijk dat je dan minstens weet dat je hier dan ook de filosofische toer opgaat. Je zou dan ook verwachten dat dit minstens wordt vermeld in de abstract van dit proefschrift.

Dido

Wien Ee

Gedaan. Onderwerptitel verandert in "Onvolmaakt geluk".

Wetenschapsforum

Laatste berichten

Nieuwsberichten

Onvolmaakt geluk

Onvolmaakt geluk

Re: Onvolmaakt geluk

Re: Onvolmaakt geluk

Re: Onvolmaakt geluk

Re: Onvolmaakt geluk