Wetenschapsforum

Het DNA – onze genetische code – zit zoals u weet verstopt in de kern van de cellen van elk levend wezen. Er is al veel over geschreven. Wat opvalt, is dat de vraag wie de code leest eigenlijk nooit gesteld wordt, terwijl dit toch een logische voor de hand liggende vraag zou zijn. Een boek wordt immers ook gelezen en dit lezen wordt niet gedaan door uw ogen of uw hersenen maar door u!!

In dit boek zal ik trachten uiteen te zetten wie dit leeswerk verricht en niet alleen het leeswerk maar ook het werk dat ermee annex is zoals het maken van nieuwe cellen en nog veel meer.

Biologische ziel

Hiervoor is het noodzakelijk dat u op de hoogte wordt gebracht van de filosofie van het vitalisme. Volgens deze filosofie heeft elk levend wezen twee bewoners t.w.:

1. het ik of te wel de ziel

2. de biologische ziel

1. het ik / de ziel

Hieronder versta ik uw karakter, uw persoonlijkheid of te wel uw bewustzijn.

2. de biologische ziel

Deze ziel leest om maar wat te noemen ons DNA.

De Russische filosoof Constantin Karmanov (zal zijn naam hierna afkorten met de letter K.) noemt de tweede bewoner het coördinerende subject van het fysieke lichaam. Omdat ik dit te veel een mond vol vind noem ik het de biologische ziel. Hierna afgekort met bioziel.

Deze is te vergelijken met een aannemer die op basis van een blauwdruk – die zij van een architect (de bron) heeft gekregen – het huis bouwt. De ziel bewoont dit huis.

Zij woont er niet alleen; de aannemer heeft er ook z’n intrek genomen! De afzonderlijke cellen hebben een eigen bioziel. Je zou kunnen spreken over een soort sub-bioziel. Natuurlijk is het niet zo dat iets bestaat wanneer het een naam heeft. Zowel de ziel als de bioziel zijn:

1. onzichtbaar

2. immaterieel

3. oneindig groot

Samenwerking tussen de ziel en de bioziel.

Men zegt dat het de ziel is van de schilder die een schilderij maakt (met hulp van de bioziel weliswaar). Het is zo dat wij zonder haar onmachtig zijn, terwijl dit andersom niet zo hoeft te zijn! Zie de rubriek ‘overlijden’. De mogelijk-heden die ontstaan bij bewuste wederzijdse samen-werking tussen de bioziel en de ons bekende ziel zijn groot te noemen.

Perspectief

Het vitalisme biedt de volgende perspectieven:

Het is belangrijk dat de ziel zich bewuster wordt van de situatie waarin zij verkeert en dat zij probeert bewuster te worden. Het type ervaring speelt een belangrijke rol en men kan op dit gebied selectief zijn. Om een voorbeeld te noemen kan men zijn tijd beter gebruiken door een filosofisch boek te lezen dan een thriller. Overigens is het gezegde ‘alles op z’n tijd’ hier wel van toepassing. Verder kan men pogen allerlei negatieve gedachtes en gevoelens zo veel mogelijk te vermijden. Verder is het belangrijk dat de ziel goed luistert naar haar bioziel. We horen vaag of minder vaag (soms hard - wanneer men zich bijvoorbeeld in z’n vinger snijdt) een soort 'stem' die ons waarschuwt voor een bepaalde situatie. Wanneer we dit gevoel negeren kan dit vervelende tot desastreuze consequenties hebben. Luisteren we er goed naar dan varen we er wel bij. Zie de rubriek ‘signalen’. Veel momentele beperkingen zullen mogelijkerwijs als sneeuw voor de zon verdwijnen. Voor een beperkt aantal opdrachtmogelijkheden zou men de bioziel mijn slaaf kunnen noemen, maar de nadruk moet hier op ‘beperkt’ liggen. In het algemeen weten wij donders goed welke opdrachten zin hebben en welke niet. Wij hebben tot nu toe onze belangrijkste compagnon ‘de bioziel’ over het hoofd gezien, althans voordat u dit boek ter hand nam! De reden hiervoor is duidelijk; de bioziel is immers onzichtbaar. Aan de andere kant zien wij onszelf – zijnde eveneens onzichtbaar – niet over het hoofd. U heeft nu kennis gemaakt met de (uw) bioziel. Hierdoor krijgt u mogelijkerwijs een andere duidelijker kijk op het leven.

Toegang tot een ander gebied

Het kan zeer goed zijn dat de prijs van de wedloop de toegang is tot een ander gebied dan het ons bekende.

Dat het daar prettiger toeven is moge duidelijk zijn omdat men anders niet over een prijs kan spreken.

Het overdenken van:

1. eeuwigheid (tijd)

2. alomtegenwoordigheid (ruimte)

3. gelukzaligheid (gevoel)

zijn gereedschappen om het gebied te bereiken. De hersenen leggen nieuwe verbindingen aan (niet minder dan 1 miljoen per seconde!) waardoor de overdenking (bij herhaling) makkelijker plaatsvindt. Wel moet men op zijn hoede zijn voor zogenaamde overschaduwing uit een negatief gebied. Denk hierbij aan het spiritisme.

L E Z I N G

Onlangs hield ik in Almere (mijn woonplaats) een lezing die ongeveer als volgt begon:

Dames en Heren,

Het onderwerp van de lezing vanavond is het vitalisme. Geef de volgende uitleg: u allen bewoont/bestuurt een lichaam – maar u bent niet de enige bewoner – er is er nog één en die bewoner ‘luistert’ naar de naam bioziel. Over de eerste bewoner hoef ik geen uitleg te geven want dat bent uzelf. U kunt uzelf vergelijken met een kapitein van een schip en de bioziel als de machinist. De ziel en de bioziel zijn sterk van elkaar afhankelijk. Ik vind de kapitein belangrijker dan de machinist omdat de ziel een eigen karakter heeft en achter het stuur staat. Hij bepaalt de route. De machinist is in bepaalde opzichten veel intelligenter. Zo kan hij ons DNA lezen en stelt hij ons instaat onze hand te bewegen om maar wat te noemen.

Verder houdt zij zich bezig met het goed functioneren van het inwendige van het schip zoals het controleren van de benzine voorraad (voedsel) de temperatuur etc. Een goede samenwerking tussen deze twee is zowel voor de kapitein als de bioziel en het schip (het lichaam) bevorderlijk. Wanneer de kapitein zou besluiten geen brandstof meer in te nemen – terwijl de bioziel dit wel vraagt – dan zal het schip op een gegeven moment zinken. Wanneer de kapitein van boord gaat is het schip in gevaar (coma). Dit wordt groter naarmate de absentie langer duurt. De machinist houdt de machines zo lang mogelijk draaiende, maar zolang de kapitein niet terugkeert, is het schip stuurloos. De kapitein kan ver weg over zee kijken wanneer het weer goed is. ’s Nachts kan hij de sterren bewonderen en vroeger kon men daardoor ook de koers bepalen. Het belangrijkste verschil is wel dat de kapitein de richting van het schip bepaalt . Wel is het zo dat de kapitein weet dat de reis niet goed afloopt, althans niet voor het schip. Hij koerst af op een waterval (overlijden – over het lijden heen) en hij weet haast wel boor 100% zeker dat het zinloos is te proberen dit noodlot te voorkomen. Wel kan hij allerlei maatregelen nemen om de schipbreuk zo ver mogelijk uit te stellen maar hij is zich ervan bewust dat er altijd een storm kan opsteken waartegen het schip niet bestand is. De machinist zal ook wel weten dat hij op een gegeven moment de machines niet meer goed zullen gaan werken en stil komen te liggen. Wanneer men het begrip reincarnatie in deze boottocht betrekt zullen de havens de periode tussen 2 levens in betekenen. Deze metafoor gaat in zoverre niet op (denk aan een cruise) dat er bij elke geboorte aan boord gegaan wordt van een gloed nieuw schip. Opnieuw kan men zich afvragen waar de reis (de reizen) uiteindelijk naar toe voert. Hier kan men de evolutie een woordje mee laten spreken. De voertuigen passen zich wellicht aan aan het vermeerderde bewustzijn; ze worden gecompliceerder en hebben daardoor meer mogelijkheden. Dit geldt trouwens niet voor alle voertuigen want een mier om maar wat te noemen evolueert niet meer. Wat dit betreft zou men kunnen veronderstellen dat wij al lang onderweg zijn. De één beweert dat de reis een doel heeft en de ander beweert dat de reis op zich het doel is. In het laatste geval moet men de mogelijkheid van het domweg rondjes varen niet uitsluiten. Mijn voorkeur gaat naar het eerste standpunt. Om een idee te krijgen van de toekomst zou men naar het verleden moeten kijken. We zien dat er geweldige sprongen zijn gemaakt. De grootste sprong is m.i. het ontstaan van materie maar de sprong naar het ontstaan van leven mag er ook zijn. Mag ik even mijn fantasie de vrije loop laten? Hier komt ie;

Wij zullen niet meer afhankelijk zijn van een sterfelijk lichaam! Of men hierbij aan een verre toekomst moet denken is nog zeer de vraag.

 

DEEL 1

G E N E N / D N A



G E N E N / D N A

DNA

Het DNA bevat de instructies voor het beheren en scheppen van alles wat op aarde leeft.

DNA bestaat uit Desoxyribo Nucleïc Acid

of te wel Desoxyribonucleinezuur .

Het is een (groot) molecuul

Ziet er uit als een wenteltrap

De treden zijn de basenparen

Er zijn 4 letters (chemische stoffen - basen) die als alfabet fungeren:

1. Adenine

2. Thymine

3. Cytosine

4. Guanine

Elk woord heeft 3 letters

Hier volgen nog enige (beknopte) begrippen:

1. in de cel zit een kern

2. in de kern zitten chromosomen

3. in de chromosomen zit DNA

4. in DNA zitten 4 basen (de horizontale treden van de wenteltrap – zie de omslag)

Cel

In de cel worden protheïnen gemaakt

Chromosomen

Een chromosoom (gekleurd lichaam) is een X-vormige structuur waarin het DNA zit. Een uitzondering is het mannelijke chromosoom dat een Y-vorm heeft. De mens heeft normaal gesproken 23 paar chromosomen in elke cel.

Genoom

In uw totale genetische code (het genoom) zitten niet minder dan 6400 miljoen letters (basen) en ca. 30.000 genen (instructies).

Nog een pikant weetje:

De lengte van het DNA is 2 meter per cel.

De mens bezit 100.000 miljard cellen.

De totale lengte van het DNA is 2 x 100.000.000.000.000 = 200.000.000.000.000 meter. Dit komt dus overeen met 200.000.000.000 km. De afstand van de aarde tot de zon is 150 miljoen km. De lengte van het DNA is dus vele malen langer dan deze

K e u k e n m e t a f o o r :

Midden in de keuken (cel) staat een kluis (celkern) met daarin een bijzonder kookboek (DNA). Men kan aan de kluisbewaarder (celbioziel) naar een bepaald recept vragen. Hij zal dan hier een kopie (RNA) van maken en het door een klein luikje (celkernwandporie) schuiven. De kok (celbioziel 2) kan nu aan de slag. Hij kent uiteraard het geheim van de kok. In de keuken staan meerdere fornuizen (ribosomen) waarin eiwitten gemaakt worden.

Historie

In 1953 werd het DNA molecuul ontdekt door de heren Watson en Crick. Dit is denk ik de belangrijkste ontdekking in de 20ste eeuw geweest. In 2000 ‘ontdekte’ K. de bioziel wat wel eens de belangrijkste ontdekking van de 21ste eeuw zou kunnen zijn. De twee ontdekkingen staan trouwens wel met elkaar in verband. Watson en Crick stelden vast dat er een genetische code is, die op één of andere manier gelezen wordt. K. gaat er van uit dat de bioziel dit werk opknapt. De wetenschap beweert dat ons DNA door zogenaamde hoxgenen worden gelezen. Je zou je als leek kunnen afvragen of daar dan oogjes op zitten. Wanneer u iets leest is dit mogelijk dankzij het feit dat u gebruik kunt maken van uw ogen en hersenen. U kunt dus niets zonder deze organen, maar deze organen zijn op hun beurt weer machteloos zonder u. Zo moet het ook zijn bij het lezen van DNA; ook hier moet ‘een u’ zijn. Hoewel wij vaak worden afgeschilderd, als zijnde nietig vergeleken bij het universum, schijnt het wel zo te zijn dat wanneer wij alle DNA spiralen op een lijn zouden leggen deze afstand meer dan 1000 x de afstand van de aarde tot de zon is. Dus zo nietig zijn we nu ook weer niet! Bij deze constatering moet u bedenken dat we het over het lichaam hebben en niet over de ziel want die is nog een stukje groter!

Richard Dawkins

In zijn boek‘De Zelfzuchtige Genen’ schrijft hij dat onze lichamen een soort taxi zijn voor onze genen. Het zou dan niet om ons gaan maar om onze genen. Het is inderdaad zo dat men meestal maar korte tijd in een taxi zit en het leven ook kort te noemen is ten opzichte van de vele levens die voor ons hebben plaatsgevonden en waarvan wij nu het einde van de ketting vormen.

Universele taal

DNA zit in alle levende wezens en is dus met recht een universele taal. Je zou het kunnen vergelijken met esperanto. Men moet er dan wel van uit gaan dat iedereen deze kunstmatige taal beheerst. De taal geldt dus zowel voor het planten- als voor het dierenrijk en is bovendien geheel ‘compatible’ dus uitwisselbaar tussen dieren en planten. Er zijn hiervan al enige toepassingen gerealiseerd. Het merkwaardige is dat er niemand op aarde is die de universele taal kent! Alleen de bioziel is in staat om deze taal te lezen en ermee te werken. Er is wel enige kentering in dit opzicht; door de ontdekking van het DNA wordt wel een tipje van de sluier opgelicht. Men weet nu dat het DNA alfabet uit 4 ‘letters’ (soorten eiwit) bestaat. Ons alfabet heeft 26 letters. Elk woord bestaat uit 3 ‘letters’. Er bestaan 64 verschillende woorden. Gemakshalve noem ik de letters A, B, C, D. Men kan zeer veel woorden componeren zoals:

AAB/ABA/BAA/BBA/BAB/BBA

Wanneer de letters C en D erbij komen stijgt het aantal combinatiemogelijkheden explosief.

Geheime codes:

Er zijn meerdere geheime codes. Codes zijn natuurlijk pas geheim wanneer men de code niet kan lezen.Voor de analphabeet zijn geschreven woorden geheime codes en wanneer men geen muziekschrift kan lezen geldt hetzelfde.

Woorden/materie

Zoals wij in staat zijn boeken te lezen (omdat we de code van de letters begrijpen) zo is de bioziel in staat het DNA te lezen. Overigens kunnen sommige wetenschappers sinds kort ook iets van deze werkelijk universele code verstaan, wat zonder meer als revolutionair kan worden aangeduid. Zelfs één woord kan al betekenis hebben. Wanneer men ‘brand’ zegt (men zal het in feite roepen) dan heeft dit een indringende betekenis. Zegt men echter ‘ik hoop dat het morgen mooi weer is’ dan zegt het eerste woord in feite niets. De natuur is taalachtig aldus K. U kunt dit aan onderstaande tabellen zien:

HET DNA BOEK:

letter één van de 4 chemische stoffen

woord elk woord heeft 3 letters

alinea de alinea is een instructie (gen)

boek de DNA moleculen zitten in 23 paar chromosomen

bibliotheek Het genoom / de totale genetische code

MATERIE:

letter elementair deeltje

woord atoom

alinea molecuul

boek cel

bibliotheek lichaam

Raadsel

Laatst zag ik een raadsel die me aan deze zaak deed denken: U ziet de volgende code:

Deze code zegt u, neem ik aan, niets.



1 2 3 4

H V H V

1 2 3 4

H V .

Nu schrijf ik hem als volgt:

1 2 3 4

hoedje van, hoedje van

1 2 3 4

hoedje van papier.

En u begrijpt de geheimtaal.

U bent een ingewijde geworden.

DNA

Voor het bereiden van de cake kan men het recept dat op het pak staat raadplegen.

Wanneer de klus geklaard is kan men de cake naast het pak leggen.

Het wonderbaarlijke is dat bij de menselijke cake het recept in het meel verwerkt is.

 

VOORTPLANTING 1

Alles is vergankelijk behalve de genen, die springen van de ene generatie op de andere, tenminste wanneer we ze doorgeven.

VOORTPLANTING 2

Wanneer men zich op een zinkend schip bevindt – wat het geval is - zal men trachten het te verlaten en over te stappen op een niet zinkend schip of, wanneer dit niet voorhanden is - wat eveneens het geval is - op een schip dat op een later tijdstip zinkt. Het is een soort ‘haasje over springen’. Aan dit spel hebben wij ons leven te danken.

VOORTPLANTING 3

Nadat de kaarten geschud en verdeeld zijn kan het spel beginnen. De ene keer zal men betere kaarten in handen krijgen dan de andere, maar een goede kaart hoeft nog niet te betekenen dat men wint, noch een slechte dat men verliest.

VOORTPLANTING 4

Toeval bestaat niet, hoewel hoe zit het met onze DNA kaarten? Zijn die niet willekeurig geschud?

GEHEUGEN

De genen moeten wel een geheugen hebben. Hoe zouden ze anders zich onze voorouders kunnen herinneren?



BIBLIOTHEEK

Alle boeken in deze bibliotheek zijn in 1 taal geschreven.

Alle bezoekers zijn deze taal machtig.

Wanneer de bezoekers eenmaal binnen zijn blijven ze net zo lang als de bib bestaat. Wanneer boeken versleten zijn vervangen ze ze, als het effe kan door nieuwe. Er is nog nooit een bezoeker waargenomen! Alle boeken zijn identiek!

MOEDER

De helft van uw DNA was aanwezig in de buik van uw moeder, voordat zij gebo¬ren werd. U hebt dus in de buik van uw grootmoeder gezeten. U bent dus in feite ouder dan uw moeder en wanneer uw moeder ouder is dan uw vader, bent u ook nog een keer ouder dan hij.



DEEL 2

V I T A L I S M E



V I T A L I S M E

1. definitie van de ziel

2. namen van de ziel

3. zieke ziel

4. relatie tot het lichaam

5. mogelijkheden van de ziel

6. problemen van de ziel

7. vragen over de ziel

8. locatie

9. bioziel

10. oorsprong

11. karakter

12. uiterlijk

13. afmeting

14. gewicht

15. geslacht

16. leeftijd

17. taal

18. zintuigen

19. mobiliteit

20. voedsel

21. prioriteit

22. aantal

23. soorten

24. communicatie

25. signalen

V I T A L I S M E

Het vitalisme is een wijsbegeerte die zoekt aan te tonen dat het leven meer is dan een geheel van fysische en chemische krachten. Er werd vroeger wel verondersteld dat er in de mens een klein mannetje (homunculus) zat die alles regelde. Terecht vroegen de tegenstanders van deze theorie zich af of er in dat kleine mannetje wellicht een nog kleiner mannetje zat etc. Vaak wordt dit als tegenargument gebruikt. Zo werd ook het geloof in het ridicule getrokken wanneer men God dacht als een man met een lange witte baard. We komen weer terug op het mannetje, want als dit mannetje onzichtbaar en onstoffelijk is dan komen de kaarten toch wel anders te liggen. U voelt het al aankomen, dan heb ik het over de bioziel. Vroeger was het vitalisme wijd verbreid maar later is het materialisme resp. het reductionisme meer in zwang gekomen. Dit boek pleit voor een comeback/revival van het vitalisme. Om het romantisch te zeggen hoop ik dat zij als een vuurvogel uit haar as zal verrijzen. De reden voor haar verrijzenis zal het idee van het vitalisme zijn. In dit boek staat het vitalisme ook voor de begrippen ziel en biologische ziel. Wanneer men rekening houdt met het bestaan van de eigen bioziel leeft men bewuster. Men luistert dan beter naar haar influisteringen.

Gekleurde Bollen

Zie voor u 2 bollen die elkaar gedeeltelijk doordringen.

Daar waar overlapping plaatsvindt is leven. Daar is samenwerking tussen de bioziel en de ziel. Hoe meer de 2 bollen in elkaar opgaan hoe meer leven. Op een gegeven moment is de overlapping compleet. Er is een nieuwe situatie. Stel dat de ene bol oorspronkelijk blauw was en de andere geel, dan is de kleur van de nieuwe bol groen.

1. D E F I N I T I E V A N D E Z I E L

Het valt niet mee om een goede definitie van de ziel te geven. Mijns inziens is de volgende niet zo slecht:

Wanneer men een dood lichaam van een levend lichaam aftrekt houdt men de ziel over.



De ziel is qua onstoffelijkheid en afmeting gelijk aan de bioziel. Het grote verschil is dat de ziel iets persoonlijks is hetgeen van de bioziel niet gezegd kan worden. Aan de andere kant is de bioziel instaat ons DNA te lezen. Daartoe zijn wij niet instaat. De ziel is het product van meerdere zielen; in de eerste plaats natuurlijk de ouders maar verder ook de voorouders en wellicht ervaringen uit vorige levens.

Zie ook de rubriek reincarnatie.

 

2. N A M E N V A N D E Z I E L

Er zijn veel namen die aan het onstoffelijke gegeven worden. Door deze santenkraam kan verwarring ontstaan. Onderstaande lijst is denk ik nog niet eens compleet:

1. persoon

2. persoonlijkheid

3. bewustzijn (dag en nacht bewustzijn)

4. ik

5. ware ik

6. lager zelf

7. zelf

8. hoger zelf

9. ware zelf

10. ziel

11. bioziel

12. sterfelijke ziel

13. onsterfelijke ziel

14. ware ziel

15. nieuwe ziel

16. geest

Het zou te ver voeren om aan elk van deze benamingen aandacht te besteden; bovendien zijn de verschillen vaak subtiel als ze al bestaan.

3. Z I E K E Z I E L

Er is ook een theorie die ervan uitgaat dat de ziel van elk mens ziek is en het de bedoeling van het leven is om de ziel te genezen. De ziekte zou blijken uit het feit dat men zich niet permanent bewust is (slaap) en vervolgens dat de ziel sterfelijk is. Ook bestaat er een filosofie die het over het vervangen van de ziel heeft door een nieuwe ziel heeft.

4. R E L A T I E T O T H E T L I C H A A M

Dit is een belangrijke vraag. Materialisten denken dat met de dood van het lichaam ook de ziel verdwijnt.

Men kan het voorbeeld van een computer aanhalen die uit een raam gegooid wordt en vervolgens in stukken valt. Er is dan geen computer meer en ook de informatie is foetsie.

Nu is een computer een dood ding. Men kan tegenwerpen dat een boom alleen door middel van zijn zaad kan ‘voortbestaan’, zoals de mens via zijn nageslacht. Het zou zo kunnen zijn dat de mens een uitzondering vormt en dat haar ziel wel voort bestaat. Deze redenering lijkt discriminerend ten opzichte van bijvoorbeeld het dieren- resp. het plantenrijk! De Bijna Dood Ervaring resp. het spiritisme geven voeding aan deze opvatting. Het zou best eens zo kunnen zijn dat het voortbestaan van de ziel afhankelijk is van de mate van haar bewustzijn.

 

5. M O G E L I J K H E D E N V A N D E Z I E L

Wanneer men rekening houdt met het bestaan van de eigen bioziel leeft men bewuster. Men luistert dan beter naar haar influisteringen. In feite had de aanhef van dit onderwerp moeten luiden:

De mogelijkheden en de onmogelijkheden van de ziel.

De ziel kan aan zichzelf werken door goed te denken, te voelen en te handelen. Nu is goed een subjectief begrip.

Ik zal hier niet verder over uitweiden; dat hebben andere schrijvers al gedaan.

6. P R O B L E M E N V A N D E Z I E L

1. De mens kan zelf geen enkel probleem oplossen zonder medewerking van de bioziel.

Het opheffen van het hongergevoel door te gaan eten. Om te kunnen eten heeft men de hulp van de bioziel nodig.

2. Voor bepaalde problemen heeft de bioziel de ziel nodig.

Wanneer men zich ziek voelt op bed gaan liggen.

3. Er zijn problemen die de bioziel zelfstandig oplost.

Het repareren van een inwendig lichaamsdeel.

4. Sommige problemen zijn noch door de ziel noch door de bioziel oplosbaar.

Wanneer men geboren is met een bepaalde afwijking.

7. V R A G E N O V E R D E Z I E L

1. Is de ziel tot haar ge- of ongenoegen in een sterfelijk lichaam beland?

Ik vermoed dat de ziel daar is waar zij thuis hoort.

2. Heeft de ziel inspraak bij zijn incarnatie?

Wanneer deze vraag positief beantwoord wordt kan men zich afvragen waarom zielen een beschadigd lichaam kiezen. Beantwoordt men de vraag negatief dan kan men zich afvragen wie de incarnatie regelt.

3. Is de ziel zonder lichaam vleugellam?

Misschien juist niet.

4. Is het lichaam de gevangenis van de ziel?

Tot op zekere hoogte wel. ’s Nachts wordt de ziel wat meer vrijheid verleend. De ziel (van de mens) weet dat de gevangenisstraf/het verblijf maar tijdelijk is.

5. Is de mens een ziel waaraan een lichaam is toegevoegd ?

Oké (plus een bioziel).

6. Heeft de ziel het lichaam van node?

Waarschijnlijk niet; zie de rubriek overlijden.

7. Is er sprake van een gevallen ziel?

Veel religieuze mensen zullen deze vraag bevestigend beantwoorden; ik weet het zo net nog niet.

Het idee van ‘de val’ zou door mensen gecreëerd kunnen zijn omdat er anders geen verklaring is voor de ellende in de wereld; dan zou God een ellendige wereld geschapen hebben. Ook wordt vaak genoemd dat een leerschool beter werkt wanneer er problemen zijn op te lossen.

8. Is er een hogere en een lagere ziel?

Om de zaken niet te ingewikkeld te maken geef ik er de voorkeur aan om over één ziel te spreken. Wel zou ik me voor kunnen stellen dat wanneer een ziel niet beperkt is tot één leven men het over een hogere ziel kan hebben.

In sprookjes wordt de hogere ziel vaak vergeleken met een oude vrouw en de lagere met een meisje (Roodkapje etc.)

9. Is de ziel materieel?

Volgens Aristoteles wel (verfijnde materie); volgens Plato en het vitalisme niet.

10. Wat is de levensduur?

Waarschijnlijk heeft zij het eeuwige leven maar wel met onderbrekingen (slaap/dood).

11. Hoe groot is de ziel?

Ik zou niet weten waar ik haar grens zou moeten trekken. De ziel is oneindig groot net zoals de bioziel.

12. Kan dode materie bezield zijn?

Voor de duidelijkheid zou ik deze vraag met nee willen beantwoorden. Aan de andere kant hoort men vaak over heilige en onheilige plaatsen. U zult het met me eens zijn dat er in, ik noem maar wat, een Griekse tempel een betere sfeer hangt dan op een kerkhof. Het animisme gaat ervan uit dat zowel dode als levende materie bezield is.

Dit is meer filosofie dan biologie. En zoals we je al eerder hebben laten weten is het niet de bedoeling om filosofie buiten het filosofieforum te posten, en is het filosofieforum zelf momenteel gesloten.