Waarom hebben leiders moeite met zichzelf te veranderen ?

benb

Een ieder weet dat vitamine goed voor je is. Het is overal te koop en je weet dat je lichaam daarmee een goede conditie verkrijgt. Je eet het ook.

Maar hoe zit het met de geestelijke conditie van de leider binnen een organisatie of specifiek een leider van een afdeling binnen die organisatie. Dat vraagt meer dan producten of diensten produceren.

Het gaat om communicatie, motiveren, corrigeren van mensen. Het halen van doelen. Personeel aannemen, veranderen of ontslaan.

Veel leiders worden leider door hun goede staat van dienst binnen een organistie maar dat heeft niets te maken met de kwaliteit van de leider zelf.

Eenmaal leider ontdekken zij dat. Weten dat zij bepaalde items niet beheersen of onvoldoende beheersen, you name it.

Het gaat vooral om vaardigheden die deze leider moet hebben maar deze niet tot onvoldoende heeft.

Een cursus volgen is gauw gebeurd maar is geen garantie. Sterker ... zij gaan gewoon door met het oude. Men weet het, maar een verandering of een verbetering wordt niet toegepast. (Nu overdrijf misschien een beetje)

Het slechtse dat een organosatie kan overkomen is juist een leider die niet goed functioneert.

Hoe komt dat ? Waarom verandert die leider niet, wetende dat het echt beter moet ?

anusthesist

Ik denk dat je de vraag breder moet stellen; waarom hebben mensen moeite om te veranderen en waarom zijn sommige mensen beter in het leiderschap dan anderen? Zoals jij het weergeeft lijkt het alsof leiders een speciale groep mensen is, terwijl je ook zegt: 'veel leiders worden gewoon aangewezen'. Sowieso vind je leiderschap in alle lagen van de samenleving; van teamleider in de supermarkt tot directeur van een miljardenbedrijf. Maar ook in non-organisatorische situaties zoals een groep spelende kinderen is er vaak een leider aan te wijzen. Dit impliceert dat het fundamenteler is dan we misschien wel denken.

Er zijn natuurlijk in het verleden ook onderzoeken gedaan hiernaar. Zo vond Silverthorne in 2001 dat de leiders van een aantal landen hoog scoorden op bepaalde karaktereigenschappen; met name de goedaardigheid, emotionele stabiliteit, extraversie en zorgvuldigheid. Levine en Moreland vonden in 1998 dat effectieve leiders intelligent waren, succes-georienteerd en flexibel. Deze eigenschappen worden deels bepaald door aanleg, maar ook door de opvoeding en vormen je persoonlijkheid wat moeilijk te veranderen is als je je eenmaal ontwikkeld hebt tot een bepaald persoon. Maar het kán wel, als je maar in jezelf investeert.

Bovendien hangt het functioneren van de leider af, van de groep mensen die wordt geleid én van de exacte positie die wordt bekleed. Een fantastische leider van een voetbalelftal is niet per se een goede leider van kinderen op een schoolreisje.

Misschien vind je hier nog wat meer informatie.

benb

anusthesist schreef:Ik denk dat je de vraag breder moet stellen; waarom hebben mensen moeite om te veranderen en waarom zijn sommige mensen beter in het leiderschap dan anderen? Zoals jij het weergeeft lijkt het alsof leiders een speciale groep mensen is, terwijl je ook zegt: 'veel leiders worden gewoon aangewezen'. Sowieso vind je leiderschap in alle lagen van de samenleving; van teamleider in de supermarkt tot directeur van een miljardenbedrijf. Maar ook in non-organisatorische situaties zoals een groep spelende kinderen is er vaak een leider aan te wijzen. Dit impliceert dat het fundamenteler is dan we misschien wel denken.

Er zijn natuurlijk in het verleden ook onderzoeken gedaan hiernaar. Zo vond Silverthorne in 2001 dat de leiders van een aantal landen hoog scoorden op bepaalde karaktereigenschappen; met name de goedaardigheid, emotionele stabiliteit, extraversie en zorgvuldigheid. Levine en Moreland vonden in 1998 dat effectieve leiders intelligent waren, succes-georienteerd en flexibel. Deze eigenschappen worden deels bepaald door aanleg, maar ook door de opvoeding en vormen je persoonlijkheid wat moeilijk te veranderen is als je je eenmaal ontwikkeld hebt tot een bepaald persoon. Maar het kán wel, als je maar in jezelf investeert.

Bovendien hangt het functioneren van de leider af, van de groep mensen die wordt geleid én van de exacte positie die wordt bekleed. Een fantastische leider van een voetbalelftal is niet per se een goede leider van kinderen op een schoolreisje.

Misschien vind je hier nog wat meer informatie.

Je uiteenzetting over het veranderen van mensen deel ik, het is de basis dat een ieder in zich heeft. Edoch voor de leider is het een must vind ik. En het is uiteraard ook een vrije keuze om leider te worden.

Het lastige van een leider is, dat hij twee groepen mensen om zich heen heeft. Zijn eigen leider en de groep waar hij leiding aan geeft.

Ik ga vandaag je bijdrage verder bestuderen.

benb

Ik heb je 3 bijlagen gelezen. Voor mij is het niet echt vernieuwende informatie. Ik heb zelf nogal wat trainingen gegeven mbt Reddin en Blake en Mouton, dat aan diverse doelgroepen.

Mijn laatste vraag: ''Hoe komt dat ? Waarom verandert die leider niet, wetende dat het echt beter moet ?''... draait het om in dit topic.

Destijds heb ik steeds gezegd dat je er niet bent met een training/cursus. Deze doelgroep moet je -later- begeleiden ic coachen. Je moet de leerling helpen met het implementeren van zijn opgedane kennis en inzichten in zijn dagelijkse werk.

Daar zou ik het graag over willen hebben.

Ben ik toch niet duidelijk dan hoor ik het wel.

Bartjes

Mijn laatste vraag: ''Hoe komt dat ? Waarom verandert die leider niet, wetende dat het echt beter moet ?''... draait het om in dit topic.

Wellicht heeft ook een "leider" net als ieder mens een eigen willetje dat zich verzet tegen van buiten opgelegde eisen. Zeker wanneer dat verandering van de eigen persoonlijkheid vraagt.

benb

Dan vraagt dat toch een zekere professionaliteit om dat een plek te geven en na te denken wat dat dan betekent voor hem en zijn organisatie.

De vraag is dan wil je dat of kun je dat ? Mijns inziens moet je dat kunnen. Het is wel afhankelijk van dat onderwerp.

Ik herinner mij mijn buurman die directeur was van een bedrijf met plm 25 medewerkers. Hij kreeg een conflict met zijn 'eindbazen'

Hij ging thuis werken ipv op het bedrijf zelf. Je verlaat hiermee je verantwoordelijkheid, in ieder geval voor je mensen.

Een leider moet net even wat meer incasseringsvermogen hebben en dat een plek kunnen geven. Ook in 2012.

Dus de vraag is: moet een leider dan gewoon maar doorgaan ? Ik zeg ja maar het vraagt om verandering van denken.

Bartjes

Je mengt morele en wetenschappelijke vragen door elkaar heen. De oorspronkelijke vraag is een psychologische en kan wetenschappelijk worden benaderd. Maar de vraag of het al dan niet terecht is dat mensen in leidinggevende posities zich tegen eisen vanuit het bedrijf verzetten, is geen wetenschappelijke vraag meer. Dan kom je op het gebied van de politiek, ethiek en levensbeschouwing. En dat is tot op zekere hoogte een kwestie van smaak.

benb

Ik herken dat niet zo...

Dit was mijn laatste zin:

Dus de vraag is: moet een leider dan gewoon maar doorgaan ? Ik zeg ja maar het vraagt om verandering van denken.

Heeft de mens het vermogen om anders te denken dan dat hij wil of kan denken.

Bartjes

De oorspronkelijke vraag was - als wetenschappelijke vraag - OK:

Waarom hebben leiders moeite met zichzelf te veranderen ?

Maar de vraag of je het als bedrijf of opleider van leiders mag verlangen dat ze zich veranderen is geen wetenschappelijke vraag meer. Wie of wat bepaalt wat je van iemand mag verlangen? Op zulke normatieve vragen geeft de wetenschap geen antwoord.

Dido

Er is wetenschappelijk vastgesteld dat leiders gemiddeld genomen hoger scoren op de narcisme, dan niet-leiders. Ze hebben dan ook vaker een narcistische persoonlijkheidsstoornis dan niet-leiders.

Er zijn daarover studies terug te vinden, als je dat wenst dan ben ik wel bereid deze nog even op te zoeken.

Even de kenmerken van een narcistische persoonlijkheidsstoornis op een rijtje zetten:

Het DSM-IV definieert de narcistische persoonlijkheidsstoornis als een pervasief patroon van grootsheid (in fantasie of gedrag), behoefte aan bewondering en gebrek aan inlevingsgevoel, meestal beginnend in de vroege volwassenheid en aanwezig in verschillende situaties. De stoornis kan worden gediagnosticeerd als sprake is van vijf of meer van de volgende criteria:[2]

De persoon heeft gevoelens van grootsheid en eigen belangrijkheid (hij overdrijft bijvoorbeeld zijn prestaties, talent, kennis, contacten en persoonlijke eigenschappen en eist als superieur beschouwd te worden, ook als zijn prestaties hiertoe geen aanleiding geven).

De persoon is geobsedeerd door fantasieën over succes, roem, (al)macht, genialiteit (de cerebrale narcist), schoonheid of seksuele prestaties (de somatische narcist) of een ideale, blijvende liefde.

De persoon ziet zichzelf als uniek en meent dat hij alleen begrepen kan worden door even unieke of speciale mensen (of instellingen).

De persoon heeft enorme behoefte aan bewondering, aandacht en bevestiging of wil gevreesd en berucht zijn.

De persoon gelooft dat hij meer rechten heeft dan anderen. Hij wil dat anderen zich aanpassen aan zijn "onredelijke" verwachting van een voorkeursbehandeling.

De persoon is manipulerend en gebruikt anderen om zijn doel te bereiken.

De persoon heeft een onderontwikkeld inlevingsvermogen. Hij of zij kan of wil geen rekening houden met de behoeften of opvattingen van anderen.

De persoon is vaak jaloers, wat gepaard kan gaan met woede. Dit leidt tot paranoïde wanen, omdat hij denkt dat anderen jaloers zijn op hem en zich op dezelfde manier gedragen als hij.

De persoon gedraagt zich arrogant. Hij voelt zich superieur, boven de wet verheven en alom aanwezig (magisch denken). Hij wordt kwaad als hij wordt tegengesproken door mensen die hij als minderwaardig beschouwt.

Narcisme is dus niet bepaald een trek waarbij je je zomaar aanpast aan (veranderingen) in de omgeving. Dat zou immers inhouden dat je op één of andere manier moet toegeven dat je je in het verleden niet zo goed hebt gehandeld en dat is nu net erg moeilijk bij een narcist. Zo iemand heeft immers een opgeblazen zelfwaardering en fouten toegeven hoort daar niet bij.

Ik wil er wel nog de volgende zaken aan toevoegen:

(1) ik geef hier enkel mijn eigen inschattingen weer van het probleem. Ik baseer me dan wel op bepaalde feiten (narcistische PS komt vaker voor bij leiders + de kenmerken van een narcistische PS), maar ik heb geen weet van studies die ook aangeven dat dit nu hét verklaringsmechanisme is waarom leiders niet zo makkelijk veranderen.

Ik denk dat het bovenstaande één of ander zou kunnen verklaren, maar mogelijks spelen er nog veel andere factoren mee. Je kan dit enkel via wetenschappelijk onderzoek vaststellen.

(2) verandert een leider zijn leiderschapsstijl moeilijker dan een 'gewoon' iemand? Als dat niet zo is, dan is het weinig zinvol je enkel te baseren op leiders, omdat je zo alleen maar een vals beeld kan krijgen over de situatie. Dan kijk je inderdaad beter (zie ook Anusthesists berichtje) naar het waarom bij de ganse populatie

(3) er zijn nog altijd heel wat meer niet-narcistische leiders dan wel-narcistische leiders.

Dido

benb

Dido schreef:Er is wetenschappelijk vastgesteld dat leiders gemiddeld genomen hoger scoren op de narcisme, dan niet-leiders. Ze hebben dan ook vaker een narcistische persoonlijkheidsstoornis dan niet-leiders.

Er zijn daarover studies terug te vinden, als je dat wenst dan ben ik wel bereid deze nog even op te zoeken.

Even de kenmerken van een narcistische persoonlijkheidsstoornis op een rijtje zetten:

Narcisme is dus niet bepaald een trek waarbij je je zomaar aanpast aan (veranderingen) in de omgeving. Dat zou immers inhouden dat je op één of andere manier moet toegeven dat je je in het verleden niet zo goed hebt gehandeld en dat is nu net erg moeilijk bij een narcist. Zo iemand heeft immers een opgeblazen zelfwaardering en fouten toegeven hoort daar niet bij.

Ik wil er wel nog de volgende zaken aan toevoegen:

(1) ik geef hier enkel mijn eigen inschattingen weer van het probleem. Ik baseer me dan wel op bepaalde feiten (narcistische PS komt vaker voor bij leiders + de kenmerken van een narcistische PS), maar ik heb geen weet van studies die ook aangeven dat dit nu hét verklaringsmechanisme is waarom leiders niet zo makkelijk veranderen.

Ik denk dat het bovenstaande één of ander zou kunnen verklaren, maar mogelijks spelen er nog veel andere factoren mee. Je kan dit enkel via wetenschappelijk onderzoek vaststellen.

(2) verandert een leider zijn leiderschapsstijl moeilijker dan een 'gewoon' iemand? Als dat niet zo is, dan is het weinig zinvol je enkel te baseren op leiders, omdat je zo alleen maar een vals beeld kan krijgen over de situatie. Dan kijk je inderdaad beter (zie ook Anusthesists berichtje) naar het waarom bij de ganse populatie

(3) er zijn nog altijd heel wat meer niet-narcistische leiders dan wel-narcistische leiders.

Dido

Ja, graag wat verwijzingen naar deze studies.

Ik begrijp heel goed dat het vermogen tot veranderen een menselijk probleem is. Maar als ik daar informatie over zou vragen dan is dat niet zo eenvoudig voor de info-gever. Het is nogal een groot gebied.

Derhalve de toespitsing op de leider en daar gaat het mij per definitie ook om.

Dus mocht je nog meer kunnen verwijzen, zoals hierboven beschreven - het menselijke probleem als wel het leidersprobleem - dan heel graag.

Overigens heb ik op de werkvloer een leider waarbij ik narcisme vermoedde tot de orde geroepen.

ferry

Om te beginnen is het de vraag of leiders net zo rationeel handelen als de veronderstelling is bij het eten van vitamines (die overigens niet altijd goed voor je hoeven te zijn en waarvan we uit studies ook weten dat kennis van gezond eten zich lang niet altijd vertaalt in gedrag). Een rationele benadering van leiderschap is zeer waarschijnlijk onvolledig, zoals mensen als Kahneman, Tversy, Ariely ten overvloede hebben aangetoond.

Daarnaast is een meer sociologische interpretatie te vinden in de IJzeren Wet van de Oligarchie die Robert Michels in 1911 formuleerde.

Michels, Robert. 1915. Political Parties: A Sociological Study of the Oligarchical Tendencies of Modern Democracy. Translated into English by Eden Paul and Cedar Paul. New York: The Free Press. From the 1911 German source.

benb

ferry schreef:Om te beginnen is het de vraag of leiders net zo rationeel handelen als de veronderstelling is bij het eten van vitamines (die overigens niet altijd goed voor je hoeven te zijn en waarvan we uit studies ook weten dat kennis van gezond eten zich lang niet altijd vertaalt in gedrag). Een rationele benadering van leiderschap is zeer waarschijnlijk onvolledig, zoals mensen als Kahneman, Tversy, Ariely ten overvloede hebben aangetoond.

Daarnaast is een meer sociologische interpretatie te vinden in de IJzeren Wet van de Oligarchie die Robert Michels in 1911 formuleerde.

Michels, Robert. 1915. Political Parties: A Sociological Study of the Oligarchical Tendencies of Modern Democracy. Translated into English by Eden Paul and Cedar Paul. New York: The Free Press. From the 1911 German source.

Kun je eens jouw definitie van leiderschap geven, ik heb wat behoefte aan een perspectief. Wat is een leider ?

ferry

Kun je eens jouw definitie van leiderschap geven, ik heb wat behoefte aan een perspectief. Wat is een leider ?

Een leider is iemand in een leidinggevende positie.

benb

ferry schreef:Om te beginnen is het de vraag of leiders net zo rationeel handelen als de veronderstelling is bij het eten van vitamines (die overigens niet altijd goed voor je hoeven te zijn en waarvan we uit studies ook weten dat kennis van gezond eten zich lang niet altijd vertaalt in gedrag). Een rationele benadering van leiderschap is zeer waarschijnlijk onvolledig, zoals mensen als Kahneman, Tversy, Ariely ten overvloede hebben aangetoond.

Daarnaast is een meer sociologische interpretatie te vinden in de IJzeren Wet van de Oligarchie die Robert Michels in 1911 formuleerde.

Michels, Robert. 1915. Political Parties: A Sociological Study of the Oligarchical Tendencies of Modern Democracy. Translated into English by Eden Paul and Cedar Paul. New York: The Free Press. From the 1911 German source.

OK bedankt. Ik heb eea gelezen. Behalve van Tversy, daar kon ik niets over vinden.

Wetenschapsforum

Laatste berichten

Nieuwsberichten

Waarom hebben leiders moeite met zichzelf te veranderen ?

Waarom hebben leiders moeite met zichzelf te veranderen ?

Re: Waarom hebben leiders moeite met zichzelf te veranderen ?

Re: Waarom hebben leiders moeite met zichzelf te veranderen ?

Re: Waarom hebben leiders moeite met zichzelf te veranderen ?

Re: Waarom hebben leiders moeite met zichzelf te veranderen ?

Re: Waarom hebben leiders moeite met zichzelf te veranderen ?

Re: Waarom hebben leiders moeite met zichzelf te veranderen ?

Re: Waarom hebben leiders moeite met zichzelf te veranderen ?

Re: Waarom hebben leiders moeite met zichzelf te veranderen ?

Re: Waarom hebben leiders moeite met zichzelf te veranderen ?

Re: Waarom hebben leiders moeite met zichzelf te veranderen ?

Re: Waarom hebben leiders moeite met zichzelf te veranderen ?

Re: Waarom hebben leiders moeite met zichzelf te veranderen ?

Re: Waarom hebben leiders moeite met zichzelf te veranderen ?

Re: Waarom hebben leiders moeite met zichzelf te veranderen ?